Συνάντηση με έναν απόγονο των δεινοσαύρων και άλλα θαλάσσια όντα!!!

Οι υποβρύχιες ομορφιές της Καρπάθου!!!

Φωτογραφία-video: Ζαχαρίας Σκευοφύλαξ

Ο καιρός δείχνει να πέφτει κι έτσι μου δίνεται η ευκαιρία για μια βουτιά σε έναν τόπο που τον χτυπά το μελτέμι. Βέβαια όταν λέω ότι έπεσε ο καιρός εννοώ ότι το 7άρι έγινε 5άρι ΒΒΔ. Είχα ακούσει για έναν βαθύ ψαρότοπο και θα έκανα μια προσπάθεια να τον βρω.Έτσι ετοιμάστηκα και βούτηξα. Ανοίχτηκα και άρχισα το ψάξιμο για τους πονηρούς σαργούς. Δυστυχώς δεν είδα ούτε έναν. Όμως, σε μια βουτιά και καθώς ψάχνω μια πλάκα, είδα κάτι ωραίους σκάρους. Κάνω ένα καρτέρι και πιάνω τον πιο μεγάλο, έναν κόκκινο σκάρο του κιλού. Η βολή σκότωσε ακαριαία τον σκάρο κι έτσι οι υπόλοιποι δεν τρόμαξαν. Στο επόμενο καρτέρι έπιασα τον δεύτερο πιο μεγάλο, επίσης κόκκινο.

Ο πρώτος....

Άφησα το υπόλοιπα ψάρια κι ανοίχτηκα κι άλλο. Έψαξα κάτι γνωστές πλάκες και σχισμές, αλλά τίποτε, νέκρα. Σε ένα καρτέρι έπιασα άλλον ένα κόκκινο σκάρο. Κατόπιν τράβηξα για τα βαθιά. Ψάχνοντας δεξιά-αριστερά νομίζω ότι βρήκα τον ψαρότοπο που είχα κρυφακούσει. Ένας απέραντος τόπος με πλάκες μέσα στα φύκια και με πολλά μονόπετρα. Δεν βρήκα τίποτα. Έψαχνα ότι μου άρεσε, αλλά δεν είδα ούτε ένα ψάρι. Βρήκα κάτι υπέροχες βαθιές στοές, φοβερά μέρη, αλλά έρημα. Ας έβλεπα ένα ψάρι να φεύγει για τα βαθιά κι ας μην το έπιανα. Τίποτα πουθενά. Αφού έφτασα στο τέλος του τόπου αποφάσισα να πάω στα γνωστά ρηχά. Κάποια στιγμή ενώ κολυμπώ, κάτι κουνιέται στον βυθό. Κοιτάζοντας καλύτερα, βλέπω μια όμορφη χελώνα. Γυρίζω την κάμερα ανάποδα και βουτάω στην χελώνα. Αυτό το υπέροχο πλάσμα δεν με έχει πάρει χαμπάρι και μασουλάει μετά μανίας κάτι φύκια. Χώνει το κεφάλι της μέσα στα φύκια και του δίνει και καταλαβαίνει μασουλώντας. Δεν την πλησιάζω για να μην την τρομάξω. Ανάδυση. Ξανά βουτιά στην χελώνα, η οποία κινείται γύρω από τον βράχο, για να ξαναγυρίσει στο ίδιο σημείο συνεχίζοντας το τσιμπούσι της. Ανάδυση πάλι. Ξεκουράζομαι και ξαναβουτάω. Η χελώνα όμως προχώρησε ρέοντας μέσα στα πυκνά φύκια και βγήκε από την άλλη μεριά σε ένα μακρύ μονόπετρο. Την ακολούθησα από πίσω για να μην με πάρει χαμπάρι. Με πήρε όμως χαμπάρι την ώρα που αναδυόμουν και εκείνη βούτηξε ξανά στα φύκια και περίμενε να δει τι θα κάνει αυτό το περίεργο πλάσμα που την ακολουθούσε. Ξεκούραση λίγα δευτερόλεπτα και βουτιά πάλι. Όμως αυτό το υπέροχο πλάσμα με είχε πάρει χαμπάρι και κάνοντας κύκλους περίμενε να δει τι θα έκανα. Κράτησα απόσταση για να μην φοβηθεί και φύγει. Με το που έκανε να φύγει αναδύθηκα για να ηρεμήσει. Εκείνη κάθισε πάνω στα φύκια και περίμενε. Την πλησίασα και την ακούμπησα απαλά, αλλά πήρε δρόμο και προσγειώθηκε μέσα στα φύκια. Την ακολούθησα και το αυτό συνέβη άλλη μια φορά. Είχε αρχίσει να τρομάζει και την άφησα να ηρεμήσει και αναδύθηκα.  Η χελώνα συνέχισε να κολυμπάει και εγώ την ακολουθούσα από την επιφάνεια. Χώθηκε σε μια τρύπα με άμμο δίπλα σε κάτι φύκια και με περίμενε. Δρέποντας την ευκαιρία βούτηξα. Προσγειώθηκα στα νεκρά φύκια και την θαύμαζα από κοντά. Η χελώνα σε αμηχανία δεν ήξερε τι να κάνει. Γύρισε από την άλλη μεριά και με παρατηρούσε. Κάθισα όσο μπορούσα και αναδύθηκα. Η χελώνα απτόητη παρέμεινε στην γούβα της. Την πλησίασα και κάθισα δίπλα της θαυμάζοντας αυτό το υπέροχο πλάσμα. Εκείνη παρέμεινε ήρεμη και μόνο ο έντονος κυματισμός την κουνούσε πέρα δώθε. Ανάδυση πάλι και αρκετή ξεκούραση, τώρα που η χελώνα φαινόταν ήρεμη.

