You may find this article in English at the end of the Greek version.
Title: When everything goes perfectly!!!
Φωτογραφία - video: Ζαχαρίας Σκευοφύλαξ
Πόσες φορές έχω πάει για ψάρεμα και έχω αστοχήσει σε ψάρια που δεν θα έπρεπε??? Πολλές φορές, αμέτρητες θα έλεγα. Αυτή η ιστορία είναι αφιερωμένη σε εκείνο το ψάρεμα που όλα πήγαν απίστευτα καλά, τέλεια!!!
Πρωινό χειμωνιάτικο ξύπνημα... τι πρωτοτυπία... Το πάπλωμα πολύ βαρύ και ιδιαίτερα ζεστό. Πως να σηκωθείς??? Έξω ακουγόταν ο αέρας να λυσσομανά και το κρεβάτι φερόταν τόσοοο ελκυστικό. Βούτηξα τον εαυτό μου από τα αυτί κυριολεκτικά και με πέταξα έξω από το κρεβάτι.
"Σήκω τεμπέλαρε, πάμε και μια βουτιά στα ειδυλλιακά παγωμένα και θολά νερά!!!" Σηκώθηκα πολύ βαριεστημένα και λίγο έλειψε να ξαναπέσω για ύπνο.... Τελικά ξεκίνησα για εκεί που είχα προγραμματίσει από την προηγούμενη μέρα. Ξέροντας ότι μπορεί να έψαχνα δικαιολογία για να μην πάω ψάρεμα χαράματα μέσα στο κρύο, είχα φορτώσει τα σύνεργα από την προηγούμενη.... Μετά από περίπου δύο ώρες οδήγηση είχα φτάσει εκεί που ήθελα. Άντε τώρα να ντυθείς στο ψιλόβροχο και στο ξεροβόρι. Σκεπτόμενος από πόσο μακριά είχα έρθει, πήρα κουράγιο και βγήκα από το αμάξι. Ο βοριάς με χτύπησε κατάμουτρα και με ξύπνησε απότομα. Για το πόσο γρήγορα ντύθηκα, ούτε κι εγώ το κατάλαβα!!! Βούτηξα στα παγωμένα νερά και με αγκάλιασε η αγαπημένη μου θολούρα. Το καταδυτικό μου ρολόι έδειξε 13ο C!!! Πλακώθηκα στα καρτέρια, αλλά μόνο η κυρά θολούρα κυκλοφορούσε. Ούτε μικροί κέφαλοι δεν υπήρχαν. Απογοητευμένος συνέχισα τα καρτέρια μου. Πείσμωσα περισσότερο και προχώρησα πιο κάτω. Τα ίδια και χειρότερα. Τίποτε πουθενά.
"Να έχει κύματα, θολούρα και κρύο και να μην έχει λαβράκια???" είπα τον εαυτό μου απορημένος. Πήγα λίγο πιο βαθιά και προσγειώθηκα πάνω σε μια φυκιάδα. Εκεί που περιμένω, αντιλαμβάνομαι ένα καλό χταπόδι να πέρνει δρόμο. Αν δεν το ακολουθήσω, σίγουρα θα το χάσω μέσα στην θολούρα. Κολυμπώ για να το προλάβω. Εκείνο αφήνει μελάνι στα μεσόνερα και κάθεται στην άμμο. Αν δεν το είχα δει να κάθεται, εύκολα θα μπορούσα να ακολουθήσω το σύννεφο μελάνης και να το είχα χάσει. Σημαδεύω και πιάνω ένα χταπόδι κοντά στα δύο κιλά (1.800 γρ.). Αν δεν είχε κουνηθεί, είμαι σίγουρος ότι δεν θα το έβλεπα. Μάλλον ήταν κρυμμένο στην ίδια φυκιάδα που καρτέρεψα και ο όγκος μου το φόβισε και πήρε δρόμο, για κακή του τύχη. Με το που το πιάνω συνειδητοποιώ ότι έχει πιάσει μια μικρή καβουρομάνα. Είχε ρουφήξει όλη την σάρκα και άφησε το κέλυφός της εντελώς άδειο.
 |
| Ο μεζές πιάστηκε.... |
Το κρεμώ στην σημαδούρα μου και συνεχίζω. Σε ένα από τα τελευταία καρτέρια μου, αντιλαμβάνομαι κάτι να υπάρχει στα δεξιά μου. Γυρίζω σιγά-σιγά και βλέπω αυτό που ποθούσα. Όμως είναι ένα λαβράκι κοντά στο κιλό. Το ψάρι απορημένο πέρασε νωχελικά από μπροστά μου μέχρι που χάθηκε στην θολούρα. Το ρώτησα που είναι το σόι του, αλλά δεν πήρα απάντηση. Το ρώτησα για την μάνα ή τον πατέρα του, αλλά εκείνο με έγραψε κι έφυγε...
 |
| Ο μικρούλης... |
Πήρα τον δρόμο του γυρισμού. Καθώς γυρνούσα πίσω, βουτούσα σε μέρη που έτυχε να τα είχα προσπεράσει. Σε ένα από αυτά, προσγειώνομαι στον αμμώδη βυθό και περιμένω. Κοντά φύκια και πετρούλες αλλά όχι κάτι σπουδαίο. Βούτηξα και περίμενα μήπως....
"Με Δοκιμάζει, δεν εξηγείται αλλιώς... Τα πάντα είναι τέλεια, αλλά που είναι τα λαβράκια οεοο?" αναρωτήθηκα. Συνέχισα να περιμένω.... όταν κάτι γυάλισε και με προσπέρασε, ερχόμενο από τα δεξιά μου. Εγώ πρόλαβα να δω δύο ψάρια να εξαφανίζονται στα θολά νερά. Ευτυχώς το ψαροντούφεκο ήταν στην σωστή μεριά. Ενστικτωδώς σημάδεψα και πάτησα την σκανδάλη. Δεν ήξερα τι είχα καταφέρει, όταν είδα την γυαλάδα από το σώμα του λαβρακιού μέσα στην θολούρα. Η βέργα είχε προλάβει τον στόχο της, αλλά που είχα πετύχει τον μοναδικό στόχο μου??? Τράβηξα κοντά το λαβράκι το οποίο μαχόταν σθεναρά. Βούτηξα πάνω στο ψάρι και το έφερα κοντά μου παίρνοντας το αγκαλιά. Η βέργα είχε βρει τον στόχο της στον σβέρκο και του βγήκε από το μάγουλο. Ευτυχώς χρησιμοποιώ δίπτερη βέργα, γιατί το ένα φτεράκι ήταν κλειστό και το ψάρι κρατιόταν μόνο το άλλο φτεράκι. Περίμενα να έχω πιάσει ένα ψάρι λίγο πάνω από κιλό, αλλά όταν το έφερα στα χέρια μου, διαπίστωσα ότι ήταν ένα λαβράκι 2,5 κιλά!!!
 |
| 2,5 κιλά!!! Αυτό μάλιστα!!! |
Όλος χαρά το πήρα αγκαλιά γεμίζοντάς το φιλιά και το κρέμασα στην σημαδούρα μαζί με το χταπόδι. Η τύχη για δεύτερη φορά μου χαμογελούσε!!!
"Αυτό Ήθελε να μου το Δώσει... Τέτοια βολή με αυτό το αποτέλεσμα..." σκέφτηκα. Πέρασα τον κάβο και τράβηξα για την παραλία από όπου είχα βουτήξει. Εκεί "έκοβε" λίγο ο καιρός, αλλά κάτι μου τράβηξε την προσοχή μου. Σε μια σημαδούρα, πάνω στα σκοινιά της, υπήρχαν τρία δεμάτια με αυγά καλαμαριών. Πλησίασα προσεχτικά για να πάρω το πλάνο που ήθελα. Μπορούσα να δω τα μικρά αυγά, σαν λευκά μπαλάκια να είναι δίπλα-δίπλα. Η νέα γενιά ετοιμαζόταν να έρθει...
 |
| Η νέα γενιά καλαμαριών... |
"Κοίτα το μεγαλείο της Φύσης... Πόσα άλλα δεν παίρνουμε χαμπάρι, ενώ η Ζωή σφύζει τριγύρω μας..." σκέφτηκα, απομακρύνθηκα προσεχτικά και ετοιμάστηκα να βγω. Όμως εκεί στο μισό μέτρο βάθος, η Φύση μου είχε άλλες δύο εκπλήξεις. Βλέπω έναν κάβουρα της άμμου να έχει μαζέψει τις δύο μεγάλες (για το μέγεθος του) δαγκάνες. Τον πλησίασα για να πάρω το πλάνο μου όσο πιο κοντά μπορούσα.
 |
| Ο μακρυ-χέρης.... |
Επειδή με άφησε τον έπιασα απαλά, για να δείξω το μέγεθος του και τον άφησα στην άμμο. Η βιβλιογραφία λέει ότι αυτό το είδος κάβουρα έχει έρθει στην Μεσόγειο μέσω της διώρυγας του Σουέζ. Μπορούμε να τον βρούμε μέχρι και την Σιγκαπούρη!!!
Δεν έχω προχωρήσει ελάχιστα, όταν ανάμεσα στα κοντά φύκια, υπήρχε ένα λιλιπούτειο καπόνι, το πολύ να είχε δύο πόντους μήκος!!! Το καημένο, το μικροσκοπικό πλασματάκι, πήρε μια τέτοια τρομάρα όταν το πλησίαζα.
 |
| Το τρομοκρατημένο μικρούλι καπόνι... |
Αποφάσισα να μην το στρεσάρω κι άλλο κι έτσι βγήκα έξω.
Βασικά τα είχα πάει πάρα πολύ καλά, δεδομένου ότι σχεδόν δεν είδα τίποτε. Μπήκα στο αμάξι και πήγα λίγο πιο κάτω. Βούτηξα αμέσως, αλλά κι εδώ τα πράγματα δεν είχαν αλλάξει και πολύ. Θολά και κρύα νερά. Όμως ο βυθός καλυπτόταν από πολλές πέτρες και αυτό έκανε τα νερά να είναι λίγο πιο καθαρά. Στο πρώτο καρτέρι προσγειώνομαι ανάμεσα σε πέτρες και περιμένω. Τα δευτερόλεπτα παιρνούν κι εγώ βαριεστημένα περιμένω. Ένας μοναχικός κέφαλος έρχεται από πίσω μου, με προσπερνά και συνεχίζει για τα βαθιά. Δεν περίμενα κάτι καλύτερο κι έριξα, πιάνοντας έναν κέφαλο του κιλού (1,100 γρ.). Συνέχισα τα καρτέρια, αλλά μόνο μικρά ψάρια είδα. Καρτέρι στο καρτέρι περνούσαν οι ώρες και το ψάρεμα πλησίαζε στο τέλος του. Έκανα ένα ακόμη καρτέρι. Όμως λόγο της θολούρας δεν προσγειώθηκα σε καλό σημείο. Έτσι αποφάσισα να συρθώ και να πάω εκεί που θεωρούσα ότι θα ήταν καλύτερο για καρτέρι και να περιμένω. Έχει περάσει πάνω από ένα λεπτό, όταν από τα δεξιά μου εμφανίστηκε ένα κοπαδάκι από πέντε κεφάλους. Δεν περίμενα ότι κάτι άλλο θα φανεί, σημάδεψα το πιο μεγάλο ψάρι κι έπιασα ένα ακόμη κέφαλο του κιλού. Έκανα δύο-τρία καρτέρια κι αποφάσισα να κάνω ένα τελευταίο και να βγω. Διάλεξα ένα μέρος που μου άρεσε και βούτηξα. Προσγειώθηκα ανάμεσα στις πέτρες και περίμενα. Κάποιοι μεσαίοι σκάροι περάσαν από το πλάι μου και κάποιοι καλοί κακαρέλοι έφυγαν για τα βαθιά. Έχει περάσει κοντά ένα λεπτό χωρίς να δω τίποτα το σπουδαίο. Σέρνομαι προς την αποχή και περιμένω. Έχει καλούς κακαρέλους με τους οποίους δεν ασχολούμαι. Ψάχνω για κάτι μεγαλύτερο. Το μέρος το ξέρω καλά και γνωρίζω ότι κρατάει ωραία ψάρια. Περιμένω..... Κάποια στιγμή αντιλαμβάνομαι αριστερά και μακριά μου μια καλή τσιπούρα. Το ψάρι εμφανίζεται ανάμεσα από κάτι πέτρες και συνεχίζει να τσιμπολογά τα βράχια. Απ΄ότι φαίνεται δεν με έχει πάρει χαμπάρι. Η βολή είναι πολύ μακρινή για το 82αρι ψαροντούφεκο που κρατώ. Τραβώ με το χέρι μου να πλησιάσω όσο πιο κοντά μπορώ Τώρα όμως είμαι ακάλυπτος πια και το ψάρι, αν και μακριά, είναι θέμα δευτερολέπτων να αντιληφθεί την παρουσία μου. Σημαδεύω όσο πιο καλά μπορώ και πατώ την σκανδάλη. Η βολή είναι οριακή, αλλά η βέργα πλήττει τον στόχο της και η τσιπούρα αρχίζει να χτυπιέται με μεγάλη δύναμη. Μη ξέροντας πόσο καλή είναι η βολή μου, ορμώ καταπάνω στο ψάρι. Συνειδητοποιώ ότι απλώς κρέμεται από την βέργα, η οποία είναι σχεδόν ολόκληρη έξω από το ψάρι.
 |
| Το δώρο των 1,350 γρ.!!! |
Αρπάζω την τσιπούρα και την πιάνω από τα βράχια. Η τσιπούρα χτυπιέται αλλά είναι πλέον πολύ αργά. Κοιτάζοντας καλύτερα, παρατηρώ ότι η βέργα έπληξε αυτό το υπέροχο ψάρι κάτω από το αριστερό πτερύγιο της κοιλιάς. Όμως η βέργα έχει σφηνώσει στον πύρο ενώ και τα δύο φτεράκια της βέργας είναι κλειστά κι έξω από το ψάρι!!!. Απλά ο πύρος είναι αυτός που κράτησε το ψάρι που ήταν 1,350 γρ. Δεν πίστευα στα μάτια μου!!!. (Αργότερα όταν καθάριζα το ψάρι, διαπίστωσα ότι το ψάρι δεν είχε καμιά άλλη πληγή, κι αν δεν ήξερα που ήταν η βολή δεν θα έβρισκα το τραύμα!!!).
 |
| Το μεγαλύτερο..... |
"Και αυτό το ψάρι Ήθελε να μου το Δώσει!!!" σκέφτηκα και ευχαριστώντας τα Ουράνια για το υπέροχό Τους δώρο βγήκα. Την τσιπούρα την φάγαμε μερικές μέρες αργότερα με την καλύτερη παρέα που μπορώ να βρω!!!.(Σταυρούλα και Σοφία.)
Translation of the above article.
Title: When everything goes perfectly!!!
Photo-video: Zacharias Skevofilax
How many times had I gone spearfishing and missed to catch a fish that I should not??? Many times, countless I could say. This story was dedicated to that fishing expedition, where everything went incredibly well, perfect!!!
Winter morning awakening... what an originality... The quilt was heavy and very warm. How to get up??? The wind was howling outside and the bed looked soooo attractive. I literally dragged and threw myself out of bed.
"Get up lazy bum, let's go for a swim in the idyllic icy and cloudy waters!!!" I got up very bored and almost returned to my bed again.... Knowing that I might be looking for an excuse not to go spearfishing at dawn, I had loaded all the fishing gear in my car from the previous day.... After about two hours of driving, I had reached where I wanted to fish. I was wondering how should I wear my fishing gear in the cold and rainy morning??? Thinking about how far I had driven, I got the courage and went out of the car. The north wind hit me in to face and woke me up abruptly. I did not realised how fast I got dressed!!! I dived into the icy waters and my favourite Madam blur embraced me. My diving watch showed 13ο C!!! I started my ambushes, but only the lady blur was around. Even the small mullets (Mugil cephalus) were absent. Disappointed, I continued my ambushes and swam further down. The same s@@t and even worse. Nothing anywhere.
"There are waves, the sea waters are blurry and cold but not a single sea bass (Dicentrarchus labrax)???" I said to myself in astonishment. I went a little deeper and landed on the seaweeds. While I was waiting, I noticed a good size common octopus (Octopus vulgaris) started swimming away from me. If I did not follow it, I would definitely lose it in the blur. I began to follow it. It spitted ink in the middle waters and sat on the sandy bottom. If I had not seen it landing, I could easily have followed the cloud of ink and definitely I would lose it. I aimed and caught an octopus close to two kilos (1,800 gr.). If it hadn't moved, I'm sure I wouldn't have seen it. It was probably hidden in the same seaweeds that I was ambushing and my presence scared it and swam away, unfortunately for the octopus. As soon as I grabbed it, I realised that it had caught a small spiny spider crab (Maja squinado). It had sucked all the flesh, leaving the crab shell completely empty. (1st picture: The delicacy is caught...). I hung it on my buoy and continued. In one of my last ambushes, I realised that there was something on my right. I turned slowly and saw what I longed for. But it was a sea bass about a kilo. The fish passed lazily in front of me, looked at me surprised, until it disappeared into the blurry waters. I asked it where he was the rest of its family, but I got no answer. I asked it about its mother or father, but it never answered my question and disappeared into the murky waters...(2nd picture: The little one...). I decided to return and get out. As I was going back, I was diving in places that I happened to pass. In one of them, I landed on the bottom and waited. Short seaweeds and pebbles was covering the seafloor. I dived and waited maybe...
"The Almighty is testing me, it can't be explained otherwise... Everything is perfect, but where are the sea bass?" I wondered. I kept waiting.... when something shone and passed me, coming from my right. I managed to see two fish disappearing in the murky waters. Fortunately the speargun was aiming towards the right direction. Instinctively I aimed and pulled the trigger. I did not know what I had achieved when I saw the shine from the sea bass's body in the blur. The spear had achieved its goal, but I did not know where the spear hit the fish. I pulled towards me the sea bass which was fighting hard. I dived on the fish and brought it in my arms. The spear had found its target in the neck and came out of its cheek. Luckily I use a spear with two flaps, because one flap was closed and the fish was held only by the other flap. I expected to catch a fish a little over a kilo, but when I brought it in my hands, I found that it was a 2.5 kg sea bass!!! (3rd picture: 2.5 kilos...Now we are talking!!!). I happily took it in my arms, kissed it countless times and hung it on the buoy along with the octopus. Lady luck was smiling at me for the second time today!!!
"This is what The Almighty wanted to give me... With such a shot...got this result..." I thought. I passed the cape and swam to the beach from where I had started. The small cape was stopping the waves and something caught my attention. On a buoy and its ropes, were three bundles of common squid eggs (Loligo vulgaris). I approached carefully to get the video I wanted. I could see the little eggs, like white balls side by side. The new generation was getting ready...(4th picture: The new generation of common squid...)
"Look at the greatness of Nature... How many times we have no idea what is going on, while Life pulsates around us..." I thought and swam away carefully. I was getting ready to go out, but there at half a meter deep, Nature had two other surprises for me. I saw a common elbow crab (Parthenope longimanus) of the sand that has folded the two large (for its size) claws. (5th picture: The long elbow crab...) I approached it to get my video shot as close as I could. Since it let me, I grabbed it gently, to show its size and left it on the sand. The literature states that this species of crab has arrived in the Mediterranean Sea through the Suez Canal. It can find as far as Singapore !!!
I did not go far, when among the short seaweeds, there was teeny-tiny sea robin (Chelidonichthys spinosus), at most two centimetres long!!! This lilliputian creature, got so much scared as I approached it... I decided not to stress it anymore and so I went out. (6th picture: The terrified lilliputian sea robin...)
Basically my fishing expedition had gone very well so far, taking into consideration that I had not seen much. I got in the car and drove a little further down. I dived immediately, but I met the same conditions. Cloudy and cold waters. But there were a lot of stones in this fishing ground and that made the water a little clearer. At the first ambush I landed among some stones and waited. The seconds were passing and I waited bored. A lonely mullet came from behind me, passed me and continued for the deeper waters. I did not expect anything better and I shot it, catching a mullet about a kilo (1,100 gr.). I continued the ambushes, but I saw only small fish. Ambush after ambush the hours passed and the fishing expedition was coming to an end. In the next ambush, due to the blurry waters I did not land in a good spot. So I decided to crawl in order to find a better spot and waited. A minute had passed when a school of five mullets appeared to my right. I did not expect anything better to appear, so I aimed at the biggest fish and caught another mullet about a kilo. I ambushed two - three times more and decided for one more ambush, before I went out. I chose a place I liked and dived. I landed between some stones and waited. Some medium size parrotfish (Sparisoma cretense) passed by and some good size two-banded sea bream (Diplodus vulgaris) swam away for the deeper waters. A minute has passed by, without seeing anything big. I crawled forward and waited. I saw again good size two-banded sea bream but I did not deal with. I was looking for something bigger. I knew the place well and that it holds good size fish. I continued waiting..... At some point I realised a good size quilt-head (sea) bream (Sparus aurata) on my left but far away. The fish appeared among some stones and continued to nibble the rocks. Apparently it had not realised my presence. It would be a very far shot for the 82cm speargun I was holding. I pulled with my hands to get as close as I could, but I realised that I was no longer covered by the rocks and the fish, although far away, it was a matter of seconds to perceive my presence. I aimed as best as I could and pulled the trigger. The shot was marginal, but the spear hit its target and the sea bream began to fight with great force. Not knowing how good was my shot, I rushed over the fish. I realised that the fish was just hanging from the spear, which was almost entirely out of the fish.(7th picture: The gift of 1.350 gr.!!!) I grabbed the quilt-head (sea) bream and caught it from its gills. The fish continued to fight but it was too late now. Looking closer, I noticed that the spear hit this wonderful fish under the left wing of its belly. But the spear was stuck up to the dowel pin, while both flaps of the spear were closed and were outside of the flesh of the fish!!!. The dowel pin was the only reason that held the fish that was weighted 1,350 gr. I could not believe what I was seeing!!!. (Later when I was cleaning the fish, I found out that the fish had no major wound, and if I did not know where the shot was, I would not be able to find the wound!!!
"This fish also was Given by the Almighty!!!" I thought and thanking the Heavens for their wonderful gift I went out. We ate the quilt-head (sea) bream a few days later with the best company I could find !!! (Stavroula and Sofia). (8th picture: The biggest one...)
