You may find this article in English at the end of the Greek version.
Title: Finally, I found sea basses...
Video & Φωτογραφία : Ζαχαρίας Σκευοφύλαξ.
Ο άστατος καιρός μου έβαλε ιδέες. Σκεφτόμουν που να πάω για ψαροντούφεκο και να βρω τα πολυπόθητα λαβράκια. Επέλεξα έναν τόπο μεγάλο, που έχει πολλές εναλλαγές στον βυθό. Σκέφτηκα πως έτσι θα έχω περισσότερες πιθανότητες για να βρω αυτά που ποθούσα, τα λαβράκια εννοείται. Έτσι λοιπόν, φόρτωσα όλα τα απαραίτητα εργαλεία και χαράματα ξεκίνησα. Το κρύο αρκετό λόγω της νύχτας. Έφτασα εκεί που ήθελα μόλις άρχιζε να χαράζει. Ντύθηκα και βούτηξα. Τα νερά κρύα και με αρκετή θολούρα. Ήξερα όμως ότι μόλις περνούσα τον κάβο, θα συναντούσα ακόμη πιο θολά νερά. Έκανα μερικά καρτέρια για να ζεσταθούν τα πνευμόνια μου και ξεκίνησα το ψάρεμα. Μετά από μερικές βουτιές, βλέπω έναν καλό σαργό να με πλησιάζει. Διστακτικά και λίγο νευρικά, αλλά με πλησίασε. Πάω να τον σημαδέψω, αλλά βλέπω ότι τον ακολουθεί μια αρκετά καλή τσιπούρα. Ξεχνάω τον σαργό κι εστιάζω στην τσιπούρα. Όμως οι κινήσεις του σαργού κάνουν την τσιπούρα να αλλάξει κατεύθυνση και να αρχίζει να απομακρύνεται.
"Ή τώρα ή ποτέ... " είπα και πάτησα την σκανδάλη. Βολή απελπισίας και φυσικά αστόχησα. Συνέχισα και λίγο πιο κάτω παρατηρώ μια θολούρα πάνω στον πετρώδη βυθό. Βουτώ και σέρνομαι στον βυθό. Όλες οι αισθήσεις μου είναι στραμμένες στην θολούρα. Με το που πλησιάζω, ένας καλός σαργός πετάγεται από κάτω μου κι εξαφανίζεται στο μπλε. Φυσικά δεν βρήκα τι είχε προκαλέσει την θολούρα. Στο επόμενο καρτέρι μου έρχεται ένας μεσαίος σαργός. Το ψάρι έρχεται κάθετα και δεν μπορώ να καταλάβω πόσο μεγάλο είναι. Με πλησιάζει αρκετά και στρίβει για να φύγει.
"Είναι αρκετά καλός..." σκέφτηκα και σημάδεψα. Είχα κάνει την ζωή μου δύσκολη, γιατί το ψάρι απομακρυνόταν. Σημάδεψα όσο πιο καλά μπορούσα και πάτησα την σκανδάλη.
 |
| Να και ο σαργός... |
Μέσα στην θολούρα δεν ήξερα τι είχα καταφέρει, όταν είδα τον σαργό να χτυπιέται πίσω από έναν βράχο. Πήγα κατά πάνω του και έφερα στα χέρια μου το πρώτο τρόπαιο της ημέρας. Ένας σαργός των 300 γρ. Όσο πλησίαζα τον κάβο τόσο πιο πολύ θολώναν τα νερά. Σε μια στιγμή βλέπω κάτι να ασπρίζει στον βυθό. Βουτώ και βλέπω ένα πόδι κότας. Είναι δεμένο με μια αλυσίδα, σημάδι ότι κάποιος ψάρευε χταπόδια εδώ.
 |
| Ο χταποδοκυνηγός... |
Η πετονιά είχε πιαστεί στον βράχο και κόπηκε. Αμέσως στην επόμενη βουτιά βλέπω έναν μεγάλο αγκαθωτό αστερία. Τον πιάνω και τον περιεργάζομαι. Τον πλησιάζω και στο στήθος μου.
"Τώρα είσαι σερίφης του βυθού!!!" είπα γελώντας και τον άφησα απαλά εκεί που τον είχα βρει.
 |
| Ο σερίφης!!! |
Στις τελευταίες φυκιάδες πριν τον κάβο, είδα μικρόψαρα να κολυμπούν. Βούτηξα και χώθηκα ανάμεσα στα φύκια. Το κοπάδι με τις αθερίνες παρέμεινε ψιλά μέχρι που δεν τις έβλεπα πια. Όμως ένα κοπάδι από μικρούς σπάρους με περικύκλωσε. Η νέα γενιά ήταν παρούσα και δυναμική.
 |
| Η νέα γενιά!!! |
"Που είναι όμως αυτά που σας τρώνε ???" αναρωτήθηκα. Στο επόμενο καρτέρι πήρα την απάντηση που έψαχνα. Κάθομαι στον βυθό και περιμένω. Διακρίνω στα αριστερά μου μια σκιά να με πλησιάζει. Γυρίζω το ψαροντούφεκο προς στην σωστή κατεύθυνση και περιμένω. Όντως εμφανίστηκε ένα λαβράκι, αλλά είναι λίγο πιο μικρό από κιλό. Έρχεται καταπάνω μου, στρίβει και με περιεργάζεται.
"Τυχερό που είσαι μικρότερο από αυτό που ψάχνω..." του είπα και το άφησα να φύγει.
 |
| Το μικρούλι!!! |
Έχω φτάσει πια στον κάβο. Εδώ έχει λίγο πιο πολύ καιρό αλλά και ο βυθός γίνεται όλο και πιο λασπώδης. Στο πρώτο μου καρτέρι το κάνω έχοντας κόντρα τον καιρό. Περιμένω χωρίς να ελπίζω και πολλά. Δεν έχει περάσει περίπου μισό λεπτό, όπου από τα αριστερά μου και κόντρα στον καιρό, εμφανίζεται ένα ωραίο λαβράκι. Το ψάρι με προσπερνά, αλλά μετά γυρίζει να με δει καλύτερα. Έχω όλο το ψάρι μπροστά μου.
"Σημάδεψε καλά κι άσε τα σίγουρα...." είπα στον εαυτό μου. Όντως σημάδεψα και πάτησα την σκανδάλη. Η βέργα πέτυχε τον στόχο της στο κέντρο και το λαβράκι εξαφανίστηκε στην θολούρα τραβώντας αρκετό σχοινί από το μουλινέ μου. Μετά από λίγα λεπτά, το βρήκα κουρασμένο να κάθεται πάνω στον βυθό. Ίσα-ίσα που κουνούσε την ουρά του.
 |
| Κουρασμένο πια!!! |
Βούτηξα και το πήρα στην αγκαλιά μου. Το γέμισα φιλιά.... Ήταν ένα δίκιλο λαβράκι (1,930 γρ.)
 |
| Επιτέλους!!! |
Καθώς το τακτοποιούσα διαπίστωσα ότι στην ουρά του είχε μια ψείρα. Είναι κάτι μαμούνια που έχουν γαμψά νύχια, πιάνονται πάνω στα ψάρια και ζουν σαν παράσιτα.
 |
| Η ψείρα!!! |
Έκανα μερικά καρτέρια κι αποφάσισα να βγω. Στο τελευταίο μάλιστα είχαν τόσο πολύ θολώσει τα νερά, που με το ζόρι έπεισα τον εαυτό μου να καρτερέψει, μιας και είχα βουτήξει. Μέσα στην θολή σούπα που είχα βυθιστεί, στα 20 δευτερόλεπτα, μου ήρθε ένα λαβράκι από δεξιά μου αυτήν την φορά. Το ψάρι ήρεμο πέρασε πολύ κοντά μπροστά από το ψαροντούφεκο κι εγώ απλώς πάτησα την σκανδάλη. Η βέργα το πέτυχε στον σβέρκο κι αυτό απλά έπεσε στον βυθό.
 |
| Κι ένα ακόμη!!! |
Το πήρα κι αυτό αγκαλιά... Αυτό στην ουρά του είχε δύο ψείρες!!! Έκανα ένα ακόμη καρτέρι και μου ήρθαν κέφαλοι. Μόλις που μπορούσα να διακρίνω τις σκιές τους. Τους άφησα να φύγουν, αλλά παρατήρησα ότι λίγο πιο κάτω υπήρχε ένα καλό κυδώνι. Το έσπρωξα με το ψαροντούφεκο για να διαπιστώσω ότι ήταν ζωντανό. Πήγα, το έπιασα και κολύμπησα για να βγω. Όμως σε πολύ μικρό βάθος βρήκα αρκετά και μεγάλα κυδώνια.
 |
| Ο μεζές!!! |
Είχα πιάσει ωραία ψάρια, αλλά μου έδωσε και μεζέ. Περίμενα να φύγουν κάποιοι που έκαναν βόλτα στην παραλία, άλλαξα κι έφυγα για το σπίτι. Επιτέλους βρήκα κάποια λαβράκια....
Translation of the above article.
Title: Finally, I found sea basses...
Video & Photo : Zacharias Skevofilax.
The unsettled weather gave me some ideas. I was thinking about where to go spearfishing to find the coveted sea bass (Dicentrarchus labrax). I chose a large fishing spot. I thought that this way I would have a better chance of finding what I was craving, sea bass of course. So, I loaded all the necessary diving gears and started at dawn. It was cold enough because of the night. I got to where I wanted, just as the dawn was breaking. I got dressed and dived. The waters were cold and quite cloudy. But I knew that once I would pass the cape, I would encounter even murkier waters. I did a few dives to warm up my lungs and started fishing. After a few dives, I saw a good white sea bream (Diplodus sargus) approaching me. Hesitantly and a little nervously, but it was approaching me. I aimed at it, but I realised a pretty good gilt-head (sea) bream (Sparus aurata) was following it. I forgot the white sea bream and focused on the gilt-head (sea) bream. But the anxious movements of the white sea bream caused the gilt-head (sea) bream to change direction and began to swim away.
"Now or never..." I said and pulled the trigger. Desperate shot and of course I missed. I continued and a little further down I notice a strange blur on the rocky bottom. I dived and crawled to the bottom. All my senses were focused on the blur. As I approached the spot, a good white sea bream jumped out under me and disappeared into the blue. Of course I couldn't find what had caused the blur. In my next ambush a medium white sea bream started approaching me. The fish was coming vertically and I couldn't tell how big it was. It got close enough and turned to leave.
"It's pretty good..." I thought and aimed. I had made my life difficult, because the fish was moving away. I aimed as good as I could and pulled the trigger. (1st Picture: Here it is the white sea bream...). In the blurry waters I didn't know what I had accomplished, when I saw the white sea bream shaking its tail violently behind a rock. I swam towards the fish and got my hands on the first trophy of the day. A 300 gr. trophy. The closer I was getting to the cape, the more cloudy the waters became. In a moment I saw something white on the bottom. I dived and saw a chicken's leg. It was tied with a chain, a sign that someone was fishing for octopus (Octopus vulgaris) here. (2nd Picture: The octopus hunter...). The fishing line had been tangled on the rock and snapped. Immediately on the next dive I saw a large spiny starfish (Marthasterias glacialis). I caught it and examined it. I brought it closer to my chest and thought.
"You are the sheriff of the sea!!!" I said laughing and gently put it back where I had found it. (3rd Picture: The sheriff!!!). In the last seaweed before the cape, I saw small fish swimming. I dived and hid among the seaweed. The school of sand smelt (Atherina hepsetus) remained by the surface until I could no longer see them. But a flock of small annular sea bream (diplodous annularis) surrounded me. The new generation was present and dynamic. (4th Picture: The new generation!!!).
"But where are the ones that eat you???" I wondered. In the next ambush, I got the answer I was looking for. I sat at the sea bed and waited. I saw a shadow to my left approaching me. I pointed the speargun in the right direction and waited. It was indeed a sea bass, but it was a little smaller than a kilo. It approached at me, turned and looked at me.
"You're lucky, since you're smaller than I'm looking for..." I told it and let it go. (5th Picture: The little one!!!). I had reached the cape. The waves were bigger here and the sea floor was getting more and more muddy. My first ambush was against the wind. I waited without hoping for something good. About half a minute had passed, when from my left and against the direction of the waves, a nice bass appeared. The fish passed me, but then turned to get a better look at me. I had the whole fish in front of me.
"Aim well and do not think it is an easy shot..." I said to myself. Indeed I took aim and pulled the trigger. The spear hit its target in the center and the sea bass disappeared into the blur, pulling enough line from my reel. After a few minutes, I found it tiredly sitting on the bottom. It was barely wagging his tail. (6th Picture: It could barely move !!!). I dived in and took it in my arms. I filled it with kisses.... It was a big sea bass (1.930 gr.). (7th Picture: Finally!!!). As I was putting it on my buoy, I found that it had a sea louse (Caligidae) on its tail. These are sea creatures that have hooked claws and they get hooked on fish and live like parasites. (8th Picture: The sea louse!!!). I did a few more ambushes and decided to go out. In the last one, the waters were so cloudy that I forced myself to dive. In the murky soup I had dived into, after 20 seconds, a sea bass came to my right this time. The fish calmly passed very close in front of the speargun and I just pulled the trigger. The spear stroke it in the neck and it simply fell to the sea bed. (9th Picture: One more!!!). I embraced it too... This one had two sea lice on its tail!!! I did one more ambush and saw mullets. I could barely see their shadows. I let them go, but noticed that a little further down there was a nice common cockle (Cerastoderma edule). I poked it with the speargun to see if it was alive. I swam and grabbed it and went out. But in very shallow waters, I found several large common cockle.(10th Picture: The delicacy!!!). I had caught some nice fish, but the sea provided me with delicacies also. I waited for some people walking on the beach to leave, I changed and left for home. I finally found some sea bass...