Η απόγονος των δεινοσαύρων... άλλη μια ομορφιά!!!

Θαύμασα, μάλλον ζήλεψα το πόσο μπορούσε να κρατήσει την αναπνοή της, αυτή η υπέροχη θαλάσσια θεά. Έκανα ακόμη μια βουτιά και προσγειώθηκα δίπλα της. Μόνο που αυτήν την φορά την πλησίασα και την χάιδεψα. Όμως ο φακός που είχα στο χέρι μου χτύπησε πάνω στο καβούκι της, τρομάζοντάς την και χτυπώντας τα πτερύγιά της και χάθηκε στο μπλε. Χαιρέτησα κι ευχαρίστησα την θαλάσσια φίλη μου, που μου επέτρεψε να βιώσω μια τόσο όμορφη εμπειρία και τράβηξα για τα ρηχά. Κολύμπησα αρκετή ώρα σκεπτόμενος την όλη εμπειρία μου με την χελώνα χωρίς να ψαρέψω. Όμως ένας ωραίος σαργός με έβγαλε από την έκσταση, καθώς χώθηκε σε μια σχισμή. Έκανα μια βουτιά και βρήκα το ψάρι να είναι λουφαγμένο στο βάθος της πλάκας. Σημάδεψα και έπιασα έναν σαργό μισόκιλο.

!!!

Συνέχισα την πορεία μου, έχοντας υπόψιν έναν τρίκιλο ροφό, που μου το έπαιζε πονηρός. Τον είχα βρει μερικές μέρες πριν, αλλά δεν μπόρεσα να τον πιάσω. Στον δρόμο μου νάσου ένας ροφάκος του κιλού. Βούτηξα για να πάρω το πλάνο μου και όχι να του ρίξω. Είχα βολή αλλά τον πλησίασα για καλύτερο πλάνο και χώθηκε σε μια τρυπούλα που καταλήγει σε ένα άνοιγμα όπου χωρούσε ένα φορτηγό.!!! Χαμογέλασα και χαιρέτισα τον μικρό ροφό και συνέχισα την πορεία μου. Σε μια βουτιά κι ενώ ψάχνω μια τρύπα χωρίς επιτυχία, καθώς βγαίνω από την τρύπα, έχει έρθει κοντά μου ένα μεγάλο κοπάδι σάλπες. Σημαδεύω μια από τις πιο μεγάλες και έπιασα μια, ενώ το υπόλοιπο κοπάδι εξαφανίστηκε με την βολή. Λίγο πιο κάτω τρις- τέσσερις κέφαλοι τρύπωσαν κάτω από μια πλάκα. Έκανα μια ήσυχη όσο μπορούσα βουτιά και πλησίασα την πλάκα. Στο βάθος, καθώς οι περισσότεροι την κοπανούσαν από την άλλη άκρη της, κατάφερα να πιάσω έναν από τους τελευταίους που ήταν ένα κιλό. Μετά από μερικά λεπτά είχα φτάσει στην πλάκα του ροφού. Μια δύσκολη πλάκα, γιατί η κυρία είσοδος της πλάκας είναι αρκετά στενή και εμποδίζει επίσης μια μεγάλη πέτρα που είναι μπροστά στην κυρία είσοδο. Μέσα υπάρχει μια δαιδαλοειδής στοά, που το ψάρι μπορεί να κάθεται οπουδήποτε. Την προηγούμενη φορά ο ροφός καθόταν δεξιά. Έχοντας αυτό στο μυαλό μου βούτηξα στο απύθμενο βάθος των -3,9 μ.!!! Βουτώ λοιπόν και κοιτώ δεξιά, όπως περίμενα να τον δω. Όμως ο ροφός ήταν πολύ πιο αριστερά. Την ώρα που τον πήρα χαμπάρι, ο ροφός έστριψε. Είχα βολή στο σώμα του, αλλά το ψάρι δεν θα έβγαινε γιατί σίγουρα θα βράχωνε, με συνέπεια να ψοφήσει και εγώ δεν θα το έπαιρνα.... Έφυγα για δέκα λεπτά ψαρεύοντας τριγύρω. Αστόχησα σε δύο μπαρμπούνια και γύρισα να βρω το ψάρι. Αυτή την φορά είχα βουτήξει σωστά. Με το που άναψα τον φακό, είδα τον ροφό στο βάθος της τρύπας να με κοιτά. Σημαδεύω το κεφάλι του και πατώ την σκανδάλη. Άκουσα την βέργα να χτυπά στον βράχο.... Μετά σιωπή. Γεμάτος απορία σκέφτηκα.....

Επιτέλους πιάστηκε....

Στο δόξα πατρί.....

"Δεν μπορεί να αστόχησα, αλλά από την άλλη... καμία αντίδραση από το ψάρι...." Τράβηξα την βέργα η οποία ήρθε μόνο μερικά εκατοστά. Κοιτώντας καλύτερα είδα ότι η ουρά της βέργας είχε βραχώσει. Την έπιασα, την ξεβράχωσα και καθώς την τράβηξα κοντά μου, αισθάνθηκα την βέργα βαριά. Τραβώντας σταθερά μου ήρθε στα χέρια μου ο τριάρης ροφός. Η βέργα τον έτυχε ανάμεσα στα μάτια σκοτώνοντας τον ακαριαία. Όλος χαρά πήρα δρόμο για να βγω από εκεί που είχα βουτήξει, που ήταν το λιμανάκι του Φοινικιού. Εκεί στον κάβο καθώς κολυμπώ κάτι έπιασε το μάτι μου. Βουτώ και κοιτάζω καλύτερα.... Να σου ένα λεοντόψαρο!!!!

"Καλώς τα δεχτήκαμε....." σκέφτηκα και το έπιασα. Έψαξα να βρω αν υπήρχαν κι άλλα, αλλά δεν βρήκα κανένα. Από την στιγμή που εμφανίστηκαν εδ.... του χρόνου θα είναι γεμάτο το λιμανάκι από αυτά.... δυστυχώς.

Όλα μαζί...

Translation of the above article: 

Title: Meeting a descendant of the dinosaurs and other sea creatures!!! 

(1st picture: The underwear beauties of Karpathos island !!!)

Photo-video: Zacharias Skevofilax

The NNW winds were calming down, so I was able to fish in a place that I could not do so otherwise. Of course when I mentioned that the weather had calmed, I meant that the 7 Beaufort became 5 Beaufort NNW. I had heard some local fishermen talking about a deep fishing place and I decided to make an effort to find it. So I arrived at the designated area, got ready and dove. I swam towards the open sea and began searching for some cunning white sea-bream (Diplodus sargus). Unfortunately, I did not find a single fish. But while I was searching some rocks, I saw a school of parrot-fish.(Sparisoma cretense). As I was ambushing on the sea floor, the school came along and I caught the biggest one. It was a red one close to a kilo. The shot instantly killed the fish, so the rest of the fish did not get scared and stayed around. At the next ambush I caught the second biggest, which was also red. (2nd picture: The first one...). I left the rest of the fish and swam further away. I searched some known rocks and slits, but nothing was there. In one ambush I caught another red parrot-fish. I swam even further out to the open sea and I finally found the fishing area that I had overheard. An endless fishing ground with large rocks within the seaweeds. I searched any rocks that I liked, but I did not see a single fish. I found some wonderful deep under water caves-arcades, unbelievable beautiful places, but empty. As I reached the end of the fishing ground, I decided to return to the shallow waters that I knew. While I was swimming, something was moving on the sae floor. Looking more carefully, I saw a beautiful sea-turtle loggerhead sea turtle (Caretta-caretta). I turned around the underwater camera, so the speargun would not appear in the video, and dove towards the turtle. This beautiful creature had not realised my presence and continued munching some seaweeds. The turtle was sinking its head into the seaweeds and was eating vigorously. I did not approached it closely so I would not scare it. I emerged to the surface. Resting a bit and dove back to the turtle, which moved around a rock, but returned back to the same spot, continuing with its eating. Emerging again. Resting a bit and I dove back. The turtle, however, proceeded flowing through the dense seaweed and came out on the other side of a long rock. I followed it from behind in order not see me. But as I was emerging to the surface, the turtle saw me and dove back into the seaweed and waited to see what this strange creature would be doing. I relaxed for a few seconds and dove again. But this wonderful creature was waiting me and was swimming in circles, waiting to see what I was going to do. I stayed away trying to gain its trust, so that it would not be afraid and swam to the deep blue waters. As it was starting to move, I emerged in order to give the turtle time to calm down. It sat on the seaweed and waited for me. I approached it slowly and gently pet its shell, but it swam away and landed in the nearby seaweed. I followed it and this happened twice. The turtle was beginning to get scared, so I emerged and let it to calm down. The turtle continued to swim and I followed it from the surface. It found a place with sand, surrounded by some seaweed, landed there and it waited for me. Seeing the opportunity, I dove. I landed on some dead seaweed admiring it close by. The turtle was puzzled and did not know what to do. It turned around and watched me. I stayed as much as I could and emerged. The turtle waited motionless. I approached it again and landed beside it admiring this wonderful creature once more time. It remained calm and only the intense ripples waved her back and forth. I emerged again and rested enough, now that the turtle looked calm. 

(3rd picture:  The descendant of the dinosaurs... Another beauty !!!)

I admired, I rather envied how much it could hold its breath, this wonderful sea goddess. I dove one more time and landed next to it. But this time I approached the turtle and I pet her back. But the flash lightI had on my hand, stroke it on its shell, horrifying it and moving its fins and got lost in the deep blue sea. I greeted and thanked my sea girlfriend, who allowed me to have such beautiful experience and I swam for the shallows. I swam long enough thinking about my experience with the turtle without actually fishing. But the movement of a beautiful white sea-bream, pulled me out of the ecstasy, as it got into a slit. I dove and found the fish swimming at the end of the rock. I pulled the trigger and caught a half a kilo fish. (4th picture: !!!)

I continued my course, having in mind a three kilo dusky grouper.(Epinephelus guaza) which was a bit cunning. I had found the fish a few days ago, but I could not catch it. On my way, I found a one kilo dusky grouper. I dove to film it and not to catch it. I approached it for a better video shot but it got into a hole that ended up in a cave, where a truck could easily fit!!! I smiled and greeted the little dusky grouper and continued my journey. While searching unsuccessfully under a rock, as I got out of the rock, a large school of salema fish (Sarpa salpa) had approached me. I aimed one of the largest ones and I caught it, while the rest of the fish disappeared. A little bit further away three-four mullets (Mugil cephalus) swam under a rock. I dove as quiet as I could approaching the entrance of the flat rock. Deep inside the flat rock, as most of the fish were running away from the other end, I managed to catch one of the last ones that was about a kilo. After a few minutes of swimming, I reached the dusky grouper's rock. A difficult one, since not only the main entrance was quite narrow but also there was a large stone blocking most of the main entrance. Inside there was a labyrinthian arcade, allowing the fish to stay anywhere it wanted. The previous time that I had visited this rock, the dusky grouper was on the far right side. Having this in my mind, I dove in the bottomless depth of -3.9 m. !!! I dove and looked towards the right side expecting to see the it. But the fish was far to the left side. By the time I saw it, the fish had turned. I had a shot in its body, but I would not be able to pull it out of rock. As a result the fish would eventually die but it would remain under the rock.... I ldid not bother it for ten minutes and I was fishing in the vicinity. I missed two goatfish (Mullus surmuletus).  I decided to returned to the dusky grouper. This time I dove correctly. By the time I turned on the flashlight, I saw its face looking at me from the deep end of the rock. I instantly aimed at its head and pulled the trigger. I heard the spear striking the rock .... then silence. I dove again puzzled thinking: "There is no way I missed.. but there is not a slightest reaction from the fish ...."  I pulled out the spear that came only a few centimetres. Looking closer, I saw that the spear's tail was tangled under a stone. I grabbed it and gently pulled it out of the stone, But the spear was heavy. At the end of the spear a three kilo grouper appeared motionless. (5th picture: Finally I caught it...)
(6th picture: Bull's eye... )The spear had struck the fish between its eyes, killing it instantly. Full of joy, I swam towards the place where I started my fishing expedition, which was the small port of Phiniki. There, while swimming a my eyes saw a movement. I dove in order to find out what was that.... and I saw a lionfish (Pterois volitans) !!! "Welcome..... "I thought and caught it. I tried to find if there were more lionfish , but I did not find any. From the moment they appeared here.... next year the port will be full of them .... unfortunately.

(7th picture: All together....)