You may find this article in English at the end of the Greek version.
Title: A 5.7 kg dusky grouper and 1.5 kg lionfish the largest ever...
Video&Φωτογραφία : Ζαχαρίας Σκευοφύλαξ.
Στις τελευταίες μέρες του καλοκαιριού, ο καιρός είχε γίνει ο γνωστός Καρπάθικος καιρός. Ισχυρό μελτέμι τις τάξεως των 7-8 ΒΒΔ. Τα περισσότερα μέρη δεν μπορούσε να τα ψαρέψει κανείς. Μικροί κόλποι ήταν απάνεμοι και φυσικά το ψάρεμα θα διαρκούσε το πολύ 2-3 ώρες στην καλύτερη των περιπτώσεων. Έτσι λοιπόν ετοιμάστηκα για ένα τέτοιο ψάρεμα. Θα ψάρευα απόγευμα και το επόμενο πρωί. Μετά θα έπρεπε να τακτοποιήσω τα πράγματά μου, να πλύνω στολές και την μεθεπόμενη ημέρα επιστροφή στην Αθήνα. Δυστυχώς οι καλοκαιρινές διακοπές του 2025 πλησίαζαν γοργά προς το τέλος τους. Δεν είχα παράπονο, φέτος μου έκανε αρκετές μπουνάτσες σε σχέση με άλλες χρονιές. Πρωί-πρωί πήγα για να μαζέψω τα τελευταία σύκα από την συκιά του Γιάννη. Έτσι την ονομάζει όλος περηφάνεια ο πατέρας μου. Κάνει άσπρα σύκα πού νόσημα. Είναι μια συκιά περίπου 100 χρονών!!! Μάζεψα και όταν τα πήγα σπίτι η μητέρα μου τα τακτοποίησε. Όποια θεωρούσε καλά, θα τα τρώγαμε. Τα υπόλοιπα θα τα έφτιαχνε μαρμελάδα, χωρίς να βάλει ζάχαρη. Και την κάνει...τρέχουν τα σάλια μου!!!
 |
| Τακτοποιώντας τα σύκα... |
Το μεσημέρι τράβηξα για έναν μακρινό κολπίσκο. Δεν βιαζόμουν γιατί το μέρος που θα το ψάρευα λόγο του καιρού ήταν μικρό. Δεν υπήρχε περίπτωση να περάσω τον κάβο με την τρικυμία που επικρατούσε. Με το που βούτηξα, πάνω στην μεγάλη αμμουδιά, λίγο πριν από τα βράχια, καθόταν μια μικρή χελώνα. Βούτηξα όσο ήρεμα μπορούσα και την πλησίασα. Μου έδωσε την εντύπωση ότι κι αυτή κοιμόταν. Μόλις την πλησίασα, χτύπησε τα πτερύγια της και χάθηκε στο μπλε.
 |
| Ούτε ένα για δεν πρόλαβα να της πω!!! |
"Ούτε που πρόλαβα να σου πω ένα για..." σκέφτηκα χαμογελώντας. Μετά από λίγη ώρα έφτασα εκεί που ήθελα. Ωραίοι βράχοι στόλιζαν τον βυθό. Όμως όλες οι βαθιές βουτιές μου ήταν άκαρπες. Κάτι μικρά ροφάκια είδα και δεν ασχολήθηκα μαζί τους. Γύρισα να πάω στην γνωστή σχισμή. Εκεί όλο και κάτι καλό έχει. Κάνω την βουτιά κι όντως έχει ένα μαύρο μέσα. Όμως κι αυτό είναι μικρό. Καθώς αναδύομαι βλέπω ένα μεγάλο, πολύ μεγάλο λεοντόψαρο. Ανάδυση και ξεκούραση. Κατόπιν αφού πήρα τις απαραίτητες ανάσες, βουτιά στο ίδιο σημείο. Κοιτάζω μέσα στην σχισμή, το ροφάκι είναι εκεί. Απ έξω έχει ένα λεοντόψαρο, αλλά δεν είναι το τεράστιο. Δεν το βλέπω πουθενά κι αρχίζω την ανάδυσή μου. Τότε, λίγο πιο κάτω, το βλέπω να βγαίνει από μια τρύπα. Σταματάω την ανάδυση, στρίβω και βουτάω καταπάνω του. Το σημαδεύω και πατάω την σκανδάλη. Η βέργα το πετυχαίνει στον σβέρκο κι αυτό βυθίζεται χωρίς καμία αντίσταση. Το τραβάω στην επιφάνεια. Το λεοντόψαρο είναι όντος τεράστιο. Είναι το μεγαλύτερο που έχω πιάσει ποτέ,. ήταν 1,5 κιλά!!!
 |
| 1,5 κιλά, νέο ρεκόρ μου!!! |
Ψάχνοντας σε γνωστές τρύπες και σχισμές, τα μόνο αξιόλογα ψάρια που βρήκα ήταν λεοντόψαρα. Έπιασα συνολικά οκτώ και είπα να βγω. Καθώς ξεκινάω την επιστροφή μου, παρατηρώ μια κίνηση κοντά στα βράχια του βυθού. Ένα ακόμη μεγάλο λεοντόψαρο έχει βγει σεργιάνι. Βουτάω και καθώς το πλησιάζω, ανοίγει τα φτερά και τα αγκάθια του για να φανεί μεγάλο και απειλητικό. Σhμαδεύω και το πιάνω. Όταν το φέρνω στα χέρια μου, διαπιστώνω ότι κι αυτό είναι πολύ μεγάλο, 1,3 κιλά. Είναι το 2ο μεγαλύτερο που έχω πιάσει ποτέ.
 |
| 1,3 κιλά, το 2ο μεγαλύτερο ever!!! |
Λίγο πριν βγω, σε μια βαθειά σχισμή, υπάρχουν τρυπωμένα μελανούρια. Βουτάω και πλησιάζω και ψάχνω με τον φακό το μεγαλύτερο. Βρίσκω ένα, σημαδεύω και πατάω την σκανδάλη. Η βέργα τραντάζεται κι εγώ ορμάω να πιάσω το μελανούρι. Ήταν ένα από τα μεγαλύτερα.
 |
| Να και το μελανούρι... |
Το υπόλοιπο κοπάδι χάθηκε μέσα στην σχισμή κι έτσι βγήκα.
2η Μέρα. Το επόμενο πρωινό με βρήκε σε άλλον ψαρότοπο. Μικρός κι αυτός, μιας και η κακοκαιρία καλά κρατούσε. Κολύμπησα κοντά στον κάβο που μου έκοβε τον καιρό. Έψαξα διάφορες πλάκες του βυθού, αλλά δεν βρήκα κάτι καλό. Σε μια στιγμή, αντιλαμβάνομαι την κίνηση ενός ψαριού. Κοιτώντας πιο προσεκτικά, παρατήρησα ότι επρόκειτο για έναν ωραίο σηκιό. Το ψάρι έχει λουφάξει δίπλα σε έναν βράχο και περιμένει. Βουτάω αμέσως πάνω του και πλησιάζω. Ο σηκιός αρχίζει να κηινήτε κι εγώ σημαδεύω και πατάω την σκανδάλη. Η βέργα ξύνει το ψάρι, το οποίο εξαφανίζεται κάτω από τα βράχια...
 |
| ...κι όμως κατάφερα να αστοχήσω!!! |
Απορημένος συνεχίζω και μόλις οπλίζω το ψαροντούφεκο με κυκλώνουν περίπου πέντε κυνηγοί. Όμορφα και πολύ γρήγορα ψάρια που μαζί με τον κυματισμό, μου κάνουν την ζωή μου δύσκολη. Τα ψάρια κολυμπούν πολύ γρήγορα κάνοντας κύκλους γύρω μου, αλλά εγώ δεν προλαβαίνω να τα ακολουθήσω. Με τα πολλά καταφέρνω να ρίξω, αλλά φυσικά αστόχησα. Δεν έχω και μεγάλη εμπειρία σε αυτά τα ψάρια κι έτσι συνέβει το μοιραίο...αστόχησα.
 |
| Οι ταχύτατοι κυνηγοί!!! |
"Δύο στα δύο Ζάχο..." είπα στον εαυτό μου. Έχω πλησιάσει αρκετά την μύτη του κάβου που κόβει τον καιρό και τα νερά εδώ είναι λίγο θολά.
"Ευκαιρία για ένα καρτέρι..." σκέφτηκα. Βρήκα ένα πόστο που μου άρεσε, βούτηξα και περίμενα. Μετά από αρκετά δευτερόλεπτα, εμφανίστηκαν δεξιά μου κάποιοι καλοί σαργοί. Τα ψάρια διστακτικά έμειναν μακριά μου. Μίας και με έκρυβε μια προεξοχή, σύρθηκα λίγο μπρος και πάτησα την σκανδάλη. Η βέργα χάθηκε πίσω από τον βράχο, χωρίς να προλάβω να δω το αποτέλεσμα.
"Και τρίτη αστοχία σήμερα..." σκέφτηκα και κολύμπησα βαριεστημένα για να πιάσω την βέργα. Όμως η βέργα δεν ήταν άδεια. Πάνω της υπήρχε ένα υπέροχος μισόκιλος σαργός (550 γρ).
 |
| Μια του κλέφτη, δυό του κλέφτη... |
"Επιτέλους ένα ψάρι..." και τον πήρα αγκαλιά. Πήρα τον δρόμο του γυρισμού, κοιτώντας δεξιά-αριστερά.. Σε κάποια στιγμή, ξεκολλάει ένα καλός ροφός και φεύγει από μια συστάδα πέτρες για να κολυμπήσει και να μπει σχεδόν κάτω από τα πόδια μου. Αν είχε μείνει εκεί που ήταν δεν θα τον είχα πάρει χαμπάρι. Παρατηρόντας τον βράχο που μπήκε, κατέληξα ότι χρειάζεται να πάρω το κοντό ψαροντούφεκο, μήπως και μου δώσει βολή. Ευτυχώς που άλλαξα όπλο, γιατί η τρύπα που ήταν το ψάρι ήταν στενή και μια προεξοχή του βράχου δεν μου επέτρεπε να πλησιάσω με μακρύ όπλο. Πλησιάζω λοιπόν όσο πιο ήρεμα μπορώ. Το μέρος είναι λίγο δύσκολο, αλλά με ήρεμες κινήσεις, καταφέρνω και πλησιάζω αρκετά κοντά. Ανάβω τον φακό και βλέπω το ψάρι που είναι πιο χαμηλά να με κοιτάει.
 |
| Στα μουλωχτά...κοιτάζει!!! |
Δεν περιμένω κάτι καλύτερο και πατάω την σκανδάλη. Χαμός!!! O ροφός χτυπιέται, προσπαθώντας να απαλλαγεί από την βέργα. Ορμάω πάνω του και τον τραβάω έξω. Σπρόχνω και την βέργα για να τον ξεπεράσει αλλά αυτή η κίνηση δεν χρειαζόταν. Η βέργα τον είχε πετύχει στο μάτι κάθετα και του είχε βγει στον λαιμό. Περυχαρής τον πήρα αγκαλιά και τράβηξα για την επιφάνεια. Ήταν ένας εξάρης ροφός (5,7 κιλά).
 |
| Αυτός μάλιστα!!! |
Δεν χρειαζόταν να ψαρέψω κι άλλο μιας είχα χρόνο κι ας ήταν και η τελευταία καλοκαιρινή βουτιά στην Κάρπαθο. Κολύμπησα προς την παραλία, όταν μια συγκέντρωση ψαριών μου τράβηξε το ενδιαφέρον.
"Χταπόδι μάλλον..." σκέφτηκα. Όντως με το που πλησίασα τον βράχο το είδα. Ήταν κολυμένο στην πλαγιά του βράχου αλλά ήταν μικρό. Το πλησίασα για να πάρω το πλάνο που ήθελα, το χαιρέτησα και βγήκα.
 |
| Να και ο μικρούλης... |
Τέλος το καλοκαίρι στην Κάρπαθο φέτος. Πρώτα ο Θεός, του χρόνου πάλι???!!!
 |
Το αποχαιρετιστήριο δώρο της Καρπάθου!!! |
Translation of the above article.
Title: A 5.7 kg dusky grouper and 1.5 kg lionfish the largest ever...Video & photos : Zacharias Skevofilax.
In the last days of summer, the weather had become the well-known Carpathian one. Strong NNW winds, called meltemi, around 7-8 Beaufort. In most places I could not spearfish because of the harsh weather. Only small bays were sheltered from the big waves and of course fishing would last a maximum of 2-3 hours at best. So I got prepared for such fishing. I would fish in the afternoon and the next morning. Then I would have to pack up, wash my diving gears, and return to Athens the next day. Unfortunately, the summer vacation of 2025 was quickly coming to an end. I had no complaints since this year, it gave me quite few times with calm seas, compared to other years. Early in the morning I went to pick the last figs from Giannis' fig tree. That's how my father proudly calls it. It produces white figs that are delicious. It's a fig tree about 100 years old!!! I picked them and at home my mother sorted them out. The figs she thought were good, we would eat. The rest she would make into jam, without adding sugar... I'm drooling already!!! (1st Picture: Sorting the figs...).
At noon I drove to a distant fishing spot. I wasn't in a hurry because the place I would be fishing was small due to the weather. There was no way I could get past the cape with the prevailing storm. As soon as I dived, on the large sandy seabed, just before the rocks, there was a small loggerhead sea turtle (Caretta caretta) sitting. I dived as calmly as I could and approached it. It gave me the impression that it was sleeping. As soon as I approached loggerhead sea turtle, it flapped its fins and disappeared into the blue. (2nd Picture: I didn't even have time to say hallo...).
"I didn't even have time to say hallo..." I thought, smiling. After a while I arrived where I wanted to be. Beautiful rocks decorated the seabed. But all my deep dives were fruitless. I saw some small dusky groupers (Epinephelus guaza )and didn't bother them. I turned and swam towards a familiar crevice. After a while I arrived where I wanted to be. Most of the times, there's something good in there. I dived and there was a dusky grouper inside. But it was also small. As I emerged I saw a big, very big lionfish (Pterois volitans). I emerged and rested. Then after taking the necessary breaths, I dived to the same spot. looking into the crevice, the small dusky grouper was there. On the outside there was a lionfish, but it was not the huge one. I did not see it anywhere and so I began my ascent. Then, a little further down, I saw it emerging from a hole. I stopped the ascent, turned and dived towards it. I aimed at it and pulled the trigger. The spear hit the neck and it sank without any resistance. I pulled it to the surface. The lionfish was a huge creature. It was the biggest I had ever caught and it was 1.5 kilos!!! (3rd Picture: 1.5 kg, my new record!!!). Searching in familiar holes and crevices, the only fish I found worth catching were lionfish. I caught eight in total and decided to go out. As I started my return, I noticed a movement near the rocks on the sea flour. Another large lionfish was swimming around. I dived in and as I approached it, it spread its wings and spines to look bigger and more threatening. I pulled the trigger and caught it. When I brought it into my hands, I realized that it was also very big, 1.3 kilos. It was the 2nd largest I had ever caught. (4th Picture: 1.3 kg, the 2nd biggest ever!!!). Just before I went out, in a deep crevice, some saddled sea-bream (Oblada melanura) were hidden. I dived in and got closer and looked for the biggest one with the flashlight. I found a big one, aimed and pulled the trigger. The spear was shaking violently and I rushed to catch the fish. It was one of the biggest ones. (5th Picture: Here is the saddled sea-bream...). The rest of the school, disappeared into the crevice and so I got out.
2nd Day. The next morning found me at another fishing spot. A small one too, since the bad weather was holding. I swam close to the cape that was protecting me from the waves. I searched various slabs of the seabed, but I didn't find anything good. In a moment, I noticed the movement of a fish. Looking more closely, I noticed that it was a nice corvina (Sciaena umbra). The fish had remained motionless in the shadow of a rock and was waiting. I immediately dived on it and got closer. The corvina started to move so I aimed and pulled the trigger. The spear scraped the fish, which disappeared under the rocks. (6th Picture:...and yet I managed to miss!!!). Bewildered, I continued, and as soon as I arm the speargun, about five common dolphinfish (Coryphaena hippurus), surround me. Beautiful and very fast fish that, together with the waves, made my life difficult. The fish were swimming very fast, circling around me, but I didn't have time to follow them. With great difficulty I managed to pull the trigger, but of course I missed. I don't have much experience with the common dolphinfish... so I missed. (7th Picture: The fastest common dolphinfish!!!).
"Two for two, Zac..." I said to myself. I had gotten pretty close to the tip of the cape that was cutting off the weather and the waters here were a little murkier.
"Great opportunity for an ambush..." I thought. I found a spot I liked and dived in and waited. After several seconds, some good white sea breams (Diplodus sargus) appeared to my right. The fish hesitantly stayed away from me. Since I was hidden by a rock, I crawled forward a little bit and pulled the trigger. The spear disappeared behind the rock, before I had time to see what I had accomplished.
"A third failure today..." I thought and swam boredly to reel-in the spear. But the spear was not empty. On it, was a wonderful half-kilo white sea bream (550 gr.).(8th Picture: Finally a successful hit...).
"Finally... a fish..." and I hugged it. I took the way back, looking left and right.. At some point, a good dusky grouper left a cluster of stones, swam and got almost under my feet. If the fish had stayed where it was, I wouldn't had noticed it. Observing the rock it entered, I concluded that I needed to get the small speargun. Fortunately, I changed spearguns, because the hole where the fish entered, was narrow and a ledge of the rock prevented me from getting close with the long speargun. So I approached the entrance as calmly as I could. The entrance was a bit difficult, but with calm movements, I managed and get quite close. I turned on the flashlight and saw the fish looking at me. (9th Picture: Looking at me with suspicion...). I didn't expect anything better and so I pulled the trigger. Pandemonium!!! The grouper was hit, the spear was shaking violently while the dusky grouper was trying to get rid of the spear. I rushed at it and pulled it out. At the same time, I pushed the spear so that it could past through the fish, but this move was not necessary. The spear had struck the dusky grouper vertically in the eye and had come out of its neck. I happily hugged it and pulled it to the surface. It was a six-kilos grouper (5.7 kg). (10th Picture: Now we are talking!!!). I didn't need to fish any more even thought I had time and despite the fact that it was the last summer spearfishing in Karpathos. I swam towards the beach where a gathering of various small fish caught my attention.
"Probably a common octopus (Octopus vulgaris)..." I thought. Indeed, as I approached the rock, I saw it. It was on the side of the rock, but it was a small one. I approached it to get the video shot I wanted, greeted it, and went out. (11th Picture: Hallo little one...). The summer in Karpathos Island had ended for this year. God speed, next year again???!!! (12th Picture: The farewell gift of Karpathos!!!).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου