Χαιρετίσματα από την όμορφη Κάρπαθο... Greetings from the beautiful Karpathos Island...

 You may find this article in English at the end of the Greek version.

Title: Greetings from the beautiful Karpathos Island...

Video & Φωτογραφία : Ζαχαρίας Σκευοφύλαξ.

Έφτασα με το καράβι στο αγαπημένο μου νησί, νωρίς το πρωί στα τέλη Ιούλη. Οδήγησα μέχρι την Αρκάσα, το χωριό μου, και το μελτέμι πήρε όλη την κάψα των προηγούμενων ημερών της Αθήνας. Αγκαλιές και φιλιά με τους γονείς, οι οποίοι δεν ήξεραν ότι είχα φτάσει στο νησί, παρά μόνο όταν βγήκα από το καράβι τους ειδοποίησα. Με το που έφαγαν και την έπεσαν για ύπνο, την έκανα για έναν κοντινό ψαρότοπο μέσα στους αφρούς της τρικυμίας. Βρήκα την μικρή και γνωστή παραλία που απάγκιαζε ο καιρός, ντύθηκα και βούτηξα, ντάλα στο καταμεσήμερο. Λίγο θολά τα νερά, αλλά δεν με ένοιαζε καθόλου. Με το που κολυμπώ λίγο, βλέπω στην άμμο κρυμμένο έναν μεγάλο σκαρμό. Δεν ήθελα να τον πιάσω, γιατί δεν μου αρέσει το φαί του και έχει και πολλά μικρά κόκαλα, αλλά ήθελα να τον κινηματογραφήσω. 

Ο σκαρμός...

Πλησιάζω όσο μπορώ μέχρι που πετάχτηκε από την τρομάρα του και τον έχασα μέσα στην θολούρα. 

...πανικόβλητος...

Μετά από λίγο, κάτω από τα πέδιλά μου υπάρχει ένας καλός σε μέγεθος αυλόστομος. Κατεβάζω την σκάλα στο ψαροντούφεκο, αλλά το ψάρι αρχίζει να κινείται. Του ρίχνω από την επιφάνεια, χτυπιέται κάνοντας περίεργους θορύβους, ξεψαρίζει και το έχασα. 

"Δεν πειράζει γιατί θα ζήσει και μάλλον θα γεράσει με αυτήν την εμπειρία...." είπα στον εαυτό μου και συνέχισα. Λίγο πριν βγω στον κάβο, βλέπω ένα μεγάλο κοπάδι με σκάρους. Καρτερεύω και περιμένω να δω αν υπάρχει κάποιος μεγάλος. όντα μετά από λίγο και δειλά-δειλά εμφανίζεται ο αρχηγός. Σημαδεύω και πιάνω ένα 700αρη σκάρο. 

Το 1ο στην Κάρπαθο...φέτος...

Την ώρα που τραβάω το ψάρι στο βίντεο, διαπιστώνω ότι η υποβρύχια κάμερα έχει πάρει νερά!!! Δεν μπορώ να κάνω και πολλά. Ευτυχώς ο κατασκευαστής λέει ότι είναι αδιάβροχη από μόνη της μέχρι τα -10μ. Ούτως ή άλλως δεν σκόπευα να βουτήξω βαθύτερα, λόγω της κούρασης και του καιρού. Στα επόμενα δύο καρτέρια, έπιασα δύο μεγάλα κίτρινα μπαρμπούνια της Ερυθράς Θάλασσας.

Το μεγάλο 400 γρ...

Το μικρό 350 γρ...

Ο καιρός τον χαβά του κι εγώ τον δικό μου. Έχω φτάσει στο μέρος όπου ο καιρός συγκεντρώνει τα νεκρά φύκια. Είναι ένα παχύ στρώμα, όπου εύκολα κανείς μπορεί να ξαπλώσει αναπαυτικά. Εκεί συνήθως ψαρεύω μπαρμπούνια ή μουρμούρες. Κάνω λοιπόν την βουτιά μου και ενώ σκέφτομαι να απολαύσω τα αναπαυτικά φύκια, πριν ακόμη καλά-καλά ξαπλώσω, έρχονται τα ψάρια καταπάνω μου. Υπάρχουν τρία ωραία κίτρινα μπαρμπούνια, αλλά από πίσω τους έρχονται δύο καλές μουρμούρες. Σημαδεύω την πιο βολική και πιάνω μια μουρμούρα των 300 γρ. 

Η μικρή μουρμούρα 400 γρ...

Έχω φτάσει στον κάβο που έχει μεγάλους ογκόλιθους. Υπάρχουν ψάρια τρυπωμένα, αλλά είναι και καλοί γνώστες το τι σημαίνει ψαροντούφεκο!!! Έτσι σε ένα συρτό πάνω στους βράχους, αντιλαμβάνομαι την παρουσία ενός καλού σαργού. Το ψάρι, το έχω κάθετα μπροστά μου, αλλά θέλω να τον σιγουρέψω λόγω του κυματισμού. Με το που στρίβει και έχω μεγαλύτερο στόχο, με αντιλαμβάνεται και παρόλο που πατάω την σκανδάλη, προλαβαίνει κι αποφεύγει την βέργα κι εξαφανίζεται στον λαβύρινθο των βράχων. Συνεχίζοντας και ψάχνοντας γνωστές εσοχές, βρίσκω δύο πολύ μεγάλους σαργούς. Τα ψάρια αιωρούνται στο νερό και μόλις με περνούν χαμπάρι πατώ την σκανδάλη. Αυτήν την φορά τον πρόλαβα....Τραβάω την βέργα και μένω κόκκαλο. Έχω πιάσει έναν μεγάλο σαργό 1,100 γρ.

Ο σάργαρος 1,100 γρ !!!

Έχω πολλά χρόνια να πιάσω τόσο μεγάλο σαργό. Στο ίδιο περίπου μέρος, πριν από αρκετές δεκαετίες είχα πιάσει τον μεγαλύτερό μου σαργό που ζύγιζε 1,800 γρ!!! Όλος χαρά πήρα τον δρόμο του γυρισμού, ψαρεύοντας. Άλλωστε, χρειαζόμουν μισή ώρα κολύμπι για να βγω. Αντιλαμβάνομαι ένα κοπάδι κεφάλων να βόσκουν στην άμμο της παραλία από όπου βούτηξα. Κάνω ένα καρτέρι στα βράχια και περιμένω. Τα ψάρια, καμιά 10ρια στον αριθμό, βόσκουν στην άμμο και με πλησιάζουν χωρίς να με έχουν πάρει χαμπάρι. Σημαδεύω τον πιο κοντινό και ρίχνω. 

Ένας κέφαλος του κιλού...

Πιάνω έναν κέφαλο του κιλού. Πλησιάζω στο σημείο που μπήκα και είπα να κάνω ένα καρτέρι. Καθώς βυθίζομαι, μια σμέρνα ψάχνει ανάμεσα στις πέτρες. Δεν είναι πολύ μεγάλη, οπότε δεν ασχολούμαι μαζί της. Το μόνο που θέλω είναι να μην έρθει καταπάνω μου, μυρίζοντας τα ψάρια που έχω κρεμασμένα στην μέση μου. 

Σμέρνα, ο απρόσκλητος επισκέπτης!!!

Έτσι την τσιμπώ απαλά με την βέργα κι εξαφανίζεται ταχύτατα. Συνεχίζοντας το καρτέρι, μου έρχονται πολλά κίτρινα μπαρμπούνια και πιάνω ακόμη ένα. Αποφασίζω να κάνω ένα τελευταίο καρτέρι και να βγω. Υπάρχει μια σημαδούρα όπου κάποιες φορές δένει την βάρκα του κάποιος ψαράς. Εκεί υπάρχει κι ένας βράχος που μπορεί να με κρύψει. Βουτάω και περιμένω. Κοιτάζω πότε δεξιά, πότε αριστερά περιμένοντας να εμφανιστεί κάποιο ψάρι. Αντιλαμβάνομαι την παρουσία μια μουρμούρας τέρμα αριστερά μου. Στρίβω ολόκληρος και σκάβω την άμμο. Το ψάρι έρχεται πιο κοντά κι εγώ του ρίχνω. 

Και η μεγάλη 450 γρ...

Από τους στροβιλισμούς που κάνει καταλαβαίνω ότι το πέτυχα την σπονδυλική της στήλη. Είναι μια μουρμούρα λίγο μεγαλύτερη από την άλλη που έχω πιάσει. Βγήκα έξω ικανοποιημένος από το πρώτο Καρπάθικο ψάρεμα. 

Δύο μέρες αργότερα, λόγω οικογενειακών υποχρεώσεων και για να μην χάσω την βουτιά, πήγα στον ίδιο ψαρότοποι, αυτήν την φορά χαράματα. Το 7αρη ΒΒΔ καλά κρατούσε. Από την φούρια μου να προλάβω, ξέχασα την υποβρύχια κάμερα στο αμάξι. Στην πρώτη ρηχή βουτιά για να ζεστάνω τα πνευμόνια μου, μου ήρθε σαν τρελό ένα μανάλι. Τότε συνειδιετοποίησα ότι δεν είχα την κάμερα μαζί μου. Μέσα στην θολούρα και στην έκπληξή μου, πάτησα την σκανδάλη κι έπιασα ένα ψάρι 1,5 κιλών. Σκέφτηκα να βγω και να πάρω την κάμερα, αλλά δεν περίμενα και πολλά, μιας και το είχα πρόσφατα ψαρέψει το μέρος. Έπιασα 5 κίτρινα μπαρμπούνια και σε ένα καρτέρι έπιασα έναν μισό κιλό σαργό. Μετά καθώς πλησιάζω τον κάβο, εφνιδιάζω έναν μεγάλο κόκκινο σκάρο. Λίγο πριν τον χάσω, ενστικτωδώς πατώ την σκανδάλη και πιάνω έναν σκάρο 800 γρ. Πάνω στον κάβο σε ένα ψεύτο-καρτέρι έπιασα ένα δίκιλο μανάλι, και βγήκα. Έχω πολλές δεκαετίες να πιάσω κάποιο μαγιάτικο, έστω και μικρό στην Κάρπαθο, και σήμερα που δεν είχα την κάμερα, έπιασα δύο!!! 

Τα της δεύτερης μέρας!!!

Συνεχίζεται....

You may find this article in English at the end of the Greek version.

Title: Greetings from the beautiful Karpathos Island...

Video & Photos : Zacharias Skevofilax

I arrived by boat to my favourite island, early in the morning at the end of July. I drove to Arkasa, my village, and the strong NNW winds took all the heat of the previous days in Athens. Hugs and kisses with the parents, who didn't know I had arrived on the island, until I called them, when I got off the boat. After they had finished their lunch and went for a nap, I drove for a nearby fishing spot. I was going to spearfish in the waves of the storm. I found the small and well-known beach that had calm waters, I got dressed and dived at noon. The waters were a bit murky, but I didn't mind at all. As soon as I swam a bit, I saw in the sandy sea bed, a large lizardfish (Synodus intermedius) hidden. I didn't want to catch it, because I don't like its taste and it has too many tiny bones, but I wanted to film it.  (1st Picture: The lizardfish...), I get as close as I could until it jumped terrified and I lost it in the blur. (2nd Picture: ...terrified...). After a while, I saw a good sized trumpetfish (Fistularia commersonii) under my fins. I lower the power of the speargun, but the fish started to swim away. I shot it from the surface, it shocked violently its body, making strange noises and got free and was gone.

"It doesn't matter because it will live and probably will grow old due to this experience..." I said to myself and continued. Just before I reached the small cape, I saw a large school of parrotfish (Sparisoma cretense). I dived and waited to see which one was the biggest one. After a while, timidly the leader appeared. I shot and caught a 700 gr. fish. (3rd Picture: The first Carpathian fish...). While I was filming the fish, I realised that the underwater camera has taken some water!!! I couldn't do much. Fortunately the manufacturer, in its manual declared that it is waterproof on its own up to -10 m. I wasn't going to dive deeper anyway, because I was a bit tired and due to the weather. In the next two shots, I caught two big yellow goatfish (Mulloidichthys martinicus). (4th Picture: The big one 400 gr...). (5th Picture: The small one 350 gr...). The weather continued to be raffled and I was enjoying it. I have reached the place where the waves gathered dead algae. It is a thick mattress where one can easily lie comfortably. I usually look for goatfish or stripped sea bream (Lithognathus mormyrus) there. So I dived and while I was thinking about enjoying the relaxing on the seaweed, before I even lied down properly, different kind of fish came at me. There are three nice yellow goatfish, but they are followed by two good stripped sea bream. I aimed the closest one, pulled the trigger and caught a 300 gr. stripped sea bass. (6th Picture: The small stripped sea bream 400 gr...). At that point, I had reached the cape that has large boulders. There are fish hiding in the rocks, but they know well what spearfishing means!!! So as I crawled underwater on the rocks, I perceived the presence of a good white sea bream (Diplodus sargus). I had the fish vertically in front of me, but I wanted to be sure of it because of the waves. As it turned and I had a bigger target, it realised my presence and even though I pulled the trigger, it managed to avoid the spear and disappeared into the maze of rocks. Continuing on and looking for familiar recesses, I found two very large white sea breams. The fish were floating carelessly in mid waters and as soon as they realised my presence, I pulled the trigger. This time I was faster than the fish... I pulled the spear and I froze. I manage to catch a large white sea bream, weighting 1.100 gr. (7th Picture: The very big white sea bream 1.100 gr. !!!). I have many years to catch such a big white sea bream. In about the same area, several decades ago, I had caught my biggest white sea bream weighing 1.800 gr. !!! I happily changed direction and swam towards the beach, fishing. After all, I needed half an hour of swimming to get out. I notice a school of mullets (Mugil cephalus), grazing on the sandy sea floor, and dived. I was hiding among the rocks and waited. The fish, about 10 in number, grazed on the sand and approached me without realising my presence. I aimed the closest one and shot it. I caught a kilo mullet.           (8th Picture: One kilo mullet...). As I was getting close to the beach, I decided to do one last ambush. As I was sinking, a Mediterranean morey eel (Muraena helena) was searching among the stones of the sea bed.      (9th Picture: Mediterranean morey eel, the unexpected guest...). It was not very big, I didn't bother with it. All I wanted, was not to come at me, smelling the fish I had hanging around my waist. So I poked it gently with the spear and it quickly disappeared. Continuing my ambush, several yellow goatfish came my way and I caught one more. I decide to do one last dive and head out. There was a buoy where a fisherman sometimes moored his boat. There was also a rock that could hide me. I dived in and waited. As I was looking around, I become aware of a stripped sea bream presence far to my left. I turned slowly while digging the sand. The fish came closer and I shot it. (10th Picture: The biggest one 450 gr...). From the swirls it made, I realised that I managed to hit its spine. It was a little bigger than the previous stripped sea bream I had caught. I came out completely satisfied from the first Carpathian spearfishing. 

Two days later, due to family obligations and in order not to miss the dive, I went to the same fishing spot, but at dawn. The 7th Beaufort NNW winds were holding up well. In my rush to dive, I forgot the underwater camera in the car. In the first shallow dive to warm up my lungs, a small amberjack (Seriola dumerili) came to me like crazy. At that point, I realised I didn't have my camera with me. Caught by surprise, I pulled the trigger and caught a 1.5 kg fish. I thought about going out and getting the camera, but I wasn't expecting to catch much, since I had recently fished this place. I caught 5 yellow goatfish and on an ambush I caught a half kilo white sea bream. Then as I approach the cape, I startled a large red parrotfish. I instinctively pulled the trigger and caught a 800 gr. fish. On another ambush, I caught one more amberjack, slightly larger than the previous one (2 kg.), and went out. I had many decades to catch some amberjack, even a small one in Karpathos, and today that I didn't have the camera, I caught two!!! (11th Picture: 2nd day trophies!!!).

To be continued....