Καρπάθικη Πασχαλιά με μαύρα & άσπρα ψάρια!!! Easter in Karpathos Island with groupers & other fish!!!

You may find this article in English at the end of the Greek version.

Title: Easter in Karpathos Island with groupers & other fish!!!

Video & Φωτογραφία : Ζαχαρίας Σκευοφύλαξ

Έφτασα νωρίς το πρωί στην αγαπημένη μου Κάρπαθο για το Πάσχα. Η θάλασσα κολλημένη!!! Τέτοια ευκαιρία είναι πολύ σπάνια στο νησί κι έτσι ξεκίνησαν τα πλάνα για μια απογευματινή βουτιά. Έφτασα στο σπίτι όπου και έπεσαν οι απαραίτητες αγκαλιές-φιλιά με τους έκπληκτους γονείς. Αφού τελείωσαν τα διάφορα, άρχισα να ετοιμάζομαι για την απογευματινή βουτιά. Ήμουν όμως κουρασμένος από το ταξίδι κι έτσι αποφάσισα να ψαρέψω μόνο ρηχά. Έφτασα μετά από μισή ώρα οδήγησης εκεί που ήθελα και με αγωνία βούτηξα. Η θάλασσα ήταν λίγο θολή, αλλά αυτό δεν με ένοιαξε. Προχώρησα ψάχνοντας σαργούς. Οι σκάροι είχαν αρχίσει να καταφτάνουν κοπαδιαστά, αλλά αποφάσισα να μην ασχοληθώ μαζί τους. Ο ελαφρύς κυματισμός με δυσκολεύει στα πολύ ρηχά. Έτσι ο πρώτος καλός σαργός με δυσκόλεψε αρκετά, καθώς με κουνούσαν τα μικρά κύματα κι ο σαργός κρύβεται πίσω από τις σάρπες, που έτρεχαν δεξιά-αριστερά σαν τρελές. Τελικά κατάφερα να πετύχω το πρώτο ψάρι της ημέρας. Ήταν ένα ψάρι των 480 γρ. 

Το 1ο ψάρι στην Κάρπαθο φέτος....

Λίγο πιο κάτω, στο ίδιο τρομερό βάθος των 20 εκατοστών, καρτερεύω πάνω σε μια πέτρα και περιμένω. Έρχεται προς το μέρος μου ένα μεγάλο κοπάδι σκάρων, αλλά από πίσω ακολουθεί ένας ωραίος σαργός, που δεν ξέρει τι να κάνει. Του ρίχνω, αλλά προλαβαίνει να στρίψει. Όμως η βέργα τον πετυχαίνει και τον περνάει σουβλάκι κι ο σαργός πέφτει στον βυθό. Πιάνω έτσι τον 2ο σαργό που είναι περίπου 500 γρ. 

2ος και λίγο πιο μεγάλος 520 γρ.

Σε μια γνωστή τρύπα, στα πολύ βαθειά που ξέρω, έχει μέσα σαργούς. Πλησιάζω σιγά-σιγά και προσεχτικά. Κοιτάζω μέσα και βλέπω ότι υπάρχουν σάλπες αλλά και σαργούς. Υπάρχει ένα μεγάλο ψάρι ανάμεσά τους κι αυτό θέλω. Περιμένω την κατάλληλη στιγμή και πετυχαίνω αυτό που θέλω. Έτσι πιάνω τον 3ο μου σαργό που είναι 900 γρ!!!

Να κι ο μεγάλος!!!

Όλος χαρά τον τακτοποιώ στην ψαροβελώνα μου, όταν συνειδητοποιώ δίπλα μου υπάρχει μια καλή σουπιά. Οπλίζω όπως-όπως, ενεργοποιώ την υποβρύχια κάμερα μου και πατάω την σκανδάλη. Πιάνω μεν την σουπιά αλλά στο βίντεο δεν υπάρχει η βολή. 

Την έφαγε η περιέργεια...

"Μια χαρά...Συνεχίζουμε..." σκέφτηκα όλος χαρά. Αυτό που μου έκανε εντύπωση ότι υπάρχει ένα μάλλον καινούργιο είδος καβουριών, οι αραχνοκάβουρες. Πλακέ καβούρια με μακριά πόδια, να τσιμπολογούν τα φύκια που υπάρχουν πάνω στους βράχους. 

Αραχνοκάβουρας, ένα νέο είδος...

Τους έχω δει τα τελευταία χρόνια, αλλά έχουν εξαπλωθεί με απίστευτο ρυθμό. Τους βρίσκω στα ρηχά παντού. Καθώς προχωράω στο ίδιο βάθος, παρατηρώ ότι ανάμεσα στους άσπρους γερμανούς, υπάρχουν και δύο ωραίες μουρμούρες. Η μια είναι λίγο πιο μεγάλη. Κρύβομαι πίσω από έναν βράχο και τον ξύνω λίγο. Η μεγαλύτερη μουρμούρα γυρίζει κι έρχεται προς το μέρος μου. Την κατάλληλη στιγμή πατάω την σκανδάλη και πιάνω ένα 400 γρ ψάρι. 

Καλώς την όμορφη...

Την ώρα που τακτοποιώ το ψάρι, η ματιά μου πιάνει έναν καλό σαργό να κρύβεται ανάμεσα σε δύο πέτρες. Με γρήγορες κινήσεις ετοιμάζομαι και κάνω ένα καρτέρι στην είσοδο της σχισμής. Μετά από μερικά δευτερόλεπτα, ο σαργός βγάζει το κεφάλι του για να δει τι γίνεται. Δε θέλω τίποτα περισσότερο και πατάω την σκανδάλη. Ο 600αρης σαργός πιάστηκε. 

Να κι ο φαφούτης...

Κοιτάζοντας καλύτερα, διαπιστώνω ότι από τον σαργό λείπουν τουλάχιστον τα δύο μπροστινά του δόντια!!! Όλος χαρά τον τακτοποιώ με τα άλλα ψάρια. Όμως εδώ και ώρα με παρακολουθεί ένας μεγάλος σκάρος. 

"Έχει τάσεις αυτοκτονίας....Ώρα να πιάσουμε κι έναν σκάρο..." σκέφτηκα. Κάνω ένα καρτέρι και ο σκάρος εμφανίζεται μπροστά μου. Πριν στρίψει στον επόμενο βράχο, πατάω την σκανδάλη και η βέργα τον πετυχαίνει στον σβέρκο. Είναι ένας σκάρος του κιλού. 

Είπα να πιάσω μόνο έναν σκάρο...

Αποφασίζω να γυρίσω προς την σημαδούρα για να βάλω τα ψάρια πάνω της. Βλέπω ένα μέρος που μου αρέσει και κάνω ένα καρτέρι. Εμφανίζονται σκάροι που τους ακολουθούν άσπροι γερμανοί. Αφήνω τα ψάρια να περάσουν και περιμένω. Από την αντίθετη πλευρά, έρχονται δύο ωραίοι κέφαλοι. Ο μεγαλύτερος είναι πιο κοντά. Σημαδεύω πριν φύγει και του ρίχνω. Όμως η βέργα τον πετυχαίνει χαμηλά στην κοιλιά. Ανοίγω το μουλινέ για να μην κοντράρει και μου σκιστεί. Μετά από λίγο έχω στα χέρια μου έναν κέφαλο των 1700 γρ. 

Ένας, αλλά μεγάλος...

Συνεχίζοντας, κάνω άλλο ένα καρτέρι πριν την σημαδούρα. Προσγειώνομε στον βυθό και περιμένω. Υπάρχουν διάφοροι σκάροι τριγύρω. Μάλιστα ένας αρκετά μεγάλος περνάει μπροστά από την βέργα. 

"Μόνο που δεν ξύστηκε πάνω της..." σκέφτηκα χαμογελώντας. Περιμένοντας στο ίδιο πόστο, γυρίζω το κεφάλι και βλέπω δίπλα μου ένα μεγάλο μάτι ενός μεγάλου λούτσου. Το ψάρι με προσπερνάει, αλλά είναι μεγάλος στόχος. Χωρίς να σημαδέψω όπως θα έπρεπε, πάτησα την σκανδάλη και φυσικά αστόχησα σε ένα ψάρι κοντά στα 4 κιλά!!! 

Κι όμως κατάφερα να αστοχήσω!!!

Τα ψάρια τελικά ήταν δύο, αλλά το προπορευόμενο ήταν το μεγαλύτερο.Τα έβαλα με τον εαυτό μου, όχι τόσο για την αστοχία, αλλά για την επιπολαιότητα και την σιγουριά. Βάζω τα ψάρια στην σημαδούρα κι αποφασίζω να βγω ψαρεύοντας. Έχοντας έντονα στην μνήμη μου του όλο θέμα με τον λούτσο,  βλέπω μπροστά και κάπως μακρυά μου έναν μεγάλο αυλόστομο. Σημαδεύω όσο μπορώ καλύτερα και πατάω την σκανδάλη. Η βέργα φεύγει με μεγάλη ταχύτητα και πετυχαίνει ένα τον αυλόστομο στο κεφάλι, τρία μέτρα μακριά!!! Ο αυλόστομος έχει περίπου το 1/4 σε όγκο σε σχέση με τον λούτσο που αστόχησα!!! 

Εδώ, αν και μικρότερος στόχος τα κατάφερα...

"Όλα πιάνονται κι όλα χάνονται ...." είπα στον εαυτό μου την ώρα που τακτοποιούσα το ψάρι. Εκείνη την στιγμή, απέναντί μου, κάτω από έναν βράχο υπάρχει ένα μαύρο ψάρι που με παρακολουθεί. Δεν είναι ροφός. Είναι ένα ροφοειδές πιο πλατύ από ροφό. Μέχρι να τακτοποιήσω τον αυλόστομο, να φτιάξω τα σχοινιά του ψαροντούφεκου, έχουν περάσει περίπου 5 λεπτά. Το ψάρι τον χαβά του. Οπλίζω και κάνω μια ήρεμη βουτιά προς το ψάρι. Εκείνο τίποτα. Όταν θεωρώ ότι είναι η κατάλληλη στιγμή, πατάω την σκανδάλη. Το ψάρι προλαβαίνει να γυρίσει, αλλά η βέργα το πετυχαίνει στο κέντρο και ψιλά. Η πίγκα έστριψε προς τον βράχο και απλά βυθίστηκε. Πήρα αγκαλιά την δίκιλη πίγκα  (2,3 κιλά), την γέμισα φιλιά ζητώντας της συγνώμη. 

Αυτό κι αν ήταν έκπληξη!!!

Έκανα μερικά καρτέρια καθώς κολυμπούσα για να βγω έξω. Σε μια γνωστή σπηλιά, είδα ένα περίεργο ολόλευκο σφουγγάρι, το οποίο δεν υπήρχε πέρσι το καλοκαίρι!!! 

Αυτό δεν υπήρχε πέρσι!!!

Συνέχισα την επιστροφή μου κάνοντας καρτέρια. Σε ένα από αυτά ένας καλό σκάρος με τριγυρνάει. 

"Σήμερα σου την χαρίζω.... Την επόμενη φορά όμως, δεν ξέρω..." σκέφτηκα και συνέχισα το καρτέρι μου. Κοιτάζοντας τριγύρω, αντιλαμβάνομαι ένα μαύρο κεφάλι να με κοιτάει κάτω από έναν βράχο, πίσω μου. Χωρίς να το πολύ-σκεφτώ, στρίβω σχεδόν 180 μοίρες, σημαδεύω και πατάω την σκανδάλη. Η βέργα πετυχαίνει τον ροφό κοντά στο μάτι. Μια μικρή μάχη άρχισε για να βγάλω τον ροφό έξω από τον βράχο. Η βολή δεν του δίνει και πολλά περιθώρια. Μετά από ελάχιστα δευτερόλεπτα, τον τραβάω έξω, από το αβυσσαλέο βάθος του ενάμισι μέτρου!!! Είναι ένας δίκιλος ροφός (2,2 κιλά), αγκαλιές φιλιά κι όλα τα σχετικά. Τι να ψαρέψω άλλο. Έχω αρκετό χρόνο να συνεχίσω...

Τι να πω...

"Ναι, αλλά αυτό λέγεται απληστία Ζάχο ..." είπα στον εαυτό μου κι ευχαριστώντας τα Ουράνια για τα υπέροχα δώρα Τους, βγήκα. Η πρώτη Καρπάθικη ψαριά στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία....κατά την γνώμη μου.

Η 1η βουτιά στην Κάρπαθο πήγε εξαιρετικά καλά!!!!

Translation of the above article.

Title: Easter in Karpathos Island with groupers & other fish!!!

Video & photos : Zacharias Skevofilax.

I arrived early in the morning in my beloved Karpathos Island for Easter holidays. The sea was calm!!! Such an opportunity was very rare on the island and so the plans for an afternoon swim began. I arrived at home, where the necessary hugs and kisses with the surprised parents took place. After the various things were taking care, I started getting ready for the afternoon expedition. But I was tired, due to the trip, so I decided to spearfish only in the shallows. After half an hour of driving, I arrived where I wanted to be and anxiously dived in. The sea was a little murky, but I didn't care. I started fishing, looking for white sea breams (Diplodus sargus). Parrotfish (Sparisoma cretense) had started to arrive in great numbers, but I decided not to bother them. The light waves made it difficult for me in the very shallows. So the first good in size white sea bream was quite difficult for me to catch, as I was being shaken by the small waves. The white sea bream was hiding behind the salema porgy (Sarpa salpa). which were running left and right like crazy. Finally I managed to catch the first fish of the day. It was a 480 gr fish. (1st Picture: The first fish in Karpathos for this year...). A little further down, at the same incredible depth of 20 cm, I ambushed on a rock and waited. A large school of parrotfish was approaching me, but a nice white sea bream was following behind. The white sea bream was nervous and did not know what to do. At the right moment, I pulled the trigger, but it managed to turn. Thus the spear stroke and skewered it and the fish falls to the sea floor. That was how I caught the 2nd white sea bream, which was about 500 grams.      (2nd Picture: The 2nd and a little bigger 520 gr...). A little further down, in a well-known hole, many fish were inside. I approached it slowly and carefully. Looking inside and I saw several salema porgy and white sea breams. There was a big fish among them and that was my target. I waited for the right moment and I achieved what I wanted. That was how I caught my 3rd white sea bream which was 900 grams!!! (3rd Picture: The biggest one, 900 gr!!!). I happily arranged it on my fishing hook, when I realised, next to me, there was a nice common cuttlefish (Sepia officinalis). I armed the speargun as fast as I could, activated my underwater camera, and pulled the trigger. I caught the cuttlefish, but the shot was not recorded in the video. (4th Picture: Curiosity kills...).

"So far, so good..." I thought happily. What struck me was that there was a rather new species of crab. Sally Lightfoot or else spider crab, (percnon gibbesi) are flat crabs with long legs, nibbling on the algae that grew on the rocks (5th Picture: A new species of crabs!!!). I'd seen them in recent years, but they had been spreading at an incredible rate. I find them in the shallows everywhere. As I was swimming on the same depth, I noticed that among the Streamlined spinefoot (Siganus argenteus) there were two nice stripped sea bream (Lithognathus mormyrus). One was a little bigger. I hid behind a rock and scratched it a little. The bigger stripped sea bream turned and swam towards me. I aimed and pulled the trigger, catching a 400 grams fish (6th Picture: Wellcome beautiful...). While I was taking care of the fish, my eyes caught the movement of a good white sea bream, hiding between two rocks. I got ready, as fast as I could, and ambushed at the entrance of the crevice. After a few seconds, the fish stack its head out to see what's going on. I didn't want anything better and I pulled the trigger. The 600 grams white sea bream was caught (7th Picture: Toothless white sea bream..). Looking closer, I noticed that the white sea bream was missing at least its two front teeth!!! I happily arranged it with the rest of the fish. But for a while, a large parrotfish had been following me.

"It has suicidal tendencies....It is time to catch the first parrotfish of the day..." I thought. As I ambushed, the parrotfish appeared in front of me. Before it got lost behind the next rock, I pulled the trigger and the spear found it in the neck. It was about one kilo. (8th Picture: One is enough for today...). I decided to head back to the buoy to put the fish on it. While swimming, I saw a spot I liked and decided to dive for an ambush. Parrotfish appeared, followed by Streamlined spinefoot  I let the fish to pass and waited. From the opposite side, two nice grey mullets (Mugil cephalus) appeared. The bigger one was closer to me. I aimed and before it swam away I shot it. But the spear found it low in its belly. I opened the reel so as the fish tried to get free, not to tear itself. After a while I had a 1.700 grams mullet in my hands (9th Picture: A big grey mullet...). Continuing, I did the last ambush before the buoy. I landed on the seabed and I waited. There were several parrotfish around me. In fact, a fairly large one passed in front of the spear.

"It almost scratched itself on the spear..." I thought, smiling. Waiting on the same post, I turned my head and saw next to me the large eye of a big barracuda.(Sphyraena sphyraena). The fish passed by me, providing a nice target. Confident by the size of the target, without aiming properly, I pulled the trigger and of course I missed a fish weighing close to 4 kilos!!! (10th Picture: I managed to miss!!!). Ultimately, there were two fish, but the one in front was the largest. I got mad at myself, not so much for the miss, but for my frivolity and confidence. I put the fish I had caught on the buoy and decided to go out. Hading vividly in my mind the previous miss, I sαw a large trumpetfish (Fistularia commersonii) in front of me and a bit far away. I aimed as best as I could and pulled the trigger. The spear flew away at high speed and hit the target in the head, three meters away!!! The trumpetfish was about 1/4 the size of the barracuda I missed!!!  (11th Picture: Even though it was a much smaller target, I did not miss...).

"Everything could be caught and everything could be lost..." I said to myself while I was arranging the fish. At that moment, about three meters away under a rock, there was a black fish watching me. It was not a dusky grouper (Epinephelus guaza) It was a fish broader than a grouper. To arrange the trumpetfish, fix the speargun ropes, it took me about 5 minutes. The fish was still looking at me. I armed the speargun and dove calmly towards the fish. When I thought it was the right moment, I pulled the trigger. The mottled grouper (Mycteroperca ruby) managed to turn, but the spear hit it in the center. The fish turned towards the rock and simply sank. (12th Picture: Now this is a great surprise!!!). I hugged the two-kilos mottled grouper (2.3 kilos), kissed it repeatedly and apologies. I did a few more ambushes as I swam to get out. In a well-known cave, I saw a strange all-white sponge, which wasn't there last summer!!!                     (13th Picture: This sponge wasn't there last summer!!!). In one of them, a good parrotfish was circling me.

"It is your lucky day.... But next time, I don't know..." I thought and continued my ambush. Looking around, I noticed a black head looking at me, under a rock behind me. Without thinking too much, I turned almost 180 degrees, aimed and pulled the trigger. The spear hit the dusky grouper close to the eye. A small battle began, to get the grouper out of the rock. The result of the shot didn't give it much chance to do anything. After a few seconds, I pulled it out, from the abysmal depth of one and a half meters!!! It was a two-kilogram dusky grouper (2.2 kilos). Hugs, kisses and all that. What else should I fish for? Even thought I had plenty of time to continue... (14th Picture: I am speechless...).

"Yes, but that's called greed, Zac..." I said to myself and thanking the Heavens for Their wonderful gifts, I went out. The first Carpathian fishing trip was crowned with complete success...in my opinion..                     (15th Picture: The first dive in Karpathos, in my opinion, went extremely well!!!).