A 4.8 kilos leerfish in shallow murky waters... Λίτσα 4,8 κιλών σε ρηχα και θολά νερά....

You may find this article in English at the end of the Greek version.

Title: A 4.8 kilos leerfish in shallow murky waters...

Video & Φωτογραφία : Ζαχαρίας Σκευοφύλαξ

Επιτέλους έφτασε η στιγμή να πατήσω για άλλη μια φορά στην αγαπημένη μου Κάρπαθο. Με το που έφτασα σπίτι, αγκαλιές και φιλιά με τους γονείς και γρήγορο ξεφόρτωμα του αμαξιού. Η πρόβλεψη έδινε 3 ΒΒΔ και μετά το γνωστό 6αρη. Έτσι δεν υπήρχαν περιθώρια για χάσιμο χρόνου. Πήρα τον απαραίτητο εξοπλισμό για ένα ρηχό ψάρεμα κι έφυγα με το αμάξι. Με το που έφτασα στην παραλία που είχα διαλέξει, ο καιρός είχε αρχίσει να φορτώνει. Βούτηξα αμέσως για να ψαρέψω όσο μου επέτρεπε ο καιρός. Η ορατότητα σε αρκετό καλό σημείο. Πολλοί σκάροι εμφανίστηκαν στο πρώτο καρτέρι, αλλά εγώ έψαχνα σαργούς. Προχώρησα λίγο πιο κάτω και καρτέρεψα πίσω από δύο πέτρινες προεξοχές. Ανάμεσά τους φάνηκε ο πρώτος καλός σαργός. Το ψάρι γεμάτο περιέργεια, πέρασε πίσω από την μια προεξοχή κι ήρθε να δει τι ήταν αυτό που κρυβόταν πίσω από τις πέτρες. Μου έδωσε όλο τον χρόνο να σημαδέψω και να πατήσω την σκανδάλη. Έτσι έπιασα τον πρώτο μισόκιλο καλοκαιρινό σαργό την Καρπάθου. 

O 1ος του Καρπάθικου καλοκαιριού!!!

Όλος χαρά τον έβαλα στην σημαδούρα και συνέχισα. Έκανα πολλά καρτέρια, αλλά μεγάλους σαργούς δεν βρήκα. Σε ένα από τα πολλά καρτέρια, είδα μπροστά μου ωραίους σκάρους. Έψαξα να βρω τον αρχηγό του κοπαδιού που είναι και το πιο μεγάλο ψάρι. Τον είδα και βούτηξα. Ο μεγαλύτερος σκάρος πέρασε μπροστά μου για να με επιθεωρήσει και εγώ του έριξα κι έπιασα το 2ο ψάρι της ημέρας. 

Να και ο 1ος σκάρος!!!

Ήταν ένας σκάρος 780 γρ. Αποφάσισα να μην πιάσω άλλους σκάρους, αλλά να ψάξω για σαργούς. Λες και το κατάλαβαν, οι σκάροι έκαναν παρέλαση μπροστά μου... Σχεδόν σε όλα τα καρτέρια μου, σκάροι ανακατεμένοι με άσπρους γερμανούς, εμφανίζονταν μπροστά μου. Δεν υπήρχαν ιδιαίτερα μεγάλα ψάρια για να αναθεωρήσω την απόφαση μου κι έτσι συνέχισα τα καρτέρια μου. Οι σκάροι απτόητοι κυκλοφορούσαν μπροστά μου. Μετά από λίγο, δύο μεγάλα κοπάδια από κεφάλους εμφανίστηκαν. Τα μεγαλύτερα ψάρια ήταν ήρεμα. Το 2ο κοπάδι με τα μικρότερα ψάρια ήταν τρομαγμένα. Με το που πλησίασα σκόρπισαν. 

"Λες να υπάρχει κάποιος κυνηγός τριγύρω???" αναρωτήθηκα και συνέχισα. Είχα πλησιάσει σε κάτι ξενέρια, σκεπτόμενος για ένα ακόμη καρτέρι. Δεν έχω προλάβει να τελειώσω την σκέψη μου και πετάγεται μπροστά μου μια ωραία λίτσα. Το ψάρι κάνει να φύγει και εγώ κάνω έναν λαρυγγισμό. Γυρίζει να με δει, δίνοντάς μου όλο τον χρόνο να ετοιμαστώ και να σημαδέψω. Πατάω την σκανδάλη και την πετυχαίνω στο κέντρο. Η λίτσα προσπαθεί να φύγει, αλλά η βέργα την έχει πετύχει την σπονδυλική της στήλη. Πάει λίγο πιο κάτω, αλλά προσπαθεί να τρυπώσει σε μια σχισμή. Την προλαβαίνω, την πιάνω από την ουρά και μετά από τα βράγχια. Εκεί τελείωσε και η μάχη αλλά και το ψάρεμα μου. Ήταν μια λίτσα 5 κιλών και την έπιασα από την επιφάνεια, σε βάθος περίπου δύο μέτρων!!! 

Αυτό μάλιστα, 4,8 κιλά!!!

