Φωτογραφίες: Γιάννης Γιαννόπουλος - Ζαχαρίας Σκευοφύλαξ
Χωρίς να μπορούμε να συντονιστούμε με το Σπύρο (εκείνος είχε πάει για βουτιά την προηγούμενη ημέρα) κενό από τη δουλειά είχα σήμερα... Το μετεωρολογικό δελτίο έδινε ισχυρούς ΒΒΔ και έτσι μόνο για Β. Ευβοϊκό με έβλεπα. Ξύπνησα χαράματα, τα φόρτωσα όλα και ξεκίνησα. Έφτασα λίγο πριν ξημερώσει, ντύθηκα και βούτηξα. Αποφάσισα αυτή τη φορά να μην διακόψω το ψάρεμά μου ότι και αν έχω πιάσει. Σίγουρα με αυτή την σκέψη μου, Κάποιος από εκεί ψηλά θα είχε Ξεραθεί στα γέλια...
Βούτηξα και τράβηξα για τα γνωστά ξενέρια. Είχε απίστευτη ορατότητα αν και ο καιρός σιγά-σιγά δυνάμωνε. Εγώ απτόητος. Στο πρώτο καρτέρι μου ήρθε ένα λαβράκι σχεδόν 1.5 κιλό από πίσω, και μετά παρέλασε μπροστά από τη βέργα μου και... πέθανε. Ξεψάρισα, το φίλησα, όπλισα και βούτηξα λίγο παρακάτω. Μια μισόκιλη ούγενα προστέθηκε στη ψαροκρεμάστρα μου. Παρακάτω έκανα ένα καρτέρι πάνω σε ένα βράχο, λίγο πιο ψιλά από τη θολούρα που εμφανιζόταν βαθύτερα. Σαν φάντασμα ξεπρόβαλε μια μουρμούρα των 420 γραμμαρίων γεμάτη περιέργεια και δεν δυσκολεύτηκα ιδιαίτερα να την προσθέσω στη συγκομιδή μου. Τα πάντα πήγαιναν μια χαρά και εγώ κυριολεκτικά το απολάμβανα!
Ήρθε ένα μεγάλο κοπάδι από σάρπες αλλά δεν ενέδωσα. Μετά από λίγο σε μια κάθετη βολή πήρα άλλη μια μισόκιλη ούγενα. Προχώρησα λίγο πιο κάτω και μου ήρθαν μεγάλοι κέφαλοι. Έκανα 5-6 καρτέρια μήπως και τους ακολουθούσε τίποτε αλλά μάταια. Έτσι σημάδεψα έναν από τους πιο μεγάλους και το σχεδόν δύο κιλών ψάρι έπεσε νεκρό.
«Φαίνεται ότι αυτό θα είναι το μεγαλύτερο ψάρι σήμερα» σκέφτηκα….
Η καίρια βολή έκανε το υπόλοιπο κοπάδι να μην τρομάξει ιδιαίτερα και τα ψάρια εμφανίστηκαν πάλι. Όμως δια μαγείας, ανάμεσά τους υπήρχαν ωραία λαβράκια αυτήν τη φορά. Καρτέρεψα ξανά και μετά από ένα μεγάλο καρτέρι ένα λαβράκι με πλησίασε. Άφησα μερικές φυσαλίδες, το ψάρι πλησίασε και άλλο, σημάδεψα καλά και το 1,5άρι λαβράκι προστέθηκε στην ψαροκρεμάστρα. Ήμουν στο νερό μόλις μια ώρα και όλα πήγαιναν ρολόι.
«Συνεχίζουμε» είπα στον εαυτό μου και κολύμπησα λίγο παρακάτω. Οι σάρπες και οι κέφαλοι πηγαινοερχόντουσαν αλλά εγώ δεν τους έδινα σημασία. Κάποια στιγμή, σε ένα καρτέρι μου ήρθε μια ωραία ούγενα. Το ψάρι στάθηκε μακριά και με κοίταξε. Χαμήλωσα το βλέμμα μου και εκείνη ήρθε σαν τρελή καταπάνω μου. Την άφησα να στρίψει και έριξα. Την πέτυχα στο κέντρο και η 700αρα ούγενα προστέθηκε μαζί με τα άλλα λάφυρα. Ο καιρός όλο και δυνάμωνε αλλά εγώ απτόητος. Σε κάποια στιγμή είδα τις σάρπες να σκορπάνε χωρίς να έχω κάνει κάποιο λάθος εγώ. Έκανα ένα γρήγορο καρτέρι στον πρώτο βράχο που βρήκα. Και εκεί στη μέση του πουθενά εμφανίστηκαν δύο γοφάρια. Πήγαν προς τις σάρπες που σκόρπισαν πάλι και έτρεξαν προς το μέρος μου. Τα γοφάρια τις ακολουθούσαν με σταθερή ταχύτητα και εγώ σημάδεψα το πρώτο, που ήταν και το μεγαλύτερο και πάτησα τη σκανδάλη. Η βέργα βρήκε το υπέροχο ψάρι στο σβέρκο και αυτό απλά βούλιαξε. Το πιο μικρό τριγυρνούσε δίπλα του όλο απορία. Όταν πια το έπιασα τότε και μόνο αποφάσισε να τραπεί σε φυγή ο σύντροφός του. Ήταν ένα υπέροχο γοφάρι κοντά στα 5 κιλά! Του έδωσα ένα γρήγορο τέλος, το φίλησα και ζητώντας του συγνώμη όπως κάνω με όλα τα ψάρια που πιάνω το κρέμασα και αυτό στη ψαροκρεμάστρα μου. Γεμάτος χαρά συνέχισα.
Σε ένα καρτέρι μου ήρθαν μικρά λαβράκια. Δεν τα πείραξα και τα χάζευα, όταν μέσα από τη θολούρα ξεπετάχτηκε ένα δίκιλο λαβράκι που ήρθε και στάθηκε σχεδόν μπροστά στη βέργα μου. Εγώ απλά πάτησα τη σκανδάλη... Όση ώρα εγώ τακτοποιούσα το λαβράκι, ένα πιο μεγάλο με τριγύριζε. Δεν το πίστευα με αυτό που μου συνέβαινε. Όπλισα όσο πιο γρήγορα μπορούσα και βούτηξα. Το λαβράκι τα ίδια. Έκανε ότι έφευγε και γύρισε για να περάσει και αυτό μπροστά μου. Εγώ απλά έριξα και έπιασα ένα ψάρι 2,7 κιλών! Προχώρησα κάνοντας ένα μικρό κύκλο και είδα πάλι τις σάρπες να σκορπάνε. Έκανα ένα γρήγορο καρτέρι αλλά αυτήν την φορά τα πρώτα γοφάρια με είχαν δει. Έτσι τα πολύ μεγάλα ψάρια απλά παρέμειναν εκτός βεληνεκούς και άρχισαν να απομακρύνονται μέσα στη θολούρα. Ήταν καμιά δεκαριά ψάρια. Τρία όμως από τα πιο «μικρά» ξέκοψαν από το κοπάδι και ήρθαν καταπάνω μου. Ήταν του ιδίου μεγέθους και εγώ απλά σημάδεψα το πιο κοντινό. Το γοφάρι εξαφανίστηκε με δύναμη κάνοντας το μουλινέ μου να σφυρίζει σαν τρελό. Μετά από μια μικρή μάχη το 3,3 κιλών γοφάρι προστέθηκε στη συλλογή μου.
Ήρθε ένα μεγάλο κοπάδι από σάρπες αλλά δεν ενέδωσα. Μετά από λίγο σε μια κάθετη βολή πήρα άλλη μια μισόκιλη ούγενα. Προχώρησα λίγο πιο κάτω και μου ήρθαν μεγάλοι κέφαλοι. Έκανα 5-6 καρτέρια μήπως και τους ακολουθούσε τίποτε αλλά μάταια. Έτσι σημάδεψα έναν από τους πιο μεγάλους και το σχεδόν δύο κιλών ψάρι έπεσε νεκρό.
«Φαίνεται ότι αυτό θα είναι το μεγαλύτερο ψάρι σήμερα» σκέφτηκα….
Η καίρια βολή έκανε το υπόλοιπο κοπάδι να μην τρομάξει ιδιαίτερα και τα ψάρια εμφανίστηκαν πάλι. Όμως δια μαγείας, ανάμεσά τους υπήρχαν ωραία λαβράκια αυτήν τη φορά. Καρτέρεψα ξανά και μετά από ένα μεγάλο καρτέρι ένα λαβράκι με πλησίασε. Άφησα μερικές φυσαλίδες, το ψάρι πλησίασε και άλλο, σημάδεψα καλά και το 1,5άρι λαβράκι προστέθηκε στην ψαροκρεμάστρα. Ήμουν στο νερό μόλις μια ώρα και όλα πήγαιναν ρολόι.
«Συνεχίζουμε» είπα στον εαυτό μου και κολύμπησα λίγο παρακάτω. Οι σάρπες και οι κέφαλοι πηγαινοερχόντουσαν αλλά εγώ δεν τους έδινα σημασία. Κάποια στιγμή, σε ένα καρτέρι μου ήρθε μια ωραία ούγενα. Το ψάρι στάθηκε μακριά και με κοίταξε. Χαμήλωσα το βλέμμα μου και εκείνη ήρθε σαν τρελή καταπάνω μου. Την άφησα να στρίψει και έριξα. Την πέτυχα στο κέντρο και η 700αρα ούγενα προστέθηκε μαζί με τα άλλα λάφυρα. Ο καιρός όλο και δυνάμωνε αλλά εγώ απτόητος. Σε κάποια στιγμή είδα τις σάρπες να σκορπάνε χωρίς να έχω κάνει κάποιο λάθος εγώ. Έκανα ένα γρήγορο καρτέρι στον πρώτο βράχο που βρήκα. Και εκεί στη μέση του πουθενά εμφανίστηκαν δύο γοφάρια. Πήγαν προς τις σάρπες που σκόρπισαν πάλι και έτρεξαν προς το μέρος μου. Τα γοφάρια τις ακολουθούσαν με σταθερή ταχύτητα και εγώ σημάδεψα το πρώτο, που ήταν και το μεγαλύτερο και πάτησα τη σκανδάλη. Η βέργα βρήκε το υπέροχο ψάρι στο σβέρκο και αυτό απλά βούλιαξε. Το πιο μικρό τριγυρνούσε δίπλα του όλο απορία. Όταν πια το έπιασα τότε και μόνο αποφάσισε να τραπεί σε φυγή ο σύντροφός του. Ήταν ένα υπέροχο γοφάρι κοντά στα 5 κιλά! Του έδωσα ένα γρήγορο τέλος, το φίλησα και ζητώντας του συγνώμη όπως κάνω με όλα τα ψάρια που πιάνω το κρέμασα και αυτό στη ψαροκρεμάστρα μου. Γεμάτος χαρά συνέχισα.
Σε ένα καρτέρι μου ήρθαν μικρά λαβράκια. Δεν τα πείραξα και τα χάζευα, όταν μέσα από τη θολούρα ξεπετάχτηκε ένα δίκιλο λαβράκι που ήρθε και στάθηκε σχεδόν μπροστά στη βέργα μου. Εγώ απλά πάτησα τη σκανδάλη... Όση ώρα εγώ τακτοποιούσα το λαβράκι, ένα πιο μεγάλο με τριγύριζε. Δεν το πίστευα με αυτό που μου συνέβαινε. Όπλισα όσο πιο γρήγορα μπορούσα και βούτηξα. Το λαβράκι τα ίδια. Έκανε ότι έφευγε και γύρισε για να περάσει και αυτό μπροστά μου. Εγώ απλά έριξα και έπιασα ένα ψάρι 2,7 κιλών! Προχώρησα κάνοντας ένα μικρό κύκλο και είδα πάλι τις σάρπες να σκορπάνε. Έκανα ένα γρήγορο καρτέρι αλλά αυτήν την φορά τα πρώτα γοφάρια με είχαν δει. Έτσι τα πολύ μεγάλα ψάρια απλά παρέμειναν εκτός βεληνεκούς και άρχισαν να απομακρύνονται μέσα στη θολούρα. Ήταν καμιά δεκαριά ψάρια. Τρία όμως από τα πιο «μικρά» ξέκοψαν από το κοπάδι και ήρθαν καταπάνω μου. Ήταν του ιδίου μεγέθους και εγώ απλά σημάδεψα το πιο κοντινό. Το γοφάρι εξαφανίστηκε με δύναμη κάνοντας το μουλινέ μου να σφυρίζει σαν τρελό. Μετά από μια μικρή μάχη το 3,3 κιλών γοφάρι προστέθηκε στη συλλογή μου.
Εκεί είπα επιτέλους «Φτάνει». Να όμως που εμφανίστηκε μια τσιπούρα και της έχω αδυναμία.
«Λες;» είπα στον εαυτό μου με απορία. Το ψάρι ήρθε και στάθηκε απέναντί μου φαρδύ-πλατύ και εγώ αστόχησα!!! Τα έβαλα με τον εαυτό μου, όχι επειδή αστόχησα, αλλά επειδή αμφέβαλα. Τόσα ψάρια μου Είχε Δώσει και εγώ επέλεξα να αμφιβάλω! Αμφιβολίες και φόβοι δεν χρειάζονται να έχουν θέση στις ζωές μας, μιας και Εκείνος φροντίζει για όλα!!!Εμείς απλώς οφείλουμε να κάνουμε τη προσπάθειά μας στο 100%. Αφού τα «έψαλα» ένα χεράκι στον εαυτό μου αποφάσισα να βγω. Όμως η τσιπούρα ξαναεμφανίστηκε πάλι. Δεν ξέρω αν ήταν το ίδιο ψάρι αλλά εγώ βούτηξα και καρτέρεψα. Το ψάρι έκανε ένα μεγάλο κύκλο και με πλησίασε. Σημάδεψα στο σώμα της και έπιασα μια τσιπούρα 670 γρ.
«Λες;» είπα στον εαυτό μου με απορία. Το ψάρι ήρθε και στάθηκε απέναντί μου φαρδύ-πλατύ και εγώ αστόχησα!!! Τα έβαλα με τον εαυτό μου, όχι επειδή αστόχησα, αλλά επειδή αμφέβαλα. Τόσα ψάρια μου Είχε Δώσει και εγώ επέλεξα να αμφιβάλω! Αμφιβολίες και φόβοι δεν χρειάζονται να έχουν θέση στις ζωές μας, μιας και Εκείνος φροντίζει για όλα!!!Εμείς απλώς οφείλουμε να κάνουμε τη προσπάθειά μας στο 100%. Αφού τα «έψαλα» ένα χεράκι στον εαυτό μου αποφάσισα να βγω. Όμως η τσιπούρα ξαναεμφανίστηκε πάλι. Δεν ξέρω αν ήταν το ίδιο ψάρι αλλά εγώ βούτηξα και καρτέρεψα. Το ψάρι έκανε ένα μεγάλο κύκλο και με πλησίασε. Σημάδεψα στο σώμα της και έπιασα μια τσιπούρα 670 γρ.
Έβγαλα το κεφάλι μου έξω από το νερό και κολύμπησα έτσι την υπόλοιπη μεγάλη διαδρομή. Δεν ήθελα ούτε να κοιτάξω μέσα στο νερό γιατί δεν ήξερα τι άλλο θα μου Έστελνε. Είμαι σίγουρος ότι Γέλασε πολύ. Βγήκα όλο χαρά και έβγαλα τις απαραίτητες φωτογραφίες. Άλλαξα και πήρα το δρόμο της επιστροφής μόλις τρεις ώρες μετά από την ώρα που είχα βουτήξει.
....Κάποιος εκεί πάνω Γελάει ακόμη……
....Κάποιος εκεί πάνω Γελάει ακόμη……
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου