Déjà vu με χταπόδια και σουπιές αλλά στο τέλος....Déjà vu with octopus and cuttlefish but at the end...

You may find this article in English at the end of the Greek version.

Title: Déjà vu with octopus and cuttlefish but at the end...

Video & Φωτογραφία : Ζαχαρίας Σκευοφύλαξ.

Ήρθε και η καινούργια χρονιά, το 2023. Δεν ξεκίνησε όμως ψαρευτικό με επιτυχία. Κάθε άλλο. Είναι από τις ελάχιστες χρονιές, από ότι θυμάμαι, που δεν έχει καθόλου ψάρια. Θέλω να πιστεύω ότι οφείλεται στους πολλούς σεισμούς γύρω από τη Αττική. (Εύβοια, Κόρινθο, Βιωτία, Φθιώτιδα κλπ). Όσες φορές και να πήγα, όχι μόνο δεν έπιασα κάτι, αλλά ούτε καν πάτησα την σκανδάλη του ψαροντούφεκου. Δεν είδα ούτε ένα ψάρι της προκοπής. Ακόμη και οι κέφαλοι ήταν άφαντοι!!! Λόγω όμως του έρωτα που νοιώθω για το ψαροντούφεκο, πήγα κι ας μην έπιανα τίποτε. Αυτή η λαχτάρα να κολυμπήσω, να ξεδώσω, να βρω την εσωτερική μου γαλήνη, με ωθούσε να πάω για βουτιά ή όπως την αποκαλούσα προπόνηση στα παγωμένα και θολά νερά. Έτσι ένα Σάββατο ξεκίνησα σε έναν ψαρότοπο στον Σαρωνικό, όπου η πρόβλεψη έδειχνε ισχυρούς νοτιάδες την εβδομάδα που πέρασε και ελαφρύ νοτιά την ημέρα που θα πήγαινα. Χαράματα βουτούσα σε μια θάλασσα που ήταν η επίτομη της μπουνάτσας!!! Η δε πολυπόθητη θολούρα δεν υπήρχε. Η πρόβλεψη είχε πέσει εντελώς έξω. Τι να έκανα? Βούτηξα και κολύμπησα μέχρι που άρχισα να κουράζομαι. Δεν είδα ούτε ένα ψάρι της προκοπής!!! Στον γυρισμό είπα να ακολουθήσω διαφορετικό δρόμο μήπως και.... Κάποια στιγμή έχω φτάσει σε ένα μέρος που το ξέρω από παλιά και η πλάκα σπάει σε ένα σημείο. Εκεί μαζεύει ψαράκια, αλλά ποτέ δεν έχω βρει κάτι μεγάλο. Πλησίασα το σημείο όπου είχε μαζευτεί ένα μεγάλο κοπάδι από καλόγριες (ψαράκια). Έκανα ένα καρτέρι μήπως... αλλά τίποτε κι εδώ. Αποφασίζω να φύγω. Καθώς περνάω από πάνω από το σπάσιμο, στην μια πλευρά του έχει κυριολεκτικά απλωθεί ένα καλό χταπόδι!!! Περί τα 2,5 με 3 κιλά το υπολογίζω. Κατεβάζω την σκάλα στο ψαροντούφεκο και του ρίχνω μια ανάμεσα στα μάτια. Το τραβάω επάνω και σε λίγα δευτερόλεπτα είχα πιάσει το πρώτο μου τρόπαιο του ΄23, ένα τρίκιλο χταπόδι!!! 

Άντε και του χρόνου...3 κιλά...

"Ας είναι κι έτσι..." είπα στον εαυτό μου και τράβηξα για την παραλία. Καθώς κολυμπάω το μάτι κάτι έπιασε. Ήταν δύο πέτρες, η μια πάνω στη άλλη. Όμως η επάνω έμοιαζε με σουπιά. Κοιτάζω καλύτερα και όντως είναι μια σουπιά, Εύκολος στόχος άμα την δεις. Βουτάω καταπάνω της και της ρίχνω. Πιάνω μια σουπιά 700 γρ. και βγήκα. 

Μεγάλη σουπιά 700 γρ!!!

"Πάλι καλά, γιατί με τις τελευταίες αψαρίες...." σκέφτηκα.

