 |
| Καλημέρα σε όλους... |
You may find this article in English at the end of the Greek version.
Title: First spearfishing after the ban of May 2023...
Video & Φωτογραφία : Ζαχαρίας Σκευοφύλαξ.
Η ΕΜΥ έδινε ισχυρούς νοτιάδες με βροχές την επομένη το μεσημέρι. Η πρόγνωση με έβαλε σε σκέψεις, μήπως έπρεπε να αναβάλλω την βουτιά.
"Και αν ο καιρός αργήσει να έρθει....." μια σκέψη τρύπωσε στο μυαλό μου. Το καλοσκέφτηκα και βάλθηκα να ετοιμάζω τον εξοπλισμό μου. Τα φόρτωσα όλα στο αυτοκίνητο και την έπεσα για ύπνο. Το ξυπνητήρι χτύπησε μέσα στα άγρια χαράματα. Πετάχτηκα πάνω, ντύθηκα και τράβηξα για τον Β.Ευβοϊκό. Με το που χάραξε ήμουν στο νερό, κρύο και θολό. Η θάλασσα ήταν αραιά ρυτιδιασμένη. Με χαροποίησε το γεγονός και ξεκίνησα με όρεξη τα καρτέρια. Στο δεύτερο καρτέρι μου ήρθαν τρεις κέφαλοι. Περίμενα μήπως φανεί τίποτα καλύτερο. Δεν ήρθε όμως κι έτσι σημάδεψα τον τρίτο και πιο μεγάλο. Έπιασα ένα ψάρι 1,3 κιλά. Το ψάρεμα είχε ξεκινήσει αναπάντεχα καλά. Τι το ήθελα να το σκεφτώ.... Τις επόμενες δύο ώρες δεν είδα λέπι. Βουτιά στην βουτιά, ανοίχτηκα στα κομμάτια μου, που ήταν όλα νεκρά. Δεν κυκλοφορούσε τίποτε, αλλά και κρύωνα. Το πέντε χιλιοστών σακάκι δεν με κρατούσε και πολύ ζεστό. Η θερμοκρασία της θάλασσας 18οC. Έκανα έναν μεγάλο κύκλο και βγήκα. Πήγα πιο κάτω με το αμάξι και ξαναβούτηξα, αφού έβαλα ένα πιο χοντρό σακάκι επτά χιλιοστών. Την είχα ψιλιαστεί, λόγω των βροχών της περασμένης εβδομάδας και πήρα το εφτάρι σακάκι μαζί. Εδώ είχε περισσότερη ζωή. Τουλάχιστον υπήρχαν τα μικρόψαρα. Πήρα θάρρος και πλακώθηκα στις βουτιές. Δεν κρύωνα καθόλου και αυτό μου έδωσε περισσότερο θάρρος. Κι εδώ όμως δεν κυκλοφορούσε τίποτε μεγάλο. Σε μια στιγμή, καθώς πλησιάζω κάτι βράχια, το βλέμμα μου είδε κάτι περίεργο. Πλησιάζω και βλέπω έναν κοκωβιό χωμένο σε μια τρύπα του βράχου να με παρατηρεί.
Έχει γουρλώσει τα κατάμαυρα μάτια του και παρατηρεί το τεράστιο μαύρο πράγμα που το πλησιάζει όλο και πιο κοντά. Όταν τον πλησιάζω χώνεται μέσα και μόλις κάνω πίσω, ξαναβγαίνει να με δει. Λίγο πιο κάτω ένας λιλιπούτειος γυμνοσάλιαγκας έχει βγει στο σεργιάνι. Τώρα, αν ψάχνει για ταίρι ή τροφή δεν το ξέρω. Ακολουθώντας την μόδα έχει χτενίσει την χαίτη του σε φράχτη και επιδεικνύει τις γαλάζιες κεραίες και το σώμα του στους επίδοξους κυνηγούς, διατυμπανίζοντας ότι είναι δηλητηριώδης. Η επιγραφή του λέει ότι: "εδώ δεν τρώτε"!!!
Έτσι σουλατσάρει ανενόχλητος για να πάει όπου θέλει χωρίς να χρειαστεί να κρύβεται.... Βούτηξα πιο κάτω. Το τοπίο είχε αρχίζει να αλλάζει καθώς ο νοτιάς άρχισει να ενισχύεται ανησυχητικά μπορώ να πω. Η θολούρα έκανε την εμφάνισή της αισθητά. Είδα μια καλή σκιά να χάνεται στην θολούρα. Βούτηξα αμέσως και περίμενα. Έκανα μερικούς λαρυγγισμούς και έξυσα με το γάντι μου έναν βράχο. Μετά από λίγο, φάνηκε ένα κοπάδι κεφάλων που τους ακολουθούσε μια ούγενα. Ήρθε από εκεί που την περίμενα. Σημάδεψα, έριξα και έπιασα μια ούγενα 360 γρ.
