Ένα ψάρεμα όλο εμπόδια....

You may find this article in English at the end of the Greek version.

Title: A fishing expedition full of obstacles....

Φωτογραφία -  video: Ζαχαρίας Σκευοφύλαξ

 Μια μικρή ομορφιά!!!

Έφτασαν τα κούλουμα κι αποφάσισα να πάω ένα ακόμη ψάρεμα, μήπως, και πιάσω κάποιο χταπόδι.... Ξύπνησα χαράματα και ο ελαφρύς νοτιάς με έκανε να χαρώ.... Λαβράκια έλεγε το μενού.... Που να ήξερα τι μου επεφύλαξε το Σύμπαν. Έφτασα στον τόπο που ήθελα να βουτήξω, ντύθηκα και βούτηξα με ανυπομονησία μπορώ να πω. Έκανα μερικά καρτέρια για να ανοίξουν τα πνευμόνια μου και κολύμπησα για το καλό κομμάτι που συνήθως έβρισκα κάποια λαβράκια. Στον δρόμο μου μια μικρή χελώνα Καρέττα -Καρέττα κάθονταν πάνω στην άμμο. Ενεργοποιώ την υποβρύχια κάμερά μου και βουτώ. Με παίρνει όμως χαμπάρι κι αρχίζει σιγά-σιγά να απομακρύνεται, έχοντας με πάντα στο οπτικό της πεδίο. Την ακολουθώ όσο μπορώ, μέχρι που επιταχύνει και χάνεται στο βαθύ μπλε. Συνεχίζω την πορεία μου. Φτάνω στο καλό σημείο και πλακώνομαι στα καρτέρια. Τίποτα δεν φάνηκε. Απτόητος συνεχίζω λίγο πιο κάτω. Τίποτε πάλι.

"Δεν μπορεί, έστω κάποιο μικρό λαβράκι θα φανεί..." σκέφτηκα. Έκανα ένα καρτέρι σε ένα δεμάτι φύκια. Μετά από λίγο εμφανίστηκε ένα πολύ μεγάλο κοπάδι από αθερίνες. Περίμενα μήπως κάποιο ψάρι ακολουθούσε το κοπάδι των αθερίνων. Τίποτε για μια ακόμη φορά. Όμως ο βυθός ήταν πολύ θολός, εξωπραγματικά θολός θα έλεγα. 
"Κάτι μεγάλο έχει σκάψει πρόσφατα. Ελπίζω το κοπάδι να είναι πολύ μεγάλο...." σκέφτηκα και προχώρησα παρακάτω προς την θολούρα. Κολυμπούσα όσο γίνεται πιο ήρεμα με τις λιγότερες το δυνατόν κινήσεις. Μετά από αρκετά μέτρα είδα την αιτία της θολούρας. Ένας οστρακοαλειέας με μια μπουκάλα στην πλάτη μάζευε κυδώνια. Τον παρακολούθησα αρκετά και μετά βούτηξα κοντά του. 

Για σου φίλε...

Καθώς με πλησίασε γυρνώντας με είδε και τρόμαξε. Χαιρετηθήκαμε με νοήματα και έφυγα, αφήνοντας τον να κάνει την δουλειά του. Ούτως ή άλλως τα είχε τρομάξει όλα. Δεν κυκλοφορούσε τίποτα. Λίγο πριν βγω σε ένα τελευταίαo καρτέρι, πριν αλλάξω τόπο, ξεκόλλησε από τον βυθό μια μεγάλη σουπιά. Την ακολούθησα κι όταν σταμάτησε και παραλλάχθηκε της έριξα και την έπιασα.

"Πάλι καλά..." είπα και βγήκα. Πήγα λίγο ποιο κάτω και βούτηξα. Στην άμμο μπροστά μου, ανάμεσα σε κάτι πέτρες υπήρχε μια μεγάλη κατσούλα. Πήγα από πάνω της και πριν χωθεί κάτω από την άμμο της έριξα κάθετα. Ως δια μαγείας, η βέργα κεραυνοβόλησε στον σβέρκο το λεπτό ψάρι κι εγώ έπιασα το πρώτο μου ψάρι. 

Η όμορφη κατσούλα!!!

Είναι ένα λεπτό ψάρι κίτρινο με ροζ κάθετες σαν σίγμα τελικό γραμμές. Λένε ότι τηγανητό είναι πεντανόστιμo. Για να δούμε... Καρτέρι στο καρτέρι κάποια στιγμή μου ήρθε ένας μεγάλος κέφαλος. Το ψάρι κολυμπούσε παράλληλα με εμένα. Μαρμάρωσα στην κυριολεξία και μόλις με πλησίασε του έριξα κι έπιασα έναν κέφαλο πάνω από κιλό. (1,2 κιλά). Παρατηρώντας τον, συνειδιτοποίησα ότι το μάτι που ήταν προς την μεριά μου ήταν τυφλό!!! Συνέχισα και μετά από μερικά καρτέρια μου ήρθαν πολλοί κέφαλοι. Περίμενα να με πλησιάσουν οι μεγαλύτεροι του κοπαδιού, αλλά την τελευταία στιγμή το κοπάδι επιτάχυνε κι εγώ δεν πρόλαβα να τους ρίξω. Ψιλο-απογοητευμένος συνέχισα τα καρτέρια χωρίς να δω κάτι αξιόλογο. Αποφάσισα να γυρίσω για να πάω σε άλλο μέρος. Κάποια στιγμή βούτηξα και καρτέρεψα. Μπροστά μου και λίγο αριστερά, ξεκολλά ένα χοντρό χταπόδι, Αναδύομαι και το ακολουθώ για να δω που θα κρυφτεί. Όντως μετά από μερικά μέτρα, παραλλάσεται δίπλα σε μια πέτρα. Έχει γίνει ίδιο με την πέτρα. Αν δεν το είχα δει που σταμάτησε, δεν θα το είχα πάρει χαμπάρι. Σημαδεύω και το πιάνω. Βουτώ για να το ξεκολλήσω από τον βυθό και καθώς παλεύουμε, βλέπω ότι είναι δύο τα χταπόδια. Κιντερ έκπληξη που λένε. Είχε πιάσει ένα πιο μικρό, το σκότωσε κι ετοιμαζόταν να το φάει. Πρέπει να το είχε σκοτώσει πριν από λίγο γιατί που και που είχε τα χρώματά του.

Με ένα σμπάρο δύο τρυγόνια!!!!

"Για δες, με ένα σμπάρο δύο τρυγόνια...." μου είπα. Αν είχα καταλάβει τι είχε γίνει μπορεί και να μην του έριχνα. Ήταν οριακό το βάρος του μεγάλου χταποδιού, λίγο πιο βαρύ από κιλό. Τέλος πάντων. Αφού τα τακτοποίησα στην σημαδούρα για να κάνουν παρέα στον κέφαλο, συνέχισα να κολυμπώ για να βγω. Που και που έκανα κάποιο καρτέρι, αλλά μάταια. Έχω πλησιάσει ένα δεμάτι φύκια και σκέφτομαι ότι είναι ωραίο μέρος για καρτέρι. Ενώ ετοιμάζομαι να βουτήξω και βολιδοσκοπώ το μέρος, παρατηρώ μια σιλουέτα στην άμμο. Ίσα-ίσα που φαίνεται. Είναι μια σουπιά χωμένη μέσα στην άμμο. Την πιάνω κι αυτήν και βγαίνω έξω. Μπαίνω στο αμάξι και πάω μερικά χιλιόμετρα πιο κάτω. Είναι ένα αρκετά καλό μέρος, όπου στο παρελθόν μου έχει δώσει λαβράκια. Ξέρω και πως κυκλοφορούν τα ψάρια και ο νοτιάς με βοηθά ιδιαίτερα. Βουτώ, κολυμπώ και όταν φτάνω εκεί που θέλω, ξεκινώ τα καρτέρια. Συνήθως εμφανίζονται στην αρχή κέφαλοι και δεν τους πειράζω για να μην τρομάξουν τα λαβράκια που ακολουθούν. Τίποτα. Λίγο πιο κάτω μια από τα ίδια. Η απόλυτη νέκρα. Ανοίγομαι προς τα βαθιά, τα ίδια. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν έχει κεφάλους, έστω μικρούς. Αυτό συνεχίστηκε για μισή ώρα περίπου, όταν είδα μια σημαδούρα μπροστά μου και στα ρηχά. Πλησιάζω να δω τι κάνει ο συνάδελφος. Είναι ένας δύτης που μαζεύει αχινούς. Με ένα σαν σκαλιστήρι πιάνει όποιον αχινό δει και τον βάζει σε μια διχτυωτή τσάντα. Έχει μαζέψει αρκετούς, καμιά εκατοστή θα έλεγα και συνέχιζε να μαζεύει. 

Χωρίς λόγια...

Και ας έχουν κηρυχθεί απειλούμενο είδος. Βουτά, τους ξεκολλά με το σκαλιστήρι και τους βάζει μέσα στην διχτυωτή του τσάντα. Απομακρίνθηκα χωρίς να του πω κάτι. Συνέχισα το ψάρεμα, αλλά μάταια. Δεν κυκλοφορούσε τίποτα. Τα είχε τρομάξει όλα από ότι φαίνεται σκέφτηκα και βγήκα. Άλλαξα μέρος και πήγα σε έναν μεγάλο κόλπο πιο κάτω. Από πολύ παλιά δεν μου πολυάρεσε αυτό το μέρος, αλλά δεν είχα και πολλές επιλογές. Βούτηξα κι έκανα έναν μεγάλο κύκλο. Πουθενά δεν κυκλοφορούσε κάτι μεγάλο. Κάποιοι καλοί σαργοί φάνηκαν κάποια στιγμή, αλλά μόλις με αντιλήφθηκαν εξαφανίστηκαν με απίστευτη ταχύτητα. Κάποια ψάρια θα πρέπει ακόμη να τρέχουν!!! Υπήρχε και μια βραχονησίδα μπροστά μου. Σκέφτηκα να την κολυμπήσω γύρω- γύρω και να βγω. Μια από τα ίδια. Δεν είδα τίποτε το σπουδαίο. Είχα αρχίσει να κουράζομαι από τις πολλές ώρες μέσα στο κρύο νερό. Ευτυχώς είχε λιακάδα... Με.τo που προσπερνώ την βραχονησίδα, είδα πολλές καλόγριες μαζεμένες και είπα να κάνω ένα καρτέρι. Με πολύ προσπάθεια έπεισα τον εαυτό μου να βουτήξει. Πρσγειώνομαι στον βυθό και περιμένω χαζεύοντας τον χορό από τις καλόγριες. Σε κάποια στιγμή παρατηρώ κάποιες καλόγριες να παραμερίζουν. Κοιτάζω προσεκτικά και διακρίνω ένα ασημί ψάρι να με πλησιάζει από λίγο πιο βαθιά. Είναι μια ωραία τσιπούρα που έρχεται αργά-αργά λικνίζοντας το ασημένιο κορμί της δεξιά- αριστερά. Στρίβω πολύ απαλά το ψαροντούφεκο προς τα δεξιά, όσο χρειάζεται και περιμένω ακίνητος το ψάρι. Χαμηλώνω και την ματιά μου για να μην τρομάξει καθώς έρχεται καταπάνω μου. Το ψάρι με πλησιάζει νωχελικά κι έρχεται να δει τι είναι αυτό που κρύβεται πίσω από τις πέτρες του βυθού. 

Λίγο πριν....

Με το που κάνει να στρίψει και μου δίνει λίγο μεγαλύτερο στόχο, πατώ την σκανδάλη. Η βέργα πλήττει το υπέροχο ψάρι ψιλά στον σβέρκο και η τσιπούρα απλά βυθίστηκε, Παίρνω αγκαλιά την 1,3 κιλά τσιπούρα και γεμίζοντας την φιλιά βγήκα. 

Επιτέλους!!!

Δεν περίμενα να μου Δώσει ένα τόσο υπέροχο δώρο, σε αυτήν την ερημιά που κολυμπούσα τόση ώρα!!!

Όλα μαζί...

Translation of he above article. 

Title: A fishing expedition full of obstacles....

Photo-video: Zacharias Skevofilax

(1st picture: The small beauty!!!)

Ash Monday was approaching, so I decided to go for another fishing hoping to catch among other fish some common octopus (Octopus vulgaris). I woke up at dawn and the light south winds made me very happy .... Sea basses (Dicentrarchus labrax) were on the menu .... But I did not know what the Universe was planning. I drove to the place I wanted to spearfish, got dressed and impatiently dove. I made some ambushes to warm up my lungs and swam for the best fishing ground, where I usually found for some nice sea bass. On my way a small loggerhead sea turtle (Caretta-Caretta) was sitting on the sandy sea bed. I turned on my underwater camera and dove. Unfortunately as I got closer, the small sea turtle slowly began to pick up its speed. I follow it as far as I could, until it accelerated and disappeared into the deep blue. I continued my course and got to the fishing point I wanted and started my ambushes. Nothing appeared. I conclude a bit further down. Nothing again.
"At least, a small size sea bass may appear ..." I thought. I made an ambush on a bunch of sea weeds. After a while a very large flock of baitfish appeared. I waited for some predator to follow the flock. Nothing again. But the sea floor was very cloudy, I would say, really cloudy.
"Something big has been digging recently. I hope the flock is a large one ..." I thought and proceeded to the blurry waters. I swam as calmly as possible with the fewest possible movements. After several meters I saw the cause of the blur. A scuba diver was picking common cockle (Cerastoderma edule) on the seabed. I watched him quite a bit and then I dove close to him. As he turned around, he saw me and was surprised. We greeted each other with divers' signals and I swam away, letting him to continue with his job. 

( 2nd picture: Hallo friend...)Anyway he had frightened all the fish of the area. Nothing was swimming around. Just before I got out, on the last ambush, I saw a nice cuttlefish (Sepiida) swimming. away from me. I followed it and when it stopped, I caught my first trophy of the day.
"Well done..." I said and got out. I drove a little further down and dove again. On the sandy sea bed, in front of me, there was a big pearly razorfish (Xyrichtys novacula) between some stones on the sea bed. I went over the fish and before it got under her sand I shot it vertically. The spear stroke the neck of the slender fish and I caught my first fish. It had a delicate yellow colour with pink vertical like S lines.

(3rd picture: The beautiful pearly razorfish!!!) They say fried is delicious. Time will show....I continued ambushing. At some point a big mullet (Mugil cephalus) was swimming towards me. I literally froze and as soon as it approached me I shot it and caught a mullet over a kilo. (1.2 kg). Observing it closely I realised that the eye that suppose to watch me was blind !!! I kept going and after a few ambushes many mullets approached me. I was waiting for the biggest fish to come close, but at the last moment the herd had accelerated and I did not manage to shoot any of them. Disillusioned, I continued ambushing without seeing anything remarkable. I decided to change my fishing place. At some point, I dove and waited on the sea floor. In front of me and a little to the left, a fat octopus swan away. I emerged and followed it to see where it would hide. In fact, after a few meters, it stopped next to a stone. It had become as the stone next to it. If I hadn't seen it where it stopped, I wouldn't be able to find it. I aimed and catch it. I dove to pull it off the bottom and as I grabbed it, I saw two octopuses. It had caught a smaller one, killed it and was preparing to eat it when I shot it. It must have just killed it, because the dead one had maintained its colours. 

(4th picture: Two birds with one stone!!!)
"Two birds with one stone....." I said. If I had realised what had happened, I might not have shot it, because the big octopus was slightly heavier than a kilo. Anyway. After arranging them on the buoy with the mullet, I kept on swimming to get out, From time to time I did some ambushes, but in vain. I've approached a bunch of seaweeds and I thought it was a great place for an ambush. As I got ready to dive, I noticed a silhouette hiding just beneath the sand. It was another cuttlefish. I caught it too and go out. I got into the car and drove a few kilometres further away. This new fishing ground had given me big sea bass in the past. I knew how the fish were approaching and leaving this place and the south winds were helping me a lot to achieve my goal. I dove, swam and when I got where I wanted to be, I started ambushing. Usually mullets were arriving in the beginning, and I didn't bother them and waited for the sea bass. Nothing. I swam even further and ambushed. The absolute desert. I swam to deeper waters. Nothing again. I could not understand why even smaller mullets were absent. This continued for about half an hour, when I saw a buoy in front of me in the shallows. I swam towards the diver to see w hat he was doing. It was a diver that was collecting Mediterranean sea urchins (Paracentrotus lividus). With a small curved shovel he was catching any sea urchin he saw and was putting them in a net bag. It had gathered enough, more the one hundred, I could say and continued gathering more. 

(5th picture: No Comments...)Sea urchins had been declared as endangered species. He dove, pulled them with his bend shovel and put them in his net bag. I swam away without telling him anything. I continued fishing, but in vain. Nothing was swimming around. He had scared all the fish away and so I got out. I changed place and drove to a large bay near by. I did not liked much this place, but I didn't have another choice. I dove and swam in the bay. Nothing big was swimming anywhere. Some good size white sea breams (Diplodus sargus) appeared at some point, but as soon as they realised my presence, they disappeared with incredible speed. Some fish probably are still running !!! There was a rocky islet in front of me. I decided to swimming around it and finish my fishing expedition. Same things here too. I didn't see anything worth catching. I had begun getting tired for swimming so many hours in the cold sea waters. Luckily there was sunshine..... As I passed the rocky islet, I saw a lot of black damselfish (Chromis chromis) gathered around and something was telling me to dive and ambush. I tried very hard to convince myself to dive. I reached the seabed and waited, while watching the dancing of the black damselfish. At some point I noticed that some black damselfish were moving aside. I looked carefully and noticed a silver fish was approaching me from a little deeper. It was a nice gilt-head (sea) bream (Sparus aurata) that was swimming slowly by rocking its silver body left and right. I gently turned the speargun towards the direction of the fish and waited. I also lower my eyes so that it would not get scared as it came towards me. (6th picture: Just before....)The fish approached me slowly and came to see what was behind the bottom rocks. As it turned sideways, I had a much bigger target, I pulled the trigger. The spear stroke the beautiful fish in its neck and the 1.3 kg gilt-head (sea) bream just sank. (7th picture: At last!!!)I embraced it and kissed and got out of the sea. I didn't expect the Universe to provide me such a wonderful gift, in this vast, empty wilderness that I was swimming for so long !!! (8th picture: All together...)