Είπα να πρωτοτυπήσω και για μια ακόμη φορά ξύπνησα χαράματα. Ο εξοπλισμός ήταν φορτωμένος από βραδύς στο αυτοκίνητο και περίμενε. Η μέρα προβλεπόταν υπέροχη και εγώ αισθανόμουν πολύ καλά. Πριν από δύο μέρες ενώ ξεκίνησα να πάω για βουτιά, κάτι με έτρωγε και δεν πήγα. Σήμερα όμως όλα ήταν τέλεια. Η διάθεσή μου στα ύψη. Οδήγησα και έφτασα στον Σαρωνικό, μόλις είχε χαράξει. Το πλάνο ήταν να βουτήξω όλη την ημέρα. Ήταν οι τελευταίες μέρες πριν την απαγόρευση του Μάη και ήθελα να περάσω σχεδόν όλη την ημέρα στην θάλασσα. Έτσι τουλάχιστον σχεδίαζα....αλλά χωρίς τον ξενοδόχο. Είχε ένα πολύ ελαφρύ βοριαδάκι, όλα ήταν τέλεια, όλα ήρεμα. Ντύθηκα γρήγορα, ανυπόμονα μπορώ να πω και τράβηξα για τον κάβο που ήταν καμιά 300αρια μέτρα μακριά. Θυμήθηκα όμως κάτι μονόπετρα, καμιά πενηνταριά μέτρα μπροστά μου και είπα να κάνω καμιά βουτιά πάνω τους. Τα μονόπετρα σχηματίζουν μεταξύ τους ωραίες σχισμές. Πολλά χρόνια πριν παίρναμε καμιά τσιπούρα ή σαργό στα χαράκια ή στις σπηλίτσες που σχηματίζονται με τον Σπύρο (Μαρίνη). Το βάθος κυμαίνεται από -12 έως -17μ. Τα νερά ψιλοθολά, αλλά μια χαρά θα έλεγα. Ξέρω που είναι η καλύτερη κρυψώνα και φυσικά εκεί έγινε η πρώτη βουτιά. Μπαίνω σιγά-σιγά στο βαθύ άνοιγμα και αμέσως έρχεται κατά πάνω μου μια μεσαία ούγενα. Το ψάρι είχε τάσεις αυτοκτονίας, αλλά για καλή του τύχη εγώ δεν είχα όρεξη για κάτι μικρό. Ήρθε σχεδόν πάνω στην βέργα, κοντοστάθηκε και όταν συνειδητοποίησε τι ήμουν εξαφανίστηκε. Γέλασα και κοίταξα πιο βαθιά μέσα στο άνοιγμα. Περιεργάστηκα το όλο μέρος αλλά δεν είδα τίποτα πιο μεγάλο από την παλαβή ούγενα. Βγαίνοντας έριξα μια ματιά προς τα βαθιά μήπως.... και είδα συναγρίδες!!! Μου φάνηκαν δίκιλες και έπαιζαν λίγο πιο βαθιά. Ανέβηκα ήρεμα στην επιφάνεια και πήρα το πιο μακρύ ψαροτούφεκο που είχα. Από την φούρια μου, ξέχασα να βάλω την υποβρύχια κάμερα στο 95άρι μου. Χαλάρωσα και βούτηξα. Οι συναγρίδες ήταν εκεί, αλλά δεν πλησίαζαν. Έκανα μια δεύτερη βουτιά στο τελείωμα των πετρών και περίμενα. Μετά από ένα περίπου λεπτό, ήρθαν δύο μικρές. Πίσω ακολουθούσαν 3-4 ψάρια. Μερικά ήταν πιο μεγάλα. Περίμενα και όταν κεφάλωσε ένα από τα πιο μεγάλα το σημάδεψα. Αυτή η αρχόντισσα πλησίαζε αργά-αργά δείχνοντάς μου τα μεγάλα δόντια της. Με το που έκανε να στρίψει, στα τρία πέτρα περίπου, σημάδεψα τον σβέρκο της και πάτησα την σκανδάλη. Η βέργα πήγε εκεί που ήθελα, και η βασίλισσα τινάχτηκε με αστραπιαία ταχύτητα. Άνοιξα το μουλινέ και αναδύθηκα. Το ψάρι πήγε για τα βαθιά, αλλά μην έχοντας που να χωθεί γύρισε και με απίστευτη ταχύτητα χώθηκε κάτω από ένα μονόπετρο. ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ!!! Τραβάω κοντά μου την σημαδούρα και έχοντας πάντα τεντωμένο το σκοινί, το κρεμάω στην σημαδούρα. Παίρνω το 82άρι μου, το οπλίζω και εγώ δεν ξέρω πως με τέτοια ταχύτητα, γεμίζω τα πνευμόνια μου αέρα και βουτάω. Όλα γίνονται μηχανικά χωρίς πολύ σκέψη και ευτυχώς θέτω σε λειτουργία ασυναίσθητα την υποβρύχια κάμερα. Ακολουθώ το σκοινί από το ψάροτούφεκο που έκανα την βολή και όταν φτάνω στον πάτο βλέπω την ουρά του ψαριού. Η βέργα τραντάζεται που και που, καθώς χτυπιέται η βασίλισσα για να απελευθερωθεί. Χωρίς πολλά-πολλά πηγαίνω από την άλλη μεριά που υποτίθεται είναι το κεφάλι της. Όλα πρέπει να γίνουν γρήγορα, γιατί η συναγρίδα σκίζεται εύκολα και.... Έχει ένα άνοιγμα και κοιτώντας με προσοχή βλέπω το κεφάλι της. Σημαδεύω εγκέφαλο και όλα τελειώνουν κατ΄εχήν.
Βραχομένη..
Ανάδυση. Χαλαρώνω από την αδρεναλίνη και μετά από λίγο βουτάω για να εκτιμήσω την κατάσταση. Το ψάρι είναι νεκρό, αλλά δεν βγαίνει. Το εμποδίζουν οι δύο βέργες. Η πρώτη βολή έχει κάνει μια μεγάλη πληγή στον σβέρκο της και αποφασίζω να βγάλω αυτή την βέργα. Βγαίνει με σχετική ευκολία, πάω από την άλλη και τραβάω το ψάρι έξω.
Η 1η...
Αγκαλιές-φιλιά, αλλά καθώς ανεβαίνω το μάτι μου πιάνει μια γνωστή κίνηση, καμιά δεκαριά μέτρα πιο πέρα, στο επόμενο μονόπετρο. Ένα αρκετά μεγάλο μαύρο (ροφοειδές) με κοιτάει κουνώντας τα πλαϊνά του πτερύγια. Μαρμαρώνω. Δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Αναδύομαι χωρίς να κουνώ το παραμικρό, φροντίζοντας να μην χάσω από την ματιά μου το μαύρο. Ευτυχώς η σημαδούρα είναι δίπλα και κρεμάω την συναγρίδα. Βλέποντας συνέχεια το ψάρι, ξεψαρίζω την συναγρίδα, κάτι που όταν το συνειδητοποίησα αργότερα, εξεπλάγην με τον εαυτό μου, για το πόσο γρήγορα κατάφερα να βγάλω την βέργα μέσα από το κρανίο της συναγρίδας!!! Άλλες φορές δεν βγαίνει, αλλά τώρα με το ζόρι να τα κάνω όλα γρήγορα τα κατάφερα σχεδόν χωρίς να κοιτώ την βέργα. Οπλίζω το ψαροτούφεκο και κολυμπώ προς το ψάρι, που συνεχίζει να με παρακολουθεί. Το βάθος είναι περίπου -17μ. Καθώς πλησιάζω το μεγάλο μαύρο αρχίζει να γλιστράει προς το μονόπετρο. Παίρνω μια βαθιά ανάσα και βουτάω. Το μεγάλο μαύρο στρίβει και μπαίνει μέσα στο μονόπετρο, σηκώνοντας μπόλικη άμμο. Γνωρίζοντας την σχισμή που μπήκε, κοιτάω από την άλλη πλευρά, μήπως το ψάρι βγει και το χάσω. Η συνέχεια της σχισμής που μπήκε είναι μια μεγάλη σπηλιά, που τελειώνει σε "κεφαλοτύρι". Αν μπει εκεί μέσα το ψάρι μάλλον το έχω χάσει. Δεν φάνηκε τίποτα και έτσι υπέθεσα ότι παρέμεινε μέσα στην αρχική σχισμή. Πλησιάζω όσο πιο ήσυχα μπορώ. Αν γινόταν να σταματήσω τους χτύπους της καρδιάς μου, θα το έκανα. Ευτυχώς είμαι αρκετά ήρεμος και οι χτύποι της καρδιάς μου είναι φυσιολογικοί. Πλησιάζω και κοιτώ μέσα στην θολούρα. Το ψάρι είναι εκεί και έχει λουφάξει σε μια μεριά. Σημαδεύω κεφάλι και ρίχνω. Ο χαμός!!! Πετάω το όπλο πίσω και προσπαθώ να τραβήξω έξω το μεγάλο μαύρο. Αδύνατον!!! Παίρνω το ψαροτούφεκο και ανοίγοντας το μουλινέ φτάνω στην επιφάνεια, κρατώντας πάντα το σκοινί τεντωμένο. Το κρεμάω στην σημαδούρα και παίρνω ένα άλλο 82άρι. Συνήθως δεν το έχω μαζί μου, αλλά σήμερα κάτι με έτρωγε από το πρωί να το πάρω. Κάνω αρκετές βουτιές, αλλά τα πάντα είναι θολά. Αφήνω να περάσουν αρκετά λεπτά, και βουτάω πάλι. Πλησιάζω και κοιτάζω για σημάδια μέσα στην θολούρα. Βλέπω το μεγάλο κεφάλι του. Το ψάρι προσπαθεί να τρυπώσει, αλλά η βέργα το κοντράρει και δεν μπορεί να πάει πιο βαθιά στην σχισμή. Διακρίνω τα μάτια του και ρίχνω μια βολή ανάμεσα τους. Το ψάρι κουνιέται με αποτέλεσμα η βολή να πάει λίγο πιο ψιλά από ότι σημάδευα, αλλά είναι εξίσου θανατηφόρα. Τραβάω τις δύο βέργες και έρχομαι αντιμέτωπος με μια μεγάλη σφυρίδα. Αγκαλιές φιλία!!!!!
Η 2η....
Είναι μόλις μιάμιση ώρα από τότε που βούτηξα και το ψάρεμα τελείωσε. Μπορεί παρακάτω να έχει κι άλλα ψάρια, αλλά ποιος νοιάζεται.... Μου Έδωσε δύο υπέροχα στολίδια σε μηδαμινό χρόνο. Ας μην είμαι αχάριστος. Σπάνια έχω κάνει τόσο καλή ψαριά σε τόσο λίγο χρόνο. Χοροπηδώντας στην επιφάνεια της θάλασσας, γύρισα πίσω. Όμως χρειάστηκε να βολοδέρνω στο νερό για κανένα τέταρτο, γιατί είχε έρθει ένας με μηχανάκι και περίμενα να φύγει. Όταν συνέβη αυτό, βγήκα, πήγα κάπου απόμερα, έβγαλα τις φωτογραφίες και έβαλα τα ψάρια στο ψυγείο πάγου.
Χαλάρωσα και άρχισα να βγάζω της στολή. Τότε εμφανίστηκε ένας ψαροτουφεκάς ή μάλλον χταποδάς όπως μου είπε. Μιλήσαμε και με ρώτησε αν έπιασα τίποτε και γιατί φεύγω τόσο νωρίς. Του απάντησα ότι δεν βρήκα κάτι και ότι δεν αισθάνομαι και τόσο καλά. Χαιρετηστίκαμε και όπου φύγει-φύγει. Ευχαριστώντας τα Ουράνια για τα δώρα Του, πήγα σπίτι. Όταν είδε η Σταυρούλα τα ψάρια χοροπηδούσαμε μαζί!!! Βγάλαμε τις απαραίτητες φωτογραφίες και ξεκίνησε ο ευχάριστος Γολγοθάς του να τα καθαρίσω και να κόψω φέτες την σφυρίδα.
Θα καούν τα κάρβουνα soon!!! Η σφυρίδα ήταν 10,800 γρ. και η συναγρίδα 4,670 γρ.
...και οι δύο μαζί....
Υ.Γ. Επειδή κάποιοι "φίλοι" μου την λένε: Τι προπόνηση κάνεις τον Μάη; Μήπως απλά πλατσουρίζεις και μας λες ότι κάτι κάνεις, και άλλα τέτοια....... Παραθέτω τις δύο παρακάτω φωτογραφίες από το καταδυτικό μου ρολόι ως απάντηση....
Χαλάρωσα και άρχισα να βγάζω της στολή. Τότε εμφανίστηκε ένας ψαροτουφεκάς ή μάλλον χταποδάς όπως μου είπε. Μιλήσαμε και με ρώτησε αν έπιασα τίποτε και γιατί φεύγω τόσο νωρίς. Του απάντησα ότι δεν βρήκα κάτι και ότι δεν αισθάνομαι και τόσο καλά. Χαιρετηστίκαμε και όπου φύγει-φύγει. Ευχαριστώντας τα Ουράνια για τα δώρα Του, πήγα σπίτι. Όταν είδε η Σταυρούλα τα ψάρια χοροπηδούσαμε μαζί!!! Βγάλαμε τις απαραίτητες φωτογραφίες και ξεκίνησε ο ευχάριστος Γολγοθάς του να τα καθαρίσω και να κόψω φέτες την σφυρίδα.
Eksairetiki h peripeteia sou Zak!
ΑπάντησηΔιαγραφήMe to kalo na ta fat/me ta wraia afta psarakia. Exeis ginei artist pia. Mou aresei h afigisi sou.
ena enallaktiko taksidiwtiko keimeno. :-)
Νασαι καλά Άννα. Ποιός ξέρεις ίσως να φάμε κάποια άλλα....
Διαγραφή