You may find this article in English at the end of the Greek version.
Title:The unexpected large gilt-head sea bream, sea bass & moray ells....
Video & Φωτογραφία : Ζαχαρίας Σκευοφύλαξ.
Παραμονή των εκλογών, ξύπνησα χαράματα για να πάω στον αγαπημένο μου Β. Ευβοϊκό. Είχα να τον ψαρέψω αρκετούς μήνες. Από την μια οι πολλές βροχές, από την άλλη οι πολλοί σεισμοί, δεν τόλμησα να το επιχειρήσω. Αυτήν την χρονική στιγμή φαινόταν ότι όλα θα ήταν μια χαρά. Τράβηξα κυριολεκτικά τον εαυτό μου από την γλυκιά ζεστασιά του κρεβατιού και έφυγα σαν τον κλέφτη. Όλα είχαν φορτωθεί από την προηγούμενη μέρα. Μετά από περίπου δύο ώρες οδήγησης μέσα στην μαύρη νύχτα, έφτασα χαράματα εκεί που ήθελα. Ντύθηκα γρήγορα και βούτηξα. Για τις επόμενες δύο ώρες καρτεριών δεν είδα τίποτα το αξιόλογο. Όλα τα ψάρια που είδα ήταν μικρά. Απογοήτευση... Άλλαξα μέρος και πήγα στις φυκιάδες. Στην αρχή είδα 2-3 μικρά λαβράκια και αναθάρρησα. Έμεινα με την χαρά στα χείλη, γιατί κι εδώ ερημιά. Έκανα αρκετά άκαρπα καρτέρια μέσα στα φύκια. Κάποια στιγμή αισθάνθηκα κάτι να με πλησιάζει από πίσω. Έστριψα απαλά για να διαπιστώσω ότι ένα κοπάδι από καμία 10ρια μικρούς λούτσους ήρθαν να με επιθεωρήσουν.
 |
| Η επόμενη γενιά των κυνηγών... |
Το κοπάδι ήρθε από τα δεξιά μου, σταμάτησε μπροστά μου και μετά σιγά-σιγά απομακρύνθηκαν και χάθηκαν στην θολούρα. Στο τέλος λίγο πριν βγω, βλέπω έναν γύλο να κάθεται ανάμεσα στα φύκια. Η στάση του σώματός του μου έλεγε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Πλησίασα το ψαράκι και διαπίστωσα ότι μαζί με έναν γερμανό (ψάρι), είχαν πιαστεί σε ένα πολυάγκιστρο. Έψαξα να δω αν ήταν κάποιου ψαρά, αλλά η πετονιά ήταν κομμένη μερικά μέτρα μακρύτερα. Σήκωσα την πετονιά με τα ψαράκια και αναδύθηκα. Εκεί στην επιφάνεια απελευθέρωσα και τα δύο. Ευτυχώς ήταν ζωντανά. Λίγο πριν βγω, βρήκα και έναν νεκρό κέφαλο. Τον περιεργάστηκα, αναρωτιόμενος πια να ήταν η αιτία θανάτου και βγήκα.
"Δύσκολα τα πράγματα Ζάχοοοο...." είπα στο εαυτό μου. Έκανα αρκετά καρτέρια χωρίς αποτέλεσμα. Βγήκα και οδήγησα αρκετά παρακάτω σε ένα δύσκολο μέρος. Δύσκολο γιατί είναι σχεδόν πάντα θολό και έχει και πολλά πράγματα ο βυθός. (σύρματα, κλαδιά, ξύλα κλπ). Το πρώτο μέρος, αν και είναι από τα αγαπημένα μου ήταν παντελώς άδειο, έρημο.
"Μήπως να τα παρατήσουμε και να φύγουμε??? " αναρωτήθηκα. "'Έχουν περάσει 3 ώρες και δεν έχουμε δει τίποτε το ιδιαίτερο..." σκέφτηκα. "Ας κάνουμε μια προσπάθεια ακόμη και μετά φεύγουμε...." είπα στην εαυτό μου. Βρήκα ένα μέρος που το ήξερα και βούτηξα. Περίμενα ανάμεσα σε κάτι κλαδιά, καλάμια μήπως και αλλάξει η τύχη μου. Ξαφνικά από τα δεξιά μου ήρθε ένας καλός κέφαλος. Γυρίζω να τον δω και δεν αντιλαμβάνομαι ότι ένα καλό λαβράκι ερχόταν από την άλλη μεριά. Το λαβράκι ήρθε μπροστά μου και μόλις το πήρα χαμπάρι και έστριψα λίγο το ψαροντούφεκο, πετάχτηκε τρομαγμένο. Έκανα έναν απαλό λαριγκισμό και το ψάρι γυρίζει και έρχεται να με ξαναδεί. Αυτήν την φορά όμως εγώ είμαι έτοιμος και όπως πάει να φύγει πατάω την σκανδάλη. Η βέργα βρήκε το ψάρι στο μάτι και το λαβράκι ξάπλωσε ανάσκελα στον βυθό.
 |
| Επιτέλους το 1,7 κιλά!!! |
Όλος χαρά το έπιασα γεμίζοντάς το φιλιά. Ήταν ένα ψάρι 1,7 κιλά. Λίγο πιο κάτω βλέπω κάτι σκιές στον βυθό. Βουτάω αμέσως και περιμένω. Στην αρχή μου ήρθαν κέφαλοι. Δεν τους πείραξα και τότε εμφανίστηκαν λαβράκια.
 |
| Άγρια ομορφιά!!! |
 |
| Χωρίς λόγια!!! |
Πάλι δεν έριξα. Στην επόμενη βουτιά εμφανίστηκαν τα λαβράκια στην αρχή και μετά ανακατεμένα με τους κεφάλους. Τότε είδα και το μεγαλύτερο και μόλις πέρασε από μπροστά μου του έριξα. Η βέργα το βρήκε στο κέντρο σπάζοντας την σπονδυλική του στήλη και αυτό κάθησε στα ρηχά.
 |
| Το 2ο λαβράκι... |
Το πήρα και έκανα τα καθέκαστα. Προχώρησα λίγο πιο κάτω κι αποφάσισα να πάω στα ρηχά για να μην κολυμπήσω τον κόλπο και αφού περάσω τον κάβο να βγω.
 |
| Το 1,3 κιλά.!!! |
Έτσι θα ψάρευα και άλλα σημεία της περιοχής. Σε ένα καρτέρι στα πολύ ρηχά μου ήρθαν πολλοί κέφαλοι. Κάποια ψάρια ήταν αρκετά μεγάλα, αλλά εγώ δεν ενέδωσα και τα άφησα να περάσουν. Έφτασα στον κάβο και τον πέρασα ψαρεύοντας πιο κοντά στην στεριά αυτήν την φορά. Εδώ ο βυθός είναι πιο περτώδης αλλά εξίσου θολός. Κάνω ένα καρτέρι αλλά τίποτε. Η διαίσθησή μου, μου λέει να συρθώ μέχρι το τέλος του βράχου που κάθομαι πάνω. Όντως προχωράω όσο πιο ήρεμα μπορώ χωρίς να κουνώ τα πέδιλά μου. Ξαφνικά μέσα από μια εσοχή βγαίνει μια μεγάλη τσιπούρα. Το ψάρι μόλις που το βλέπω. Με έχει πάρει χαμπάρι κι είναι έτοιμη να την κάνει. Δεν μπορώ να κάνω τίποτε άλλο από το να σημαδέψω και να της ρίξω. Η βέργα την πετυχαίνει χαμηλά και το ψάρι σοκαρισμένο πέφτει στον βυθό. Με το που την πλησιάζω, παίρνει έναν δρόμο κι εγώ απλά παρακολουθώ κρατώντας το σχοινί τεντωμένο. Μετά από μερικά δευτερόλεπτα, που μου φάνηκαν αιώνας, την φέρνω στην αγκαλιά μου.
 |
| Μια δίκιλη βασίλισσα του χειμώνα!!! |
Η βέργα έχει πετύχει την τσιπούρα χαμηλά στην κοιλιά και δεν σκίστηκε για υπήρχαν τα κάτω φτεράκια της. Δεύτερη φορά που μου Δίνουν ψάρι από τα κοιλιακά του πτερύγια. (Δείτε το προηγούμενο άρθρο με το τρίκιλο γοφάρι)!!!. Είναι ένα ψάρι κοντά στα δύο κιλά (1950 γρ.). Αγκαλιές, φιλιά και ευχαριστίες τα Ουράνια και τα υπέροχά Τους δώρα και βγήκα. Αφού άλλαξα, αποφάσισα να καθαρίσω τα ψάρια. Βρήκα ένα μέρος που μου άρεσε κι έχει βότσαλα και ξεκίνησα το καθάρισμα. Σε κάποια στιγμή πιάνει το μάτι μου μια κίνηση. Δύο σμέρνες έχουν έρθει πολύ κοντά μου.
 |
| Απρόσκλητος επισκέπτης... |
 |
| Με τον Παντελή & την Μίνα!!! |
Τους ρίχνω διάφορους μεζές από τα εντόσθια των ψαριών κριμένος πίσω από έναν βράχο και σχεδόν βγήκαν έξω από το νερό για να φάνε.!!!
Υ.Γ. Τα λαβράκια μαζί με άλλους μεζέδες, το απολαύσαμε με εκλεκτή παρέα μερικές μέρες αργότερα.
!!!
Title: The unexpected large gilt-head sea bream, sea bass & moray ells....
Video & Photos : Zacharias Skevofilax.
At the eve of the elections, I woke up early to go to my beloved Ν. Evvoikos Bay. I hadn't fish this fishing spot for several months. On the one hand the many rains, on the other τηε tοο many earthquakes, I did not dare to attempt it. At this point in time, it seemed that everything would be fine. I literally pulled out myself from the sweet warmth of my bed and left. Everything was loaded from the day before. After about two hours of driving in the dark night, I arrived at my destination at dawn. I quickly got dressed and dived. For the next two hours I saw nothing worth catching. All the fish were small. Disappointment... I changed place and went to fish in the seaweeds. At first, I saw 2-3 small sea bass (Dicentrarchus labrax) and I cheered up. Unfortunately the joy did not last long. I made several fruitless ambushes in the seaweed. At one point I felt something approaching me from behind. I turned gently to find that out of that a school of about 10 small barracuda (Sphyraena sphyraena) came to inspect me. (1st Picture: The next generation predators...). The fish came from my right, stopped in front of me, and then slowly moved away and disappeared into the blur. At the end, just before I go out, I saw a Mediterranean rainbow wrasse (Coris julis) sitting among the seaweed. Its body posture was telling me something was going wrong. I approached the little fish and found that together with a dusky spinefoot (Siganus sp.), they had been caught on a fishing line. I looked to see if there was a fisherman around, but the line had been cut a few meters further. I picked up the fishing line and emerged. There, on the surface, I released both fishes. Luckily they were still alive. Just before I left, I also found a dead mullet (Mugil cephalus). I wondered what was the cause of its death, and went out.
"Things are going to be difficult Zach..." I said to myself. I got out and drove quite a bit further into a difficult to spearfish spot. Difficult because it is almost always cloudy and a lot of things were laying on the sea floor. (wires, branches, wood, etc.). The first part, although it is one of my favourite spot, was completely empty, deserted.
"Should we just give up and leave???" I asked myself. "It has been 3 hours and we haven't seen anything special..." I thought. "Let's make one more effort and then leave..." I said to myself. I found a place I knew and dived. I waited among some branches and reeds in case my luck changed. Suddenly from my right came a nice mullet. I turn to see it and didn't realise that a good in size sea bass was coming from the opposite side. The sea bass swam in front of me and as soon as I realised and turned slowly the speargun, it got scared and changed sharply direction to leave. I made a soft sound in my larynx and the fish turned and swam back to see me. But this time I was ready and as it was about to leave once more, I pulled the trigger. The spear found the fish in the eye and the sea bass laid on its back on the seabed. (2nd Picture: Finally, 1.7 kg!!!). Full of joy, I grabbed it and kissed it many times. It was a 1.7 kg fish. A little further down I saw some shadows on the sea floor. I immediately dived in and waited. Mullets appeared. I didn't bother them and then some sea bass followed. (3rd Picture: Wild beauty!!!). The fish were plentiful and everywhere. Mullets were also coming. Some fish were so close I could touch them. One sea bass went over the speargun and another one under it! A mullet nearly bumped on me! A few sea bass were pretty good in size, but I decided not to shoot them and continued enjoying the scenery. On the next dive, many annular sea-bream (Diplodus annularis) appeared initially. Then the mullets and finally hesitantly some sea bass appeared. (4th Picture: No Comments!!!). I didn't pull the trigger again. On the next dive, sea basses appeared first and then mixed in with mullets. At that time, I saw the biggest one and as soon as it passed in front of me, I shot it. The spear hit it in the center, breaking its spine and the fish sat in the shallows, on the bottom. (5th Picture: The second sea bass...). I embraced it and did the ritual. I went a little further down and decided to go to the shallows so as not to swim in the bay and after crossing the cape to get out. (6th Picture: The 1.3kg sea bass...). By doing so, I would fish other parts of the area. Lots of mullets approached me in an ambush, in the very shallows. Some fish were quite big, but I didn't give in and let them passed. I reached the cape and passed it fishing closer to shore this time. Here the bottom was more rocky but just as murky. I ambushed but nothing. My intuition was telling me to crawl towards the end of the rock I was laying on. Indeed, I proceed as calmly as I could without moving my fins. Suddenly a large gilt-head sea bream (Sparus aurata) emerged from a recess. I could barely see the fish. It had realised my presence, and it was ready to swim away. I did not have any other choice but to aim and pull the trigger. The spear stroke it low and the fish fell to the bottom in shock. As I approached it, the large gilt-head sea bream started swimming like crazy and I just watched it, keeping the rope taut. After a few seconds, which seemed like a life time, I brought the fish into my arms. (7th Picture: The two kilos winter queen!!!). The spear had found the bream low in the belly and it did not tear because its lower fins. Second time The Heavens provided me with a fish caught by the ventral fins. (See the previous article with the three-kilogram bluefish)!!!. The gilt-head sea bream was almost two kilos (1.950 gr.). Hugs, kisses and thanking the Heavens and Their wonderful gifts and I went out. After changing, I decided to clean the fish. I found a place I liked that had pebbles and started cleaning. At some point, my eyes caught a movement. Two morey ells (Muraena helena) had come very close to me. I threw them various pieces of fish guts, while I was hiding behind a rock and they almost came out of the water to eat.!!! (8th Picture: The uninvited guest...).
P.S. The sea bass along with other appetisers, we enjoyed it with a special company a few days later. !!! (9th Picture: Along with Pantelis & Mina!!!).
