Ένα ψάρεμα στο Ναύπλιο...Spearfishing in the area of Nafplio...

Μια μαγική βραδιά στο Ναύπλιο!!!

You may find this article in English at the end of the Greek version.

Title: Spearfishing in the area of Nafplio...

Video & Φωτογραφία : Ζαχαρίας Σκευοφύλαξ.

Το Ναύπλιο είναι ένα από τα αγαπημένα μέρη της καλής μου. Όταν η Σταυρούλα ακούει την λέξη Ναύπλιο, πριν ακόμη ρωτήσω, η απάντηση είναι: "Ναιαιαι!!!". Έτσι λοιπόν πήρα τον Μιχάλη για να μου κρατήσει ένα από τα δωμάτια του, για να ξεσκάσουμε το Σαββατοκύριακο από τον καύσωνα. 

"Υπάρχει και ένας αρκετά καλός ψαρότοπος αρκετά κοντά. Περισσότερες λεπτομέρειες όταν έρθετε. Φυσικά χρωστάς ψαροφαγία..." μου είπε.

"Εννοείται και μάλιστα όλοι μαζί, αν είναι τόσο καλός όπως λες..." του απάντησα.

Είπε ένα ξερό: "Θα δεις ..." και κλείσαμε το τηλέφωνο. Τα φορτώσαμε όλα, και το μεσημέρι της Παρασκευής ξεκινήσαμε. Μετά από ένα άνετο ταξίδι, φτάσαμε στον προορισμό μας. Ξεφορτώσαμε το αμάξι και το απόγευμα μας βρήκε να περπατάμε στα στενά του Ναυπλίου. Ήταν όμορφα, αρκετά ζεστή βραδιά όπου μας έκανε παρέα και το ολόγιομο φεγγάρι. Με τον φωτισμό του κάστρου, τα λίγα σύννεφα και η πανσέληνος έκαναν το Ναύπλιο μαγικό. Φάγαμε, πήραμε και παγωτό και μετά από μια μεγάλη βόλτα, πήγαμε για ύπνο. 

Χαράματα ξύπνησα και έφυγα σαν τον κλέφτη για να μην την ξυπνήσω. Τα είχα ετοιμάσει από νωρίς κι έτσι εξαφανίστηκα στο λεπτό. Μετά από αρκετή ώρα οδήγησης, έφτασα στο σημείο του Μιχάλη. Το μέρος από την ακτή δεν έλεγε και πολλά. Βραχώδης η ακρογιαλιά, όπως και το υπόλοιπο μέρος. Βρήκα τα σημάδια του Μιχάλη και βούτηξα. Κολύμπησα, πέρασα την μεγάλη φυκιάδα και έφτασα εκεί που ήθελα. Ένας υπέροχος πετρώδη βυθός απλωνόταν μπροστά μου. Έκαναν και την εμφάνησή τους τα πρώτα ψάρια. Κάποιοι μεγάλοι σαργοί εξαφανίστηκαν πριν προλάβω να κάνω το παραμικρό. Άλλωστε ο φίλος μου, μου είχε πιε να μην ασχοληθώ μαζί τους και να ψάξω για μαύρα ψάρια. Οι πρώτες στήρες ήταν μικρές. Ένας 4-5 κιλά ροφός, χώθηκε σε έναν βράχο και δεν τον ξαναείδα ποτέ. Τα ίδια και με έναν τριάρι. Ακόμη δεν μπορώ να καταλάβω που χώθηκε.... Το πρώτο ψάρι που έπιασα ήταν ένα μπαρμπούνι. Ήταν ένα κοπάδι από περίπου δέκα ψάρια και κάνοντας 

μια βουτιά μακριά τους, τα πλησίασα και έριξα στο πιο μεγάλο. 

Τελικά ήταν μικρότερο από ότι νόμιζα...

Το μπαρμπούνι μου σκίστηκε, αλλά λόγω της βολής, μετά από μερικά μέτρα, το βρήκα να είναι ξαπλωμένο πάνω στην άμμο. Εκ των υστέρων διαπίστωσα ότι δεν ήταν ιδιαίτερα μεγάλο κι έτσι άφησα στην ησυχία τους τα υπόλοιπα. Είχα φτάσει στην κορυφή της ξέρας. Έκανα μερικά καρτέρια αλλά δεν φάνηκε τίποτε. Καθώς ξεκολλώ από τον βυθό, παρατηρώ 3-4 στήρες να μπαίνουν σε ένα χαράκι λίγο πιο βαθειά. Ξεκουράζομαι και βουτάω. Πλησιάζω όσο πιο ήρεμα μπορώ. Έχω βουτήξει και λίγο πλάγια, για να μην μπορούν να με δουν τα ψάρια. Ξεπροβάλλω πανέτοιμος και βλέπω μόνο ένα ψάρι να έχει λουφάξει στο βάθος της σχισμής. Χωρίς να σκεφτώ, σημαδεύω και πατάω την σκανδάλη. Η στήρα χτυπήθηκε κι εγώ την τράβηξα απαλά έξω, για μην έχω μπλεξίματα. Ήταν ένα ψάρι των 1,4 κιλών. 

Η πρώτη και μικρότερη...

Περιχαρής την τακτοποίησα και συνέχισα. Δεν είδα κανένα άλλο ψάρι όσο βαθειά κι αν βούτηξα. Πήρα τον δρόμο του γυρισμού, ψάχνοντας τα ρηχά κομμάτια της ξέρας. Μετά λύπης μου διαπίστωσα ότι οι τροπικοί αχινοί έχουν αρχίσει να κάνουν αισθητή την παρουσία τους καθώς και τα λεοντόψαρα. Καθώς κολυμπώ, ένα μαύρο-κόκκινο κάνει βόλτες πάνω από έναν βράχο. Έχει ανοίξει όλα τα φτερά κι τα αγκάθια του και παρελαύνει σαν στολισμένος καρδινάλιος. Εύκολος στόχος. Το πιάνω. 

Το 1ο λεοντόψαρο της ημέρας...

Συνεχίζοντας προς την έξοδο μου, βλέπω μια ωραία πλάκα. Βουτάω και πλησιάζω. Έχει μέσα ένα λεοντόψαρο πιο μεγάλο από αυτό που έπιασα. Το πιάνω κι αυτό. Να μην τα πολυλογώ έπιασα έξι και βγήκα. 

Το μεγαλύτερο από τα έξι!!!

Καθάρισα τα ψάρια στα βράχια και φιλεράρισα τα λεοντόψαρα για να είναι έτοιμα για σεβίτσε. Τα δύο μεγάλα λεοντόψαρα είχαν καταπιεί από δύο καλόγριες. Εντύπωση μου έκανε ότι όλα τους ήταν παχιά!!! Το βράδυ, μαζί με την οικογένεια του σπιτονοικοκύρη-φίλου μου, τήρησα την υπόσχεση και είχαμε ψαροφαγία!!! Εννοείται μετά βόλτα στο πανέμορφο Ναύπλιο. 

Το όμορφο Μπούρτζι φωτισμένο!!!

Την επόμενη το πρωί πάλι τα ίδια. Αυτή την φορά θα πήγαινα σε άλλο κομμάτι της ξέρας που δεν το είχα κολυμπήσει χτες. Είχα δει ένα κατρακύλι που μου άρεσε πολύ καθώς είχα πάρει τον δρόμο για τον γυρισμό. Έτσι λοιπόν αυτό το μέρος επισκέφθηκα πρώτα. Κολύμπησα αρκετά χωρίς να δω κάτι αξιόλογο. Σε κάποια στιγμή, η ματιά μου έπιασε μια κίνηση από μακριά. Κάτι είχε πάει να κρυφτεί σε κάτι πέτρες, πάνω από το χείλος του γκρεμού. Ψάχνοντας προσεκτικά μήπως πάρει τον δρόμο για τα τάρταρα, βούτηξα. Πλησίασα την μεγαλύτερη πέτρα, αλλά δεν βρήκα τίποτε. Στην επόμενη όμως, σε μια σχισμή φάνηκε το κορμί μιας ωραίας στήρας. Σημάδεψα όσο πιο κοντά στο κεφάλι και πάτησα την σκανδάλη. Άμμος πετάχτηκε και θόλωσε τα πάντα στην σχισμή, απόδειξη ότι είχα πετύχει τον στόχο μου. Δεν ήξερα όμως πόσο καλή ήταν η βολή μου κι έτσι δεν τράβηξα καθόλου την βέργα. Με τεντωμένο το σχοινί του μουλινέ, αναδύθηκα. Το έδεσα στην σημαδούρα μου και πήρα το 2ο ψαροντούφεκο που είχα. Ψάχνοντας, βρήκα μια άλλη τρύπα, από όπου έβλεπα το κεφάλι της στήρας. Της έριξα από εκεί και σιγούρεψα το ψάρι. Στην επόμενη βουτιά, έβγαλα την βέργα μου πάνω από το ψάρι και στην αμέσως επόμενη το τράβηξα έξω από την τρύπα που είχα κάνει την 2η βολή. Η 2η βολή την είχε πετύχει στο μάτι και το ψάρι βγήκε σχεδόν νεκρό.

Η 2η και 1,7 κιλά!!!

Ήταν μια στήρα 1,7 κιλά. Όλος χαρά την πήρα αγκαλιά, την φίλησα ζητώντας της συγνώμη και είπα να προχωρήσω λίγο ακόμη. Καθώς κολυμπούσα ένα βίαιο "σπάσιμο" από τις καλόγριες μου τράβηξε το ενδιαφέρον. Κάτι τις τρόμαξε και κρύφτηκε κάτω από τις πέτρες. Πλησιάζω στο σημείο που νόμιζα ότι είδα την κίνηση. Έχει αυτά το φύκια που φυτρώνουν πάνω τις πέτρες και κρύβουν τις σχισμές. Με την βοήθεια του φακού, βλέπω πίσω από τα φύκια. Εκεί μέσα στο σκοτάδι υπάρχει ένα καλό ψάρι. Ο φακός τρομάζει το ψάρι και καθώς στρίβει, πατάω την σκανδάλη. Η βέργα βρήκε το ψάρι στον σβέρκο. Το έβγαλα έξω τρεμάμενο. Ήταν λίγο πιο χοντρή στήρα από την προηγούμενη, 1,9 κιλά. 

Η χοντρούλα 1,9 κιλά!!!

Χαρές και πανηγύρια, αγκαλιές, φιλιά και βουρ έξω. Το ψάρεμα είχε τελειώσει για σήμερα. Βγήκα, καθάρισα τις στήρες και έφυγα ευχόμενος να μην με έχει δει κανένας. Το Ναύπλιο και ο Μιχάλης υπήρξαν πολύ γενναιόδωροι μπορώ να ομολογήσω.

Υ.Γ. Ο Μιχάλης και τους δικούς του λόγους μου ζήτησε να μην βγάλω φωτό τα τσιμπούσια και ούτε να αναφέρω ποιος ήταν και φυσικά το σεβάστηκα.  

(1st Picture: A magical night at Nafplio!!!). 

Translation of the above article.

Title: Spearfishing in the area of Nafplio...

Video & Photo : Zacharias Skevofilax. 

 

Nafplio is one of my sweetheart's favourite places to visit. When Stavroula hears the word Nafplio, before I even ask, the answer is: "Yeeees!!!". So I called Michael to reserve one of his rooms for us, thus we could escape the extremely hot weather over the weekend.

"There's also a pretty good fishing spot quite close by. More details when you arrive. Of course we will eat what you will catch..." he told me. 

"Definitely and with all the family too, if it is as good as you say..." I answered him. 

He said dryly: "You'll see..." and we hung up. 

We loaded everything, and Friday at noon we hit the road. After a comfortable journey, we reached our destination. We unloaded the car and the afternoon found us walking through the narrow streets of Nafplion. It was a nice, fairly warm evening where the bright moon kept us company. With the lighting of the castle, the few clouds and the full moon made Nafplio magical. We ate, got ice cream too and after a long walk, we went to bed. 

I woke up at dawn and left without making the siltiest noise so as not to wake her up. I had prepared my diving gear the previous day, so I disappeared in a split of a second. After a long time of driving, I arrived at Michael's place. The coast line didn't seem to be promising. The beach was rocky, like the rest of the scenery. I swam, crossed the big seaweed bed and got to where I wanted. A magnificent rocky bottom was laying in front of me. The first fish also appeared. Some big white sea breams (Diplodus sargus) disappeared before I could do the slightest movement. After all, my friend had told me not to bother with them and to look for black fish (groupers). The first golden groupers (Epinephelus costae) I saw were small. A 4-5 kg dusky grouper (Epinephelus guaza), it got under a rock and I never saw it again. Same with a 3 kilo one. I still can't figure out where it hid.... The first fish I caught was a goatfish (Mullus surmuletus). It was a school of about ten fish and I dived away from them. I crawled, approached them and shot the biggest one. (2nd Picture: It was smaller than I thought...). The goatfish was torn, but because of the wounds, after a few meters away, I found it lying on the sand. At that point, I realised it wasn't particularly big, so I left the rest alone. I had reached the best part of the fishing spot. I did a few ambushes but nothing came up. As I pulled off the bottom and ascended, I notice 3-4 golden groupers getting into a crack a little deeper. I rested and dived again. I approached the crack as calmly as I could. I had also dived a little sideways, so the fish was not able to see me. I emerged fully prepared and saw only one fish that had hidden in the bottom of the crack. Without thinking much, I aimed and pulled the trigger. I gently pulled the fish out, so I wouldn't get tangled. It was a 1.4 kg fish. (3rd Picture: The smaller one ...). Delighted, I arranged it and continued. I didn't see any other fish no matter how deep I dived. I decided to return, searching the shallows. To my disappointment I found out that the tropical sea urchins (Diadema Setosum) were starting to make their presence as well as the lionfish (Pterois volitans). As I swam, a black-red lionfish was strolling over a rock. It had spread all its wings and spines and was parading like a decorated cardinal. Easy target. I got it. (4th Picture: The first lionfish of the day...). Continuing towards my exit, I saw a promising rock. I dived in and got closer. There was a lionfish in it, bigger than the one I had already caught. I got that too.   (5th Picture: The biggest lionfish!!!).All in all, I got totally six lionfish and went out. I cleaned the fish on the rocks and filleted the lionfish to be ready for ceviche. The two large lionfish had been swallowed two black Damselfish (Chromis chromis) each. I was impressed by the fact that all of them were very fat!!! In the evening, together with the family of my host-friend, we had a fish-meal, as I kept my promise!!! Later on we went for a walk in the beautiful Nafplion. (6th Picture: The beautiful Bourtzi, lighted!!!).

The next morning again it was time for spearfishing. This time I would search another part of the fishing spot that I didn't yesterday. I had seen several rocks that I really liked on the way back, the day before. So this was the place I visited first. I swam a lot without seeing anything worth catching. At some point, my gaze caught a movement in the distance. Something had gone to hide in some stones, on the edge of the cliff. Looking carefully for the fish before it swam to the Tartarus, I dived. I approached the biggest rock, but found nothing. But in the next one, the body of a beautiful golden grouper was seen in a crack. I aimed as close to the head as possible and pulled the trigger. Sand flew up and clouded everything in the crack, proof that I had achieved my goal. But I didn't know how good my shot was, so I didn't pull the spear at all. With the rope of my reel stretched, I emerged. I tied it to my buoy and took the 2nd speargun I had. Searching, I found another hole, from which I could see the golden grouper's head. I shot it and secured the fish. On the next dive, I got my spear off the fish and on the next I pulled it out from the hole of the 2nd shot. The 2nd shot, was thought the eye and the fish came out almost dead. (7th Picture: The 2nd and 1.7 kg!!!). It was a golden grouper of 1.7 kg. I happily put it on my buoy, kissed it, asking for forgiveness and decided to swim a little further. As I was swimming a violent "break" from the black Damselfish caught my attention. Something scared them and it hid under the rocks. I dived and got close to where I thought I saw the movement. There was algae that grows on the stones that was hiding the cracks. With the help of the underwater flash light, I was able to see behind the algae. In the shadow of the hole, there was a nice fish. The beam of the underwater flash light spooked the fish and as it turned, I pulled the trigger. The spear found the fish in the neck. I took it out while the fish was shaking. It was a bit fatter than the previous one, 1.9 kg. (8th Picture: The chubby of 1.9 kg!!!). I was dancing on the surface, hugs, kisses and swam towards the beach without fishing. Fishing was over for today. I got out, cleaned the two golden groupers and left hoping no one had seen me. Nafplio and Michael had been very generous I must admit.

P.S. Michael, for his own reasons, asked me not to take photos of the fish-dinners and also not to mention who he was, and of course I am respecting his decision.