Καλή αρχή...υπέροχο τέλος!!! A good start...a great end!!!
You may find this article in English at the end of the Greek version.
Title: A good start...a great end!!!
Video & Φωτογραφία : Ζαχαρίας Σκευοφύλαξ.
Τελείωσα από την δουλεία νωρίς και όπου φύγει-φύγει για μια κοντινή βουτιά. Ο απαλός Ν.Ν.Δ. μου ψυθίρισε για καρτέρια στα ρηχά, όπερ και εγένετο. Έφτασα, ντύθηκα με απίστευτη ταχύτητα και βούτηξα. Εκεί στα -2μ, κάτω από τα πόδια μου υπάρχει μια χελώνα. Δεν περίμενα να δω κάτι με το που μπήκα κι έτσι άτσαλα που βούτηξα την τρόμαξα. Κολυμπούσε ήρεμα, αλλά δεν με άφησε να την πλησιάσω. Αφού πήρα το πλάνο που ήθελα, βούτηξα μήπως... αλλά εκείνη χτυπώντας τα πτερύγιά της χάθηκε στο μπλε.
Μια απρόσμενη όμορφη έκπληξη!!!
"Καλή αρχή Ζάχο..." είπα στον εαυτό μου χαμογελώντας. Μετά από μερικά άκαρπα καρτέρια, παρατήρησα μακριά μου σκιές πάνω από τον βυθό.
"Μάλλον είναι μουρμούρες κι από ότι φαίνονται είναι και καλές..." σκέφτηκα. Πήγα λίγο πιο πίσω και βούτηξα. Σύρθηκα και κρύφτηκα ανάμεσα σε δύο πέτρες και περίμενα. Μετά από λίγο το κοπάδι με πλησίασε καχύποπτο. Πέρασε από μπροστά μου, όμως εγώ έψαχνα μια από τις πιο μεγάλες μουρμούρες. Οι πιο μικρές ήρθαν πρώτες κοντά, αλλά από πίσω τους και λίγο μακριά, φάνηκε μια καλή. Σημάδεψα όσο καλύτερα μπορούσα και πάτησα την σκανδάλη. Η βέργα πέτυχε τον στόχο, αλλά παρατηρώ ότι η μουρμούρα είναι ελεύθερη!!! Κάνει μια περιστροφή και αιωρείται ανάσκελα στο νερό. Η βέργα πέτυχε το ψάρι στο κεφάλι ψηλά, σκοτώνοντας την ακαριαία καθώς της έσπασε το κρανίο. Βούτηξα κι έπιασα την μουρμούρα.
Αν έχεις τύχει διάβαινε...
Συνέχισα και λίγο πιο κάτω σε ένα ακόμη καρτέρι και καθώς έρπω στον βυθό, παρατηρώ τρεις κεφάλους στα ρηχά. Ο πιο μεγάλος είναι ο τελευταίος. Περιμένω κι όταν θεωρώ ότι είναι η κατάλληλη στιγμή, πατάω την σκανδάλη. Η βέργα βρίσκει τον κέφαλο χαμηλά στην κοιλιά κι με ένα απότομο τίναγμα, σκίζεται και φεύγει.
"Άντε πάλι..." λέω. Παρατηρώ όμως ότι το ψάρι δεν κολυμπάει καλά λόγω την πληγής του και ότι πάει ακόμη πιο ρηχά. Μαζεύω γρήγορα την βέργα και οπλίζω ακολουθώντας τον κέφαλο. Τον έχω στριμώξει σε μια γωνιά και ετοιμάζω το ψαροντούφεκο. Όταν κάνει να φύγει, κολυμπώ κλείνοντάς του τον δρόμο, αναγκάζοντάς τον να γυρίσει πίσω. Μετά από μερικά δευτερόλεπτα που μου φάνηκαν αιώνες, είμαι πάλι έτοιμος. Έχει όμως αρκετό κομματισμό και αυτό με δυσκολεύει. Δεν θα έχω άλλη ευκαιρία αν αστοχήσω. Με το που περνάει το κύμα, του ρίχνω και επιτέλους πιάνω τον κέφαλο του κιλού (1,100 γρ).
...το δις εξαμαρτείν....
Τον τακτοποιώ στην σημαδούρα και συνεχίζω. Καθώς κολυμπάω, ενώ έχω κάνει πολλά καρτέρια χωρίς να δω κάτι μεγάλο, παρατηρώ ένα μεγάλο κοπάδι με καλόγριες.
"Λες???" αναρωτήθηκα και βούτηξα. Μαζί με τις καλόγριες υπάρχει κι αθερίνα ψιλά. Εμφανίζεται κι ένα τεράστιο κοπάδι από μεσαίους κακαρέλους, ακολουθούμενοι από γόπες και γερμανούς. Γύλοι πηγαινοέρχοναται και μέσα σε αυτό το εκπληκτικό σκηνικό, περιμένω τον Λεβιάθαν να βγει από τα βαθειά. Μάταια όμως, δεν ήρθε κανένας κυνηγός. Πήγα λίγο πιο βαθειά μήπως και... Χώθηκα σε μια τρύπα και περίμενα. Από τα δεξιά μου ήρθε ένας καλός σαργός. Δεν του έδωσα σημασία και αυτό έδωσε θάρρος στην τσιπούρα που ακολουθούσε να με πλησιάσει. Τα μικρόψαρα ήταν παντού και κολυμπούσαν αμέριμνα, σημάδι ότι τίποτε μεγάλο δεν κυκλοφορούσε. Έτσι στράφηκα προς την τσιπούρα και μόλις πέρασε από μπροστά μου της έριξα. Η βέργα την πέτυχε στην πλάτη και της βγήκε πάνω από το μάτι. Το ψάρι απλά κάθισε ανάποδα στον βυθό.
Βρε, βρε καλώς την...
Πήρα όλος χαρά την 600αρα τσιπούρα και την έβαλα μαζί με τα υπόλοιπα ψάρια. Καθώς τακτοποιώ τα ψάρια, βλέπω ένα ψαράκι να μην κολυμπάει καλά. Βουτάω και πιάνω μια μένουλα. Την κρατάω απαλά για να πάρει δυνάμεις και την αφήνω. Το έκανα 2-3 φορές και στο τέλος μου φάνηκε ότι ήταν καλύτερα.
Ο Λάζαρος...
Έχω φτάσει στο τέλος του ψαρότοπου όπου υπάρχει ένα μεγάλο χαράκι στον βυθό. Στο παρελθόν έχω πιάσει μεγάλα και ωραία ψάρια σε αυτό το μέρος. Παίρνω μια βαθειά ανάσα και βουτάω. Καρτερεύω, σέρνομαι και ξανά τα ίδιο. Στα δεξιά μου τα πλάτωμα είναι άδειο. Έτσι πάω αριστερά και περιμένω. Κέφαλοι περνάνε κοντά στην επιφάνεια αλλά δεν ασχολούμαι. Καθώς γυρίζω το κεφάλι μου δεξιά, βλέπω μια λίτσα να με έχει πλησιάσει. Με το που στρίβει της ρίχνω. Πέρνει δρόμο, αλλά η βολή μου είναι πολύ καλή. Κοντράρω δυνατά το ψάρι, το οποίο μετά από λίγο έρχεται στα χέρια μου. Είναι λίγο μικρή (1,7 κιλά).
Το λάθος...ήταν λίγο μικρή...
Η θολούρα και η κοντινή απόσταση με ξεγέλασαν, και βγήκα. Έβαλα τα ψάρια στο ψυγείο πάγου, αλλά κάτι με έτρωγε έντονα για τον επόμενο κόλπο.
Οδήγησα μέχρι εκεί και είπα ότι θα ψαρέψω πολύ λίγο, 30 λεπτά μόνο. Καθώς κολυμπάω βλέπω μουρμούρες. Βλέπω και μια παρατημένη, παλιά άγκυρα και βουτάω δίπλα της. Οι μουρμούρες πουθενά. Περιμένω μήπως... αλλά από τα αριστερά έρχεται φουριάτη μια Κατσούλα. Περιεργάζεται το ψαροντούφεκο, πάει από την άλλη μεριά, ξαναγυρίζει, το δαγκώνει και πέρνει δρόμο!!!
Είχε μεγάλη όρεξη!!!
Στην προτελευταία βουτιά έχω ξαπλώσει στον βυθό και με περιτριγυρίζουν διάφορα ψαράκια, αντιλαμβάνομαι την παρουσία ενός μεγάλου ψαριού, οριακά μέσα στην θολούρα. Κάνω διάφορους απαλούς θορύβους και κερδίζω την περιέργειά του. Το ψάρι στρίβει κι έρχεται καταπάνω μου. Μαρμαρώνω. Ούτε τα βλέφαρα δεν κουνάω. Είναι μια ωραία τσιπούρα που έρχεται καταπάνω μου ήρεμη!!! Έχω κατά μέτωπο βολή, αλλά η κίνηση του ψαριού μου λέει ότι δεν χρειάζεται να βιαστώ. Με το που κάνει να στρίψει της ρίχνω. Η βέργα την πετυχαίνει στην μέση και η τσιπούρα αφού κάνει μια περιστροφή, πέφτει στον βυθό. Χαρές και πανηγύρια. Αγκαλιές, φιλιά, συγγνώμες και ευχαριστήρια στα Ουράνια για το εκπληκτικό τους δώρο... Είναι ένα ψάρι 1,6 κιλών.
Επιτέλους...μια υπέροχη βασίλισσα του χειμώνα!!!
Πήρα τον δρόμο για να βγω, έχοντας κάνει μόνο δυο βουτιές. Είδα πάλι τις μουρμούρες.
"Άντε άλλη μια βουτιά....Θα δούμε αλλά δεν θα πιάσουμε μουρμούρα..." είπα στον εαυτό μου και βούτηξα. Όντως, αφού προσγειώθηκα στον βυθό, από τα δεξιά μου ήρθε το κοπάδι. Καθώς μια από τις πιο μεγάλες περνούσε από μπροστά μου κι έχω βολή, αντιλαμβάνομαι κάτι πολύ μεγάλο με πλησιάζει από τα αριστερά μου και ψιλά. Περιμένω και βλέπω μπροστά μου μια χελώνα Καρέτα-Καρέτα. Με κοιτάει κι όταν αντιλαμβάνεται τι είμαι, χάθηκε στο βαθύ μπλε.
Το ωραιότερο καρτέρι της ημέρας!!!
Είναι η πρώτη μου φορά που σε καρτέρι μου ήρθε χελώνα!!! Έτσι υπέροχα τελείωσε το σημερινό μου ψάρεμα...
Translation of the above article.
Title: A good start...a great end!!!
Video & Photos : Zacharias Skevofilax.
As I finished work early, I decided to go for a quick spearfishing nearby. The gentle S. S. W. winds was whispering to me about shallow ambushes, and so it happened. I arrived, got dressed with incredible speed and dived. There, at-2m, under my feet there is a loggerhead Mediterranean Sea turtle (Caretta caretta). I didn't expect to see anything when I went in, so I jumped in splashing in the sea. As a result I scared the turtle. It was swimming calmly, but it wouldn't let me near it. After I got the video shot I wanted, I dived just in case... but the turtle flapped its fins and disappeared into the blue. (1st Picture: An unexpected beautiful surprise!!!).
"Nice start Zach..." I said to myself smiling. After a few fruitless ambushes, I noticed distant shadows above the bottom.
"They must be striped sea breams (Lithognathus mormyrus) and from the looks of it they are good in size..." I thought. I went a little further away and dived. I crawled and hid between two stones and waited. After a while the fish approached me suspiciously. Τhey passed in front of me, but I was looking for the biggest ones. The smaller ones came close first, but behind them and a little far away, a good one appeared. I aimed as best as I could and pulled the trigger. The spear hit the target but I notice the stripped sea bream was free!!! It did a summersault and floated on its back in mid waters. The spear hit the fish high in the head, killing it instantly as it fractured its skull. I dived in and caught the stripped sea bream. (2nd Picture: If you are lucky...). Continuing a little further down in another ambush and as I crawled to the bottom, I noticed three mullets (Mugil cephalus) in the shallows. The last one was the biggest fish. I waited and when I thought it was the right moment, I pulled the trigger. The spear found the mullet low in the belly and with a sharp movement, it got free and swam away.
"Come on again..." I said. But I noticed that the fish was not swimming well because of the wound and that it was going even shallower. I quickly picked up the spear and started loading the speargun, while following the mullet. I had cornered it and continued preparing the speargun. When it tried to leave, I swam and blocked its path, forcing the fish to turn back. After a few seconds that seemed like ages, I was ready again. But the waves made the aiming difficult. I won't have another chance if I miss. As a wave passed, I pulled the trigger and caught the one kilo mullet (1,100 gr.). (3rd Picture:...If you make the same mistake twice...). I put the mullet on the buoy and continued. As I continued, having made several fruitless ambushes, I notice a large school of black Damselfish (Chromis chromis).
"Is there a chance???" I wondered and dived. Along with the black Damselfish there was also sand smelt (Atherina hepsetus) close to the surface. A huge school of medium-sized two-banded sea bream (Diplodus vulgaris)also appeared, followed by bogue (Boops boops) and Dusky spinefoot (Siganus sp.). Rainbow wrasse (Coris julis) was swimming around me and in this amazing setting, I waited for Leviathan to emerge from the depths. But in vain, not a single predator appeared. I went a little deeper just in case... I sank into a hole and waited. A good size White Sea bream (Diplodus sargus) came from my right. I ignored it and this encouraged the qilt-head sea bream (Sparus aurata)that was following to approach me. Bait fish were all around, swimming carelessly, a sign that nothing big was in the area. So I turned towards the qilt-head sea bream and as soon as it passed in front of me, I pulled the trigger. The spear found the fish in the back and came out above its eye. The fish just sat upside down on the seabed. (4th Picture: Well-well, welcome darling...). I happily took the 600 gr. qilt-head sea bream and put it together with the rest of the fish. As I arranged the fish, I noticed a small fish not swimming well. I dived and caught a Blotched Picarel(Spicara maena). I hold it gently to gain strength and let it go. I did it 2-3 times and in the end it seemed to me that it was in a much better condition. (5th Picture: Lazarus !!!). I'd reached the end of the fishing grounds where there is a large and long hole on the sea floor. In the past I had caught big and nice fish here. I took a deep breath and dived. I crawled, I crawled. To my right the plateau was empty. So I crawled to my left and waited. I saw mullets passing close to the surface but I didn't bother them. As I turned my head to the right, I saw a leerfish (Lichia amia)approaching me. As it turned, I shot it. The fish started immediately its fight. Knowing that my shot was very good, I did not let the fish any choice to fight hard, and brought it quickly into my hands. It was a bit small (1.7 kg). (6th Picture: The mistake...it was a bit small...). The blurry waters and being so close to me, tricked me, and I made the mistake catching such as a small fish. So I got out. I put the fish in the ice cooler, but something was telling me to fish the next bay. I drove up there and decided that would fish only for 30 minutes. As I swam I saw striped sea breams. I found an abandoned old anchor and dived next to it. The striped sea breams were nowhere. I waited in case... but a pearly razorfish (Xyrichtys novacula) came furiously from the left. Curiously examined the speargun, went to the other side of it, turned around again, biting the speargun a couple times and swam on its way!!!. (7th Picture: It had a great appetite!!!). In the penultimate dive, as I was lying on the seabed and various small fish were surrounded me, I perceived the presence of a large fish, marginally in the blur. I made various soft noises and gained its curiosity. The fish turned and started swimming towards me. I literally froze. I didn't even move my eyelids. It was a nice qilt-head sea bream calmly approaching me!!! I could shot it in the face, but the its body movement told me I didn't need to rush. As soon as it turned and I had a bigger target, I pulled the trigger. The spear hit it in the middle and the qilt-head sea bream, after making a summersault, fell on the sea floor. Joys and celebrations. Hugs, kisses, apologies and thanks to the Heavens for their amazing gift...It was a 1.6 kg fish. (8th Picture: At last...a gorgeous winter queen!!!). I made my way out, having only done a couple of dives. At that point, I saw the striped sea breams again.
"Let's do one final dive....Lets look but we won't catch a striped sea bream..." I said to myself and dived. Indeed, after I landed on the bottom, a school of stripped sea bream came from my right. As one of the largest ones was passing in front of me and I had a shot, I realised something very large was approaching me from my left and close to the surface. I waited and saw passing in front of me a loggerhead sea turtle. It looked at me and when it realised what I was, it quickly disappeared into the deep blue. (9th Picture: The most beautiful ambush of the day!!!). This was my first time ever that a sea turtle approached while ambushing!!! The most wonderful end of today's fishing expedition...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου