Η πρώτη μετά την απαγόρευση του Μάη.

Η θέα μου τηνώρα που έτρωγα στο τέλος της 1ης μέρας!!!

Φωτογραφία-video: Ζαχαρίας Σκευοφύλαξ

Ευτυχώς πέρασε ο μήνας Μάιος και ήρθε το καλοκαίρι. Μαζί με τον Μάη, έφυγε και η απαγόρευση της ερασιτεχνικής αλιείας. Έτσι λοιπόν αφού τελείωσα όλες τις δουλειές μου, το μεσημέρι της Πέμπτης ξεκίνησα για να μακρινό ψαρότοπο. Δυστυχώς η παρέα δεν τα καταφέραμε να βρεθούμε όλοι μαζί και να ταξιδέψουμε στο υπέροχο νησί της Σερίφου, από που είναι η καταγωγή του Γιάννη, όπως ήταν το αρχικό μας πλάνο. Ο Βρεττός είχε δουλειές, και ο Δημήτρης δεν μπορούσε. Ούτε το δικό μου πρόγραμμα ταίριαζε κι έτσι σκορπίσαμε. Τα φόρτωσα λοιπόν και όπου φύγει-φύγει. Μετά από περίπου δυόμιση ώρες οδήγησης, έφτασα εκεί που ήθελα. Ντύθηκα γρήγορα και βούτηξα. Ο βόρειος Ευβοϊκός αυτή τη φορά ήταν ζεστός (24 βαθμούς Κελσίου) αλλά θόλος όπως πάντα. Διάνυσα ένα πολύ μεγάλο μέρος του ψαρεύοντας χωρίς να δω κάτι που να άξιζε να πιάσω. Σε ένα καρτέρι μου ήρθε μια καλή μουρμούρα. Το ψάρι έκανε έναν κύκλο γύρω μου και λίγο πριν χαθεί μέσα στην θολούρα του έριξα. Έπιασα μια καλή μουρμούρα και πήρα λίγο θάρρος. Είχαν περάσει 3 ώρες από τη στιγμή που βούτηξα. Βγήκα, πήγα στο αμάξι, και οδήγησα μερικά χιλιόμετρα πιο κάτω. Ψάρεψα άλλη μια μεγάλη απόσταση χωρίς να δω τίποτα μεγάλο. Μόνο μικρά ψάρια υπήρχαν παρέα με την θολούρα. Η ώρα έχει πάει 8:10 μμ και αποφάσισα να κάνω δύο ή τρεις βουτιές πριν βγω. Παίρνω μια βαθιά ανάσα και βουτάω. Προσγειώνομαι στο λασπώδη βυθό και περιμένω. Η ορατότητα δεν ξεπερνάει το ένα μετρό. Ξαφνικά αντιλαμβάνομαι δίπλα μου κάτι να με προσπερνά. Κοιτάω καλύτερα και βλέπω μια σκιά να περνάει δίπλα μου αργά. 

"Τσιπούρα είναι:; μουρμούρα;;; ρίξε και βλέπουμε..." σκέφτηκα. Όταν η σκιά πέρασε μπροστά μου, σημάδεψα όσο μπορούσα καλύτερα και πάτησα την σκανδάλη. Δεν ήξερα καν αν είχα πετύχει τον στόχο, αλλά από το ξέφρενο ξετύλιγμα το μόλυνε κατάλαβα ότι είχα χτυπήσει κάτι και μάλιστα μεγάλο. Κρατώντας τεντωμένο σκοινί, χωρίς να κοντράρω ψάρι, αναδύθηκα. Μέσα στην πολύ θολούρα δεν μπορούσα να δω τι είχα πιάσει. Το σκοινί άλλαζε συνεχώς πορεία, καθώς το ψάρι πάλευε να απελευθερωθεί. Μετά από μερικά λεπτά, έπιασα στα χέρια μου ένα ωραίο λαβράκι. Η βέργα το το είχε πετύχει στο σβέρκο και το ψάρι ήταν πιασμένο μόλις από μια πετσούλα. Αυτό εξηγεί την δύναμη του ψαριού. Το πήρα αγκαλιά και βγήκα. Μου είχε δώσει ένα λαβράκι 1,7 κιλών. Ήταν ένα ανέλπιστο δώρο!!! 

Το τυχερό....

Δεν χρειαζόταν να ψαρέψω κι άλλο, άλλωστε είχε αρχίσει να νυχτώνει και εγώ δεν έβλεπα. Πήγα στην παραλία και αφού άλλαξα, πλακώθηκα στο φαΐ. Μετά από λίγο έγειρα στην αγκαλιά του Μορφέα.....

Την επόμενη το πρωί ξύπνησα χαράματα. Έβαλα την στολή μου και βούτηξα από εκεί που είχα σταματήσει στην προηγούμενη μέρα. Νέκρα!!! Δεν κυκλοφορούσε τίποτα. Συνέχισα να ψαρεύω και μετά από δύο ώρες περίπου σε ένα καρτέρι, είδα δύο άσπρες τελείες να με πλησιάζουν μέσα στην θολούρα. Δύο ωραίες ούγενες ήρθαν καταπάνω μου. Τα ψάρια είχαν τέτοια φορά που το προπορευόμενο μπορεί και να καρφώνονταν από μόνο του στην βέργα. Της έριξα κατάμουτρα και έπιασα μία ούγενα των 600 γραμμαρίων.

Βρε καλό στην....

"Πάλι καλά...." σκέφτηκα και βγήκα έξω. Πήγα με το αμάξι μου μερικά χιλιόμετρα πιο κάτω και ξαναβούτηξα. Εδώ φαινόταν ότι είχε περισσότερη ζωή. Σε μια στιγμή μου ήρθε ένα μεγάλο κοπάδι με λαβράκια. Τα ψάρια ήταν νευρικά και προτού χάσω το κοπάδι μέσα στην θολούρα, σημάδεψα και έπιασα ένα πιο μεγάλα. Ήταν ένα ψάρι του κιλού. Η θολούρα με έχει ξεγελάσει. Το ψάρι ήταν πολύ κοντά μου κι εγώ το πέρασα για μεγαλύτερο. Λίγο παρακάτω σε ένα άλλο καρτέρι μου ήρθε ένας κέφαλος. Το ψάρι δεν με πήρε καθόλου χαμπάρι και πέρασε ήρεμο μπροστά μου. Σημάδεψα και έπιασα ένα ψάρι λίγο παραπάνω από κιλό. Χαρούμενος από την επιτυχία και με ανεβασμένη την ψυχολογία βούτηξα καρτερεύοντας στο τέλος της φυκιάδας. Ξέχασα όμως να ενεργοποιήσω την υποβρύχια κάμερα μου. Μετά από λίγο εμφανίστηκαν μικρά λαβράκια. Τα χάζευα και πειραματιζόμουν μαζί τους, κάνοντας διάφορους θορύβους παρατηρώντας τις αντιδράσεις τους  καθώς έπαιζαν μέσα στη φυκιάδα, όταν ένα μεγαλύτερο λαβράκι έκανε την εμφάνιση του. Έστριψα απαλά το ψαροντούφεκο μου και σημάδεψα το ψάρι. Μόλις έκανε να στρίψει του έριξα στο σβέρκο. 

Ένα ωραίο λαβράκι...

Έπιασα ένα λαβράκι 1,3 κιλά. Δεν πίστευα στα μάτια μου. Μέσα σε μισή η ώρα είχα πιάσει περισσότερα οπό το τετράωρο χθεσινό μου ψάρεμα. Συνεχίζοντας έπιασα άλλους δύο κέφαλους του κιλού. Ο ένας μάλιστα δεν με είδε καθόλου και ήρθε μπροστά μου και έχωσε το κεφάλι του μέσα στα φύκια κι άρχισε να τρώει. Κοίταξα δεξιά-αριστερά κι όταν βεβαιώθηκα ότι δεν υπήρχε τίποτα καλύτερο τριγύρω του έριξα και τον έπιασα.  Σε αρκετά σημεία είδα κεφάλους μαζεμένους να γλύφουν τις πίννες. 

"Μάλλον κάτι εκκρίνεται από το στόμα της και γι αυτό είναι όλοι μαζεμένοι και γλύφουν..." σκέφτηκα. 

Έπεσε πολύ γλύψιμο!!!

Πρώτη φορά το παρατηρώ αυτό το φαινόμενο!!! Σε μια στιγμή καθώς κολυμπώ στην επιφάνεια, διακρίνω κάτι δίπλα σε μια πείνα. Ενεργοποιώ την κάμερα και βουτάω πάνω του. Είναι μια φωλιά  μιας χειλούς που δεν έχει τελειώσει ακόμη. Για να μην πλησιάσω και της προξενίσω κάποια ζημιά, απλά έστριψα την κάμερα και τέντωσα το ψαροντούφεκο για να πάρω το πλάνο που ήθελα. 

Υπό κατασκευή...

Αναδύθηκα χωρίς να κουνήσω τίποτα μήπως και τυχόν τα κύματα που θα δημιουργούσα κατέστρεφαν αυτό το μεγαλείο. Έπιασα άλλη μια μουρμούρα κι αποφάσισα να βγω. 

Λίγο πριν το τέλος....

Λίγο πριν την παραλία κάτι με έτρωγε να βουτήξω...... 
"Ας κάνω άλλο ένα καρτέρι, τελευταίο σε αυτό το μέρος..." σκέφτηκα και βούτηξα. Μετά από λίγο μέσα στην θολούρα φάνηκε η σιλουέτα ενός λουτσού. Το ψάρι ήρθε να με περιεργαστεί και αυτό ήταν το μοιραίο του λάθος. Σημάδεψα στον κέντρο κι έπιασα έναν λούτσο 1,3 κιλών. Ευχαριστημένος από την απίστευτη εξέλιξη το ψαρέματός μου, βγήκα χαρούμενος. Ήθελα όμως να κάνω μια τελευταία βουτιά σε ένα αγαπημένο μου μέρος. Δεν θα ψάρευα πάνω από μια ώρα. Έτσι και έγινε. Όμως στην τέταρτη βουτιά με περίμενε μια ωραία έκπληξη. Ενώ έχω βουτήξει και καρτερεύω μέσα στα φύκια, από τα δεξιά μου εμφανίστηκε μια λίτσα. Αυτός ο εκπληκτικός κυνηγός, με το πλατύ και μυώδες σώμα, ήρθε γρήγορα, μου έριξε μια ματιά και ξεκίνησε να φύγει. Δεν χρειαζόμουν τίποτα περισσότερο. Είχα ήδη γυρίσει το ψαροντούφεκο, την είχαν σημαδέψει στον σβέρκο και πάτησα την σκανδάλη. Η βέργα έφυγε με απίστευτη ταχύτητα και έπληξε τον ασημί κυνηγό εκεί που σημάδεψα. Η λίτσα έφυγε με μεγάλη ταχύτητα, έκανε δύο ντεμαράζ και μετά βούλιαξε. Όλα αυτά σε 33 δευτερόλεπτα!!! Αν Θέλει να στο δώσει.... Κρατώντας τεντωμένο το σκοινί την έφερα στην αγκαλιά μου την τριάρα λίτσα (3,210 γρ.) 

Το τελευταίο δώρο Του!!!

Το ψάρεμά μου είχε τελειώσει απίστευτα. Ευχαριστώντας τον Ύψιστο για τα υπερπολύτιμά Του δώρα, άλλαξα και πήρα τον δρόμο του γυρισμού.....

Όλα μαζί....


.  

Translation of the above article.

Title: My first spearfishing trip after May.

Photo-video: Zacharias Skevofilax. 

( 1st picture: The view at the end of 1st day while I was eating!!!)

As the month of May passed, summer came around the corner. During the month of May, there is a ban on recreational spearfishing fishing in Greece. I eagerly finished all my responsibilities and on Thursday afternoon I took off alone, to a distant fishing ground. The plan was to go fishing in the beautiful island of Serifos, which is the origin of Yannis. Unfortunately the team could not manage to get together due to different responsibilities. Neither Brett could make it, nor Dimitris. Also my schedule could not fit on those dates. The only option I had was to go spearfishing alone. So I loaded all my fishing gear on my car and drove away to the fishing ground I had chosen. After about two and a half hours of driving, I reached my destination. I got ready and started fishing.. The northern Euboikos bay was warm this time (24 degrees Celsius) but blurry as usual. I swam a long distance without seeing something that was worth catching. In one ambush I saw a nice striped sea-bream (Lithognathus mormyrus). The fish swam  around me and just before it got lost in the blur, I pressed the trigger. I caught a nice striped sea-bream which gave me some courage to continue fishing. Three hours had passed since I had starting fishing. I got out, went to the car, and drove a few kilometres away. I swam another long distance without seeing anything big. Only small fish were present within the blurry waters. The time was 8:10 pm and I decided to do two or three dives before I got out. I took a deep breath and dove. I landed on the muddy bottom and waited. The visibility did not exceed one meter. Suddenly, I felt something near me passing by. Looking closer, I saw a shadow slowly passing by. 

"Is it a  gilt-head (sea) bream (Sparus aurata)? is it a striped sea-bream? Take the shot and..." I thought. When the shadow passed in front of me, I aimed as good as I could and pressed the trigger. I did not have the siltiest idea if I had achieved my goal. The frantic unwinding of the rope from my speargun, made me to realise that I had hit something which probably was a big one. Holding the rope stretched but without putting pressure on the fish, I emerged to the surface. The murky waters did not allow me to see what I had caught. The rope was constantly changing direction, as the fish struggled to free itself. After a few minutes, I had in my hands a nice sea-bass (Dicentrarchus labrax) The shaft had stroke it in the neck and the fish was barely caught by the skin of its neck. This explains the powerful struggle of the fish. I embraced the beautiful fish and I went out. The Almighty had given me a 1.7 kilogram sea-bass. It was an unexpected gift !!!
( 2nd picture: The lucky shot...) I did not need to fish anymore. Anyway, it was starting to get dark and I could not see. I changed and started eating since I was very hungry, looking at the beautiful landscape. After a while I got lost in the arms of Morpheus .....

The next morning I woke up very early. I put on my gear and dove where I had stopped the day before. Desert!!! Nothing was swimming. I continued fishing and after about two hours on an ambush, I saw two white dots approaching me in the blur. Two nice sharpsnout sea-bream, (Diplodus puntazzo) came towards me. The fish was swimming so fast that could it could actualy nailed itself on the shaft. I shot it on its head and caught a 600 grams sharpsnout sea-bream. 

(3rd picture: Wellcome...)

"Thank God ...." I thought and got out. I drove few kilometres away and dove again. Here it seemed to have more fishes. At one ambush a big flock of sea-bass came towards me. The fish were nervous and before I would loose the flock in the blur, I shot and caught one of the big ones. It was a fish about a kilo. The blurry waters had fooled me. The fish was closer than I expected and thus seemed much bigger. In another ambush a mullet (Mugil cephalus) approached me. The fish did not see me at all and continued swimming in front of me. I shot and caught a fish just over a kilo. Happy with my success and with uplifted psychology, I dove and ambushed at the end of the posidonia. But I forgot to activate my underwater camera. After few seconds small sea-bass appeared out of the blue. I was playing with them, by making noises and observing their behaviour, as they were wondering around in the posidonia, when a bigger sea-bass appeared. I turned my speargun gently and aimed the fish. As it turned around, I pressed the trigger, shooting it on its neck. I caught a 1.3 kilo sea-bass.
( 4th picture: A nice sea-bass....) I could not believe in my eyes. Within half an hour, I had caught more than my four-hour yesterday's fishing. Continuing, I caught two more mullets about a kilo each. The first of the two mullets did not see me at all and came in front of me, put its head in the seaweed and started eating. I looked around and when I was sure that there was nothing bigger swimming around me, I caught it. While swimming, I noticed that that mullets were licking the mouths of pinnas (Pinna Nobilis ). (5th picture: There is some heavy licking here!!!)

"Probably something is coming out of their mouths and that's why the mullets are liking them.... "
I thought, It was the first time in my entire life that I had noticed this phenomenon !!! As I was swimming on the surface, I noticed something next to another pinna. I turned on my underwater camera and dove on it. It was a nest of a ballan wrasse (Labrus bergylta), but the construction of the nest was not over yet. In order to get closer without causing any damage, I just changed direction of the camera, stretched the speargun to get the shot I wanted. I dove without moving anything, in order to create the least possible waves, thus avoiding the destruction of this greatness.
(6th picture: Still under construction....) Later on, on another ambush,I caught another striped sea-bream and decided to go out. Just before I reached the beach, I had a strong urge coming over me to dive.(7th picture: Just before the end.....)

"One more ambush, the last one in this place ..." I thought and dove. After a while in the blurry waters, I saw the silhouette of a barracuda (Sphyraena sphyraena). The fish came towards me, and that was its fatal mistake. I aimed at the centre and caught a 1.3 kilogram barracuda. I was very happy with the the outcome of my fishing, I wanted to do a last dive in my favourite place. I was not going to fish for more than an hour and so it happened. But at the fourth dive, there was a surprise waiting me. While I had dived and ambushed in the seaweed, a lichia ( Lichia amia ) appeared on my right. This amazing hunter, with the wide and muscular body, came quickly, looked at me and turned around to leave. I did not ask for more. I had already turned the speargun, aimed at its neck and I pulled the trigger. The shaft left with incredible speed and stroke the silvery hunter at the designated area. The lichia left at high speed, pulled me twice and then sank. All this in 33 seconds !!! If the Almighty Wants to Provide.... Keeping a firm grip on the rope I pulled the fish towards me, I brought it in my arms the three kilo lichia (3,210 gr). (8th picture: The last gift of the Almighty!!!)
My fishing expedition had ended incredibly. Thanking the Almighty for His exceedingly precious gifts, I changed and I drove back home ..... (9th &10th pictures: All together...)