You may find this article in English at the end of the Greek version.
Title: Spearfishing in 100... cm!!!
Video & Φωτογραφία : Ζαχαρίας Σκευοφύλαξ.
Η ζωή στην Κάρπαθο συνεχίζονταν σε καλοκαιρινούς ρυθμούς για τον ντόπιο πληθυσμό. Για εμάς τους τουρίστες, τα πράγματα ήταν μια χαρά. Διακοπές!!! Όμως ένα απόγευμα, γνωστές και φίλες μαζεύτηκαν στο μαγαζί της κ. Σοφίας για να τυλίξουν ντολμαδάκια. Τα παραδοσιακά ντολμαδάκια της Καρπάθου είναι πολύ μικρά και τρομερά νόστιμα. Η παραγγελία ήταν για ένα γάμο... 3000 κομμάτια!!! Μαζεύτηκαν λοιπόν επτά γυναίκες για να τα βγάλουν εις πέρας. Επί οκτώ ώρες περίπου, έπλαθαν, έκοβαν, τύλιγαν κτλ για να τα πάρει στο τέλος ο Βαγγέλης να τα ψήσει.
 |
| Όρθια η Άννα, δίπλα της η κ Ειρήνη, οι ξαδέλφες μου Χαρούλα & Άννα, η μητέρα μου, η κ Ευγενία και η κ Σοφία!!! |
Μερικές μέρες αργότερα, την ημέρα της Παναγίας μας, η μητέρα μου, μας μαγείρεψε το παραδοσιακό κατσικάκι γεμιστό. Κανονικά το ψήνουν σε ξυλόφουρνο με κληματόβεργες. Αλλά επειδή δεν έχουμε τέτοιον, το μαγείρεψε στον ηλεκτρικό φούρνο. Το κατσικάκι είχε λιώσει και ήταν λουκούμι. Η δε γέμιση και οι πατάτες.... πεντανόστιμα όλα.
Το τελευταίο ψάρεμα στην αγαπημένη μου κάρπαθο ήταν και το πιο ποιοτικό!!!
Άντε και του χρόνου, να με Αξιώσει να ξαναψαρέψω στα αγαπημένα μου νερά της.
 |
| Η μαμά δίνει ρέστα!!! |
Κόντεψα να σκάσω από το πολύ φαί!!! Το απόγευμα παρατήρησα ότι ο καιρός είχε πέσει κατά πολύ. Ίσως με είδε το Σύμπαν από ψηλά και μου έκανε την χάρη, για να κάψω το περιττό μου λίπος. Έτσι λοιπόν ξεκίνησα να επιθεωρώ και να φτιάχνω τα ψαροντούφεκά μου. Τότε άκουσα την μητέρα μου να με ρωτάει. "Για που το έβαλες πάλι???" Της εξήγησα ότι ο καιρός έχει μαλακώσει πολύ και ότι ήταν ευκαιρία να πάω στα ρηχά και αγαπημένα μου μέρη και συνέχισα την δουλεία μου. Σε κάποια στιγμή που έψαξα ένα από τα ψαροντούφεκα που είχα φτιάξει... και είδε την μητέρα μου να το κρατάει πονηρά και να μου λέει: "Φύγαμε??? Αφού θα πας ρηχά μπορώ να έρθω!!!" και ξέσπασε στα γέλια. Την πήρα αγκαλιά και της απάντησα: "Εννοείται!!!"
 |
| Έτοιμη για τα βαθειά!!! |
Ξύπνησα από τα άγρια χαράματα κι έφυγα σφαίρα για τα υπήνεμα του βοριά. Η θάλασσα ήταν απλώς ρυτιδιασμένη!!!Τα φόρτωσα όλα στο αυτοκίνητο και μετά από μισή ώρα οδήγησης, ήμουν εκεί που ήθελα, φυσικά χωρίς την μάνα μου. Δεν ήθελα ανταγωνισμό και άσε που μπορεί η πρωτάρα να μου έβαζε τα γυαλιά. Η θάλασσα χαρτί σαγρέ. Απλά ρυτιδιασμένη, χωρίς καθόλου κύμα!!! Ντύθηκα και βούτηξα. Υπήρχαν πάρα πολλοί σκάροι, αμέτρητοι θα έλεγα. Εγώ όμως έψαχνα για το ασήμι!!! τους σαργούς. Στην πρώτη κιόλας βουτιά, στα τάρταρα των 100.... εκατοστών, σε γνωστή τρύπα, βλέπω έναν πολύ αξιόλογο κιλίσιο σαργό να κόβει βόλτες μέσα στο σκοτάδι. Καθώς τον σημαδεύω, διαπιστώνω πίσω του υπάρχει ένας τρίκιλος ροφός. Τον ροφό τον βλέπω από μια μικρή τρύπα από όπου δεν χωράει να βγει κι έτσι δεν ρίχνω. Την γλύτωσε κι ο σαργός!!! Έκανα έναν μεγάλο κύκλο και ξαναπήγα στην γνωστή τρύπα. Δεν βρήκα τίποτα. Έκανα ένα καρτέρι λίγο πιο κάτω και περίμενα. Ένα μεγάλο κοπάδι από καμιά 25αρια σκάρους πέρασε από μπροστά μου. Περίμενα να βρω τον πιο μεγάλο και του έριξα.
 |
| Το 1ο της ημέρας... |
Το πρώτο ψάρι της ημέρας ήταν ένας σκάρος 700 γρ. Τον τακτοποιώ και συνεχίζω. Είμαι πάνω στην στροφή του μικρού κάβου. Εκεί αν συρθεί κανείς πολύ πιο πριν, αιφνιδιάζει τα ψάρια που είναι κάτω από τον μεγάλο βράχο. Όπερ και εγένετο. Βουτάω πολύ πιο πριν, σέρνομαι και καθώς με κρύβει ένας άλλος μεγάλος βράχος, πλησιάζω ήσυχα. Ανάβω ίσα-ίσα τον φακό και μόλις διακρίνω τον μεγάλο σαργό του ρίχνω. Ορμάω και τραβάω την βέργα έξω για να μην έχω τυχόν μπελάδες. Η βέργα έρχεται έξω βαριά. Ο σαργός είναι 800 γρ!!!
 |
| Ο 1ος & μεγάλος σαργός των 800 γρ. |
"Ωραία...συνεχίζουμε..." είπα στον εαυτό μου και πήγα ακόμη πιο ρηχά. Σε ένα γνωστό σκίσιμο, σαργοί τρέχουν μέσα στο σκοτάδι της σχισμής. Ανάβω λίγο-λίγο τον φακό και στην κατάλληλη ρίχνω. Πετυχαίνω στην μέση έναν ακόμη σαργό των 560 γρ.
 |
| 560 γρ και συνεχίζουμε... |
Αφού τακτοποιήσω το ψάρι, πλησιάζω όσο πιο κοντά μπορώ στην σχισμή. Κάνει ένα τούνελ, που εκεί στέκονται τα ψάρια όταν τρομάξουν. Μπαινοβγαίνουν κι αν έχεις υπομονή μπορεί να πιάσεις έναν ακόμη. Μετά χάνοντ αι. Έτσι λοιπόν περιμένω. Στην αρχή πάντα εμφανίζονται οι μικρότεροι. Αν δεν ρίξεις, τότε ξεθαρρεύουν οι μεγάλοι κι έρχονται. Περιμένω λοιπόν και πίσω από τους μικρούς εμφανίζεται ένας καλός. Σημαδεύω όσο πιο καλά μπορώ και πατάω την σκανδάλη. Από το τράνταγμα της βέργας καταλαβαίνω ότι ο στόχος επιτευχθεί, αλλά πρέπει να πάρω το ψάρι στα χέρια μου... Τραβάω την βέργα έξω σταθερά και αγκαλιάζω ένα ψάρι 450 γρ.
 |
| 0 3ος και 450 γρ. |
Ξεκούραση. Παίρνω μερικές ανάσες και παρατηρώ το περιβάλλοντα χώρο. Καθώς κοιτάω δεξιά-αριστερά, η ματιά μου πιάνει μια κίνηση ενός καλού σαργού ανάμεσα σε κάτι σκάρους. Πλησιάζω και βουτάω, σέρνομαι προς την τρύπα που είδα το ψάρι. Εμφανίζονται μπροστά μου σκάροι που τους αγνοώ. Μετά από λίγο εμφανίζεται κι ο σαργός. Του ρίχνω στο κέντρο και πετάγεται έξω κάνοντας την ζωή μου πιο εύκολη. Είναι λίγο πιο μεγάλος από τον τελευταίο 480 γρ.
 |
| Ο πονηρός των 480. γρ!!! |
Καθώς ερευνώ το περιβάλλον βλέπω μια μπουρού κρυμμένη ανάμεσα στις πέτρες. Την πιάνω, αλλά διαπιστώνω ότι είναι ζωντανή. Αφού την περιεργάστηκα την έβαλα στην θέση της και κολύμπησα πιο κάτω.
 |
| Η τυχερή Μπούρου... |
Κάνω ένα ακόμη καρτέρι πριν πάρω τον δρόμο του γυρισμού. Κρύβομαι καλά και περιμένω. Εμφανίζονται σκάροι, αλλά δεν τους δίνω και πολύ σημασία. Έρχονται και άλλοι και άλλοι... Είναι περίπου καμιά 50αρια!!! Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο κι έτσι ψάχνω τον αρχηγό. Ρίχνω σε ένα μεγάλο και πιάνω έναν 800 γρ. Έχοντας πάρει τον δρόμο του γυρισμού, κάνω μια στάση στον μικρό κάβο πάλι. Με την γνωστή τεχνική πλησιάζω και ψάχνω την μεγάλη σχισμή. Τα ψάρια της είναι μικρά, αλλά ο φακός τρομάζει έναν καλό σκάρο, που βγαίνει από την προστασία του σκοταδιού κι εγώ πιάνω ένα ψάρι των 800 γρ. Πιάνω λίγο πιο κάτω κι έναν ακόμη σκάρο, κόκκινο αυτήν την φορά των 700 γρ.
 |
| Να κι ένας κόκκινος σκάρος. |
Συνεχίζοντας, βλέπω έναν μικρό σαργό να πετάγεται έξω από μια μικρή σπηλιά, αρκετά μακριά από εμένα.
"Τι τον φόβισε αυτόν???" αναρωτήθηκα. Πλησιάζω πλάγια για να μην φαίνομαι από το άνοιγμα κι όταν είμαι έτοιμος, εμφανίζομαι μπροστά στην τρύπα. Δεν ξέρω τι να περιμένω και έτσι οι αισθήσεις μου είναι στο ζενίθ. Δεν ανάβω φακό, αλλά βλέπω τα δόντια ενός καλού σαργού, Το ψάρι είναι κάθετα και για να μην ρισκάρω άλλο του ρίχνω. Η βέργα δεν τραντάχτηκε καθόλου, αλλά πριν προλάβω να σκεφτώ ότι μάλλον αστόχησα, κάτι ασήμισε στο σκοτάδι. Τραβάω την βέργα και έχω πετύχει τον σαργό ανάμεσα στα μάτια. Είναι ο πιο μεγάλος της ημέρας 850 γρ.
