You may find this article in English at the end of the Greek version.
Title: Nice surprises in wavy & murky waters in the last minute in Karpathos island!!!
Φωτογραφία - video: Ζαχαρίας Σκευοφύλαξ.
 |
| Ντόπια ομορφιά!!! |
Αυτό ήταν ένα εντελώς διαφορετικό καλοκαίρι. Δεν ξέρω τι έφταιγε, η κλιματική αλλαγή? Ίσως...Τι να πω δεν ξέρω. Οι μεγάλοι καύσωνες με βρήκαν στην Κάρπαθο. Έκανε κάποιες ζεστές μέρες, αλλά τίποτα το τραγικό. Αυτό που με παραξένεψε ήταν η αλλαγή του μελτεμιού. Το μελτέμι συνήθως ξεκινάει το πρωί και σταματάει να φυσάει αργά το απόγευμα. Αυτός είναι ο ΒΒΔ άνεμος που κυρίως επικρατεί σε αυτήν την γωνιά του Αιγαίου πελάγους. Όμως φέτος ήταν ένας άλλος καιρός. Ξυπνούσα το πρωί και είχε φορτωμένο τον καιρό.
"Ωραία, σήμερα θα πάω ψάρεμα μέσα στα κύματα...." σκεφτόμουν. Όμως λίγο πριν το μεσημέρι ο άνεμος σταματούσε. Δεν κουνιόταν φίλο στην κυριολεξία!!! Το βραδάκι άρχιζε πάλι να φυσάει. Άλλες φορές το πρωί η θάλασσα ήταν κόλα. Ετοιμαζόμουν να πάω στα βαθιά μου κομμάτια για κανένα μεγάλο ψάρι. Σε μια ώρα ο καιρός είχε γίνει τρικιμιώδης!!! Έτσι αλλόκοτα πέρασε το καλοκαίρι. Τώρα από δουλειές τα γνωστά. Μάζεμα σταφύλια, φραγκόσυκα και όλου του είδους τα κηπουρικά που είχε φυτέψει ο All weather John!!! (Ντομάτες, μελιτζάνες, πιπεριές, κρεμύδια κλπ).
 |
| Μαζεύοντας κηπουρικά... |
Όμως υπήρξε κάτι το διαφορετικό φέτος. Ο πατέρας μου ξεκίνησε να φτιάχνει το πολυπόθιτο θερμοκήπιο. Το σκεφτότεταν χρόνια, αλλά φέτος έβαλε τις βάσεις και είναι θέμα χρόνου να προστατεύσει τα τροπικά του δένδρα (παπάγιες, μάγκος, πάσιον φρουτ κλπ). Έκανε πολύ καλή δουλειά μπορώ να ομολογίσω. Το μέλλον δείξει..... που λένε.
 |
| Τα θεμέλια για τα θερμοκήπιο μπήκαν... |
Όσον αφορά το ψάρεμα, εντύπωση μου έκανε η έλλειψη των μεγάλων μαύρων ψαριών (ροφοί, στήρες, πίγκες κ.α.). Μικρά έβλεπα αρκετά μπορώ να πω και σε κάθε ψάρεμα. Τα μεσαία ή μεγάλα όμως απουσίαζαν σε ότι βάθος και να βούτηξα. Επίσης έχουν αυξηθεί σε ανησυχητικό βαθμό ο αριθμός των λαγοκέφαλων, των τροπικών αχινών με τα πολύ μακριά αγκάθια, των λεοντόψαρων και των κίτρινων μπαρμπουνιών. Τουλάχιστον τα δύο τελευταία είδη τρώγονται και είναι και αρκετά νόστιμα. Κάποιοι ξέρουν να καθαρίζουν και τρώνε τους λαγοκέφαλους, αλλά πως να το ρισκάρει κανείς. Μια σταγόνα της τετραδοτοξίνης είναι αρκετή για να σε στείλει στον άλλο κόσμο!!! Έπιασα πολλά κίτρινα μπαρμπούνια. Όσα μπόρεσα λεοντόψαρα, τα οποία είναι και κανίβαλοι. Δύο από αυτά που είχα πιάσει, είχαν στο στομάχι τους μικρά από το ίδιο είδος. Επίσης αρκετά ήταν αυγομένα και όλα τους είχαν αρκετό λίπος. Είχαν τραφεί πολύ καλά τόσο καιρό. Το πιο μεγάλο που έπεσα, ήταν ένα μαύρο που ζύγιζε 1,100 γρ.!!!
 |
| Αυγομένα!!! |
 |
| Κανιβαλισμός!!! |
Την τελευταία μέρα πριν φύγω, αποφάσισα να πάω για ένα πολύ πρωινό ρηχό ψάρεμα. Ο καιρός φαινόταν ότι θα έπεφτε και δεν είχα άλλη λύση. Ξύπνησα χαράματα και πήγα εκεί που ήθελα να βουτήξω. Ο καιρός όμως δεν είχε κόψει όσο ήθελα. Με βαριά καρδιά ντύθηκα και βούτηξα. Μέσα στην θολούρα και στον έντονο κυματισμό, είδα αρκετούς σαργούς. Ξεκίνησα τα καρτέρια και σε λίγο είχα πιάσει δύο καλούς σαργούς.
 |
| Ο πρώτος... |
Πήρα θάρρος και ξεκίνησα με μεγαλύτερο πάθος να βουτάω. Πολλές φορές είχα ψάρια κοντά μου, αλλά ο έντονος κυματισμός δεν μου επέτρεπε να σημαδέψω και άφηνα τα ψάρια να φύγουν. Κάποια στιγμή μου ήρθαν και οι σκάροι. Πολλά ψάρια διασκορπισμένα σε διάφορα κοπάδια. Διάλεξα τα πιο μεγάλα και έπιασα πέντε. Ο μεγαλύτερος ήταν του κιλού.
 |
| Ο μεγαλύτερος όλων... |
Αποφάσισα να μην πιάσω άλλους, εκτός κι αν ήταν πολύ μεγάλος. Λες και το κατάλαβαν κι αρκετές φορές έκαναν παρέλαση μπροστά μου. Εγώ όμως ήθελα κάτι άλλο, σαργούς.... Καθώς κολυμπώ πάνω από ένα κομμάτι άμμου, βλέπω ένα τοπικό μεγάλο μπαρμπούνι. Το αφήνω να πάει πιο πέρα και κρύβεται πίσω από μια πέτρα. Πλησιάζω, βουτάω ήρεμα, σημαδεύω και το πιάνω.
 |
| Να και το μπαρμπούνι... |
Το τακτοποιώ και καθώς προχωρώ βλέπω έναν λούτσο να κολυμπά νωχελικά μπροστά μου. Δεν έχω πολλές επιλογές και τον πλησιάζω και την ώρα που στρίβει του ρίχνω. Η βέργα βρήκε τον σπρίντερ της θάλασσας ψιλά και πριν προλάβω να τον πλησιάσω, με ένα απότομο τίναγμα πέταξε την βέργα κι εξαφανίστηκε στα θολά νερά. Στο επόμενο καρτέρι μου ήρθαν πάλι οι σκάροι.
 |
| Η παρέλαση των σκάρων!!! |
Τους αγνόησα κι έψαξα για κανένα σαργό. Μετά από λίγο μου ήρθαν τρεις. Σημάδεψα στο κεφάλι τον πιο μεγάλο και πάτησα την σκανδάλη. Η βέργα πέτυχε τον στόχο της, αλλά καθώς αναδύομαι βλέπω τον σαργό να κάνει δύο τούμπες στην κυριολεξία και να φεύγει. Απορημένος μάζεψα το σχοινί για να διαπιστώσω ότι η βέργα έλειπε. Είχε σπάσει το μεταλλικό σφικτηράκι που πιάνει την βέργα, με συνέπεια να απελευθερωθεί το ψάρι και να φύγει!!!
 |
| Η αιτία της απελευθέρωσης του σαργού... |
Ευτυχώς λίγο πιο κάτω βρήκα την βέργα πάνω σε έναν βράχο. Δένω έναν κόμπο και συνεχίζω. Ξέροντας το μέρος, κάνω ένα καρτέρι λίγο μακριά από μια τρύπα. Καθώς περιμένω, ένα κοπάδι από μεσαίους κεφάλους περνάει από μπροστά μου. Με περιεργάζονται και φεύγουν. Εγώ απτόητος περιμένω και μετά από λίγο διακρίνω την σιλουέτα ενός καλού σαργού μέσα στην σκιά της πέτρας. Σημαδεύω και πιάνω έναν ακόμη σαργό.
 |
| Ένας ακόμη... |
Ψάχνοντας μια άλλη πέτρα, βλέπω στα σκοτεινά μια φιγούρα σαργού. Δεν ανάβω τον φακό, αλλά το ψάρι αντιλαμβάνεται την παρουσία μου και έρχεται καταπάνω μου. Μου το κάνει πιο εύκολο κι εγώ πιάνω άλλον ένα σαργό. Σε ένα ακόμη ψαχτήρι, βλέπω μια σκιά, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω πόσο μεγάλο είναι το ψάρι.
"Είναι η δίκιλη πίγκα που είχα δει πριν????" αναρωτήθηκα και πάτησα την σκανδάλη. Έπιασα μια πίγκα του κιλού....
"Κάναμε λάθος Ζακ...." είπα στον εαυτό μου την ώρα που έφερνα στα χέρια μου το ψάρι. Στο επόμενο καρτέρι μου έρχονται δύο σαργοί. Σημαδεύω τον πιο μεγάλο, αλλά την ώρα που πατώ την σκανδάλη, ένα κύμα με κουνάει. Η βολή πετυχαίνει τον σαργό ψιλά στο κεφάλι και το ψάρι παίρνει δρόμο. Ορμάω στην κυριολεξία πάνω του και τον πιάνω πριν σκιστεί. Το ψάρι ήταν πιασμένο από μια πετσούλα πάνω από τα μάτια του!!!
 |
| Στο παρα-τσακ!!! |
"Αρκετά και σήμερα..." είπα και τράβηξα για να βγω. Είχα διανύσει μεγάλη απόσταση κι έτσι γύρισα ψαρεύοντας. Σε ένα καρτέρι μου ήρθαν μεγάλοι κέφαλοι. Τα ψάρια περνούν από μπροστά μου, αλλά τα κύματα δεν με αφήνουν να σημαδέψω. Βίαια κουνιέται το ψαροντούφεκο, ενώ τα ψάρια κάνουν παρέλαση μπροστά μου. Εγώ νόμισα ότι έχω ενεργοποιήσει την υποβρύχια κάμερα, αλλά έκανα λάθος, χάνοντας έτσι ένα πολύ ωραίο πλάνο. Τα ψάρια κάνουν ένα κύκλο και ξαναέρχονται. Τώρα όμως έχουν περάσει τα κύματα και μέχρι να έρθουν τα επόμενα, εγώ έχω βολή. Ρίχνω στον πιο κοντινό, ο οποίος εξαφανίζεται μαζί με την βέργα. Μετά από λίγο παίρνω στα χέρια μου ένα ωραίο κέφαλο (1,800 γρ).
 |
| Ένας ωραίος κέφαλος... |
Καθώς επιστρέφω, ξέρω μια καλή συστάδα από πέτρες, που στο παρελθόν μου έχει δώσει καλούς σαργούς. Ψάχνω λοιπόν την πρώτη τρύπα, όπου βλέπω ένα ροφό να εξαφανίζεται στο σκοτάδι. Δεν τον ξαναείδα ποτέ. Καθώς ψάχνω τις διάφορες τρύπες, μακριά μου βλέπω ένα μεγάλο σαργό. Κρύβομαι μέχρι να φύγει και πηγαίνω προς τα εκεί που χώθηκε. Το ψάρι όμως βγαίνει έξω, με βλέπει και ξαναμπαίνει μέσα στην σπηλιά. Είναι μια μεγάλη τρύπα-σπηλιά, που στο παρελθόν κρατούσε μεγάλα άσπρα ψάρια. Επειδή έχει μεγάλο μήκος και τα ψάρια συνήθως στέκονται στο βάθος, έχω οπλίσει το ψαροντούφεκο στο μάξιμουμ της δύναμής του. Σέρνομαι όσο μπορώ και πλησιάζω την είσοδο. Βλέπω ένα μεγάλο κακαρέλο και μια μικρή πίγκα. Εγώ όμως θέλω τον σαργό. Καθώς μπαίνω ήρεμα μέσα στην τρύπα-σπηλιά, βλέπω στο βάθος να κάθεται πάνω στην άμμο ένας ροφός. Το ψάρι μένει έκπληκτο για κάποια δευτερόλεπτα. Γυρίζει να φύγει κι εγώ πατάω την σκανδάλη. Η βέργα διαπερνά τον ροφό στην μέση κι εκείνος χτυπιέται και να απελευθερωθεί. Ορμάω πάνω του και τον πιάνω.
 |
| Επιτέλους ο βασιλιάς πιάστηκε!!! |
Ο ροφός για βραδινό είχε καταπιεί ένα μικρό χταποδάκι. Εκεί τελείωσε το φετινό Καρπάθικο ψάρεμά μου. Στο παρά ένα πριν λήξει, μου Έδωσε το τρόπαιο που έψαχνα όλο το καλοκαίρι στην αγαπημένη μου Κάρπαθο. Ο ροφός ζύγιζε 3,160 γρ.
Υ.Γ. Εντύπωση μου κάνει ότι το πρώτο και το τελευταίο ψάρεμα στην Κάρπαθος ήταν και τα καλύτερα!!! (από ψαρευτικής άποψης)
 |
| Κάρπαθος 2021 τέλος... |
Translation of the above article.
Title: Nice surprises in wavy & murky waters in the last minute in Karpathos island!!!
Photo-video: Zacharias Skevofilax.
1st picture: (Local Beaty!!!)
It has been a completely strange summer. I do not know what was the reason. Could be the climate change? Maybe...I really do not know. The big heat waves of Greece found me in Karpathos. There were some hot days, but nothing tragic. What surprised me was the change of the meltemi. Meltemi is the NNW wind that usually prevails in this corner of the Aegean Sea. It starts in the morning and stops blowing late in the afternoon. But this year the weather was different. In the morning the weather was rough, windy and wavy.
"Nice, today I will go fishing in the waves..." I thought. But just before noon the wind stopped. It was totally windless!!! The night was starting to blow again. Other times in the morning the sea was calm. I was getting ready to go for deep spearfishing, into the places I knew for any big fish. In an hour later, the weather had become stormy!!! So strangely the summer passed. On the other hand, I had some agricultural duties. Collecting grapes, prickly pears and all kinds of greens that have been planted by All weather John!!! (Tomatoes, eggplants, peppers, onions, etc.). 2nd picture: (Collecting veggies...)But there was something different this year. My father started building the coveted greenhouse. He has been thinking about it for years. This year he laid the foundations and it is only a matter of time before he is ready to protect his tropical trees (papayas, mangoes, passion fruit, etc.). He did a very good job I could confess. Time will show..... as it is said. 3rd picture: (The foundations of the greenhouse....)
When it comes to fishing, I was surprised by the lack of large black fish (dusky grouper, etc.). Small size of them, I saw a lot, I could say almost in every fishing expedition. The medium or large ones, however, were totally absent at whatever depth I dived. The number of silver-cheeked toadfish (Lagocephalus sceleratus), tropical sea urchins with very long thorns, lionfish (Pterois volitans) and yellow goatfish (Mulloidichthys martinicus) had increased at an alarming rate. At least the last two types of fish can be eaten and they are quite tasty. Some people know how to clean and eat silver-cheeked toadfish, but in my opinion, it is not worth the risk. One drop of tetrodotoxin is enough to send you to the other world!!! I caught a lot of yellow goatfish. As much as I could lionfish, which were proven they were cannibals. Two of the ones I caught, had small ones of the same species in their stomachs. Many them were full of eggs and all of them were very fat. They had eaten well for so long. The biggest I caught was a black one that weighed 1,100 gr.!!! 4th picture: (Full of eggs!!!) 5th picture: (They are cannibals!!!)
On the last day before I left Karpathos, I decided to go for a very shallow morning spearfishing. The weather seemed to be calming down, but I had no other choice. I woke up at dawn and went where I wanted to dive. But the weather was not as calm as I wanted. Heavy hearted, I got dressed and dived. In the blurry and wavy waters, I saw several white sea breams (Diplodus sargus). I started ambushing and soon enough I caught two good size white sea breams.
6th picture: (The first white sea bream). I got exited and started diving with more passion. Many times the fish were in-front of me, but the strong waves did not allow me to aim and so I let the fish go. At some point parrotfish (Sparisoma cretense) swam towards me. The fish were scattered in different groups. I chose the biggest ones and caught five. The largest one was weighting one kilo. 7th picture: (The biggest one...) I decided not to catch any more parrotfish unless they were really big. It was as if they had read my thoughts and several times paraded in front of me. But I wanted something else, white sea breams.... As I was swimming over a piece of sand, I saw a big in size local goatfish (Mullus surmuletus). I let it go further away until it was hidden behind a stone. I approached it, dived calmly, aimed and caught it. 8th picture: (The local goatfish...). I arranged it on my buoy, when I saw a barracuda (Sphyraena sphyraena) swimming lazily in front of me. I did not have many options and so I approached it and when it turned, I shot it. The spear found the sprinter of the seas high on its back and before I could approach it, got free and disappeared into the murky waters. The parrotfish approached me again in my next ambush. 9th picture: (The parade of the parrotfish!!!). I ignored them and looked for any white sea breams. After a while, three white sea breams approached me. I aimed the biggest one on the head and pulled the trigger. The spear achieved its goal, but as I emerged, I saw the white sea bream literally making two somersault and swam away. Astonished, I picked up the rope to find that the spear was missing. The metal sphincter that was bonding the spear with the rope was broken. 10th picture: (The reason that the white sea bream got free...). As a result the fish was free and got away!!! Luckily, a little further down I found the spear on a rock. I tied a knot and continued. Knowing the place, I ambushed a little far away from a hole. As I waited, a school of middle-sized mullets (Mugil cephalus) passed in front of me. They were curious about me, took a look and left. I waited patiently and after a while I saw the silhouette of a good size white sea bream in the shadow of the hole. I aimed and caught another white sea bream. 11th picture: (One more...) Searching another hole in a nearby stone, I saw in the dark a white sea bream's figure. I did not turn on the flashlight, but the fish perceived my presence and swam towards me. It made it easier for me and I caught another white sea bream. In another search, I saw a shadow, but I could not understand how big the fish was.
"This could be the two kilo mottled grouper (Mycteroperca ruby) I had seen earlier????" I wondered and pulled the trigger. I caught mottled grouper about a kilo...
"We made a mistake Zac ..." I said to myself as I pulled the fish in my hands. In my next ambush two white sea breams approached me. I aimed the largest, but as I pulled the trigger, a wave shook me. The spear hit the white sea bream on the head and the fish swam away. I literally rushed over it and caught it before it got free. The fish was caught by the skin over its eyes!!! 12th picture: (Caught by the skin!!!)
"Enough for today..." I said and turned to get out. But I had swam a long distance and I decided to return fishing. Big mullets approached my ambush. The fish was passing in front of me, but the waves were shaking me violently. As a result I could not aim, while the fish continued to parade in front of me. I thought I had activated the underwater camera, but I was wrong, thus losing a very nice video. The fish did a circle and returned. But as the waves had passed and until the next ones, I had time for a shot. So I shot the nearest to me fish, which disappeared along with the spear. After a while I got into my hands a nice mullet (1,800 gr). 13th picture: (A nice size mullet...). I knew a good clump of stones nearby, which in the past had given me good size white sea breams. So as I was looking in the first hole, I saw a dusky grouper (Epinephelus guaza) disappearing in the dark. I never saw it again. As I was searching various holes, I saw far away a big in size white sea bream. I hid until it returned to the cave it came from. But the fish came out again, saw me and entered the cave ones more. It is a large hole-cave, which in the past held large white sea breams. Because it is long cave and the fish usually were staying in the dipper part of the cave, I had armed the speargun at the maximum of its power. I crawled as much as I could and approached the entrance. I saw a big two-banded sea bream (Diplodus vulgaris) and a small mottled grouper. But I was looking for the big white sea bream. As I calmly entered the hole-cave, I saw at the end of it a dusky grouper laying on the sand. The fish was surprised for a few seconds. It turned to leave when I pulled the trigger. The spear penetrated the fish in the middle and it started shaking violently its body in order to get free. I rush on it and caught it. 14th picture: (Finally, the king is caught!!!). The dusky grouper had swallowed a small common octopus (Octopus vulgaris) for dinner. That was the end of my Carpathian fishing this year. Literally the last minute, He gave me the trophy I had been looking for all summer in my favourite island. The dusky grouper weighed 3,160 gr.
P.S. I am impressed that my first and last spearfishing expedition in Karpathos were the best ones!!! 15th picture: (The end of 2021 in Karpathos island...)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου