Ένα ψάρι της αβύσσου στην επιφάνεια & άλλα..A fish of the abyss on the surface & more...

You may find this article in English at the end of the Greek version.

Title: A fish of the abyss on the surface & more...

Video & Φωτογραφία : Ζαχαρίας Σκευοφύλαξ

30 Απριλίου 2025. Το πλάνο ήταν να προλάβω τον καιρό. Θα βουτούσα πριν τον κάβο και μετά θα γύριζα στον νοτιά. Ευχόμουν να μην ήταν πολύ ισχυρός ο νοτιάς, για να μπορέσω να ψαρέψω μετά τον κάβο. Ξύπνησα από τα άγρια χαράματα και όπου φύγει-φύγει. Κάποια στιγμή κοίταξα να δω την θερμοκρασία. Το αμάξι έλεγε 1^οC!!! Ψιλό-ανατρίχιασα.

Έκανε λίγο κρύο...

"Το χόμπι θέλει θυσίες...το ίδιο και η τρέλα...χαχα.." γέλασα για να ζεστάνω την παγωμένη νυχτερινή πορεία μου. Μετά από μια ώρα είχα φτάσει. Ντύθηκα απίστευτα γρήγορα και βούτηξα. κολύμπησα προς τα βράχια. Με τόπου φτάνω βλέπω μια τσιπούρα στον βυθό. Βουτάω και πλησιάζω. Την είχε τυλίξει μια σκολόπετρα και μερικές πορφύρες. Φαινόταν να την είχαν χτυπήσει με ψαροντούφεκο και είχε ξεψαρίσει. Δεν άντεξε όμως τις πληγές της και κατέληξε. Λυπήθηκα... 

Ποιος να φταίει άραγε???

Λίγο πιο κάτω ένα χταπόδι μέσα σε ένα τσιμεντόλιθο. Με το που το πλησιάζω, μου πετάει μελάνι στην μούρη μου. 

Έτοιμο να με πυροβολήσει!!!

Το χαϊδεύω μια-δυο φορές. Σε μια στιγμή βλέπω ένα όστρακο που το είχε φάει. Το πιάνω και καθώς τραβάω το όστρακο έξω, πετάγεται και το χταπόδι. Το πιάνω από ένα πλοκάμι και φεύγω για την επιφάνεια. Στον δρόμο το αφήνω ελεύθερο. Με το που αντιλαμβάνεται ότι είναι ελεύθερο, μου πετάει μελάνι και φεύγει για τον βυθό. Μπήκε μέσα στην θολούρα για να πάρει δρόμο κολλητά με τον βυθό!!! Χαμογέλασα και συνέχισα. Συνεχίζοντας πιο κάτω, παρατηρώ ότι κάτι υπάρχει στον βυθό, αλλά δεν είμαι και πολύ σίγουρος. Βουτάω και καθώς πλησιάζω, κινήθηκε προς τα εμπρός. Μια καλή σουπιά, σημαδεύω και πετυχαίνω το πρώτο τρόπαιο της ημέρας. Δεν τραβάω όμως την βέργα που είχε καρφωθεί στην άμμο. Πλησιάζω και η σουπιά γεμίζει το περιβάλλον τριγύρω της με σύννεφα μαύρου καπνού. 

Το 1ο αλλά νόστιμο τρόπαιο!!!

"Λες κι έχει πέσει κάποιος πύραυλος..." σκέφτηκα. Έπιασα την βέργα μετά την σουπιά και την τράβηξα έξω από την άμμο, ασφαλίζοντας  έτσι το θήραμά μου. Ήταν μια χοντρή σουπιά των 680 γρ. Όταν η βέργα καρφώνεται στην άμμο, υπάρχει περίπτωση, η άμμος να κλείσει τα φτεράκια και τραβώντας έξω την βέργα να φύγει πάνω από την βέργα το τρόπαιο. Την έχω πατήσει έτσι με ένα λαβράκι, με αποτέλεσμα να χάσω το ψάρι. Συνέχισα τα άκαρπα καρτέρια μου....Προχωράω κι άλλο για να φτάσω στον κάβο, όταν αντιλαμβάνομαι ένα καλό μουγκρί να έχει βάλει το κεφάλι του μέσα σε μια σχισμή κι όλο το υπόλοιπο σώμα να είναι έξω!!! Μάλιστα το ψάρι είναι ανάποδα μέσα στη σχισμή. Πλησιάζω και του ρίχνω μια στο κεφάλι. Το μουγρί χτυπήθηκε λίγο κι εγκατέλειψε την μάχη. Ήταν 2,5 κιλά. 

Το σεβίτσε ετοιμάζεται...

"Το σεβίτσε ετοιμάζεται..." σκέφτηκα και το κρέμασα στη σημαδούρα. Πλησιάζω τον κάβο και είμαι κοντά στα βράχια για να δω πόσο δυνατός είναι ο καιρός. Εκείνη την στιγμή, βλέπω ότι έχει απομείνει από μια παλαμίδα. Κάποιος ψαράς την έπιασε και έβγαλε τα δυο φιλέτα και πέταξε το υπόλοιπο ψάρι που δεν τρώγεται. 

Ότι απέμεινε από έναν πολύ γρήγορο κυνηγό...

Ασχολήθηκα λίγο για το βίντεο, όταν μια κίνηση μου τράβηξε το ενδιαφέρον. Καθώς ακουμπούσα την παλαμίδα στον βυθό, όπου και την βρήκα, κατα λάθος τρόμαξα μια μικρή μουδιάστρα, που ήταν κρυμμένη κάτω από την άμμο. Δεν την είχα πάρει χαμπάρι. Είναι ένα είδος σαλαχιού που έχει ρεύμα!!! Όταν αισθανθεί φόβο εκκενώνει το ηλεκτρικό της φορτίο και το κάτω μέρος του από άσπρο γίνεται ροζ!!! 

Η μικρή μουδιάστρα...

Με το που έβαλα το χέρι μου από πάνω της για να δείξω στο βίντεο το μέγεθος της, η μουδιάστρα τρομοκρατημένη διπλώθηκε και έμοιαζε σαν αυγό!!! Το τούμπαρα μια-δυό φορές για να έρθει στα ίσα του. Όταν την πλησίασα από πίσω και άγγιξα την ουρά της τα ίδια μου έκανε. Την τούμπαρα ξανά. Γύρισε και με κοίταξε!!! Προσπάθησα να το ταΐσω, αλλά χτυπώντας τα πτερύγια της, χώθηκε κάτω από την άμμο. 

"Αρκετά την τρομάξαμε Ζάχο..." είπα στον εαυτό μου, μπήκα στο αυτοκίνητο και οδήγησα κοντά στον κάβο. Κρύωνα όμως όταν βγήκα από το νερό. Κοίταξα το καντράν του αυτοκινήτου και έμεινα παγωτό. Η θερμοκρασία λίγο πριν τις 9:00 πμ ήταν 2^οC!!!

Το κρύο συνεχίζεται...

"Ζήτω η τρέλα..." Είπα φωνάζοντας δυνατά και λύθηκα στα γέλια. Ο καιρός δεν ήταν και ιδιαίτερα δυνατός, αλλά τα είχε θολώσει όλα. Πλακώθηκα στα καρτέρια. Στα περισσότερα καρτέρια δεν είδα τίποτε, ούτε γόπα που λένε. Σε ένα όμως, μου ήρθε ένα λαβράκι από τα δεξιά μου. Ήρθε πολύ κοντά μου κι από πίσω και δεν το πήρα χαμπάρι. Όταν έφυγε με γκάζια, τότε το αντιλήφθηκα. Ήταν περίπου 2 κιλά. Στην ίδια βουτιά κι ενώ σκέφτομαι να αναδυθώ, από την αντίθετη μεριά, περνάει με ταχύτητα ένα πιο μεγάλο γοφάρι. Όπως έχω στρίψει κοιτώντας προς τα εκεί που έφυγε το λαβράκι... έτσι το γοφάρι με βρήκε προετοιμασμένο. Ενστικτωδώς σημαδεύω και πατάω την σκανδάλη. Το ψάρι χάθηκε μέσα στην θολούρα κι εγώ έμεινα με την απορία τι έγινε. Δεν τραβούσε το σχοινί και θεώρησα ότι είχα αστοχήσει. Καθώς αναδύομαι δυσαρεστημένος από την έκβαση της βολής, βαριεστημένα αρχίζω να μαζεύω το σχοινί, το οποίο είναι βαρύ!!! Συναγερμός. Η βέργα έρχεται πολύ βαριά με σχεδόν καθόλου τραντάγματα. Με το που έρχεται στην επιφάνεια το γοφάρι ξερνάει ότι είχε φάει, σημάδι ότι η βολή ήταν πολύ καλή και το ψάρι μη ξέροντας τι να κάνει, άδειασε το στομάχι του... 

Άδειασε το στομάχι του...

Το παίρνω αγκαλιά, του δίνω ένα γρήγορο τέλος, αγκαλιές, φιλιά και βουρ για έξω. Ευχαριστώντας τα Ουράνια για το εκπληκτικό Τους δώρο, αποφάσισα για να κόψω δρόμο. 

Τέλος για σήμερα.... έτσι νόμιζα...

Περνάω από κάτι εγκαταστάσεις κι εκεί βλέπω κάτι το απίστευτο. Μέσα στην απόλυτη θολούρα κάτι γυάλισε κοντά στην επιφάνεια. Όμως αυτή η γυαλάδα, κινήθηκε!!! Είναι ένα ψάρι που το έχω δει το διαδύκτιο, στην Ιαπωνία, στην Καλιφόρνια και μάλιστα λέγεται ότι είναι ψάρι της αβύσσου. Υπάρχουν 4 είδη και το μεγαλύτερο φτάνει τα 17 μ!!! Ναι καλά διαβάσατε, θεωρείται το μεγαλύτερο ψάρι με σκελετό. Το μεγαλύτερο το έχουν συνδυάσει με φυσικές καταστροφές. Πλησιάζει την επιφάνεια όταν είναι να κάνει σεισμό!!! Αυτό που είδα εγώ, ονομάζεται χαρτόψαρο ή ψάρι κουπί, φτάνει τα 3 μέτρα και απαντάται και στην Μεσόγειο. Το παρατήρησα κι έπαθα την πλάκα μου. 

Το εκπληκτικό χαρτόψαρο ή ψάρι κουπί!!!

Ένα λεπτεπίλεπτο ασημί ψαράκι, λες και είναι ένα κομμάτι αλουμινίου ή λεπτή φλούδα ασημιού, με διάφανα- αραχνοΰφαντα πτερύγια πολύ μεγαλύτερα από το σώμα του. Το χάζεψα αρκετά και το άφησα στην ησυχία του μιας και το τρομοκράτησα με το μέγεθος μου. Πλησιάζοντας την ακτή για να βγω, παρατήρησα μια ακόμη λάμψη στο θολό νερό, πιο μεγάλη αυτήν την φορά. Παίρνω μια βαθειά ανάσα και βουτάω. Τα δευτερόλεπτα περνούν χωρίς να φανεί κάτι. Προς το τέλος της βουτιάς μου έρχεται ένας ωραίος κέφαλος. Ψάχνω να δω μήπως το ακολουθεί κάτι καλύτερο. Όταν συνειδητοποιώ ότι είναι μόνος του, αν και έχει απομακρυνθεί, του ρίχνω και τον πετυχαίνω κοντά στην ουρά. 

Τώρα τέλος για σήμερα...

Ήταν ένας κέφαλος κοντά στο ενάμισι κιλό (1,4 κ). Βγαίνω και πάω στην αγαπημένη μου μικρή παραλία όπου αφού έβγαλα τις φωτό που ήθελα, καθάρισα τα ψάρια και...

Ώρα για επιστροφή...

Translation of the above article.

Title: A fish of the abyss on the surface & more... 

Video & photos : Zacharias Skevofilax. 

30th of April, 2025. The plan was to fish before the weather changes. I would dive before the cape and then face the south winds. I wished the south winds weren't too strong, so that I could fish after the cape. I woke up earlier than the dawn and drive away. At one point I looked to see the temperature. The car's instrument showed 1°C!!! I got goosebumps. (1st Picture: It was a bit cold...). 

"Hobbies require sacrifices...so does madness...haha.." I laughed to warm up my icy night drive. After an hour I had arrived where I wanted to be. I got dressed incredibly quickly and dived in. I swam towards the rocks. As I got there, I saw a gilt-head (sea) bream (Sparus aurata) on the bottom. I dived in and got closer. It was covered with a bearded fireworm (Hermodice carunculata) and some red-mouthed rock shell (Stramonita haemastoma). It looked like she had been hit with a speargun and got free. But it couldn't heal its wounds and ended up dying. I felt sorry for it... (2nd Picture: Who is to blame???). A little further down, a common octopus (Octopus vulgaris) was inside a concrete block. As soon as I approached it, it threw ink in my face. (3rd Picture: Ready to shoot me!!!). Gently I stroked it a couple of times. In a moment I saw a shell that it had eaten. I grabbed it and as I pulled the shell out, the octopus jumped out too. I grabbed it by a tentacle and headed for the surface. On the way, I let it go. As soon as it realised that it was free, it threw ink at me and headed for the bottom. It entered the turbidity and swam along the seafloor !!! I smiled and continued. Continuing further down, I noticed that there was something on the bottom, but I was not too sure. I dived and as I got closer, it moved forward. I aimed at a good common cuttlefish (Sepia officinalis) and achieved the first trophy of the day. The spear got stuck into the sandy sea bed. However, I did not pull the spear out of the sandy floor. I got closer and the common cuttlefish filled the surroundings with clouds of black ink. (4rd Picture: The 1st but delicious trophy!!!). 

"It's like a rocket has crashed here..." I thought. I grabbed the spear after the common cuttlefish and pulled it out of the sand, thus securing my prey. It was a fat common cuttlefish weighing 680 grams. Usually, when the spear is stuck in the sand, there is a chance that the sand will close the flaps of the spear and when it is pulled out, the trophy will pass over the spear and get free. This incident had happened with a sea bass (Dicentrarchus labrax) resulting in losing the fish. I continued my fruitless efforts....I moved further to reach the cape, when I notice a good Conger eel (Congridae) had put its head in a crack and the rest of its body was outside!!! In fact, the fish was upside down in the crevice. I approached and shot it on its head. The  Conger eel struggled a bit but gave up the fight. It was 2.5 kg. (5th Picture: The ceviche is being prepared...). 

"The ceviche is..." I thought and hang it on the buoy. I approached the cape and was close to the rocks to see how strong the weather was. There, I saw what was left from a bonito (Sarda sarda). A fisherman caught it and removed the two fillets and threw away the rest, which was not eatable. (6th Picture: What was left of a very fast predator...). While I was busy filming the bonito, a movement caught my attention. As I was putting the bonito where I found it, I accidentally scared a small stingray that was hidden under the sand. I had not realised its presence. It was a type of stingray that has electricity and it is being called common torpedo or eyed electric ray (Torpedo torpedo)!!! When it senses fear, it discharges its electrical charge and its underside turns from white to pink!!! (7th Picture: The little common torpedo or eyed electric ray...). As soon as I put my hand on it to show its size on the video, the common torpedo folded up in terror and looked like an egg!!! I touched it a couple of times to get back to its original size. When I approached it from behind and touched its tail, the common torpedo did the same thing. I touched it again. It turned and looked at me!!! I tried to feed it, but flapping its fins, it hid under the sand.

"We scared it enough, Zac..." I said to myself, got in the car and drove closer to the cape. But I was cold when I got out of the water. I looked at the car's dashboard and froze. The temperature just before 9:00 am was 2°C!!! (8th Picture: Still, it is cold ...). 

"Long live madness..." I said, shouting loudly and burst out laughing. The weather wasn't particularly rough, but it had blurred everything. I did many ambushes. In most ambushes I didn't see anything, not even baitfish. However, in one them, a sea bass came to my right. It came very close to me and from behind and I didn't notice it. When it sped away, I realised it. It was about 2 kilos. In the same dive and while I was thinking about surfacing, from the opposite side, a large bluefish (Temnodom saltator) passed by at speed. As I had turned to look towards where the sea bass left off... so the bluefish found me prepared. Instinctively I aimed and pulled the trigger. The fish disappeared into the murky waters and leaving me wondering what happened. I did not feel any resistance on the fishing line, so I thought I had missed. As I surfaced, dissatisfied with the outcome of the shot, I boredly started to reel in the line, which felt heavy!!! My senses went to the maximum.. The spear came in very heavily without any resistance. As soon as it came to the surface, the bluefish vomited what it had eaten, a sign that the shot was very good and the fish, not knowing what to do, emptied its stomach...(9th Picture: It emptied its stomach...). I took it in my arms, gave it a quick end, many hugs, kisses and go outside. Thanking the Heavens for their amazing gift, I decided to get out, using a short cut. I was passing by some facilities and there I noticed something incredible. In the absolute blur, something shined near the surface. But this shine, moved!!! It was a fish that I'd seen on the internet, in Japan, in California and it was said to be a fish of the abyss. There are 4 species and the largest reaches 17 m!!! Yes, you read that right, it is considered the largest fish with a skeleton. The largest one has been associated with natural disasters. It approaches the surface when an earthquake is about to happen!!! What I saw is called oarfish (Trachipterus trachypterus,), it reaches 3 meters and is also found in the Mediterranean Sea. I was amused seeing it. (10th Picture: The amazing oarfish!!!). A delicate silver fish, as if it were a piece of aluminum or thin silver skin, with transparent, spider-like fins much longer than its body. I stared at it for a while and left it alone since I had frightened it with my size. As I approached the shore to get out, I noticed another flash in the murky water, bigger this time. I took a deep breath and dived in. The seconds passed without anything being seen. Towards the end of the dive, a nice grey mullet (Mugil cephalus) came towards me. I checked to see if something better was following it. When I realised it was alone, even though it had moved away, I pulled the trigger and hit it near its tail. (11th Picture: Done for today...). It was a grey mullet weighing about one and a half kilos (1.4 kg). I went out and go to my favourite small beach where, after taking the photos I wanted, I cleaned the fish and... (12th Picture: Time to return...).