 |
| Το έπαιζε τσαμπουκάς ο 850 γρ... |
Προχωρώντας για να βγω, βλέπω κεφάλους να τρυπώνουν. Πλησιάζω και βουτάω λίγο πιο μακριά τους, καθώς έχω και την κάλυψη ενός άλλου βράχου. Σέρνομαι και πλησιάζω κι άλλο, αλλά τα ψάρια με παίρνουν χαμπάρι και τρέχουν κάτω από τις διάφορες πέτρες. Μένω στο πόσο μου και περιμένω. Δύο ψάρια έχουν μείνει κάτω από συγκεκριμένη πέτρα. Στην πρώτη ευκαιρία, σημαδεύω και ρίχνω. Ο κέφαλος χτυπιέται και πάει και σφηνώνει το κεφάλι του ανάμεσα σε δύο πέτρες, ενώ όλο του το σώμα είναι ορατό. Είναι 1100 γρ. Καθώς πηγαίνω προς την έξοδο, κάτι μου τράβηξε τον ενδιαφέρον. Μια φευγαλέα κίνηση σε έναν βράχο χωρίς πολύ ενδιαφέρον. Πλησιάζω κοιτώντας ερευνητικά, όταν διαπιστώνω ότι ένας μεγάλος σαργός έχει τρυπώσει σε μια τρύπα που καλά-καλά δεν τον χωράει. Χωρίς να το πολύ-καταλάβω έπιασα ένα ψάρι 650 γρ. Αν μου έλεγαν ότι εκεί είχε κρυφτεί, δεν νομίζω ότι θα το πίστευα. Συνεχίζοντας είπα να ψάξω μια καλή σχισμή. Κάνω ένα καρτέρι και περιμένω. Διάφορα ψάρια κολυμπούν τριγύρω, αλλά εγώ περιμένω καρτερικά. Μετά από λίγο εμφανίζεται μέσα στην σχισμή ένας καλός σαργός. Εγώ ακίνητος. Ο σαργός συνεχίζει, κρύβεται πίσω από τις πέτρες της σχισμής. Εγώ τον χαβά μου. Όλος περιέργεια, βγαίνει για να με δει και εκεί τον έπιασα. Είναι 450 γρ. Καθώς κολυμπώ, βλέπω έναν μεγάλο σαργό να κολυμπάει νευρικά. Δεν έχω την πολυτέλεια για πολλά, αλλά δεν ελπίζω ότι θα τον βρω. Βουτάω αμέσως και καρτερεύω πίσω από έναν βράχο. Σέρνομαι προς τα εμπρός για να έχω καλύτερη κάλυψη και περιμένω. Μετά από αρκετά δευτερόλεπτα ο σαργός γυρίζει να δει τι γίνεται, κρατώντας μια απόσταση ασφαλείας, ή έτσι νόμιζε κι εγώ του ρίχνω. Η βέργα τραντάζεται βίαια. Την τραβάω απαλά και βλέπω ότι έχω πιάσει τον μεγαλύτερο σαργό της ημέρας. 950 γρ.
 |
| Ο μεγαλύτερος όλων 950 γρ!!! |
Βάζω τα ψάρια στην σημαδούρα και βλέπω πάλι τους κεφάλους να τρυπώνουν. Γρήγορη βουτιά και αμέσως βολή.
 |
| Ο ένας από τους δύο κεφάλους... |
Το ψάρι πετάγεται έξω, τον παίρνω αγκαλιά και βγαίνω.
 |
| Ώρα να βγω... |
 |
| Κάρπαθος 2023 τέλος... |
Translation of the above article.
Title:Spearfishing in 100... cm!!!
Video & Photo : Zacharias Skevofilax.
Life in Karpathos Island continued at summer's pace for the local population. For us tourists, things were fine. Vacation!!! But one afternoon, acquaintances and friends gathered at Ms. Sofia's shop to wrap dolmadaki. The traditional dolmadakia of Karpathos are very small and extremely tasty. The order was for a wedding... 3000 pieces!!! So seven women got together to full-fill the order. For about eight hours, they formed, cut, rolled, etc., so finally Vangelis would take to cook them. (1st Picture: Anna is standing, next to her is Ms. Irini, my cousins Haroula & Anna, my mother, Ms. Eugenia and Ms. Sofia!!!). Besides two of the ladies who are working in the shop, the rest came with plenty love to help without payment, because there was a need!!! The Greek philotimo in all its glory!!!
