Λαβράκια και ο αδηφάγος αστερίας!!!

You may find this article in English at the end of the Greek version.

Κι όμως είναι στην καρδιά του χειμώνα!!!

Φωτογραφία-video: Ζαχαρίας Σκευοφύλαξ

Μετά τα πολλά κρύα, ο καιρός μαλάκωσε λόγω των νοτιάδων. Έτσι με την πρώτη ευκαιρία, ένα απόγευμα πετάχτηκα για ένα το πολύ δίωρο ψάρεμα, σε έναν κοντινό ψαρότοπο. Τα είχα φορτώσει όλα στο αμάξι και με το που σχόλασα, τράβηξα για το μέρος που ήθελα. Ο καιρός είχε αλλάξει και από καθαρός νοτιάς είχε γυρίσει σε ΝΝΔ. Δεν πτοήθηκα και ντύθηκα όσο πιο γρήγορα μπορούσα. Τα νερά κρύα 14°C και όχι τόσο θολά όσο περίμενα να τα βρω. Έκανα μερικά καρτέρια για να ανοίξουν τα πνευμόνια μου, και προχώρησα στα μέρη που ήξερα αλλά ήλπιζα ότι μπορεί να έχει ψάρια. Τα δύο πρώτα καρτέρια δεν είδα τίποτα. Στο επόμενο και ενώ έχω κρυφτεί καλά, στο βάθος εμφανίστηκε ένα μικρό λαβράκι, συνοδευόμενο από κεφάλους. Το μικρό ψάρι ήρθε να δει τι ήταν αυτό το κρυμμένο πλάσμα. Ήρθε κοντά, σχεδόν άγγιξε την βέργα μου, έστριψε, για να μπει πάλι μέσα στο κοπάδι με τους κεφάλους. Ένας από τους κεφάλους ήταν αρκετά καλός και ενώ άρχιζα να πιέζω την σκανδάλη, αποφάσισα ότι είχα έρθει για κάτι καλύτερο ή μεγαλύτερο. Κάτι μέσα μου, μου έλεγε να μην του ρίξω!!! Η κίνηση του ψαροτούφεκου και η ολιγωρία μου, έτρεψαν τα ψάρια σε φυγή.  

"Αν είναι να πιάσουμε κάτι, ας είναι μεγάλο, Ας μην πιάσουμε κεφάλους σήμερα, εκτός κι αν είναι πολύ μεγάλοι..." είπα μέσα μου. Λες και άκουσαν την σκέψη μου και στα επόμενα καρτέρια εμφανίστηκαν μπροστά μου κοπάδια από κεφάλους. Κάποια κοπάδια ήταν πολυάριθμα. Τα περισσότερα ψάρια ήταν του κιλού. Απλώς τα παρατηρούσα και προσπαθούσα να πάρω τα πλάνα που ήθελα. Σε κάποιες στιγμές, έπιασα τον εαυτό μου να πιέζει την σκανδάλη. Με το που το συνειδητοποιούσα, χαλάρωνα το σφίξιμο της σκανδάλης και άφησα τα ψάρια να περάσουν ανενόχλητα. Συνέχισα το ψάρεμά μου χωρίς πολύ επιτυχία. Τα καρτέρια συνεχίζονταν χωρίς τίποτα το ιδιαίτερο. Πολλά μικρά ψάρια τριγύρω μου και άρχιζα να αμφιβάλω για την απόφασή μου να μην πιάσω κάποιον κιλίσιο κέφαλο. Έτσι έκανα τις βουτιές μου με ηρεμία, απολαμβάνοντας το ψάρεμά μου. Οι χρόνοι παραμονής στον βυθό άρχιζαν να γίνονται μεγάλοι και εγώ παρατηρούσα τον εαυτόν μου. Πρόσεχα να είναι οι μυς μου χαλαροί. Πότε-πότε συνειδητοποιούσα κάποιον μυ να είναι σφιγμένος ενώ δεν χρειαζόταν. Τον χαλάρωνα και έψαχνα τους υπόλοιπους. Όταν χαλάρωνα αρκετά άκουγα τους καρδιακούς μου παλμούς. Μέσα στην απόλυτη ηρεμία της θάλασσας, χαλαρωμένος στον βυθό, το μόνο που άκουγα ήταν την καρδιά μου. Αγόγγυστα να δουλεύει χωρίς να μπορώ να κάνω κάτι, χωρίς να μπορώ να επέμβω, χωρίς να έχω τον έλεγχό της. 

"Άλλος τα Ορίζει αυτά Ζάχοοοο, Άλλος!!!" είπα στον εαυτό μου. Σιγά- σιγά οι σφυγμοί έπεφταν καθώς μεγάλωναν οι παραμονές μου στον βυθό. Οι σφυγμοί έπεφταν....Έτσι έφτασα σε ένα άπλωμα. Στο παρελθόν είχα πάρει κάποια καλά ψάρια σε αυτό το σημείο. Εκεί υπήρχε και ένα μεγάλο κοπάδι από γαύρους. Μου έκανε εντύπωση ότι όλο το κοπάδι ήταν στην επιφάνεια της θάλασσας. 

"Μπορεί να σταθούμε τυχεροί.... Λες;;;;" σκέφτηκα. Αφού ηρέμησα και προετοιμάστηκα, πήρα μια βαθιά ανάσα και βούτηξα. Κρύφτηκα όσο μπορούσα καλύτερα και περίμενα. Πέρασε ένας καλός αλλά μοναχικός κέφαλος.
"Α!! ρε τυχεράκια.... σήμερα..." του είπα χαμογελώντας, καθώς αναδυόμουν. Βουτιά ξανά, καλό κρύψιμο και υπομονή. Μετά από αρκετά δευτερόλεπτα, φάνηκε μια ασημένια σιλουέτα στο βάθος. Μετά άλλες δύο φιγούρες ακολουθούσαν το προπορευόμενο ψάρι. Το πρώτο και το τρίτο ήταν τα μεγάλα. Όχι πως το μεσαίο δεν ήταν καλό. Αν ήταν μόνο του, σίγουρο θα του έριχνα. Τα ψάρια κολυμπούσαν ψιλά, κοντά στην επιφάνεια, μάλλον είχαν βάλει στο μάτι τους γαύρους. Το προπορευόμενο λαβράκι με το που με είδε, έστριψε και κράτησε απόσταση ασφαλείας, χωρίς να εξαφανιστεί. Το δεύτερο, το πιο "μικρό", ήρθε καταπάνω μου. Βλέποντας ότι το ακολουθούσε ένα μεγαλύτερο, το αγνόησα και το άφησα να περάσει. Το ψάρι, ήρθε κοντά μου, με παρατήρησε κι έστριψε να φύγει ήρεμα. Η όλη του πορεία, έκανε το μεγαλύτερο ψάρι να το ακολουθήσει ήρεμα. Είχα βολή, αλλά ήθελα να την σιγουρέψω, μιας και ήταν η μοναδική ευκαιρία που είχα μέχρι τώρα. Με το που έκανε να στρίψει, του έριξα στον σβέρκο.

Η βολή...

Το λαβράκι σπαρτάρισε, προσπαθώντας να απαλλαγεί από την βέργα. Δεν κατάφερα να το σκοτώσω ακαριαία και έτσι το σπαρτάρισμα του τρόμαξε το υπόλοιπο κοπάδι που εξαφανίστηκε. Εγώ είδα μόνο τρία ψάρια, αλλά στο βίντεο το βράδυ είδα οκτώ!!! Το μάζεψα γρήγορα κοντά μου, δίνοντας του ένα γρήγορο τέλος, αλλά γεμίζοντάς το φιλιά. Εκεί που δεν περίμενα να πιάσω κάποιο αξιόλογο ψάρι, μου Έδωσε ένα τρίκιλο λαβράκι (2,810 γρ.).

Το μικρό!!!

Όλος χαρά, αφού τακτοποίησα το λαβράκι συνέχισα τα καρτέρια. Δεν περίμενα να δω κάποιο ψάρι μετά από την όλη φασαρία και προχώρησα παρακάτω. Ένα μικρό χταπόδι μου απόσπασε για λίγο την προσοχή, αλλά καθώς τρύπωνε το άφησα στην ησυχία του. Λίγο πριν το τέλος του ψαρότοπου, έφτασα σε κάτι γνωστές πλάκες. Έκανα ένα καρτέρι και περίμενα. Είχε περάσει ένα λεπτό και κάποια δευτερόλεπτα χωρίς φανεί κάποιο ψάρι να έρχεται πάνω από τις πλάκες. Καθώς περιμένω κοιτώντας δεξιά-αριστερά, παρατηρώ μια μεγάλη ασημί σιλουέτα να έρχεται από αρκετά μακριά, αλλά από τα δεξιά μου. Έχω όλο τον χρόνο να γυρίσω αργά το ψαροτούφεκο και να περιμένω το ψάρι. Όντως έτσι κι έγινε. Το λαβράκι με πλησιάζει όλο περιέργεια να δει τι είμαι.

Το πλησίασμα...

Αυτό ήταν και το λάθος του. Ο στόχος ήταν μεγάλος και στο κατάλληλο ύψος. Δεν περιμένω να στρίψει και του έριξα κατάμουτρα. Η βέργα το βρήκε λίγο πίσω από το μάτι και το λαβράκι απλά βούλιαξε!!!

Το μεγάλο!!!

Δεν πίστευα στα μάτια μου. Την προηγούμενη εβδομάδα ψάρεψα όλη την ημέρα και δεν είδα ένα ψάρι της προκοπής, και σήμερα σε λιγότερο από δύο ώρες έχω πιάσει δύο υπέροχα ψάρια. Το δεύτερο ήταν πιο μεγάλο από ότι το πρώτο (3,190 γρ). Τι να ψαρέψω κι άλλο. Όλος χαρά πήρα τον δρόμο του γυρισμού. Που και που έκανα κάποιο καρτέρι, αλλά δεν είδα τίποτε και δεν με ένοιαζε. Όμως μερικά μέτρα πριν βγω, κάτι τράβηξε το βλέμμα μου. Πάνω σε μια πέτρα ένας μεγάλος αστερίας κάτι έχει αρπάξει ή μάλλον κάτι έχει κουκουλώσει. Ενεργοποιώ την υποβρύχια κάμερά μου και βουτώ, Πλησιάζω και ξεκολλώ τρία από τα πόδια του από τον βράχο, για να δω τι σκαρώνει. Έχω φτάσει στην πιο κατάλληλη στιγμή. Είναι η στιγμή που καταβροχθίζει ένα στρείδι. Με τα ισχυρά του πόδια έχει ανοίξει το στρείδι τόσο, ώστε με το στόμα του που βρίσκεται στο κέντρο του, στην ένωση των ποδιών του, ρουφάει το θύμα του.

Την ώρα της μάσας!!!

Τον άφησα να συνεχίσει το δείπνο του και βγήκα. Το έχω δει αρκετές φορές σε ντοκιμαντέρ στην τηλεόραση, αλλά ποτέ ζωντανά στην θάλασσα μπροστά μου. Αφού άλλαξα καθάρισα τα ψάρια, ένα τσιμπούσι είναι στα σκαριά με τους κολλητούς. 

Τέλος για σήμερα...

Υ.Γ. 1. Το μέρος το ξαναψάρεψα χωρίς επιτυχία μετά από μερικές μέρες. Έψαξα και βρήκα το στρείδι που έμοιαζε άθικτο. Είχε μια μικρή σχισμή στην άκρη των χειλιών του και έμοιαζε άθικτο. Το πλησίασα και δεν κινήθηκε καθόλου. Κάτι δεν πήγαινε καλά.... Προσπάθησα να το ανοίξω, αλλά δεν τα κατάφερα. Χρησιμοποίησα το καταδυτικό μου μαχαίρι σαν μοχλό και το άνοιξα. Ο αστερίας είχε ρουφήξει στην κυριολεξία όλη την σάρκα του στρειδιού, αφήνοντας μόνο τον μυ που ανοιγοκλείνει το κέλυφός του στρειδιού!!!

2. Το μεγάλο λαβράκι το φάγαμε με την Μαρία και τον Σπύρο. Από την παρέα όμως έλειπαν η Μαρία και ο Μιχάλης, που λόγω ενός απρόσμενου γεγονότος δεν παρευρέθηκαν στο τσιμπούσι... Δεν πειράζει μια άλλη φορά...

 

Το μεγάλο!!!

Λάβετε θέσεις....

Translation of the above article.

Title: Sea bass and the voracious star-fish!!!

Photo-video: Zacharias Skevofilax.
1st picture: ( We are still in the middle of winter!!!)

After many days of cold weather, the weather softened because of the south winds. So at the first opportunity, one afternoon I went for a maximum of two hours spearfishing, at a nearby fishing ground. I had loaded all my gears in the car and after finishing with my responsibilities, I drove to the place I wanted. Meanwhile the weather had changed, and from south winds to NNW winds. I did not mind at all this change and geared up as fast as I could. The sea temperature was 14 ° C and the sea was not as blurred as I expected to find it. I did a few ambushes in order to worm-up my lungs, and I swam to the area I was hoping to find some fish. In the first two ambushes I did not see anything. In the next one, while I was hiding well between the rocks of the seafloor, a small sea bass (Dicentrarchus labrax), accompanied by a school of mullets. (Mugil cephalus), appeared a bit further away. The sea bass swam directly towards me, to observe what this hidden creature was doing. It came very close, almost touched the tip of my spear, turned and got back into the school of the mullets. One of the mullets was a good size fish and while I was starting to press the trigger of the speargun, I decided I had come to catch something better or bigger. Something inside myself, it was telling me not to shoot it!!! The movement of the speargun and my hesitation, allowed the fish to swim away.

"If I am to catch something, let it be big. Let's not catch any mullets today, unless they are very big..." I said to myself. As if they were listening to my thoughts, and in the next ambush, there were flocks of mullets in front of me. Some flocks were numerous. Most fish were about a kilo. I just looked at them and tried to get the video shots I wanted. At some moments, I caught myself squeezing the trigger of the speargun. By realising it, I eased the pressure off the trigger and let the fish to pass-by undisturbed. I continued my fishing without much success. The ambushes continued without seeing anything special. There were many small fish around and I was beginning to doubt my decision not to catch mullets. So I continued my dives and enjoyed my fishing. Dive after dive, I managed to hold my breath longer and started observing myself. I was looking for my muscles to be relaxed. From time to time I was realising that a muscle was tightened unnecessarily. I relaxed it and searched for another. When I had relaxed enough, I was hearing my heart beats. In the absolute tranquility of the sea, being relaxed on the sea floor, all I was hearing was my heart. It was working unstoppably. Nether I had any ability to intervene, or any control over it. 

"Someone else Defines These Zach, SOMEONE ELSE!!!" I said to myself. Slowly my heart pulses slowed down as my stays on the sea floor became longer... Then I reached a place where the sea floor was covered with large flat stones. In the past I had caught some good fish here. I noticed a large flock of sand smelts (Atherina hepsetus) near the surface of the sea.

"We may get lucky .... Who knows?" I thought. After I calmed down and got ready, I took a deep breath and dove. I was hidden behind some rocks as best as I could and waited. A good size but lonely mullet passed by. 

"You are lucky .... today ..." I told the mullet, smiling while emerging. I dove again, hiding and waited. Several seconds had passed and a silver silhouette appeared in the background. Two more figures followed the leading fish. The first fish and the third one, were the bigger ones. Not that the middle one was a small one. If it was alone, I would definitely shoot it. The fish were swimming very close to the surface, probably they were after the sand smelts. When the leading sea bass realised my presence, turned and kept a safe distance. The second fish, the "smallest" one, came over me. Seeing that it was being followed by a bigger one, I ignored it and let it pass. The fish came close to me, looked at me, turned and swam away calmly. This behaviour made the following bigger fish to approached me calmly too. I had a shot but I wanted to make sure it would be successful since it was the only chance I had so far. The big sea bass came closer, turned to swim away when I pressed the trigger. The spear stroke the fish on its neck. (2nd picture: The shooting.....) The sea bass struggled, trying to get rid of the spear. I did not manage to kill it instantly and so its struggle scared away the rest of the fish. I saw only three fish, but the video later on showed me eight sea basses!!! I reeled in the sea bass quickly, giving it a quick end and kissed many times. Even though, I did not expect to catch any fish, He Gave me a three-kilogram sea bass (2.810 g). (3rd picture: The smaller one!!!). Full of joy, after I had put the sea bass on my fishing holder, I continued the ambushes. I did not expect to see any other fish after the fight with sea bass so I swam further away. A small octopus got my attention for a while, but as it was gone under a rock, I swan even further. Shortly before the end of the fishing ground, I reached some flat rocks that I knew from past fishing expeditions. I dove, ambushed and waited. A minute and a some seconds had passed, without any fish coming over the flat rocks. As I was looking around, I noticed on my right a large, silvery silhouette coming towards me, from far away. I had plenty of time to slowly turn the speargun towards the fish and waited for it. The sea bass was approaching with curiosity trying to realise what was Ι. (4th picture: The approaching...) That was its last mistake. The sea bass was a big target and at the right height. I do not let it to turn and I shut it directly on its face. The spear stroke it just behind the eye and the sea bass just sank !!! (5th picture: The big one !!!).I could not believe what I was seeing. Last week I was fishing all day and did not see a fish worth catching, and today in less than two hours I caught two wonderful fish. The second was bigger than the first (3,190 g). I did not want to fish any more. Full of joy, I started swimming towards my car. Once in a while I dove and waited, but I did not see anything and did not care. But a few meters before I went out of the sea, my eyes caught something different. On a stone, a great starfish had grabbed something or rather had hooded something, in order to be more precise in my description. I activate my underwater camera and dove, I approached and unsoldered three of its legs from the rock to see what it was doing. I had arrived at the most appropriate time. It was the moment that it was devouring an oyster. With his powerful legs, it had opened the oyster just enough, so that with its mouth, which is located in the centre of its legs, was sucking its victim's flesh. ( 6th picture: Eating time!!!). I let it to continue its dinner and I went out. I have seen this incident several times on TV documentaries but never live in the sea. I changed, cleaned the fish and a dinner was set with our friends. (7th picture: It is over for today...)

P.S. 1. I visited the same fishing grounds without success after a few days. I searched and found the oyster that looked intact. He had a small slit at the edge of its shell and looked intact. I approached and it did not move at all. Something was not going well ... I tried to open it, but I could n't. I used my diving knife as a lever and opened it. The starfish had literally sucked all the flesh of the oyster, leaving only the muscle that closes the shells of the oyster !!!

2. The big sea bass was eaten with Maria and Spyros. But from our the company Maria and Mike,were missing who, due to an unexpected event, did not attend the feast... It does not matter, there will be another time ...

(8th picture: The big one!!!), (9th picture: Get ready...)