Νεοι θαλάσσιοι λαθρομετανάστες....

You may find this article in English at the end of the Greek version.

Title: New illegal sea immigrants....

Φωτογραφία -  video: Ζαχαρίας Σκευοφύλαξ, Βασίλης Νουάρος

Η εκπληκτική υποβρύχια φωτό της Καρπάθου, χωρίς Photoshop, από τον Βασίλη Νουάρο.

Ο καιρός δεν έλεγε να κοπάσει. Δεν μου άφηνε και πολλά περιθώρια κι έτσι αντί να χάσω ένα ακόμη ψάρεμα, είπα να πάω στην μεσοπέλαγη ξέρα. Είναι αρκετά ανοιχτά, αλλά ψαρεύεις πηγαίνοντας. Έτσι τα φόρτωσα όλα και έφτασα εκεί που ήθελα. Ο καιρός ήταν ένα πεντάρι γεμάτο ΒΒΔ. Ντύθηκα και βούτηξα, τραβώντας μαζί μου και την σημαδούρα με ένα δεύτερο ψαροτούφεκο, μήπως το χρειαζόμουν. Φέτος η θερμοκρασία της θάλασσας στην Κάρπαθο, είναι αρκετά χαμηλή. Μετά τα -10μ, είναι λες και βρισκόμαστε στις αρχές της άνοιξης. Ενώ στην επιφάνεια η θερμοκρασία είναι 24°C,, μετά τα -10μ είναι 19-20°C,. Γενικά δεν κυκλοφορούν και πολλά ψάρια. Όμως σε διάφορες περιοχές τα ψάρια είναι μαζεμένα!!! Έτσι κάνω διάφορα πλάνα για το που μπορεί να τα βρω. Με αυτές τις σκέψεις έπεσα στο νερό και άρχισα να κολυμπώ. Δεν έχω κολυμπήσει πενήντα μέτρα και μπροστά μου εμφανίζονται μπαρμπούνια. Φέτος το νησί έχει πολλά και μεγάλα. Στα πρώτα πέντε μου καρτέρια έπιασα τρία και αστόχησα σε άλλα δύο. Όμως ανάμεσά τους υπάρχει και ένα άλλο είδος μπαρμπουνιού. Έχει πιο μυτερό κεφάλι και όλη του η πλευρά έχει μια μαύρη γραμμή, ενώ λίγο πριν την ουρά του έχει μια μαύρη κηλίδα και η ουρά του έχει έντονο κίτρινο χρώμα.  Κολυμπούν σε μικρές ομάδες. Φέτος τα είδα για πρώτη φορά και είναι όλα τους μικρά. Ονομάζονται τα κίτρινα μπαρμπούνια και ζουν σε τροπικά νερά. Μέσω της διώρυγας του Σουέζ και με την αύξηση της θερμοκρασίας της θάλασσας, κατέφθασαν και στα νερά μας. Έπιασα ένα για να το περιεργαστώ. Ελπίζω να μεγαλώνουν και να είναι νόστιμα. 

Το κίτρινο μπαρμπούνι σε σύγκριση με τα ντόπια.

Ανοίγομαι κι άλλο και πάω για την ξέρα. Είμαι ακόμη σε ρηχά νερά και παίζουν αρκετά ψάρια. Κάνω διάφορα καρτέρια και πιάνω τρις ωραίους κόκκινους σκάρους, από τρία διαφορετικά κοπάδια. Τα ψάρια είναι και τα τρία κοντά στο κιλό, μιας και ήταν τα μεγαλύτερα του κάθε κοπαδιού.

"Καλά τα πάμε μέχρι στιγμής..." σκέφτηκα και κολύμπησα παρακάτω. Τότε είδα κεφάλους να τρυπώνουν κάτω από κάτι πλάκες. Γρήγορη βουτιά και πιάνω έναν του κιλού. Την ώρα που ξeψαρίζω τον κέφαλο, το κοπάδι βρίσκει ευκαιρία και φεύγει. Όμως δύο ψάρια που είχαν τρυπώσει σε μια διπλανή πλάκα, την γυροφέρνουν. Οπλίζω γρήγορα και βουτώ. Ένα από τα δύο ψάρια εξαφανίζεται στο μπλε. Ο δεύτερος, ενώ έχει χωθεί σε μια σχισμή και δεν τον βλέπω, με το που ανάβω τον φακό στην απέναντι πλάκα, βγαίνει και πηγαίνει να δει τι είναι!!! Έτσι μου δίνει βολή και τον κατακεραυνώνω στο δόξα πατρί. Εκείνη την στιγμή ένας σαργός αποφάσισε να αυτοκτονήσει και χώθηκε σε μια πλάκα κάτω από τα πέδιλά μου. Κάνω όσο πιο γρήγορα μπορώ και βουτώ στην πλάκα. Από την φούρια μου, ξέχασα να ενεργοποιήσω την υποβρύχια κάμερά μου κι έτσι έχασα ένα ωραίο πλάνο... Ο σαργός είναι μπροστά μου και προσπαθεί να κρυφτεί πίσω από μια πέτρα. Μάταια όμως γιατί τον πρόλαβε η βέργα. Προχωρώ λίγο παρακάτω καρτερεύοντας και πιάνω άλλους τρις σκάρους λίγο πιο μικρούς από τους πρώτου, αλλά και αυτούς από διαφορετικά κοπάδια τον κάθε έναν.

Ένας από τους πολλούς...

Συνήθως πιάνω τον πιο μεγάλο και αφήνω τους υπόλοιπους για μια άλλη φορά. Κολυμπώντας προς την ξέρα, ξεκολλά ένας ροφός, λίγο πιο βαθιά. Το ψάρι είναι περίπου τέσσερα κιλά και χώνεται κάτω από μια πλάκα. Ποντίζω την σημαδούρα μου και βουτώ πάνω στο ψάρι. Καθώς πλησιάζω στην πλάκα, βλέπω το κεφάλι του να με κοιτά. Σημαδεύω στο κεφάλι του, αλλά το ψάρι κουνιέται με συνέπεια η βέργα να το βρει δίπλα από το μάτι του. Χτυπιέται να απαλλαγεί και εγώ ορμώ πάνω του, τον τραβώ έξω από την πλάκα. Τον παίρνω αγκαλιά και αναδύομαι. Κοιτώντας προσεχτικά το ψάρι, συνειδητοποιώ ότι αυτό το ψάρι είναι πιο μικρό από αυτό που είδα. Μάλλον ο πιο μεγάλος ροφός, έσπρωξε έξω τον μικρό για να τρυπώσει αυτός. Αφού  τακτοποίησα τον δίκιλο ροφό (1,9 κιλά), βούτηξα να δω τι υπάρχει κάτω από την πλάκα. Υπήρχε μια θολούρα βαθιά μέσα στην πλάκα, αλλά δεν είδα κάτι άλλο. Βέβαια τόσο μέσα στην πλάκα δεν μπορεί η θολούρα να προκλήθηκε από το ψάρι που έπιασα. Δεν χρειαζόταν όμως να ψάξω καλύτερα, γιατί μόνο η βολή έφτανε να τρομάξει αρκετά το μεγαλύτερο ψάρι και να εξαφανιστεί βαθιά στο θαλάμι του. Προχώρησα και έφτασα στην μεγάλη αμμούδα. Που και που υπάρχουν κάποια φύκια, αλλά το μέρος δεν υπόσχεται και πολλά πράγματα. Κολύμπησα γρήγορα και μετά από αρκετά λεπτά έφτασα εκεί που ήθελα. Ο βυθός είναι περίπου στα -20μ, ενώ το κεφάλι της ξέρας στο ρηχότερο του σημείο δεν ξεπερνά τα -5 μ. Με το που φτάνω, στα πρώτα μου καρτέρια πιάνω δύο ωραία μπαρμπούνια.

"Η ιστορία επαναλαμβάνεται...." σκέφτηκα χαμογελώντας. Έκανα αρκετά καρτέρια χωρίς να δω κάτι καλό. Στα βαθιά της κομμάτια επικρατούσε ερημιά και κρύο. Δεν είδα ένα ψάρι!!! Στα ρηχά της όμως, μέσα στα κύματα, έπαιζαν κάποια ψάρια. Έπιασα άλλους τρις σκάρους.