A few days later, on Madonna's Day, my mother cooked us the traditional stuffed goat. It is normally baked in a wood-fired oven with vines. But since we don't have one, she cooked it in the electric oven. The goat meat had melted and was a delight. And the filling and the potatoes... all delicious. (2nd Picture: Mum knows what to do!!!). I almost exploded from too much eating !!! In the afternoon I noticed that the weather was calming down considerably. Maybe the Universe saw and did me a favour, to burn off my excess fat. So I started inspecting and repairing my spearguns. Then I heard my mother asking me: "Where are you planning to go again???" I explained to her that the weather had softened a lot and that it was an opportunity to go to my favourite shallows and continued the repairs. At one point when I looked for one of the spearguns I had fixed... and saw my mother holding it slyly and saying: "Let's go??? Since you're going shallow I will come too !!!" and burst out laughing. I hugged her and replied: " Definitely !!!". (3rd Picture: Ready for the very deep waters!!!).
I woke up early at dawn and rushed to reach the chosen fishing spot. The sea was just perfect!!! I loaded everything in the car and after half an hour of driving, I was where I wanted to be, without my mother of course. I didn't want competition, and let alone the mum-rookie could come up with big surprises, you never know. The sea was just wrinkled, no waves at all!!! I got dressed and dived. There were too many parrotfish, countless I would say. But I was looking for silver !!! the white sea breams (Diplodus sargus). In the very first dive, in the extreme depth of 100... centimetres, in a well-known hole, I saw a very remarkable white sea bream swimming around in the dark. As I aimed it, I saw behind it a three-kilo dusky grouper (Epinephelus guaza). I could see the dusky grouper from a small hole where I could not get it out, so I didn't shoot it. The white sea bream got lucky too !!! I made a big circle swimming and went back to the same hole. I did not find anything, the fish were gone. I made an ambush a little further down and waited. A large school of about 25 parrotfish (Sparisoma cretense) passed in front of me. I waited to find the biggest one and shot it. (4th Picture: The 1st catch of the day...). The first fish of the day was off 700 gr. I put it on the buoy and continued. I was approaching the small cape. There if one crawls a bit far ahead, it surprises the fish that are under the big rock. And so I did it. I dived far ahead, crawled, and as another large rock was hiding my presence, quietly approached. I turned on the underwater flash light, just enough I could see, when I noticed the presence of a big white sea bream and shot it. I rushed and pulled the spear out to avoid any troubles. The spear came out heavy. The white sea bream was 800 gr. !!! (5th Picture: The 1st & big white sea bream of 800 gr. !!!).
"Well done...lets continue..." I said to myself and went even shallower. In a known slit, white sea breams were swimming through the darkness of the slit. I turned on the underwater flash light just enough and pulled the trigger at the appropriate fish. I caught another 560 gr. white sea bream. (6th Picture: 560 gr. and continuing...). After arranging the fish, I got as close as I could to the slit. There is a tunnel, where the fish were hiding when they get scared. They swim in and out and if you are patient enough, you might catch one more. Then the fish disappear for the rest of the day from the tunnel. So I waited. At first the smallest fish appeared. If you don't shoot, then the big guys get curious and appear too. So I waited and behind the little white sea breams, a good one appeared. I aimed as best I could and pulled the trigger. From the jerking of the spear, I realised that the goal was achieved, but I had to get the fish in my hands... I pulled the spear out firmly and hug a 450 gr. fish.(7th Picture: The 3rd one of 450 gr. ...). Relaxing a bit. I took a few breaths and observed the surroundings. As I was looking around, my gaze caught a movement of a good white sea bream among some parrotfish. I approached and dived, crawled towards the hole where I saw the fish. Some parrotfish appeared in front of me and I ignored. After a while the white also appeared. I shot it in the middle and it jumped out of the hole, making my life easier. It was slightly larger than the last 480 gr. (8th Picture: The wicked one of 480 gr. ...). As I surveyed the surroundings, I saw a Triton's trumpet (Charonia tritonis) hidden among the stones. I caught it, but found out it was alive. After examining it, put it back and swam further down. (9th Picture: The lucky one ...). I did one more ambush before returning. I hid well and waited. Parrotfish appeared, but I didn't pay much attention to them. More and more parrotfish were coming... They were about 50 fish!!! There was nothing better so I was looking for the leader, the biggest fish. I shot a big one and caught an 800 gr. fish. On the way back, I stopped at the small cape again. With the well-known technique I approached and looked in the big crack. Most of the fish were small, but the beam of my flashlight spooked a good parrotfish, which came out of the cover of darkness and I caught an 800 gr. fish. A little further down, I catch another parrotfish, a red one this time of 700 gr. (10th Picture: The red parrotfish...). Continuing on, I saw a small white sea bream swimming in a hurry out of a small cave, quite far from me.
"What scared it???" I wondered. I approached from the side so not to be seen through the opening and when I was ready, I appeared in front of the hole. I didn't know what to expect and so my senses were at their maximum. I didn't turned on the flashlight, but I noticed the teeth of a good white sea bream. The fish was vertical and I did not to take any more chances, so I pulled the trigger. The spear didn't jerk at all, but before I thought that I must had missed, something flashed in the darkness. I pulled the spear and I have hit the big white sea bream between the eyes. It was the largest of the day 850 gr. (11th Picture: The bully of 850 gr. ...). As I was swimming to get out, I saw mullets (Mugil cephalus) swimming next to the bottom rocks. I approached and dived a little further away from them while taking cover from a rock. I crawled and got closer, but the fish sensed me and hid under the various rocks. I stayed on the seafloor and waited. Two mullets stayed under a certain rock. At the first opportunity, I aimed and shot one of them. The mullet that was hit put its head between two stones, while its entire body was visible. It was 1.100 gr. As I was swimming towards the exit, my eyes caught a movement. A fleeting movement under a rock without much interest. I approached, looked inquisitively, and found that a large white sea bream has burrowed into a hole that seemed it didn't fit in. Surprisingly enough, I caught a 650gr. fish. If someone told, that a large white sea bream was hiding in that slit, I don't think I'd have believed him. Moving on, I decided to look for a good crack. I ambushed and waited. Various fish were swimming around, but I was waiting patiently. After a while, a good white sea bream appeared in the crevice. I stayed motionless. The white sea bream continued, hiding behind the stones of the crevice. I stayed motionless. Full of curiosity, the fish comes out to see me and there I caught him. It was 450 gr. As I was swimming, I saw a large white sea bream swimming nervously. Immediately I dived knowing that the possibilities finding the fish were slim. Ι was hidden behind a rock. I crawled forward to get a better cover and waited. After several seconds the large white sea bream turned to see what was going on, keeping a safe distance, or so it thought and I pulled the trigger. The spear jerked violently. I pulled it gently and saw that I have caught the biggest white sea bream of the day. 950 gr. and I hadn't activated the underwater camera. (12th Picture: The biggest 950 gr. !!!). As I was putting the fish on the buoy and I saw several mullets hiding under the rocks again. Quick dive and instant shot. (13th Picture: One of the two mullets...). The fish jumped out of the rock, I grabbed it and went out. (14th Picture: Time to went out...).
The last fishing in my beloved Karpathos was also the best!!!
(15th Picture: The end of Karpathos 2023...).
With God's Will, I will be fishing again in my favourite waters.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου