Μεγάλα καλοκαιρινά λαβράκια κι άλλα τρόπαια...Big summer sea basses and other trophies....

You may find this article in English at the end of the Greek version.

Title: Big summer sea basses and more....

Video & Φωτογραφία : Ζαχαρίας Σκευοφύλαξ.

Μπήκε για τα καλά ο Ιούνιος και φυσικά άρχισε πάλι το ψαροντούφεκο. Καταστρώσαμε τα πλάνα μας, ετοιμαστήκαμε και με την παρέα πιάσαμε τα βαθειά. Βαθιές βουτιές μετά τα -30 μέτρα, αλλά πουθενά τα ψάρια. Τα πολύ λίγα που είδαμε και άξιζαν να τα πιάσουμε, ακόμη τρέχουν για τα πιο βαθειά. Τελικά έπιασα ένα ασπροσάφριδο του κιλού και ο Θοδωρής ένα μεγάλο λεοντόψαρο και κάτι σκάρους. Όλα τα ψάρια που πιάσαμε ήταν στα ρηχά!!! Κάποιοι άλλοι φίλοι κι αυτοί τα ίδια. Φύγαμε για διακοπές, ο καθένας στον προορισμό του, αλλά αναγκάστηκα να γυρίσω για ένα τριήμερο στην Αθήνα κατά τα τέλη Ιουλίου. Τελείωσα γρήγορα τις όποιες δουλειές είχα και μου είχαν απομείνει δύο ολόκληρες μέρες πριν την επιστροφή μου στο νησί. Έτσι το ίδιο απόγευμα, αποφάσισα να επισκεφθώ για άλλη μια φορά τα "μέρη μου", τα θολά. Τα φόρτωσα στο αμάξι κι όπου φύγει-φύγει. Μετά από δύο ώρες έφτασα στον προορισμό μου. Το απόγευμα με βρήκε να ντύνομαι στην γνωστή παραλία. Η θάλασσα είχε κολλήσει αν και το μετεωρολογικό δελτίο προέβλεπε ότι ο καιρός θα δυνάμωνε το βράδυ. Βούτηξα και φυσικά βρήκα την αγαπημένη μου φίλη να με περιμένει, η κυρά θολούρα. Βρήκα τις πέτρες που ήθελα και ξεκίνησα τα καρτέρια. Ενώ κάνω μερικές βουτιές για να "ανοίξουν' οι πνεύμονές μου, έρχεται μπροστά μου μια καλή ούγενα. Δεν έχω ενεργοποιήσει την υποβρύχια κάμερα, γιατί δεν πίστευα ότι στο ζέσταμα θα έπιανα κάποιο ψάρι. Έτσι λοιπόν έπιασα μια 400αρα ούγενα. 

1ο και απρόσμενο τρόπαιο...

Ξεκίνησα τα καρτέρια μου ανάμεσα στις πέτρες. Σε ένα από αυτά φάνηκε μακριά μια καλή σκιά ενός άσπρου ψαριού. Μια μεγάλη ούγενα στάθηκε μακριά μου. Μη έχοντας και πολλές επιλογές, σημάδεψα και πάτησα την σκανδάλη. Η βέργα χάθηκε πίσω από τον επόμενο βράχο κι εγώ αναδύθηκα για να μαζέψω την βέργα. Όταν πλησίασα για να την μαζέψω, έκπληκτος διαπίστωσα ότι η ούγενα ήταν πάνω στην βέργα. Ήταν ένα ψάρι στα 700 γρ. 

Η μεγάλη 700γρ, αυτήν την πρόλαβα...

Όλος χαρά μάζεψα αυτό το υπέροχο ψάρι που όπως και το προηγούμενο δεν περίμενα να το πιάσω. Τα τακτοποίησα στην σημαδούρα μου και συνέχισα τα καρτέρια μου. Ήταν όλα μάταια. Τα μόνα ψάρια που είδα ήταν μικροί κέφαλοι, πολλοί αλλά όλοι μικροί. Η επόμενη ώρα πέρασε χωρίς να δω κάτι καλό. Σιγά-σιγά δυνάμωνε κι ο καιρός και τα πράγματα θα γινόντουσαν ακόμη πιο θολά, καθώς θα έδυε και ο ήλιος. Μη βλέποντας καμία άλλη προοπτική, αποφάσισα να επισκεφτώ την εγκαταλελειμμένη παλαιά πλατφόρμα. Με το που έφτασα έκανα ένα γρήγορο καρτέρι στις πρώτες κολώνες. Η θάλασσα ήταν γεμάτη μεδουσοειδή στην επιφάνεια. Βούτηξα και περίμενα. Μετά από αρκετή παραμονή είδα τα φαντάσματα. Ήταν καμιά 10αρια κακαρέλοι, που σαν τα φαντάσματα εμφανίστηκαν μπροστά μου μέσα από την θολούρα. Κάποια ψάρια ήταν αρκετά μεγάλα, αλλά αποφάσισα να μην ρίξω. Όπως ξαφνικά εμφανίστηκαν, έτσι εξαφανίστηκαν μέσα στην θολούρα. Μετά από μερικά καρτέρια το ίδιο σκηνικό ξανά παίχτηκε. Μόνο που τώρα οι πρωταγωνιστές ήταν μια ούγενα και μερικά μικρά λαβράκια. Ούτε κι με αυτά ασχολήθηκα. 

"Δεν το βλέπω να πιάνουμε κάτι αξιόλογο σήμερα, Ζάχο..." είπα στον εαυτό μου και προχώρησα. Βούτηξα, ξανά βούτηξα... τίποτε. Είπα να κάνω μερικές ακόμη βουτιές και να φύγω. Βούτηξα βαριεστημένα μπορώ να πω και περίμενα. Κρεμασμένος από την κολώνα και κοιτώντας προς τα κάτω, άφησα το μυαλό μου να ταξιδεύει. Τι ιστορίες μου ήρθαν στο μυαλό, τι ψάρια είδα να περνάνε από μπροστά μου, δεν λέγετε. Καθώς περνάνε τα δευτερόλεπτα και εγώ είμαι χαμένος στις σκέψεις μου, διαπιστώνω ότι το λαβράκι που βλέπω δεν είναι προϊόν της φαντασίας μου. Ξεπετάγομαι από την θολούρα του μυαλού μου και την ώρα που στρίβει για να χαθεί, του ρίχνω μια κάθετη βολή. Το λαβράκι απλώς βούλιαξε. Το τράβηξα πάνω και διαπίστωσα ότι ήταν ένα ψάρι 1,3 κιλών. 

1,3 κιλά...αναπάντεχα...

"Πάλι καλά..." σκέφτηκα. Σε όσα καρτέρια έκανα σήμερα, πάντα συναντούσα αυτά τα μεδουσοειδή. Στο τέλος του βίντεο με το μικρό λαβράκι, κατά λάθος αποθανάτισα ένα από αυτά.

???!!!

Έκανα μερικά καρτέρια, αλλά τίποτα. Στο τελευταίο καρτέρι κάτω από την πλατφόρμα, μικρές ούγενες εμφανίστηκαν στην αρχή για να αντικατασταθούν από μικρά λαβράκια προς το τέλος της βουτιάς. Έτσι αποφάσισα να φύγω. Έκανα αρκετά καρτέρια άκαρπα καθώς; κολυμπούσα για να βγω. Σε ένα από αυτά, ενώ σέρνομαι στον βυθό για να βρω που θα κρυφτώ, πετάγεται μπροστά μου ένα μεγάλο λαβράκι. Το ψάρι ενώ φεύγει, γυρίζει για να φύγει από την άλλη μεριά περνώντας από μπροστά μου??? Δίδοντάς μου όλο τον χρόνο και σημαδέψω και να του ρίξω. Το μεγάλο λαβράκι χάθηκε μαζί με την βέργα μέσα στην θολούρα. Μετά από μερικά λεπτά μάχης, είχα στην αγκαλιά μου ένα τρίκιλο λαβράκι (2,9 κ) !!!. 

Αυτό κι αν είναι δώρο...3 κιλά!!!

Με αγκαλιές, φιλιά, συγγνώμες και ευχαριστίες κολύμπησα για να βγω. Όμως η Φύση είχε να μου δώσει μια απάντηση για κάτι που είχα αναρωτηθεί. Εκεί λοιπόν, λίγο πριν βγω, βρήκα το λευκό σφουγγάρι μόνο του και σε πολύ καλή κατάσταση.

Το μυστήριο λύθηκε...

"Άρα οι πορφύρες είχαν μαζευτεί για την διαιώνιση του είδους... Ζάχο..." είπα στον εαυτό μου και βγήκα. Όμως υπήρχαν αρκετοί ψαράδες τριγύρω κι αποφάσισα να βγω σαν τον κλέφτη και να κρύψω τα ψάρια. Μετά αφού άλλαξα, την έπεσα στους μεζέδες της Σταυρούλας και αποκοιμήθηκα. 

Τα χάραμα με βρήκε να ντύνομαι με τον καιρό να είναι πιο αγριεμένος. αποφάσισα μόλις πιάσω το 1ο μεγάλο ψάρι να φύγω. Έκανα αρκετά καρτέρια αλλά η θολούρα ήταν πολύ πηχτή. Σε ένα από αυτά, έχω πλησιάσει ένα μικρό κάβο, όπου κάποιες φορές κρατάει κάποια λαβράκια. Χτες είχα περάσει αρκετά ανοιχτά, γιατί ο καιρός ήταν καλός. Σήμερα που είχε περισσότερο καιρό, ο κάβος έκοβε αρκετά τον καιρό. Βουτάω και καθώς πλησιάζω τον βυθό και σέρνομαι για να βρω κάποιο καλό πόστο, εμφανίζονται λαβράκια μπροστά μου. 4-5 ωραία ψάρια έφυγαν προς διάφορες κατευθύνσεις. 

"Άσε αυτά που έφυγαν και συγκεντρώσου αν έμεινε κάποιο..." πρόλαβα να σκεφτώ, όταν στα αριστερά μου ήρθε ένα μεγάλο λαβράκι και κοντοστάθηκε. Στάθηκε τόσο όσο χρειαζόμουν για να σημαδέψω και να πατήσω την σκανδάλη. Η βέργα το πέτυχε στο κέντρο κι άρχισε ένας αγώνας για το ποιος θα κερδίσει. Το λαβράκι αρκετά μεγάλο με δυσκόλεψε να το φέρω στα χέρια μου λόγω της θολούρας. Μετά από κάποια λεπτά αγωνίας, ο μεγάλος κυνηγός (4,5 κιλών) ήταν στη αγκαλιά μου.  

Τέλος η μάχη!!!

4,5 κιλά !!!

...αγκαλιές και φιλιά!!!

Αγκαλιές, φιλιά, ευχαριστίες στα Ουράνια για το υπέροχο δώρο τους, το πήρα αγκαλιά ζητώντας του συγνώμη για τον πόνο που του προκάλεσα, βγήκα έξω. Δεν χρειαζόταν να ψαρέψω άλλο κι ας είχα όλη την ημέρα μπροστά μου. Έβγαλα τις φωτό που ήθελα και πήρα δρόμο του γυρισμού. 

Τέλος... φύγαμε για Κάρπαθο!!!

Υ.Γ. Μεθαύριο, πρώτα ο Θεός, θα βουτάω σε άλλα πελάγη....

Translation of the above article.

Title: Big summer sea basses and more....

Video & photos : Zacharias Skevofilax. 

June arrived and of course the spearfishing started again. Theodore and I made our plans, got ready and dived deep. We dived at -30 meters, but no fish was found. The very few fish we saw that were worth catching are still running even deeper. Finally, I caught a (Caranx sexfasciatus) Bigeye trevally, about a 1 kilo and Theodore a large (Pterois volitans) lionfish and some (Sparisoma cretense) parrotfish. All the fish we caught were in the shallows!!! Some other friends haδ the same luck. 

In July, the summer vacation started and we took different destinations, but I had to return for three days in Athens at the end of July. I quickly finished whatever errands I had to do. I ended up having two whole days left before my return to the island of Karpathos. So that same afternoon, I decided once again το visit one of my favourite fishing spot, α cloudy one. I loaded my diving gear in the car and hit the road. After two hours, I reached my destination. The afternoon found me getting dressed on the selected fishing spot. The sea was stuck although the weather report predicted that the winds would pick up late in the evening. I doveδ in and of course found my dear friend waiting for me, Lady blur. I found the stones I wanted and started the ambushes. While I was doing a few dives to "warm-up" my lungs, a good (Diplodus putanzzo) Sharpsnout sea-bream came in front of me. I had not activated the underwater camera, because I did not think that during the warm-up I would catch any fish. (1st Picture: The 1st and unexpected trophy...). I started my ambushes hiding among the stones. In one of them a promising shadow of a white fish was seen in the distance. A large Sharpsnout sea-bream stood at a distance. Not having much choice, I aimed and pulled the trigger. The spear disappeared behind the next rock and I emerged to reel-in the spear. As I approached to pick it up, a nice surprise was waiting me, to find that the Sharpsnout sea-bream was on the spear. It was a fish at 700 gr. (2nd Picture: The big one of 700gr...). I was very happy to collect this wonderful fish, which I did not expect to catch. I arranged them on my buoy and continued my ambushes. It was all in vain. The only fish I saw were small (Mugil cephalus) grey mullets, many but small. The next hour passed without seeing anything worth catching. Little by little the weather was getting stronger and things would get even murkier as the sun was starting to set down. Having no other option, I decided to visit the abandoned old platform. As soon as I arrived, I took a quick look towards the closest columns. The sea was full of (Mnemiopsis leidyi ) Warty comb jelly also known as sea walnut. I dove in and waited. After a long stay I saw the ghosts. There were about 10 (Diplodus vulgaris) two-banded sea bream, which like ghosts appeared in front of me through the blur. Some fish were quite big, but I decided not to shoot them. As suddenly as they appeared, so they disappeared into the blur. After a few ambushes the same scene played out again. Except now the protagonists were a Sharpsnout sea-bream and some small (Dicentrarchus labrax) sea bass. I let them pass too.

"I don't see us catching anything worthwhile today, Zac..." I said to myself and moved on. I dived, dived again...nothing. I decided to do a few more ambushes and leave. I dived bored I could tell and waited. Hanging from the column and looking down, I let my mind wander. What stories came to my mind, many fish passed in front of me... As the seconds were passing and I was lost in my thoughts, I realised that the sea bass I was seeing, was not a figment of my imagination. I snapped out of the blur of my mind and just as it turned to disappear, I fired a vertical shot at it. The sea bass just sank. I pulled it up and found it to be a 1.3 kg fish. (3rd Picture: 1.3 kg...unexpected....). 

"Thank God, again..." I thought. In all the ambushing I did today, I always came across these Warty comb jelly. At the end of this sea bass video, I accidentally filmed one of them. (4th Picture: ???!!!). I did a few ambushes, but nothing. In the last ambush under the platform, small Sharpsnout sea-bream appeared at first to be replaced by small sea basses towards the end of the dive. So I decided to leave, fishing on my way out. In one ambush out of many, while I was crawling on the seabed to find a place to hide, a large sea bass jumped in front of me. As the fish was leaving, changed direction and passed in front of me??? Providing me all the needed time to aim and press the trigger. The big sea bass was lost along with the spear in the murky waters. After a few minutes of fighting, I had a three kilo sea bass (2.9 kg) in my arms !!! (5th Picture: Now, this is the gift of the day... 3 kilos!!!). With hugs, kisses, apologies and thanks I swam out. But Nature had to give me an answer for something I had wondered. So just before I went out, I found the white sponge alone and in very good condition. (6th Picture: The mystery is solved...).

"So the (Stramonita haemastoma) red-mouthed rock shell had gathered for the perpetuation of the species...Zac..." I said to myself and went out. But there were several fishermen around and I decided to snuck out and hid the fish. After changing, I devoured Stavroula's snacks and fell asleep. 

Dawn found me dressing with the weather to be fiercer. I decided as soon as I caught the 1st big fish to leave. I did several ambushes but the blur was too much. In one of them, I had approached a small cape, where in the past, it held some sea bass. Yesterday there was no need to swim so close to the cape, because the weather was perfect. Today the weather conditions had worsen and the small cape was protecting me a bit from the waves. I dived and as I approached the sea floor and crawled looking for good spot to ambush, sea basses appeared in front of me. 4-5 nice fish swam away in different directions.

"Leave the ones that are gone and concentrate on those that are still here..." I just managed to think, when a large sea bass came to my left and stopped short. It stopped just as long as I needed to take aim and pull the trigger. The spear hit it in the middle and a fight began as to who would win. The sea bass was quite large and made it difficult for me to get my hands on and the murky waters did not help at all. After some minutes of agony, the big predator (4.5 kg) was in my arms. (7th Picture: The fight is over!!!). (8th Picture: 4.5 kg!!!). (9th Picture: ...hugs and kisses!!!). Hugs, kisses, thanking to the Heavens for Their wonderful gift, I held it in my arms, apologising for the pain I caused it and went out. I didn't need to fish anymore even though I had the whole day ahead of me. I took the photos I wanted and made my way back home. (10th Picture: Done for today...off we go to Karpathos Island!!!). 

P.S. The day after tomorrow, God first, I will be diving into other parts of the Aegean Sea....