Επιτέλους....

You may find this article in English at the end of the Greek version.

Title: At last....

Φωτογραφία -  video: Ζαχαρίας Σκευοφύλαξ, Θοδωρής Μούτος.

Τον τελευταίο καιρό, όταν πηγαίνω/νουμε για ψάρεμα ή δεν πιάνω/νουμε τίποτα ή ελάχιστα για να γράψω κάποιο άρθρο. Έτσι και πριν αυτό το άρθρο, υπήρξαν αρκετά ψαρέματα που είτε βγήκα/με άψαρος/οι είτε τα ψάρια ήταν ένας-δυό κέφαλοι, ή μια μουρμούρα ή κάποιος σαργός. Με εξαίρεση τις δύο στείρες που έπιασε η ομάδα στα πολύ βαθιά, όπως το περιέγραψα στο προηγούμενο άρθρο.....

Όμως το Σάββατο ο Νικόλας δεν μπορούσε να έρθει για ψάρεμα λόγω οικογενειακών υποχρεώσεων, αποφασίσαμε να πάμε οι δυο μας. Καταστρώσαμε το σχέδιο, λάβαμε υπόψιν τον καιρό και διαλέξαμε τον ψαρότοπο. 

Φτάσαμε και αφού ετοιμάσαμε τα πράγματά μας, ξεκινήσαμε με το πειρατικό του κάπτεν Θοδωρή. Καθώς ετοιμαζόμαστε να φύγουμε προς ένα νησάκι που το ήξερε ο Θοδωρής, παρατηρώ μια κίνηση στην επιφάνεια της θάλασσας, καμιά εκατοστή μέτρα μακριά μας. Το δείχνω στον Θοδωρή και σβήνει την μηχανή της βάρκας. Το ψάρι συνεχίζει να παίζει στην επιφάνειά και φαίνεται να είναι μεγάλο. Ετοιμάζομαι και βουτώ. Κολυμπώντας όσο πιο ήρεμα πλησιάζω το ψάρι που συνεχίζει τα κόλπα του. Όταν πλησίασα κοντά κατάλαβα τι ήταν. Ενεργοποίησα την υποβρύχια κάμερά μου και βούτηξα προς τον ένοχο. 'Ένας δύτης με μπουκάλα μάζευε κυδώνια.

Το μεγάλο "ψάρι" !!!

Κρατούσε ένα μεγάλο πιρούνι και τρυπούσε την θάλασσα. Φαίνεται ότι από την αντίδραση του κυδωνιού, καταλάβαινε που ήταν το κυδώνι. Έσκαβε κι έπιανε αυτό που έψαχνε. Κάθισα και τον κινηματογράφησα για κάποια δευτερόλεπτα κι επέστρεψα στο πειρατικό. Εκεί κοντά υπήρχε και μια σημαδούρα. Πάνω στο σκοινί της ένα δεμάτι με αυγά καλαμαριών, περιμένοντας να έρθει η κατάλληλη στιγμή για να πάρουν δρόμο τα καλαμαράκια της νέας γενιάς. 

Η νέα γενιά των καλαμαριών ετοιμάζεται!!!!

Τραβήξαμε για το νησάκι. Ο καιρός ήταν ούριος και μετά από περίπου μισή ώρα φτάσαμε. Μια μεγάλη ξέρα απλωνόταν από κάτω μας. Το μέρος το ήξερε ο Θοδωρής κι έτσι φτιάξαμε το πλάνο μας. Κάναμε μερικά καρτέρια για να ανοίξουν τα πνευμόνια μας και βαθύναμε λιγάκι. Όμως αυτό που μας τράβηξε την προσοχή μας ήταν ο τρόμος των μικρόψαρων. Πανικοβλημένα έτρεχαν καταπάνω μας και προς τα ρηχά της ξέρας. Μάταια κάναμε καρτέρια. Δεν είδαμε το παραμικρό, όποια τεχνική κι αν χρησιμοποιήσαμε. Απογοητευμένοι ανεβήκαμε στην βάρκα. Τότε είδαμε σε περίπου είκοσι μέτρα μακριά μας τις ζαργάνες να πηδάνε πανικόβλητες έξω από το νερό. Σχεδόν είχαν βγει πάνω στην ξέρα. Βούτηξα αμέσως και καρτέρεψα. Άδικα όμως, πάλι δεν είδα τίποτε. Έκανα μερικά καρτέρια....... Ανέβηκα στην βάρκα και πήγαμε πιο κάτω. Εδώ ο βυθός βαθαίνει απότομα. Πλακωθήκαμε στις βαθιές. βουτιές. Ο τόπος μου άρεσε πάρα πολύ. Μεγάλα μονόπετρα σπαρμένα στην αποχή, όμως ο βυθός ήταν σκοτεινός εδώ. Περίμενα ότι σε κάποια βουτιά θα έβλεπα κάποιο μεγάλο ψάρι να ξεπροβάλει πίσω από κάποιο μονόπετρο. Είναι από τους πιο ωραίους βυθούς που έχω δει. 
"Δεν μπορεί, κάποιο μεγάλο μαύρο θα δω..." σκέφτηκα. Μάταια όμως. Παρ όλη την σκοτεινιά του, η ορατότητα ήταν μέχρι τα -15 έως -17 μέτρα. Σε κάθε μας βουτιά βρίσκαμε μικρόψαρα που ήταν επίσης τρομαγμένα. Σε ένα βαθύ καρτέρι είδα τον τρομοκράτη. Ήταν ένα τονοειδές, αρκετά μεγάλο, που πέρασε με απίστευτη ταχύτητα, χωρίς να μου δώσει την ευκαιρία να δω τι ψάρι ήταν. Αυτή ήταν και η τελευταία φορά που το είδα. Καθώς αναδύομαι βλέπω τον φίλο μου, τραβώντας την βάρκα-σημαδούρα και να με προσέχει, όπως άλλωστε έκανα κι εγώ όταν βουτούσε εκείνος. 

Ο δύτης-φύλακας-Άγγελος!!!!

Σε κάποιες άλλες βουτιές τα μικρόψαρα έτρεχαν πανικόβλητα πάλι, χωρίς να μπορέσουμε να δούμε τον κυνηγό. Με αυτά και με αυτά έχουμε φτάσει σε μια προεξοχή  του νησιού.
Ο Θοδωρής μου λέει: "Εδώ κάνει ένα πλάτωμα πολύ καλό, αλλά είναι βαθύ. Πήγαινε όσο θέλεις. Πρόσεχε τα σκαλοπάτια του βράχου γιατί στο παρελθόν έχουμε πάρει ωραία ψάρια με τον Νικόλα." 
Αφού χαλάρωσα, πήρα μια βαθιά ανάσα και βούτηξα. Άφησα πίσω μου το πρώτο κόψιμο και πήγα για το πιο βαθύ. Μια μεγάλη πέτρινη ράχη φάνηκε μπροστά μου μέσα στην σκοτεινιά. Τα μικρόψαρα παντού, αλλά ήρεμα αυτήν την φορά.  Καρτέρεψα στην άκρη της ράχης στα -23,3 μέτρα. Τίποτα. Προχώρησα έρποντας μπροστά. Περίμενα ότι θα έρθουν να με φάνε τα ψάρια. 'Ηταν τόσο άγριος και πλούσιος ο βυθός.... Κοίταξα μπροστά και δεξιά μου, χωρίς να δω τίποτα. Κοιτάζοντας στα αριστερά μου είδα ένα μαύρο. Το ψάρι αιωρείτο πάνω στο κόψιμο και με παρατηρούσε γεμάτο περιέργεια. Προφανώς είχε δει όλη την κατάδυσή μου, χωρίς να το πάρω χαμπάρι. Στράφηκα προς το ψάρι και το πλησίασα έρποντας σιγά-σιγά. Περίμενα να στρίψει για να μου δώσει μεγαλύτερο στόχο. Μόλις έστριψε του έριξα στον σβέρκο. Ο ροφός τρεμάμενος προσπάθησε να χωθεί στον κάθετο βράχο, αλλά η βέργα μεν και το τράβηγμά μου δε, τον ανάγκασαν να πάρει τον δρόμο για την επιφάνεια. Άνοιξα το μουλινέ και έφυγα για την επιφάνεια. 

Επιτέλους....

Εκεί με περίμενε ο Θοδωρής με απορία...

"Τι έγινε;;;" με ρώτησε.

Τον κοίταξα χαμογελώντας και του απάντησα: "Νομίζω ότι πρέπει να είναι 4 με 5 κιλά........
ο ροφός...." 

"Μπράβο ρε Ζάχο, μπράβο..." είπε όλος χαρά. Αφού τακτοποιήσαμε το ψάρι, ξεκινήσαμε πάλι τις βουτιές. Έχουμε φτάσει σε μια αψίδα που κάνει το νησάκι στην επιφάνεια της θάλασσας. 
"Εδώ κάνει κανένα λαβράκι όταν είναι η εποχή τους..." μου λέει ο Θοδωρής.
"Δυστυχώς όμως δεν είναι ακόμη η εποχή τους..." μουρμούρισα εγώ.
Καθώς έχει πλησιάσει στην αψίδα μου φωνάζει: " Έχει μια φώκια εδώ..." 
Κολυμπώ όσο πιο γρήγορα μπορώ, αλλά η φώκια την είχε κάνει. Βουτά ο Θοδωρής και βγαίνει μετά από λίγο. Μετά βουτώ εγώ.... Σε μια στιγμή κι ενώ είναι η σειρά του να βουτήξει μου λέει: "Η φώκια..." και μου δείχνει στο βάθος, δίπλα σε έναν βράχο. Βλέπω κάτι ασημί- γαλάζιο να ρέει, να γλιστρά απαλά χωρίς πολλές κινήσεις στον βυθό στα 12-13 μέτρα βαθιά. Γυρίζω την κάμερα ανάποδα, την ενεργοποιώ και βουτώ. Καθώς την πλησιάζω, η φώκια, προς έκπληξή μου, έρχεται προς το μέρος μου. Συνεχίζω να βυθίζομαι και την πλησιάζω όσο μπορώ. Σταματά, με κοιτάει και συνεχίζει να κολυμπά προς την αψίδα, αλλά με μεγαλύτερη ταχύτητα μέχρι που χάθηκε από το οπτικό  μου πεδίο. Ήταν ένα πολύ μεγάλο ζώο. Παραπάνω από δυόμισι μέτρα και πάνω από 300 κιλά!!! 

Η μεγάλη φώκια...

Χάρηκα που πήρα το πλάνο, αλλά θα ήθελα να την ακουμπήσω, αν με άφηνε. Αποφασίσαμε να φύγουμε, μιας και ήταν σίγουρο ότι τα είχε κατατρομάξει η φώκια, όλα τα ψάρια της περιοχής. Αργότερα μάθαμε ότι μια σχολή κατάδυσης έρχεται εδώ, μεταξύ των άλλων για να δει και την φώκια. Ποιος ξέρει, μπορεί και να την ταΐζουν, γι αυτό ήταν τόσο φιλική με εμάς. 
Πήγαμε σε ένα βαθύ κομμάτι, αλλά ήταν εντελώς άδειο. Προχωρήσαμε με την βάρκα και φτάσαμε σε ένα πολύ θολό ψαρότοπο. Μου αρέσει να ψαρεύω σε θολά νερά. Όμως ούτε κι εδώ είχε τίποτα. Περίμενα να δω τον λεβιάθαν να εμφανιστεί μπροστά μου. Σε ένα βαθύ καρτέρι στα -29,7 μέτρα, μου ήρθαν μεγάλοι σαργοί. 
"Δεν έχουμε έρθει για τέτοια ψάρια...κι αν τα ακολουθεί κάτι μεγάλο;;;;" αναρωτήθηκα και δεν τους έριξα. Δυστυχώς δεν φάνηκε κάποιο αξιόλογο ψάρι. Συνεχίσαμε τις βουτιές αλλά μόνο μικρές στείρες βρήκαμε. Πηγαίνοντας πιο ρηχά, σε μια σχισμή ο Θοδωρής βλέπει μια μούρη. Σημαδεύει, ρίχνει και τραβάει έξω μια σφυρίδα κοντά στα δύο κιλά. Δυστυχώς δεν υπάρχει βίντεο για αυτήν την σύλληψη.... Συνεχίζοντας μέσα στην θολούρα, λίγο πιο κάτω βλέπω μια κίνηση πάνω στις πέτρες του βυθού. Μια μεγάλη χελώνα Καρέτα-Καρέτα τρώει κάτι πάνω από τον βράχο στην άκρη του υποβρύχιου γκρεμού Την πλησιάζω ήρεμα για να πάρω το πλάνο μου. Η χελώνα περιμένει να δει τι είναι αυτό που την πλησιάζει, κρατώντας τον μεζέ της στο στόμα της. Μετά από μερικά δευτερόλεπτα, εξαφανίστηκε στο μπλε. 

Η μεσογειακή χελώνα Καρέτα-καρέτα.

Ψάξαμε την περιοχή όσο καλύτερα μπορούσαμε, αλλά μόνο μικρά ψάρια βρήκαμε και φύγαμε....   

....τέλος για σήμερα.....

 

Translation of he above article. 

Title: At last...

Photo-video: Zacharias Skevofilax, Theodore Moutos

Lately when I went fishing alone or with my friends, either we didn't catch anything or very few fish that were not enough to write an article. So most of the fish caught were a couple mullets (Mugil cephalus) or a white sea-bream (Diplodus sargus) or a striped sea-bream (Lithognathus mormyrus). The only exception were the two golden groupers (Epinephelus costae) that the team caught in very deep waters, as I had described in the previous article .....

But on Saturday, Nicholas couldn't come for fishing due to family obligations,.So we decided to go spearfishing Theodore and I. We set our fishing plan, took into account the weather and chose the fishing ground. Early in the morning, at Theodor's' house, we loaded everything and took off. We arrived and after getting our things ready, we started our fishing using Captain Theodore's' pirate boat. As we prepare to leave for an islet that Theodore knew, I noticed a movement on the surface of the sea, about a hundred meters away. I showed it to Theodore and he turned off the boat's engine. The fish continues to play on the surface and appeared to be a large one. Swimming as calmly as I could, I approached the fish that continues to "play" on the sea surface. When I got close enough I realised what it was. I turned on my underwater camera and dove to film "the big fish". A scuba diver was picking common cockle (Cerastoderma edule) on the seabed. 

(1st picture: The big fish !!!) 

He was holding a large fork and was piercing the sandy sea floor. It seemed that from the reaction of the common cockle, he understood where it was. He dug and collected what he was looking for. I filmed him for a few seconds and returned to boat. There was a buoy nearby. On the rope a bunch of common squid eggs (Loligo vulgaris) were laying, waiting the right moment, for the next common squid generation to began the journey called life.

(2nd picture: The next common squid generation is getting ready !!!). 

We sailed for the islet. The weather was perfect and after about half an hour we arrived at the designated fishing ground. A large reef appeared beneath us. Theodore knew this place well enough. We started with shallow dives to warm-up our lungs and got prepared for deeper dives. But our attention was caught by the terror of the bait fish. Panic-stricken they swam above us and into the shallows. We ambushed in different depth but in vain. We didn't see the slightest predator, whatever technique we tried. Disappointed we got on the boat. At that moment,  about twenty meters away, we saw a school of garfish (Belone belone) jumping panically out of the water. They had almost jumped out on the rocks. I dove in immediately and ambushed on the sea floor. But inevitably, again I saw nothing. I did some ambushes ....... I got on the boat and went further down. Here the bottom deepened sharply. We started to dive much deeper than before. I liked this place very much. Big single stones laying on the seabed, but the bottom was much darker at this fishing ground. I was expecting that in some dives I would see some big fish popping up behind a rock. It's one of the most beautiful seabeds I had ever seen.

"It is impossible not to see some big dusky groupers or other big fish..." I thought. But in vain again. Despite its darkness, the visibility from the surface was up to -15 to -17 meters. In each dive we found schools of bait fish that were also frightened. In one of the deep dives I so the "terrorist". It was a tuna, big enough, that passed with incredible speed far enough, without giving me a chance to see what kind of tuna it was. This was the last time we saw it. As I was coming up I saw my friend, my guardian-diver Angel pulling the buoy-boat and watching me, as I did when he was diving. 

(3rd picture: My guardian-diver Angel !!!) In some other dives, the small fish swam in panic again, but we were unable to see the predator. After few dives we had reached a promontory of the island. 

At that moment, I heard Theodore saying:: "Here there is a very promising plateau, but it is deep. You might go as deep as you want. Watch out for the underwater cliffs, because we had caught big fish with Nicolas in the past." 

After I calmed down my heart bits, I took a deep breath and dove. I passed the first plateau and sunk deeper. A large-narrow stone appeared in front of me in the dark. The bait fish everywhere, but they were calm this time. I ambushed at the edge of the stone at -23.3 meters, but saw nothing. I went crawling forward. I expected to see many big dusky groupers (Epinephelus guaza). The bottom was so ferocious and rich .... I looked in front and to my right, without seeing anything big. Looking at my left I saw a dusky grouper. The fish was hovering next to the under water cliff and it was observing me, full of curiosity. Apparently it had seen my entire descent. I did not realise its presence until now. I turned towards the fish and approached it crawling slowly. I was waiting to turn so it would give me a much bigger target. As soon as it turned, I shot it on its neck. The dusky grouper shivering tried to get under the long-narrow stone, but the length of the spear and my pulling, forced it to follow me to the surface. I unwind the reel of the speargun and emerged to the surface. 

(4th picture: At last...) 

Theodore was waiting for me and asked me: "What happened???"

I looked at him smiling and replied: "I think the dusky grouper is about 4 to 5 kilos..." 

"Well done Zac, well done ..." he said happily. After putting the fish in the freezer we continued diving, We have reached an arch of the islet which was on the surface of the sea.

"I had found sea bass (Dicentrarchus labrax) under the arch, at the right period of the year ..." Theodore told me.

"Unfortunately it's not that period yet ..." I mumbled.

As he approached the arch he shouted: "There is a Mediterranean seal (Monachus-Monachus) here ..." 

I swam as fast as I could, but the seal was gone. We continued diving with out seeing any big fish. At one point and while was his turn to dive he said, "The seal ..." and pointed at a certain direction of the background, next to a rock. I saw something silver-blue flowing, gliding gently without much movement at the bottom about 12-13 meters deep. I turned the underwater camera around, turned it on and dove. As I approached it, surprisingly enough, the seal swam towards me. I kept sinking and getting as close as I could. The seal stopped, looked at me and continued swimming towards the arch, but at a faster pace until it was gone from my field of vision. It was a very large animal. Over two and a half meters long and more than 300kg!!! 

(5th picture: The big Mediterranean seal...) 

I was very happy that I managed to filmed the seal, but would like to touch it too, if this was possible. We decided to change fishing ground, as it was certain that the seal had scared all the fish in this area. Later on we found out that a scuba diving school was coming here, among other things to see the seal. Who knows, they might had fed the seal. 
That could be the reason that the seal was so friendly to us. We went to an other deep fishing ground, but it was completely empty. We proceeded by the boat and reached a very cloudy fishing spot. I like to fish in cloudy waters. But there was nothing here also. I was expecting to see a leviathan appeared in front of me. In a deep ambush at -29.7 meters, big white sae-breams appeared in front of me. 

"We haven't come for such fish ... and if something big follows them ???" I wondered and I didn't pull the trigger. Unfortunately nothing was following them. We continued diving but we only found small golden groupers (Epinephelus costae). Going to the shallows, Theodore saw the head of a fish in a dark slit. He aimed, shot it and pulled out a white grouper (Epinephelus aeneus) about two kilos. Unfortunately there is no video for this catch.....Continuing fishing in the blurry waters, a little further down, I saw a movement on the rocks. A large loggerhead sea turtle (Caretta-Caretta) was eating something from the rocks at the edge of the underwater cliff. I approached it gently to get my video. The turtle waited to see what was approaching while holding its snack in its mouth. After few seconds, it disappeared into the deep blue sea.

(6th picture: the loggerhead sea turtle Caretta-Caretta.)

We searched the area as best we could, but only small fish was around and so we left ....

(7th picture: Done for today...)