"Φτάνει με τους σκάρους, εκτός αν δούμε κάποιο πάρα πολύ μεγάλο...." μου είπα. Έφερα βόλτα όλη την ξέρα χωρίς να δω τίποτα. Στα τοιχώματα της ξέρας υπάρχει ένα καινούργιο είδος αχινού. Έχει πολύ μακριά αγκάθια και είναι και πολύ ευκίνητος. Με το που τους πλησίαζα, κουνούσαν τα αγκάθια τους δεξιά-αριστερά. Όταν αυτό δεν δούλεψε, ο αχινός μετακινήθηκε αρκετά γρήγορα. Σε κάποιους αχινούς, ανάμεσα στα μακριά τους αγκάθια έχουν βρει καταφύγιο μικροσκοπικές μπλε ηλεκτρίκ καλόγριες!!! Έχουν και πέντε άσπρες τελείες πάνω τους, και σχηματίζουν κάτι σαν αστέρι. Έχουν έρθει και αυτοί από τους τροπικούς μέσω της Ερυθράς θάλασσας και λέγεται ότι τα αγκάθια του είναι δηλητηριώδη..

Καθώς συνεχίζω να κολυμπώ βλέπω πάνω σε μια πλάκα ένα όμορφο σαλάχι.  Δεν με ενδιαφέρει να το πιάσω, αλλά να το κινηματογραφήσω. Έτσι ενεργοποιώ την υποβρύχια κάμερά μου και βουτώ πάνω του. Το σαλάχι με δέχεται και με παρακολουθεί. Με το που έκανα να σηκωθώ λίγο για να αναδυθώ, ξεκίνησε να κολυμπά και εξαφανίστηκε στο μπλε. Λίγο πιο κάτω, είδα μια μικρή πίγκα να γυροφέρνει. Καθώς όμως χαζεύω τον χορό της από την επιφάνεια, παρατηρώ

ένα πιο μεγάλο μαύρο ψάρι πίσω της. Όμως η θολούρα με κάνει να μην δω που τρύπωσε ο ροφός. Ξέροντας το μέρος, άρχισα να ψάχνω τα δίφορα σημεία που πιθανότατα να μπήκε ο ροφός. Τα περισσότερα ήταν άδεια. Όμως μια στενή τρύπα, είχε θολουρίτσα καθώς πλησίαζα.

"Αν το ψάρι πάει αριστερά στο βαθύ σιφόνι, το έχω χάσει. Αν κάτσει δεξιά στο πλάτωμα το υπάρχει καλή πιθανότητα να το πάρουμε..." είπα στον εαυτό μου. Έφτασα στην σχισμή και με τον φακό έφεξα δεξιά. Εκεί ήταν και το ψάρι. Σημάδεψα όσο καλύτερα μπορούσα στο κεφάλι του και πάτησα την σκανδάλη. Η βέργα τραντάχτηκε βίαια. Το ψάρι προσπάθησε να στρίψει προς το σιφόνι, αλλά η βέργα δεν του το επιτρέπει. Την έπιασα και την τράβηξα απαλά. Ο ροφός βγήκε αμέσως με την βέργα να τον έχει χτυπήσει κάτω από το μάτι του. Τον πήρα αγκαλιά και τράβηξα για την επιφάνεια.

Ο μεγάλος...

"Νομίζω ότι το ψάρεμα πήγε πολύ καλά. Καιρός να βγούμε..." είπα στον εαυτό μου και τράβηξα για την παραλία, σχεδόν χωρίς να ψαρέψω άλλο. Όμως μια κίνηση μου τράβηξε το βλέμμα. Στην είσοδο μιας σπηλιάς υπήρχαν πολλά παράξενα ψαράκια. Σημάδεψα και έπιασα ένα από τα πιο μεγάλα. Ήταν ένα ψάρι που ονομάζεται κόκκινος σκίουρος και έχει έρθει από τα τροπικά κι αυτό

Ο κόκκινος σκίουρος!!!

Πολύ όμορφο ψάρι με μεγάλα και σκληρά λέπια και διαθέτει από ένα μεγάλο αγκάθι σε κάθε πτερύγιο που έχει κάτω από το σώμα του. Όμως μια κίνηση στο βυθό από τρία μικρά παράξενα ψαράκια, μου τράβηξε το ενδιαφέρον. Ενεργοποιώ την υποβρύχια κάμερά μου και βουτώ. Τα δύο μικρότερα εξαφανίστηκαν εν ριπή οφθαλμού. Το κάπως μεγαλύτερο με περίμενε και με παρατηρούσε. Όταν το πλησίασα πολύ κοντά έφυγα κι αυτό. Ήταν ένας θαλάσσιος σκαντζόχοιρος. Όταν αισθανθεί κίνδυνο, φουσκώνει το σώμα του και εμφανίζονται αγκάθια σε όλο το σώμα του. Εξ ου και το όνομά του. Έχει έρθει και αυτό το είδος από τις τροπικές θάλασσες.

Θαλάσσιους σκαντζόχοιρος....

Βγήκα και αφού τα τακτοποίησα, έφυγα για το σπίτι. Αφού βγάλαμε τις απαραίτητες φωτό, στρωθήκαμε να φάμε τις λιχουδιές της μητέρας μου. Αργά το απόγευμα ανέλαβε ο farmer John να τα καθαρίσει ως συνήθως. "Μιας κι εσύ καθαρίζεις τα ψάρια, εγώ θα καθαρίσω τα φραγκόσυκα που μάζεψες... Εσύ ο γεωργός τα ψάρια κι εγώ ο ψαράς τα γεωργικά προϊόντα!!! " του είπα χαμογελώντας και στρωθήκαμε στην δουλειά....
Όμως εγώ είχα το μαγικό πιρούνι, ειδικά τροποποιημένο από τον πατέρα μου για να μην τα διαλύει τα φραγκόσυκα!!!

Το μαγικό πιρούνι!!!

Όλα μαζί...

Υ.Γ. Ο δεύτερος ροφός ήταν 2,7 κιλά....


 

Translation of the above article.

Title:New illegal sea immigrants....

Photo-video: Zacharias Skevofilax, William Nouaros

(1st Picture: The amazing underwater photo of Karpathos island, without the use of photoshop, by William Nouaros)

The weather was still holding strong. I didn't have any other choice, I decided to go fishing in a place that was quite far from the shore. So I loaded everything up and drove where I wanted to fish. The weather was a five beaufort NNW winds. I got dressed and dove, pulling with me the buoy with a second speargun, in case I needed it. This year the sea temperature in Karpathos is quite low. After -10m, it was as if we were in late spring. While on the surface the temperature is 24° C, after -10m it fell at 19-20° C,. Generally not many fish were swimming around. Instead the fish were gathered in different areas!!! So I made several plans, where I could find them. With these thoughts I got into the water and started swimming.I haven't swam fifty meters and I saw goatfish (Mullus surmuletus) on the sea bed. There were many goatfish in Karpathos island this year and they were big ones. In my first five ambushes I caught three and missed two. But among them, there was a different kind of goatfish. It had a sharper head, a black line runs along its entire side and just before its tail there was a black spot and its tail had a vivid yellow colour. They swim in small groups. I saw them for the first time this year and they were all small in size. They are called yellow goatfish (Mulloidichthys martinicus) and live in tropical waters. Through the Suez Canal and the rising of the sea temperatures, they also reached the Mediterranean Sea. I caught one to examine it. I hope they will become much larger in size and hopefully they will be delicious. (2nd picture:The yellow goatfish compared with the local ones.) I continued swimming trying. to get into deeper waters, when I realised the presence of many fish around me. I did several ambushes and managed to catch three beautiful red parrotfish (Sparisoma cretense) from three different flocks. All the fish were about a kilo in weight, as I wanted to catch only the largest ones from different flocks.

"So far, so good ..." I thought and swam further away. At that time, I saw many mullets (Mugil cephalus) swimming under a flat rock. I dove immediately and caught one about a kilo. As I was placing the fish in my fish-hanger, the majority of the mullets swam away. But two fish entered a near-by rock. I armed as fast as I could my speargun and dove. One of the two fish disappeared into the blue waters. The second one, was in a slit and I could not find it, but as I turned on my flash light towards the near-by rock, the fish came out to see what was going on!!! I grabbed the opportunity and shot it between the eyes. At that moment a white sea bream (Diplodus sargus) decided to commit a suicide and swan under rock that was under my fins. I armed as fast as I could my speargun again and dove towards the rock. As I was in a hurry, I forgot to turn on my underwater camera and so I missed a nice video shot ...The white sea bream was in front of me and tried to hide behind a stone. In vain though, because the spear caught it. I swam a little further and caught three more parrotfish, a bit smaller than the first ones, from different flocks too. 
(3rd picture: One of the many parrotfish....) Usually, I catch the biggest one and leave the rest for another time. As I was swimming towards the area I was planning to fish, a dusky grouper (Epinephelus guaza) was swimming a little deeper. The fish was about four kilos and got under a rock. Dipped my buoy and dove for the fish. As I approached the rock, I saw its head staring at me. I aimed on its head, but the fish moved and so the spear found it next to its eye. The dusky grouper tried to get rid off the spear, but I pulled it out of the rock, embraced it and swam towards the surface. Looking more carefully the fish, I realised that this fish was smaller than the one I saw. Probably the bigger dusky, pushed the little one out. After arranging for the two-kilo fish (1.9 kg), I dove to see what was under the rock. There was a cloud deep in the rock, but I didn't see anything else. Of course, so deep in the rock, the blur could not be caused by the fish I caught. But I didn't need to look any more, because only the shot was enough to scare off the bigger fish and to disappear deep into its chambers. I swam even further and reached the big sandy sea floor. There are some sea weeds, but that was all. I swam fast and after a few minutes I got to where I wanted. The bottom is about -20m, and the top of the rocks did not exceed -5m. On my two first ambushes, I caught two nice goatfish.

"History repeats itself..." I thought smiling. I did a lot of ambushes without seeing anything big. The deepest parts of the fishing ground were desolate and cold. I didn't see a single fish !!! But at the shallows, in the waves, there were some fish swimming. I caught three more parrotfish.

"Enough with the parrotfish, unless I see a really big one...." I said to myself. I swam around the sea floor without seeing anything. But on the rocks, there was a new species of sea urchin. These had very long thorns and is very agile. As I approached them, they moved their thorns right-to-left. When that didn't work, the sea urchin moved pretty fast. In some sea urchins, tiny shinny blue damselfish (Chromis chromis) had found refuge between their long thorns !!! These sea urchins also had five white dots on them, forming a star. They had also come from the tropics through the Red Sea and it is said that their thorns are poisonous. (4th &5th picture: no comment). As I continue to swim, I saw a beautiful stingray (Myliobatoidei) resting on a flat rock. I was not interested in catching it, but in filming it. So I turn on my underwater camera and dove on it. The stingray allowed me to approach it closely but its eyes were pined on me. At my siltiest movement, it disappeared into the blue swimming very fast. A little further down, I saw a little mottled grouper (Mycteroperca ruby) dancing around a rock. But as I was observing its dance from the surface, I notice a larger black fish behind it. Due to the blur, I was not able to see under which stone the dusky grouper disappeared. Knowing the place well, I began searching all the possible hideouts. Most were empty. But a narrow hole, it had a sandy blur as I approached it.

"If the fish goes left into the deep siphon, I've lost it. If it sits on the right side, I might have a chance to get it ..." I said to myself. I reached the narrow hole and turned on my flash light looking towards the right side of the hole. The fish was there. I aimed as best as I could on its head and pulled the trigger. The spear was shaking violently. The fish tried to turn toward the siphon, but the spear was blocking its movements. I grabbed and gently pulled the spear out of the narrow hole. The dusky grouper came out immediately with the spear hanging under its eye. I embraced it and swam towards the surface. (6th picture: The biggest dusky grouper...)

"I think the fishing went well. Time to get out ..." I said to myself and swam to the beach, without fishing anymore. But my eyes caught a strange movement. At the entrance of a n underwater cave there were many red fish I did not know. I shot and caught one of the biggest. It was an fish called crown squirrel (Sargocentron diadema) and it had also came from the tropics. Very beautiful fish with big scales and had a big thorn in each fin that had under his body. 

(7th picture: the crown squirrel). But a movement on the sea bed, of three small strange fish, caught my interest. I turn on the underwater camera and dove. The two smaller ones disappeared immediately. The biggest one was waiting and observing me.When I got too close it left too. It was a spot-fin porcupinefish  (Diodon hystrix). When it gets threatened, it inflates its body and thorns appear throughout its body, hence its name. This kind of fish has also come from the tropical sea.

(8th picture: The spot-fin porcupine fish). I went out and after arranging my gears and trophies, I left for home.

After getting the necessary photos, we ate my mother's delicacies. Late in the afternoon, farmer John started cleaning the fish as usual.

"Since you clean the fish, I will clean the prickly pears you collected ... You the farmer cleaning the fish and I the fisherman the agricultural products !!!" I said to him smiling and we started to work .... But I had the magic fork, specially modified by my father so as not to dissolve the prickly pears !!! (9th picture: the magic fork !!!) (10th picture: All the trophies together...)

P.S. The second dusky grouper weighted 2.7 kg....