10 αρης Καρπάθικος ροφός & τεράστια καλαμάρια !!!10 kilos dusky grouper & huge bigfin reef squids!!!

You may find this article in English at the end of the Greek version.

Title: 10 kilos dusky grouper & huge bigfin reef squids!!!

Video & Φωτογραφία : Ζαχαρίας Σκευοφύλαξ.

Αυτό θα ήταν το 2ο άρθρο σχετικά με την Κάρπαθο, αλλά λόγω των απρόσμενων εκπλήξεων το ανάρτησα 1ο.

Κανονίσαμε από βραδύς με τον φίλο μου Μάρκο από την Αυστρία για ένα ψάρεμα σε έναν αγαπημένο μας τόπο. Ξεκινήσαμε λίγο πριν το μεσημέρι και μετά από περίπου μια ώρα οδήγησης φτάσαμε εκεί που θέλαμε. Καθώς ανεβαίναμε τα βουνά για να φτάσουμε στον προορισμό μας, βρήκαμε ομίχλη πάνω από την θάλασσα. Τα σύννεφα είχαν καλύψει ολόκληρη το νησί της Κάσου, φαινόταν μόνο η κορυφή της. Μου θύμισε την ταινία Lord of the rings. 

Η Κάσος!!! 

Φτάσαμε, ο καιρός κόντρα, αλλά ο μεγάλος κάβος μας παρείχε μια αρκετά καλή κάλυψη. Ντυθίκαμε και βουτήξαμε. Κολυμπήσαμε πάνω από την απέραντη φυκιάδα, χωρίς να δούμε τίποτα το ιδιαίτερο, για να φτάσουμε στον πολυπόθητο ψαρότοπο. Εκεί, κοίταξα στα βαθειά και στα δεξιά κομμάτια για καμιά καλή στήρα. Όμως το μάτι μου πιάνει μια κίνηση μιας ουράς στα αριστερά μου, να τρυπώνει σε έναν βράχο. 

"3-4 κιλά ροφός ...." είπα στον εαυτό μου. Εκείνη την στιγμή με φωνάζει ο Μάρκος και μου λέει: "Ένας ροφός 3-4 κιλά κιλά ήρθε από τα πολύ βαθειά και τρύπωσε στον βράχο, λίγο πιο βαθειά".

"Τον είδα που μπήκε, θα βουτήξεις???" τον ρώτησα. 

"Όχι βούτα εσύ.." μου απάντησε. 

Αφού χαλάρωσα, πήρα μια βαθειά ανάσα και βούτηξα. Έφτασα στον βράχο που ήταν στα -20 μ. Είχε διάφορες τρύπες, απ' όπου σε δυό από αυτές έβλεπα μέρη του σώματος του ψαριού. Ψάχνοντας μου φάνηκε ότι είδα τον σβέρκο του και του έριξα και αναδύθηκα. Είπα στον Μάρκο τα καθέκαστα και μετά από λίγο βούτηξε. Έφτασε στο ψάρι, κοίταξε από την μπροστινή μεριά, όπου είδε το κεφάλι του ροφού και του έριξε στα ρουθούνια για να μην μπορεί να στρίψει. Στην επόμενη βουτιά, κατεβαίνω από εκεί που πήγε ο Μάρκος και βλέπω το κεφάλι του ροφού. Σημαδεύω και τον πετυχαίνω ανάμεσα στα μάτια. Ανάδυση. Στην επιφάνεια συζητάμε το όλο θέμα και συμφωνούμε ότι ο ροφός είναι πολύ μεγαλύτερος απ΄ότι υπολογίζαμε. Το ψάρι όμως είναι ζωντανό. Για να βγει, πρέπει πρώτα να πεθάνει. Βουτάω από την μεριά της πρώτης μου βολής και καταφέρνω να βγάλω την βέργα μου. Έτσι αν χρειαστεί κι άλλη βολή, έχουμε ένα ελεύθερο ψαροντούφεκο. Οι επόμενες 5-6 βουτιές έγιναν με τα μαχαίρια στα χέρια, προσπαθώντας να σκοτώσουμε το ψάρι. Όντως στην τελευταία του βουτιά, ο Μάρκος μου λέει ότι το ψάρι είναι νεκρό. Βουτάω και σπρώχνοντας- τραβώντας έρχεται λίγο προς τα έξω. Βουτάει ο Μάρκος και φέρνει το ψάρι περίπου 20 πόντους μπροστά. Κατεβαίνω και βλέπω τα χείλη του ροφού να είναι σχεδόν έξω από τον βράχο. Πιάνω τις δύο βέργες και τον κουνάω ρυθμικά και το ψάρι ξεκολλάει και βγαίνει έξω. Τον αφήνω και αναδύομαι. Τον μαζεύουμε από την επιφάνεια. Μόλις τον παίρνουμε στα χέρια μας άρχισε το γλέντι. Χαρές, πανηγύρια, αγκαλιές... Είναι ένας ροφός 10 κιλών!!! 

Επιτέλους!!!

Εξετάζοντας τον αργότερα, διαπίστωσα ότι η πρώτη μου βολή, ευτυχώς ήταν επιπόλαιη, ψιλά στον σβέρκο του ροφού και το μόνο που μάλλον κατάφερα ήταν να τον φρενάρω και να μην πάρει δρόμο για τα βαθειά κομμάτια που έχει εκεί ο βυθός. Το ευτυχές λάθος έγινε γιατί είχα την εντύπωση ότι το ψάρι ήταν 3-4 κιλά!!! Τον βάλαμε στην σημαδούρα και πήραμε τον δρόμο για τον γυρισμό. Χρειαστήκαμε περίπου δύο ώρες για να πάρουμε στα χέρια μας το πολυπόθητο ψάρι. Για να είμαστε εντελώς ασφαλείς, την κάθε βουτιά στα -20μ, ακολουθούσε ξεκούραση στην επιφάνεια περίπου 10 λεπτών. Μπορεί να ακούγεται υπερβολικό, αλλά καλύτερα ασφαλείς και να πάρουμε το ψάρι αργότερα, παρά πιο γρήγορα και με αυξημένες πιθανότητες σε κάποιο ατύχημα. 

Στον δρόμο του γυρισμού, όπου βλέπαμε κάποιο λεοντόψαρο το πιάναμε. Πιάσαμε τρία μεγάλα. Το πρώτο ήταν και προσωπικό μου ρεκόρ 1,3 κιλά!!! 

Ρεκόρ μου σε λεοντόψαρο, 1,3 κιλά!!!

Το τελευταίο μάλιστα, είχε μόλις καταπιεί έναν μικρό σκορπιό. Ευτυχώς η βολή στο λεοντόψαρο δεν τραυμάτισε τον μικρούλι σκορπιό. Τον ενθάρρυνα να βγει από το στόμα του χάρου και πιστεύω πανευτυχής πήρε τον δρόμο για τα βαθειά. Είχε όμως ένα ανάποδο ρέμα που σε διάφορα σημεία ήταν τόσο έντονο και μας δυσκόλευε την επιστροφή. Βουτάει ο Μάρκος για να ψάξει ένα καλό, γνωστό μονόπετρο κι εγώ τον προσέχω. Από την μυρωδιά που αφήνουν τα ψάρια στην σημαδούρα, κάνουν ένα καλό μελανούρι να με πλησιάσει πολύ κοντά και του έριξα από την επιφάνεια. Η βέργα το πέρασε σχεδόν σουβλάκι, αλλά λόγω της ταχύτητας το συμβάντος, δεν υπάρχει το βίντεο της βολής. 

Το έφαγε η περιέργεια!!!

Ο Μάρκος δεν βρήκε κάτι αξιόλογο κι έτσι συνεχίσαμε την αποχώρηση μας. Ενώ πλησιάζουμε στην ακτή για να βγούμε, βλέπω κάτι σαν σακκούλα πάνω από τα φύκια. Εκείνη την στιγμή, ακούω τον Μάρκο να φωνάζει: "Καλαμάριαααα...". Κοιτάζω καλύτερα και διαπιστώνω ότι δεν είναι σακούλα, αλλά σουπιοκαλάμαρα. Είναι δύο μεγάλα. Το ένα είναι μεγαλύτερο από το άλλο. Αρχίζουμε να τα ακολουθάμε. Όποτε είναι πάνω από την άμμο, τρέχουν. Όταν είναι πάνω από τα φύκια, κάνουν παραλαβή και κάθονται. Τα πλησιάσαμε αρκετές φορές χωρίς επιτυχία. Μας κρατούσαν σε απόσταση ασφαλείας. Κάποια στιγμή, στρίβουν και πάνε προς τον Μάρκο. 

"Ωραία, κρατάει μακρύ ψαροντούφεκο και μάλλον θα πιάσει κάποιο..." σκέφτηκα. Εκείνη την στιγμή, στρίβει το μεγαλύτερο και κάθεται από κάτω μου. Ενεργοποιώ την υποβρύχια κάμερα, βουτάω και πατάω την σκανδάλη. Η βέργα πετυχαίνει το μεγάλο σουπιοκαλάμαρο λίγο πριν το τέλος το κορμιού του και γεμίζει η θάλασσα μελάνια. Το σουπιοκαλάμαρο τρέχει δεξιά-αριστερά αμολώντας μελάνι. Εγώ το τραβάω απαλά στην επιφάνεια. Με το που έρχεται κοντά, το πιάνω από τον σβέρκο και η θάλασσα γέμισε ξανά μελάνια. Το αποτελειώνω με το μαχαίρι μου. 

Πρώτη φορά και 2,140 γρ!!!

Είναι η πρώτη φορά που πιάνω σουπιοκαλάμαρο με ψαροντούφεκο και αυτό είναι μεγάλο 2,140 γρ!!! Μαζί με τα πλοκάμια του, είναι πάνω από ένα μέτρο σε μήκος. Τα δε μάτια του, τεράστια, σαν μεγάλα κρεμμύδια!!! Αγκαλιές, φιλιά, ευχαριστίες στα Ουράνια.... Μόνο στην επιφάνεια της θάλασσας δεν περπάτησα από την χαρά μου. Καθώς πλησιάζουμε την ακτή, βλέπω τον Μάρκο να βουτάει. Ενεργοποιώ την κάμερα καθώς εκείνος παίζει με ένα μικρό σαλάχι. Το σαλάχι για να κρυφτεί από το περίεργο ον που το πλησιάζει, βάζει άμμο πάνω του. Όταν όμως το πλησίασε πολύ κοντά ο Μάρκος, χτύπησε με δύναμη τα φτερά του και χάθηκε στο μπλε. Βγήκαμε έξω, βγάλαμε τις φωτό που θέλαμε και πανευτυχείς γυρίσαμε σπίτια μας.

Ο Μάρκος κι εγώ!!!

Υ.Γ. #1 Για να είμαστε δίκαιοι, μοιράσαμε το ροφό σε δύο ίσα μέρη. Αυτό σημαίνει συντροφικό ψάρεμα....

Με τα τρόπαια της ημέρας..

Η έκπληξη της ημέρας!!!

Υ.Γ.#2. Μερικές μέρες αργότερα σε ένα άλλο ψάρεμα, έχουμε γυρίσει με τον Μάρκο από τα βαθιά χωρίς να πιάσουμε κάτι. Στα ρηχά πιάσαμε 3 λεοντόψαρα όταν είδαμε τα σουπιοκαλάμαρα. Τα πήραμε στο κατόπι κι έτσι χωριστήκαμε με τον Μάρκο. Σε μια στιγμή τον ακούω να με φωνάζει επανειλημμένα. Πλησιάζω και βλέπω ότι έχει πιάσει ένα μεγάλο, πολύ μεγάλοι σουπιοκαλάμαρο. Ενεργοποιώ την υποβρύχια κάμερα.... Το σουπιοκαλάμαρο ήταν 3 κιλά!!! Ρεκόρ Καρπάθου. 

Ρεκόρ Καρπάθοιυ 3 κιλά!!!

Μιλάμε για σουπιοκαλάμαρο κι όχι για θράψαλο. Χαρές και πανηγύρια και βγήκαμε. Ήταν η σειρά του φίλου μου να πιάσει μεγάλο σουπιοκαλάμαρο.

"Είπαμε να πιάσεις μεγάλο σουπιοκαλάμαρο, αλλά εσύ το παράκανες ..." του είπα γελώντας. 

Ο Μάρκος με το τέρας!!!

Ήταν τεράστιο!!!

Translation of the above article.

Title: 10 kilos dusky grouper & huge bigfin reef squids!!!

Video & photos : Zacharias Skevofilax. 

This was going to be the 2nd article about Karpathos, but due to unexpected surprises I posted it 1st. 

The day before, we had arranged to go for a fishing trip, with my friend Markus from Austria. We were thinking to visit a favourite place of ours. We started just before the noon and after about an hour of driving we got where we wanted to be. As we drove into the mountains to reach our destination, we found fog over the sea. The clouds had covered the whole island of Kasos, only its top was visible. It reminded me of the Lord of the rings movie. (1st Picture: The island of Kasos!!!).

When we reached our destination, we realised that the weather was against us, but the large cape provided us with a pretty good cover. We got dressed and dived. We swam over the vast seaweed forest, seeing nothing special, to reach the coveted fishing ground. When we arrived, I was looking in the deep and to the right for some good (Epinephelus costae) golden grouper, when my eyes caught a movement to my left. A tail was burrowing under a rock.

"A 3-4 kilos (Epinephelus guaza) dusky grouper...." I said to myself. At that moment, Markus shouted at me and saying: "A 3-4 kg dusky grouper came from the very deep and hid in a rock, a little deeper".

"I saw it where it hide, are you going to dive ???" I asked him.

"No, you dive..." he answered.

After relaxing on the surface, I took a deep breath and dived. I reached the rock that was at -20m deep. It had several holes, from where in two of them I could see parts of the fish's body. Continuing searching, I saw its neck, shot it and emerged. I told Markus everything and after a while he dived. He reached the fish, looked from the front, where he saw the head of the dusky grouper, and shot it into its nostrils so that it would not be able to turn. On the next dive, I dived where Markus went and saw the head of the dusky grouper. I aimed and shot it between the eyes and emerged. On the surface, we discussed the whole matter and agreed that the dusky grouper was much larger than we thought it was. But the fish was still alive. To get it out, the dusky grouper must die first. I dived from the side of my first shot and managed to get my spear out. So if another shot was needed, we were able to do so, since we had a free speargun. The next 5-6 dives were made with knives in our hand, trying to kill the fish. Indeed, on his last dive, Markus told me that the fish was probably dead. I dived and with pushing-pulling it, came forward a little bit. Markus dived and succeeded to bring the fish about 20 cm ahead. I descend and saw that the lips of the dusky grouper was almost out of the rock. I grabbed the two spears and started shaking them rhythmically. As a result the fish came out of the hole. I left it lying on the seabed and emerged. We reeled in the dusky grouper from the surface. As soon as we got our hands on him, the party beginner. Cheers, celebrations, hugs... It was a 10 kg dusky grouper!!! (2nd Picture: At last!!!). Later on, as I examined the fish, I found out that my first shot, fortunately, was a lousy one, striking high on the neck of the fish. All I probably succeeded in doing was to prevent the dusky grouper from swimming to the deeper parts of the sea floor. The "lucky" mistake happened because I had the impression that the fish was about 3-4 kg!!! We put the dusky grouper on the buoy and made our way back. It took us about two hours to get our hands on the coveted fish. To be completely safe, each dive at -20 m., was followed by a surface rest time of about 10 minutes. It may sound extreme, but better be on the safe side and catch the fish later than sooner and with an increased chance of a diving accident. 

On the way back, wherever we saw some (Pterois volitans) lionfish we caught it. We caught three big ones. The first was also my personal record of 1.3 kilos!!! (3rd Picture: My personal record for lionfish, 1.3 kg !!!)The last one had just swallowed a small (Scorpaena scrofa) red scorpionfish. Fortunately, the shot at the lionfish did not injure the little scorpionfish. I encouraged him to come out of the mouth of death, and happily it swam way to the depths. Markus dived and checked a well-known single stone, while I kept an eye on him. From the smell left by the fish on the buoy, a good (Oblada melanura) saddled sea-bream came very close to me and I shot it from the surface. The spear almost skewered it, but due to the speed of the incident, there was no video of the shot. (4th Picture: Curiosity killed the fish!!!). Markus didn't find anything worthwhile so we continued our retreat. As we were approaching the shore to exit, I saw something that looked like a plastic bag above the seaweed. At that moment, I heard Markus shouting: "Squiiiids...". I took a closer look and found that it was not a bag, but (Sepioteuthis lessoniana) Bigfin reef squid. They were two big ones. One was bigger than the other. We began to follow them. Whenever the bigfin reef squids were above the sand, they were swimming away. When they were above the seaweeds, they camouflage themselves and waited. We approached them several times without success. They kept us at a safe distance. At some point, they turned and swam towards Marcus.

"Good, he's holding a long speargun and he'll probably catch one..." I thought. At that moment, the biggest one turned and sat under me in variation. I turned on the underwater camera, dived in and pulled the trigger. The spear hit the big bigfin reef squid just before the end of its body and the sea was filled with ink. The bigfin reef squid run left and right spewing ink. I gently pulled it to the surface. As it came closer, I grabbed it by the neck and the sea was filled with ink again. I finished it off with my knife.. (5th Picture: First time ever and 2.140 gr!!!). It was the first time I caught a bigfin reef squid with a speargun and it was big one, 2.140gr.!!! With its tentacles spread, it was over a meter in length. And its eyes, huge like big onions!!! Hugs, kisses, thanking the Heavens... I almost walked on the surface of the sea out of joy. As we approached the shore, I saw Marcus diving. I turned on the camera as he was playing with a small (Myliobatoidei) sting ray. The sting ray put sand on it to hide from the strange being that was approaching it. But when Marcus got too close, it flapped its wings and disappeared into the blue. 

We went out, took the photos we wanted and returned home very happy. (6th Picture: Marcus and I !!!).

P.S#1. In order to be fare, we split the dusky grouper in two equal pieces. This is how buddy fishing should be.. (7th Picture: The trophies of the day!!!). (8th Picture: The surprise of the day!!!).

P.S#2. A few days later on another fishing trip, Marcus and I had come back from the deep without catching anything. In the shallows we caught 3 lionfish when we saw the bigfin reef squids. We started following them and that's how Markus and I parted ways. In a moment, I hear him calling me repeatedly. I got closer and saw that he had caught a big, a very big bigfin reef squid. I activate the underwater camera...The bigfin reef squid was 3 kilos!!! Karpathian record.(9th Picture: Karpathian record, 3 kg !!!).We are talking about bigfin reef squid and not (Todarodes sagittatus) European flying squid. Joys and celebrations and we went out. It was my friend's turn to catch big bigfin reef squid. 

"I told you to catch a big bigfin reef squid, but you overdid it..." I said to him laughing. (10th Picture: Marcus with the monster!!!). (11th Picture: !It was huge !!).