Οι μέρες περνούσαν ήρεμες στο αγαπημένο μου νησί, την Κάρπαθο. Ο καιρός
φέτος ήταν αρκετά καλός. Δεν μιλάμε για μπονάτσες, αλλά υπήρχαν μέρες που
είχαμε 3-4 μποφόρ, τα οποία δεν διαρκούσαν και πολύ! Το ψάρεμα γινόταν σχεδόν μέρα
παρά μέρα, αλλά υπήρχαν και άλλες ασχολίες. Μια από τις αγαπημένες μας, ήταν το
τάισμα των έντεκα, ναι καλά διαβάσατε, των έντεκα γατιών. Άλλα μικρά και άλλα
μεγάλα, αλλά όλα τους πολύ όμορφα, με διαφορετικούς χαρακτήρες και με πολλή
ανάγκη για χάδια.
 |
| Τα απαραίτητα χάδια!!! |
Φυσικά υπάρχει και ο κήπος, το καμάρι του μπαμπά, γνωστός και
ως Farmer John!!! Ντομάτες, πιπεριές, μελιτζάνες,
φράουλες! και άλλα πολλά είναι μερικά από «τα καμάρια» του πατέρα μου. H μεγάλη του όμως αγάπη, είναι τα τροπικά φρούτα, μάλλον λόγω της Αιθιοπίας.
Έτσι έχει δένδρα με παπάγιες και passion
fruit!
 |
| Η προετοιμασία... |
 |
| Το μάζεμα... |
 |
| Η σοδειά!!! |
Αφού σκάφτηκε ο κήπος και ετοιμάστηκε για τα
χειμωνιάτικα, ήρθε και η σειρά των κρεμμυδιών. Τα βγάλαμε από το χώμα, τα
απλώσαμε για να ξεραθούν. Συνολικά μαζέψαμε 38 κιλά! Η σοδειά ήταν πολύ πετυχημένη.
Φυσικά η όλη προσπάθεια έγινε με την «ακολουθία» του Farmer John. Όπου και
να πηγαίναμε, ότι και να κάναμε ήταν παρόντα τα μικρά γατάκια. Χοροπήδαγαν,
κρυβόντουσαν, παίζανε ανάμεσα στα πόδια μας, πάντα κοιτώντας γεμάτα απορία για
το τι κάναμε. Εννοείται όποτε μπορούσα έπαιζα μαζί τους, πότε με κάποιο χόρτο ή
με τα φίλα των ξεραμένων κρεμμυδιών. Μετά ήρθε η σειρά του μεσημεριανού. Το
έργο το ανέλαβαν αι γυναίκαι του σπιτιού. Το μενού περιελάμβανε την λαχταριστή
πίτσα της μάνας μου. Θα ανοιγόταν το φύλλο, θα έμπαιναν τα διάφορα συστατικά, το
ψήσιμο και τέλος… το φάγωμα!!!
 |
| Η προετοιμασία ...της μάσας... |
Εκεί
βρήκα την ευκαιρία να την κάνω. Μέχρι να γίνουν όλα αυτά, θα μπορούσα να
πήγαινα για μια 2-3 ώρες βουτιά. Τον τόπο το είχα διαλέξει από το πρωί, την
ευκαιρία έψαχνα!!! Θα ψάρευα βαθιά ή μάλλον θα έκανα την προσπάθεια να ψαρέψω
βαθιά, αλλά τα ψάρια θα μου έδειχναν το βάθος. Φόρτωσα τον απαραίτητο
εξοπλισμό στο αμάξι και σε μια ώρα το πολύ είχα φτάσει εκεί που ήθελα. Ο καιρός
πεσμένος, ένα τριαράκι μποφόρ είχε, το οποίο με έκανε να χαίρομαι ιδιαιτέρως. Ντύθηκα
όσο πιο γρήγορα μπορούσα και βούτηξα με μεγάλη ανυπομονησία. Τα νερά ήταν
αρκετά καθαρά. Έβλεπες μέχρι τα -25 μ. Ανοίχτηκα αγνοώντας 2-3 καλούς σαργούς
στα πολύ ρηχά. «Θα ασχοληθώ μαζί σας όταν δυναμώσει ο καιρός.....» σκέφτηκα και
τράβηξα για τα βαθιά. Βέβαια δεν μπόρεσα να αντισταθώ σε ένα ωραίο μπαρμπούνι
και το έπιασα. Μετά από λίγο είδα ένα ωραίο κοπάδι από μελανούρια να τρυπώνει.
Πρόλαβα και έπιασα δύο, πριν το κοπάδι σκορπίσει και χάσω τα υπόλοιπα ψάρια.
 |
| Ένα από τα πρώτα.. |
Είδα κάποια να τρυπώνουν, αλλά τα αγνόησα γιατί είχα φτάσει εκεί που ήθελα.
Μεγάλα μονόπετρα ξεπρόβαλαν μπροστά μου. Τεράστιοι ογκόλιθοι που έκαναν να μου
τρέχουν τα σάλια. Είναι ένα μέρος που είχα πολλά χρόνια να το ψαρέψω, γιατί το
είχαν ρημάξει οι δυναμίτες και το νυχτερινό ψαροτούφεκο. Δεν πρόλαβα να
κολυμπήσω, όταν είδα μια γνωστή φιγούρα να με κοιτάει ψιλοφοβισμένη. Ο ροφός
έτρεξε και μπήκε σε ένα μονόπετρο, που την επόμενη μισή ώρα τον έψαχνα, αλλά δεν
μπόρεσα ούτε καν να τον δω, πόσο μάλλον να τον πιάσω. Χάρηκα που έστω είδα ένα
καλό ψάρι σε αυτόν τον τόπο. Μετά από λίγο μια δεύτερη φιγούρα του ιδίου
μεγέθους με παρακολουθεί. Πλησιάζω και βουτάω. Στα μισά της απόστασης το ψάρι
τρυπώνει. Από την όλη κίνησή του καταλαβαίνω ότι είναι λίγο τρομαγμένο και θα
πρέπει να το ηρεμήσω πρώτα, αν θέλω να το πιάσω. Έχω μια τεχνική για τέτοιες
περιπτώσεις. Όταν ψυχολογήσω ότι το ψάρι με δέχεται, αλλά είναι διστακτικό, προσπαθώ
να μικρύνω την απόσταση που μας χωρίζει με αλλεπάλληλες βουτιές. Φυσικά αυτή
την τεχνική την χρησιμοποιώ σε μικρά για μένα βάθη, μέχρι τα -23μ. περίπου. Έχει
τύχει κάποιες φορές να μην πιάσω το ψάρι, αλλά τι να κάνουμε… ετοιμάζομαι και
βουτάω. Το βάθος είναι -19,3 μ. Με το που φτάνω στην είσοδο της τρύπας του, βλέπω
άμμος να πετάγεται. Χωρίς δεύτερη σκέψη, τραβιέμαι και αναδύομαι. Ξεκουράζομαι
και πάλι βουτιά. Αυτή την φορά προλαβαίνω και μόλις βλέπω την φιγούρα του μέσα
στο σκοτάδι πριν χαθεί,.... τραβιέμαι ήρεμα και αναδύομαι. Εννοείται ότι δεν ανάβω
φακό μέχρι να με δεχτεί το ψάρι. «Μου φαίνεται ότι αν όλα πάνε καλά, σε αυτή
την βουτιά θα έχω βολή στον ροφό....» σκέφτηκα. Αφού ηρέμησα, πήρα μια βαθιά ανάσα
και βούτηξα. Πλησίασα αργά και ήρεμα την τρύπα και κοίταξα μέσα. Ο ροφός με
κοιτάει αιωρούμενος περίπου μισό μέτρο πάνω από τον πάτο. Χωρίς να χρονοτριβώ
και έχοντας το ψαροτούφεκο στην σωστή θέση, σημάδεψα και πάτησα την σκανδάλη. Η
βέργα τον βρήκε στο μάτι και τον ξεπέρασε λίγο πιο κάτω από το απέναντι πλευρικό
του φτερό. Τον άρπαξα και τον έφερα στην επιφάνεια. Είχα πιάσει έναν τεσσάρι
ροφό (3,800 γρ.) και το ψάρεμα είχε λάβει τέλος.
 |
| Το "μεγάλο" της σημερινής βουτιάς... |
Αποφάσισα να ανοιχτό λίγο
κάνοντας έναν κύκλο, για να μην κολυμπήσω τα ίδια μέρη καθώς θα έβγαινα έξω. Η
απόφασή αποδείχτηκε, εκ των υστέρων σωστή, μιας και σε μερικά καρτέρια και ψαχτήρια
έπιασα τρεις καλούς σκάρους, δύο μεγάλους σαργούς, δύο κακαρέλους και έναν σηκιό.
 |
| Ένας του κιλού... |
Όμως το
γεγονός του ψαρέματος δεν ήταν ο ροφός όπως νόμιζα. Ενώ έχω ξεκινήσει για να
βγω, βλέπω έναν μεγάλο σαργό να τρυπώνει. Την ώρα που ετοιμάζομαι να βουτήξω,
το μάτι μου πιάνει κάτι που δεν ταιριάζει με το τεράστιο μονόπετρο. Μια μεγάλη
Καρέττα-Καρέττα έχει κάτσει πάνω στο μονόπετρο.
 |
| Ένας αρχαίος φίλος.... |
Ξεχνάω τον σαργό και βουτάω προς
το υπέροχο πλάσμα. Καθώς όμως την πλησιάζω, η μεγάλη θαλάσσια χελώνα αρχίζει να
κολυμπάει, κάνει έναν κύκλο γύρω μου και εξαφανίζεται στο βαθύ μπλε. Την χαιρετάω και παίρνω τον δρόμο για τον
γυρισμό χαρούμενος. Όχι τόσο επειδή πήγε καλά η ψαριά, αλλά γιατί μου Έδωσε να
γευτώ τόσες όμορφες εμπειρίες….
 |
| Όλα.... μαζί...με τα φύκια!!! |