Όλος χαρά την τακτοποίησα, ευχαριστώντας τα Ουράνια για το απρόσμενο δώρο Τους. Ο καιρός είχε αρχίσει να αγριεύει. Αποφάσισα να βγω κάνοντας μερικά καρτέρια. Σε ένα από αυτά, μέσα στην θολούρα, προσγειώνομαι απάνω στα βράχια και γαντζώνομαι πάνω τους. Τα κύματα με κουνάνε αλλά εγώ παραμένω πεισματικά στο πόστο μου. Εμφανίζονται κάποιοι σκάροι όλο περιέργεια. Τότε από τα αριστερά μου εμφανίζεται ένας μεγάλος και μοναχικός κέφαλος. Το ψάρι ήρεμο περνάει από μπροστά μου κι εγώ έχω όλο τον χρόνο που θέλω για να τον σημαδέψω και να του ρίξω. Ο κέφαλος χάνεται μέσα στην θολούρα. Εγώ μην ξέροντας την βολή μου λόγω των κυμάτων, ορμάω στο ψάρι και το πιάνω. Ήταν 1,7 κιλά. 

Να και ο κέφαλος...

Μετά από αυτό το γεγονός βγήκα. Ο καιρός είχε αγριέψει αρκετά, κάνοντας την έξοδο μου δύσκολη. 

Τέλος για σήμερα!!!

Τελικά βγήκα. Πήγα σπίτι όλος χαρά, όπου με περίμενε το σόι. Περιχαρής είδαν τα ψάρια και ειδικά την λίτσα.

'Όλα μαζί!!!

Τα λόγια είναι περιττά!!!

 Ο δε Παναγιώτης (6 χρονών, γνωστός καβουρομάχος κι όχι μόνο), άνοιξε διάπλατα τα μάτια του και δεν πίστευε τι έβλεπε. Όταν μάλιστα του είπα να την πιάσει για φωτογραφία, μόνο που δεν κατουρήθηκε από την χαρά του. Την έπιασε με το ένα χέρι, αλλά του ήταν βαριά.

"Με τα δύο σου χέρια και γύρνα να σε δει ο μπαμπάς για φωτογραφία..." του είπα....

Translation of the above article.

Title:A 4.8 kilos leerfish in shallow murky waters...

Video & photos : Zacharias Skevofilax. 

Finally, the time had come to set foot once again on my beloved island of Karpathos. As soon as I got home, hugs and kisses with my parents and a quick unloading of the car. The forecast was for 3 Beaufort NNW winds and the next day it would be again the familiar 6 Beaufort NNW winds. So there was no time to loose. I took the necessary diving gear for some shallow spearfishing and drove away. As soon as I arrived at the beach I had chosen, the weather had started to change. I immediately dived in to fish as much as the weather would allowed. The visibility was quite good. Many parrotfish (Sparisoma cretense) appeared in the first ambush, but I was looking for white sea bream (Diplodus sargus). I swam a little further down and stopped behind two stone ledges. Between them the first good white sea bream appeared. The fish, full of curiosity, passed behind one of the ledges and came to see what was hidden behind the rocks. It provided me all the necessary time to aim and pulled the trigger. That's how I caught the first half-kilo summer white sea bream on Karpathos island. (1st Picture: The 1st fish of the summer in Karpathos island!!!). I happily put the fish on the buoy and continued. I made many ambushes, but I didn't find any big white sea breams. In one of the many ambushes, I saw some nice parrotfish in front of me. I looked for the leader of the school, which is also the biggest fish. I saw it and dove in. The biggest parrotfish passed in front of me to inspect me and I shot it and caught the 2nd fish of the day. (2nd Picture: The 1st parrotfish!!!). It was a 780 gr parrotfish. I decided not to catch any more parrotfish, but to look for white sea bream. As if they red my thoughts, the parrotfish paraded in front of me. In almost all my ambushes, parrotfish mixed with streamlined spinefoot (Siganus argenteus), appeared in front of me. There were no particularly large fish to reconsider my decision so I continued my fishing. The parrotfish undauntedly swam in front of me. After a while, two large schools of mullet (Mugil cephalus) appeared. The larger fish were calm. The second school of smaller mullets was scared. As soon as I got closer, they scattered.

"It seems that there is a predator around???" I asked myself and continued. I had approached something ledges, thinking about another ambush. I haven't had time to finish my thoughts and a beautiful leerfish (Lichia amia) jumped in front of me. The fish made a run for it and I let out a soft sound from my throat. It turned to look at me, giving me plenty of time to get ready to aim. I pulled the trigger and spear found its target in the center. The fish tried to escape, but the spear had hit its spine. It went a little further down, but tried to squeeze through a crack. I caught it, grabbed it by the tail and then by the gills. That's where the battle and my fishing ended. It was a 5 kilo leerfish and I caught it from the surface, at a depth of about two meters!!! (3rd Picture: Now we are talking, 4.8 kilos!!!). I happily arranged it, thanking the Heavens for Their unexpected gift. The weather was starting to get rough. I decided to go out doing some ambushes. In one of them, in the blur, I landed on the rocks of the seafloor and grabbed onto them. The waves were shaking me but I stubbornly remain at my post. Some curious parrotfish appeared. Then a large and solitary mullet appeared to my left. The fish calmly passed in front of me and I had all the time I needed to aim and pulled the trigger. The mullet disappeared into the murky waters. Not knowing how good was my shot because of the waves, I rushed to the fish and caught it. It was 1.7 kilos fish. (4th Picture: Here is the mullet...). After this incident, I went out. The weather had gotten quite rough, making my exit difficult. (5th Picture: Done for today!!!). Finally I got out. I went home happily, where my family was waiting for me. They were delighted to see the fish, especially the leerfish. (6th Picture: All the fish together!!!).  Panagiotis (6 years old, a well-known crab fighter and more), opened his eyes wide and couldn't believe what he was seeing. When I even told him to grab the leerfish for a photo, he almost peed his pants from his joy. He grabbed it with one hand, but it was heavy for him. 

"Grab it with both your hands and turned towards your dad for a photo..." I told him.... (7th Picture: No comments!!!).