Βγήκα και πήγα αρκετά χιλιόμετρα πιο κάτω. Βιαζόμουν να προλάβω τον καιρό. Ήθελα να βουτήξω σε αυτό το μέρος και να το ψάξω. Είχα βουτήξει άλλη μια φορά στο παρελθόν κι είχα μείνει πολύ ευχαριστημένος. Το μέρος είναι τεράστιο και δεν το ξέρω καθόλου. Το κακό είναι ότι βλέπει στο νοτιά, και ο νοτιάς ενισχυόταν. Βούτηξα και ήταν όπως το θυμόμουν. Απέραντες φυκιάδες αλλά με πολλές νεκρές πίνες και με πλάκες που και που. Έκανα πολλά καρτέρια. Σε ένα από αυτά μου ήρθαν κέφαλοι. Τα περισσότερα ψάρια ήταν του κιλού. Είχα αποφασίσει να μην ρίξω σε κέφαλους, εκτός και αν ήταν πολύ μεγάλοι. Έτσι περίμενα και είδα ανάμεσά τους ένα λαβράκι καλούτσικο. Σημάδεψα και έριξα λίγο πριν το χάσω μέσα στην θολούρα. Από το τράνταγμα της βέργας κατάλαβα ότι δεν είχα αστοχήσει. Βούτηξα και πήρα αγκαλιά ένα ψάρι 800 γρ.
"Λίγο μικρό είναι... Το νόμιζα πιο μεγάλο..." σκέφτηκα. Έκανα μερικά ακόμη καρτέρια και βγήκα. Οδήγησα λίγο πιο κάτω και ξαναβούτηξα. Δεν ξέρω πόσα καρτέρια είχα κάνει χωρίς να δω τίποτα. Μέχρι και η υποβρύχια κάμερα παραπονέθηκε. Η μπαταρία της έφτανε στο τέλος της. Έκανα άλλο ένα πριν πάρω τον δρόμο για τον γυρισμό. Καθώς είμαι στον βυθό και κοιτώ δεξιά-αριστερά μου, στα αριστερά και αρκετά ψιλά από τον βυθό, ήρθε ένα καλό λαβράκι. Το ψάρι με κοιτάει και εγώ μαρμαρώνω. Προσπαθώ να μην κουνιέμαι καθόλου, αλλά και να μην βλέπω με έντονο ύφος το λαβράκι. Το ψάρι με προσπερνάει και εγώ στρέφω λίγο το ψαροτούφεκό μου και ρίχνω.
Πετυχαίνω το ψάρι στο κέντρο του, το οποίο μαρσάρει και χάνεται στα θολά καθώς παίρνει μέτρα από το σκοινί του μουλινέ μου. Αφήνω το ψαροτούφεκο και τραβάω το σκοινί, φέρνοντας το λαβράκι στην αγκαλιά μου. Παίρνω τα πλάνα που θέλω και το πλακώνω στα φιλιά και στις συγνώμες. Τελικά η ΕΜΥ με καθυστέρηση περίπου τρεις ώρες, έπεσε μέσα στις προβλέψεις της.
"Και αν ο καιρός αργήσει να έρθει....." μια σκέψη τρύπωσε στο μυαλό μου. Το καλοσκέφτηκα και βάλθηκα να ετοιμάζω τον εξοπλισμό μου. Τα φόρτωσα όλα στο αυτοκίνητο και την έπεσα για ύπνο. Το ξυπνητήρι χτύπησε μέσα στα άγρια χαράματα. Πετάχτηκα πάνω, ντύθηκα και τράβηξα για τον Β.Ευβοϊκό. Με το που χάραξε ήμουν στο νερό, κρύο και θολό. Η θάλασσα ήταν αραιά ρυτιδιασμένη. Με χαροποίησε το γεγονός και ξεκίνησα με όρεξη τα καρτέρια. Στο δεύτερο καρτέρι μου ήρθαν τρεις κέφαλοι. Περίμενα μήπως φανεί τίποτα καλύτερο. Δεν ήρθε όμως κι έτσι σημάδεψα τον τρίτο και πιο μεγάλο. Έπιασα ένα ψάρι 1,3 κιλά. Το ψάρεμα είχε ξεκινήσει αναπάντεχα καλά. Τι το ήθελα να το σκεφτώ.... Τις επόμενες δύο ώρες δεν είδα λέπι. Βουτιά στην βουτιά, ανοίχτηκα στα κομμάτια μου, που ήταν όλα νεκρά. Δεν κυκλοφορούσε τίποτε, αλλά και κρύωνα. Το πέντε χιλιοστών σακάκι δεν με κρατούσε και πολύ ζεστό. Η θερμοκρασία της θάλασσας 18οC. Έκανα έναν μεγάλο κύκλο και βγήκα. Πήγα πιο κάτω με το αμάξι και ξαναβούτηξα, αφού έβαλα ένα πιο χοντρό σακάκι επτά χιλιοστών. Την είχα ψιλιαστεί, λόγω των βροχών της περασμένης εβδομάδας και πήρα το εφτάρι σακάκι μαζί. Εδώ είχε περισσότερη ζωή. Τουλάχιστον υπήρχαν τα μικρόψαρα. Πήρα θάρρος και πλακώθηκα στις βουτιές. Δεν κρύωνα καθόλου και αυτό μου έδωσε περισσότερο θάρρος. Κι εδώ όμως δεν κυκλοφορούσε τίποτε μεγάλο. Σε μια στιγμή, καθώς πλησιάζω κάτι βράχια, το βλέμμα μου είδε κάτι περίεργο. Πλησιάζω και βλέπω έναν κοκωβιό χωμένο σε μια τρύπα του βράχου να με παρατηρεί.
 |
| Ο κατάσκοπος!!! |
 |
| Εδώ δεν τρώτε... |
 |
| Καλώς την.... |
 |
| Το μικρό.... |
 |
| Το μεγάλο... |
 |
| Όλα μαζί.... |
Βγήκα μετά από πέντε ώρες ψάρεμα πολύ κουρασμένος. Μια γλυκιά κούραση που σε κάνει να νιώθεις πιο ζωντανός. Δεν ξέρω πως αλλιώς να το περιγράψω με λόγια, αλλά παρ όλη την κούραση μου, ένοιωθα πραγματικά ζωντανός, γεμάτος Ζωή. Είναι αυτές τις στιγμές που πραγματικά εκτιμάς το να είσαι Ζωντανός. Ζωντανός σε αυτό τον τρισδιάστατο κόσμο που μας Επέτρεψαν να ενσαρκωθούμε και να απολαύσουμε την περιπέτεια που λέγεται ΖΩΗ. Αυτήν την υπέροχη περιπέτεια που λέγεται ΖΩΗ, που πολλές φορές ξεχνάμε τον προορισμό μας μέσα στα γεγονότα της καθημερινότητας. 'Ομως έρχονται αυτές οι στιγμές που μας υπενθυμίζουν το μεγαλείο της Ζωής που έχουμε έρθει να βιώσουμε!!! Εκείνες τις στιγμές είναι που καταλαβαίνουμε ότι όσα πλάνα και να κάνουμε, ΑΛΛΟΣ Κρατάει τα ηνία αυτού του απατηλού κόσμου. Εμείς, το μόνο που έχουμε να κάνουμε, είναι να προσπαθήσουμε όσο μπορούμε. Αλλά αν οι προσπάθειες μας Ευλογηθούν ή όχι, αυτό δεν εξαρτάται από εμάς. Τότε ανοίγεις τα χέρια σου και αφήνεις ότι νόμιζες ότι είναι δικό σου και απλά ρέεις μέσα στην Ζωή. Αυτές τις απειροελάχιστες στιγμές είναι που γεύεσαι την Αληθινή Ζωή και μπορείς να πεις ότι είσαι και Λεύτερος. πραγματικά Λεύτερος......όπως λέει και ο Κατανζάκης!!!
(1st Picture: Good morning everyone...).
Translation of the above article.
Title: First spearfishing after the ban of May 2023...
Video & Photo : Zacharias Skevofilax.
The weather forecast was predicting strong South winds with rain the next day at noon. The forecast made me wonder if I should postpone the dive.
"And what happens if the change of the weather comes late ...." a thought pierced my mind. I thought about it and started preparing my spearfishing gear. I loaded everything in the car and went to bed. The alarm clock rang early at dawn. I jumped out of bed, got dressed and headed for N.Evoikos Bay. At dawn I was in the cold and murky waters. The sea was thinly rippled. I was delighted by the fact and started eagerly my ambushes. On my second ambush three mullets (Mugil cephalus) approached me. I waited for something better to appear. But nothing appeared, so I aimed at the third and biggest one. I caught a 1.3 kg fish. Fishing had started surprisingly well. Come to think of it.... For the next two hours I didn't see a single fish. Dive after dive, I went deeper to my fishing spots, which were all dead. Nothing was swimming, and it was cold. The five millimetre jacket didn't keep me very warm either. Sea temperature on the surface was 18οC, I did a big circle and got out. I drove further down and dived again, after putting on a thicker jacket of seven millimetres. Last's week rains had put me on thoughts and so I took along a thicker jacket just in case. There was more life here. At least there were small fish around. This gave me courage and started diving. I wasn't cold at all and that gave me even more courage. But nothing big was swimming here either. In a moment, as I approached some rocks, my gaze saw something strange. I approached and saw a goby ( Gobius sp.) tucked into a hole in the rock watching me. (2nd Picture: The spy!!!). It has rolled its tiny pitch black eyes and was observing the huge black thing that was coming closer and closer towards it. When I got very close, it disappeared in the hole and as soon as I backed away, reappeared and continued its observation. A little further down a lilliputian nudibranch-sea slug (Flabellina affinis) went out for a walk. Now, whether it was looking for a mate or food, I didn't know. Following the fashion, it had combed its mane like a fence and showed off its blue antennae and body to any predator to-be, proclaiming that it was poisonous. Its inscription said: "No eating here"!!!. (3rd Picture: No eating here...). So it moved around, going where it wanted to go without having to hide.... I dived further down. The landscape was starting to change as the South winds began to strengthen alarmingly I could say. The blur made its appearance noticeably. I saw a good shadow disappearing into the blur. I immediately dived and waited. I did a few throat-clearings and scraped a rock with my glove. After a while, a school of mullets appeared followed by a sharpsnout sea-bream (Diplodus putanzzo). The fish came from the direction I expected it. I aimed, pulled the trigger and caught a 360 gr. fish. (4th Picture: Wellcome...). I got out and drove several kilometres further down. I was in a hurry to catch up the changing weather. I wanted to dive into this place and look it up. I had fished this place once before and was very pleased with the outcome. The place is huge and I don't know it at all. The bad thing is that it faces south, and the South winds were getting stronger. I dived in and it was just as I remembered. Immense algae but with many dead pinna (Pinna nobilis) and with rocks here and there. I made a lot of ambushes. In one ambush, mullets appeared in front of me. Most of the fish were about a kilo. I had decided not to catch any more mullets unless they were very large. So I waited and saw among them a nice sea bass (Dicentrarchus labrax). I aimed and shot just before losing it in the blur. From the movements of the spear, I knew that I had not missed. I dived and hugged an 800 gr. fish. (5th Picture: The small one...).
"It's a bit small... I thought it was bigger..." I said to myself. I made a few more ambushes and got out. I drove a little further down and dived again. I don't know how many ambushes I had made without seeing anything. Even the underwater camera complained. Its battery was dying. I did one more ambush before I hit the road for the return. As I was on the seafloor and looking around, to my left and quite a bit higher from the bottom, a good bass came. The fish looked at me and I froze motionless. I try not to move at all, but also not to stare at the sea bass. The fish passed me and I changed direction of my speargun a bit and pulled the trigger. (6th Picture: The big one...). I managed to hit the fish in the center, which was swimming violently and disappeared into the murky waters, taking few meters from my reel line. I pulled the line, bringing the bass into my arms. I took the video shots I wanted and covered it with kisses and apologies. Finally, the weather forecast, with a delay of about three hours, was accurate with its predictions. (7th Picture: All the trophies together...).
I went out very tired, after five hours of fishing. A sweet fatigue that makes you feel more alive. I don't know how else to describe this feeling in words, but despite all my tiredness, I felt really alive, full of Life. It's in these moments that you truly appreciate being Alive. Alive in this three-dimensional world we were Allowed to embody and enjoy the adventure called LIFE. This wonderful adventure called LIFE, that we often forget our destination in the midst of everyday events. But these moments remind us of the Greatness of Life that we have come to experience!!! It is in those moments we realise that no matter what plans we make, SOMEONE ELSE Holds the reins of this deceptive world. All we have to do is try as hard as we can. But whether our efforts are being blessed or not, is not up to us. Then you open your arms and let go of what you thought was yours and just flow into Life. It is in these infinitesimal moments that you taste the True Life and you can say that you are also Free, truly Free... as the author N. Katanzakis said!!!