Την επόμενη μέρα ο καιρός είχε γυρίσει σε βοριά. Ξεκίνησα από τα υπήνεμα και θα γύριζα τον κάβο όπου και θα είχε αρκετό καιρό. Όπως τα περίμενα πάλι δεν κυκλοφορούσε τίποτε. Έκανα πολλά καρτέρια, αλλά μόνο γύλους έβλεπα. Παντού επικρατούσε μια απόλυτη νέκρα. Καθώς κολυμπάω, διαπιστώνω την ύπαρξη ενός καλού χταποδιού. Από το μέγεθος των ματιών του καταλαβαίνω ότι είναι αρκετά μεγάλο. Πάω στην σημαδούρα και αλλάζω ψαροντούφεκο. Παίρνω ένα πιο μικρό, γιατί το χταπόδι είναι χωμένο στο θαλάμι του. Πλησιάζω και του ρίχνω μια ανάμεσα στα μάτια. Το χταπόδι τρυπώνει κι αρχίζει μια μάχη για το ποιος θα κερδίσει. Η εύστοχη βολή έχει κάνει την απαιτούμενη ζημιά κι έτσι στην επόμενη βουτιά το τραβάω έξω. Είναι ένα χταπόδι 3,5 κιλών!!! 

3,5 κιλά!!! πολύ καλά...

Χαρούμενος το κρεμάω στην σημαδούρα. Ψαρεύω λίγο ακόμη και συνειδητοποιώ ότι μετά τον κάβο ο καιρός είναι αρκετά ισχυρός. Αποφασίζω να γυρίσω πίσω, να αφήσω την σημαδούρα και να πάρω το μικρό όπλο. Όμως διαπιστώνω μια γούβα πάνω στην άμμο. Η γούβα έχει το σχήμα μιας αρκετά μεγάλης σουπιάς. Φαίνεται το σώμα καθώς και τα πλοκάμια της. Συνεχίζω ψάχνοντας, όπου κάποια στιγμή βλέπω μια σουπιά να έχει γίνει ένα με τον αμμώδη βυθό. Κατεβάζω σκάλα και βουτάω. Η σουπιά ακίνητη, σημαδεύω και της ρίχνω. Η βέργα πετυχαίνει τον στόχο της και η θάλασσα τριγύρω γεμίζει μελάνια. Είναι απίστευτο πόση μεγάλη ποσότητα μελανιού μπορεί να έχει μια σουπιά. Είναι μια μεγάλη σουπιά και ζυγίζει 800 γρ.!!! 

Αυτή είναι ακόμη πιο μεγάλη, 800 γρ!!!

Déjà vu??? Έχω φτάσει λίγο πριν τον κάβο και ο καιρός τα έχει θολώσει αρκετά. αποφάσισα να κάνω 2-3 καρτέρια και να γυρίσω. Στο δεύτερο καρτέρι βλέπω μια αρκετά καλή τσιπούρα να με πλησιάζει από τα βαθειά και αριστερά μου. Ευτυχώς με κρύβει ένας βράχος. Με το που μπαίνει το ψάρι πίσω από τον βράχο, αλλάζω θέση και πάω και λίγο πιο μπροστά. Η τσιπούρα εμφανίζεται μπροστά μου, αλλά συνεχίζει να με πλησιάζει. Μόλις σιγουρευτώ για την απόσταση, πατάω την σκανδάλη. Η βέργα πετυχαίνει το ψάρι στην μέση και αυτό τρέχει αλλόφρονα να φύγει, αλλά είναι πολύ αργά. 

Η 1η χειμερινή βασίλισσα με την παρέα της του 23!!!

Επιτέλους ένα ψάρι κι ας είναι μεσαίο. Κοιτάζοντας καλύτερα, παρατηρώ ότι έχω πιάσει και μια καλόγρια μαζί με την τσιπούρα!!! Αν έχεις τύχει ή μάλλον ατυχία για την καλόγρια... Χαρούμενος επιστρέφω στο αμάξι. Τακτοποιώ τα ψάρια και οδηγώ προς τον κάβο. Ευτυχώς ο δρόμος πάει πολύ κοντά και ξαναβουτάω. Εδώ τα πράγματα είναι πιο δύσκολα. Έχει έντονο καιρό και μπόλικη θολούρα. Σε λίγο να και το πρώτο λαβράκι. Έρχεται καταπάνω μου αλλά δυστυχώς είναι μικρό. 

Το 1ο της χρονιάς...αλλά μικρό...

"Άλλη φορά φιλαράκο, ελπίζω να τα πούμε του χρόνου...." του είπα και το άφησα να φύγει. Μετά από μερικά καρτέρια μου ήρθαν δύο λαβράκια. Αν και είναι από τα πρώτα λαβράκια της χρονιάς που βλέπω, δυστυχώς κι αυτά είναι μικρά. Άλλη μια φορά μου ήρθαν άλλα δύο αργότερα. Δεν ξέρω αν ήταν τα ίδια. Λίγο πιο κάτω άλλο ένα μόνο του. 

"Τουλάχιστον είδαμε κάποια ψάρια, έστω και μικρά..." είπα στον εαυτό μου. Συνέχισα τα καρτέρια μου χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία. Σε ένα καρτέρι έρχεται ένα μεγάλο κοπάδι από σάρπες και βόσκει μπροστά μου. Κάποια ψάρια είναι αρκετά μεγάλα και μπαίνω στον πειρασμό μήπως και πετύχω 2-3 ψάρια με μια βολή. 

"Δεν ήρθαμε εδώ για τέτοια ψάρια Ζάχοοοο...." είπα και ευτυχώς συγκράτησα τον εαυτό μου. Σε ένα από τα τελευταία καρτέρια, καθώς περιμένω στον βυθό, εμφανίστηκε μπροστά μου το μεγάλο κοπάδι με τις σάρπες. Τα ψάρια ήταν ήρεμα από την προηγούμενη συνάντησή μας. Άφησα τα ψάρια να περάσουν παραμένοντας ακίνητος. Την όλη κατάσταση παρατηρούσε ένα καλό λαβράκι που ήταν πίσω και στα αριστερά μου. Δεν το είχα πάρει χαμπάρι. Το πρώτο αξιόλογο ψάρι της σεζόν. Ένα μοναχικό λαβράκι ήρθε να με δει. Μένω μαρμαρωμένος, περιμένοντας να δω τι θα κάνει. Το ψάρι αφού με περιεργάστηκε, προχώρησε μπροστά και απομακρύνθηκε ήρεμα. Δεν ήθελα τίποτε περισσότερο, γύρισα το ψαροντούφεκο, σημάδεψα αστραπιαία και πάτησα την σκανδάλη. Η βέργα πέτυχε το ψάρι στην μέση και αυτό απλά ξάπλωσε στον θολό βυθό. Πήγα πάνω του, το άρπαξα και αφού του έδωσα ένα γρήγορο τέλος, το γέμισα φιλιά και βγήκα. Ήταν 1,5 κιλά. 

Επιτέλους....

Δεν χρειαζόταν να ψαρέψω άλλο. Είχα πιάσει πολλά περισσότερα από ότι περίμενα. Καθώς έβγαινα είδα κάτι στον βυθό. Ένα σκοινί, σχημάτιζε μια καρδιά πάνω στον αμμώδη βυθό!!! Δεν ξέρω πως ή ποιος την έφτιαξε, εγώ ευχαρίστησα την θάλασσα για την ευγένία της. Καθάρισα τα τρόπαια μέσα στην θάλασσα, άλλαξα και έφυγα για το σπίτι. 

Κι εγώ αγαπώ!!!

Υ.Γ. Αυτήν την φορά, απολαύσαμε το λαβράκι με πατάτες και γλυκοπατάτες φούρνου μαζί με την Σταυρούλα. Η μεγάλη αναμονή στο να πιάσω ένα καλό ψάρι, το έκανε ακόμη πιο νόστιμο!!!  

Καλή μας όρεξη...

Translation of the above article.

Title: Déjà vu with octopus and cuttlefish but at the end...

Video & Photo : Zacharias Skevofilax. 

The new year had arriver, 2023. However, fishing did not start successfully. On the contrary. It is one of the few years, from what I remember, that was no fish at all. I believe it is due to the many earthquakes around Attica. (Evia, Corinth, Biotia, Fthiotida States, etc.). No matter how many times I went for spearfishing, not only did I not catch anything, but I didn't even pull the trigger of the speargun. I didn't see a single fish worth catching. Even the mullets (Mugil cephalus) were absent!!! But because of the love I feel for spearfishing, I went anyway. This longing for a swim, to be away from daily routine, to find my inner peace, pushed me to go for a spearfishing or as I called it, training in the icy and murky waters. So one Saturday, I set out for a fishing spot in the Saronic bay, where the forecast showed strong souther winds during last week and a light souther winds on the day I was going. At dawn I was diving in a sea that was the epitome of calmness!!! And the much desired blur was not there. The weather prediction had fallen completely off. What could I do. I dived and swam until I got tired. I did not see a single fish worth catching!!! On the way back I decided to follow a different path just in case.... At some point I'd reached a place I'd known long time ago and the slab breaks creating  many holes for the fish to hide. I always had seen small fish there, but I had never found anything big. I approached the spot where a large school of black damselfish (Chromis chromis) had gathered. I did a check just in case... but nothing here either. I decide to leave. As I swam over the broken rock, on its upper side a big common octopus (Octopus vulgaris) had literally spread its leg waiting!!! I estimated about 2.5 to 3 kilos. I lower the power of the speargun and shot it between the eyes. I pulled it up and in a few seconds I had caught my first trophy of 2023, a three kilo octopus!!! (1st Picture: Alleluia...3 kilos...).

"So be it..." I said to myself and headed for the beach. As I swam something caught my eye. They were two stones on top of each other. But the one on top, looked like a common cuttlefish (Sepia officinalis). I took a closer look and it was indeed a cuttlefish. Easy target if you could see it. I dived and shot it. I caught a 700 gr. cuttlefish and I went out. (2nd Picture: A big cuttlefish of 700 gr.).

"Not bad, because the last fishing expeditions..." I thought. 

The next day the weather had changed direction blowing from the North. I started from the leeward side and planned to turn the cape facing the North winds. As I expected, nothing was swimming around. I did many ambushes, but I only saw Mediterranean rainbow wrasse (Coris julis). An absolute deadness prevailed everywhere. As I was swimming, I saw of a good octopus. From the size of its eyes I realised that he was quite large. I went to the buoy and change the speargun. I took a smaller one, because the octopus was hiding in its chamber. I approached and shot it between the eyes. The octopus tried to escape under the rocks and a battle began. The perfect shot had done the required damage so on the next dive I pulled it out. It was a 3.5 kg octopus!!! (3rd Picture: 3.5 kg!!! Well done...). I happily put it on the buoy. I continued fishing and realised that after the cape the weather was quite strong. I decided to turn back, leave the buoy in the car and get the smaller speargun. At that moment I saw a print on the sand. The print had the shape of a fairly large cuttlefish. Its body I was visible as well as the tentacles. I started searching, where at some point I saw a cuttlefish that has become as the sandy bottom. I dived. The cuttlefish remained motionless. I aimed and pulled the trigger. The spear achieved its goal and the surrounding sea filled with ink. It's incredible how much ink a cuttlefish can produce. It was a large cuttlefish weighing 800 gr.!!! (4th Picture: This was even bigger, 800 gr.!!!)

Déjà vu??? I had arrived just before the cape and the weather had clouded the sea waters quite enough. I decided to do 2-3 ambushes and turn around. In the second ambush, I saw a pretty good gilt-head (sea) bream (Sparus aurata) approaching me from the depths and to my left. Fortunately, a rock was hiding me. As soon as the fish got behind the rock, I changed position and swam a little closer towards the fish. The gilt-head (sea) bream appeared in front of me, but continued to approach me. Once I was sure of the speargun's range, I pulled the trigger. The spear hit the fish in the middle and it frantically ran away, but it was too late.(5th Picture: The 1st 2023 winter queen along with its company!!! ). At last I caught a fish, albeit a medium one. Looking closer, I notice that I had also caught a black damselfish along with the gilt-head (sea) bream!!! If you are lucky or rather misfortune for the black damselfish... I happily return to the car. I arranged the fish and drove to the cave. Fortunately the road was ending very close to the cape where I dived again. Here things were more difficult. The severe weather had clouded the waters. Soon the first sea bass (Dicentrarchus labrax) appeared in front of me. It swam towards me but unfortunately it was a small one. (6th Picture: The 1st sea bass of the season ....but too small....).

"Another time little buddy, hope to see you next year..." I thought and let it go. After a few ambushes two bass came to me. Although they were among the first sea bass of the year I saw, unfortunately they were also small. In another ambush, two more sea bass appeared. I didn't know if they were the same. A little further down another one alone.

"At least we saw some fish, even small ones..." I told myself. I continued my ambushes without much success. At one point a large herd of porgy salema (Sarpa salpa) came and grazed in front of me. Some fish were quite big and I was tempted to hit 2-3 fish with one shot.

"We didn't come here for fish like this Zac...." I said and thankfully I prevented myself from pulling the trigger. In one of the last ambushes, as I waited on the bottom, the big school of porgy salema appeared in front of me. The fish were calm from our previous encounter. I let the fish pass by, while I was still standing. The whole situation had been watched by a good bass behind and to my left. I hadn't realised its presence. The first good in size fish of the season. A lonely sea bass came to see me. I remain motionless waiting to see what it would do. The fish, curious about me, moved forward and swam away calmly. Wanting nothing more, I turned the speargun, aimed and pulled the trigger immediately. The spear hit the fish in the middle and it just sank on the murky bottom. I swam up to it, grabbed it, and after giving it a quick end, kissed it and went out. It was 1.5 kilos.              (7th Picture: Finally...). I didn't need to fish anymore. I had caught much more than I expected. As I was coming out, I saw something strange on the sea bed. A rope, forming a heart shape on the sandy bottom!!! I don't know how or who made it, I just thanked the sea for its kindness. I cleaned the trophies in the sea, wore my clothes and drove home. (8th Picture: I love you too!!!).

P.S. This time, Stavroula & I, enjoyed the sea bass with baked potatoes and sweet potatoes. The long wait of catching a good in size fish made it even tastier!!! (9th Picture: Bon appetit...).