Deep spearfishing with Marcus...Βαθύ ψάρεμα με ψαροντούφεκο με τον Μάρκο...

You may find this article in English at the end of the Greek version.

Title: Deep spearfishing with Marcus...

Video&Φωτογραφία : Ζαχαρίας Σκευοφύλαξ & Marcus Schrauder

Πέρασε ο καιρός και ο Θείος Νίκος με την Χιότ και Μούλου έφυγαν από την Κάρπαθο με τελικό προορισμό την Αιθιοπία. Τα πράγματα επέστρεψαν στην ρουτίνα της Καρπάθου για μια ακόμη φορά. Ο πατέρας μου ασχολειώταν με τα του κήπου. Ευτυχώς η σκεπή της αποθήκης πήρε αναβολή. Θα γινόταν κάποια στιγμή βέβαια... Η Μητέρα μου στα μαγειρέματά της, κάνοντας διάφορες νόστιμες πρωτοτυπίες. Κάθε κατεργάρης στον πάγκο του, όπως λέει ο σοφός μας λαός. Έτσι λοιπόν κι εγώ πίσω στα ψάρεματά μου. 

Ο μπαμπάς με τα εργαλεία τον κι η μαμά με τις εκπλήξεις της!!!

Ο καιρός άρχιζε να κόβει λίγο κι έτσι αποφασίσαμε με τον φίλο μου τον Μάρκο από την Αυστρία να πάμε σε έναν μεγάλο σε μήκος ψαρότοπο, που κρύβει εκπλήξεις. Στο μεγαλύτερο μέρος του ψαρέματος θα είχαμε κόντρα τον καιρό, αλλά ο μεγάλος κάβος θα μας προφύλαξε από τα κύματα. Μετά τον κάβο θα τον είχαμε πρίμα, οπότε θα βγαίναμε εύκολα. Φτάσαμε, ντυθήκαμε και βουτήξαμε. Μετά από μερικά μέτρα ο Μάρκος έπιασε μια ωραία μουρμούρα. Συνεχίζοντας λίγο πιο κάτω, μια περίεργη συγκέντρωση μου τράβηξε την περιέργεια, Μερικές πέρκες μαζί με έναν μικρούλι ροφό έχουν μαζευτεί γύρω από μια πέτρα. 

"Σίγουρα υπάρχει χταπόδι εδώ..." είπα στον εαυτό μου και πλησίασα. Όντος πάνω στην πλαγιά του βράχου ένα μικρό χταποδάκι παραλλαγμένο, προσπαθούσε να σώσει τα πλοκάμια του από τους άρπαγες. 

Οι άρπαγες και το θύμα!!!

Μόλις πλησίασα, πρώτος ο μικρός ροφός έφυγε και τρύπωσε. Μετά ακολούθησαν οι πέρκες. Τραβήχτηκα λίγο και ξαναήρθαν όλοι οι άρπαγες.... Χαμογέλασα κι έφυγα... Ανοιχτήκαμε με τον Μάρκο σε κάτι βαθειά κομμάτια, αλλά δεν βρήκαμε τίποτα. Καθώς προχωρούσαμε, θυμήθηκα μια ωραία σχισμή... Παλιά, πάντα κρατούσε ωραία ψάρια. Πλησίασα και διέκρινα την φυγή μέσα στην σπηλιά ενός ροφού. 

"Πρέπει να είναι +3 κιλά..." είπα στον εαυτό μου και βούτηξα. Πλησίασα προσεκτικά και έψαξα την μεγάλη σχισμή. Κοιτώντας προσεκτικά διέκρινα το κεφάλι του ψαριού. Σημάδεψα γρήγορα και πάτησα την σκανδάλη. Η βέργα δεν κουνήθηκε καθόλου. 

"Αστόχησα????..." αναρωτήθηκα. Όμως μόλις τράβηξα την βέργα πάνω ήταν ο τρίκιλος ροφός (3,2κ). 

Να κι ο τριάρης ροφός!!!

Όλος χαρά και ευχαριστώντας τα Ουράνια για το υπέροχο δώρο Τους, τον τοποθέτησα πάνω στην σημαδούρα. Δίπλα στην σχισμή υπήρχαν και δύο καλά λεοντόψαρα. Πήρα το κοντά ψαροντούφεκο και τα έπιασα. Έκανα όμως το λάθος και δεν έβαλα την κάμερα πάνω στο ψαροντούφεκο κι έτσι δεν υπάρχουν οι βολές σε βίντεο.... Προχωρώντας ο Μάρκος μου κάνει νόημα και βουτάει. Πλησιάζει άψογα εκεί ποίου θέλει να πάει, ευθυγραμμίζει το σώμα του και το όπλο και ρίχνει. Τραβάει την βέργα και βγαίνει άδεια. Τον πλησιάζω και μου λέει: "Τρεις ροφοί, έριξα στο κεφάλι στον πιο μεγάλο αλλά..." Ετοιμάζομαι και βουτάω. Καθώς πλησιάζω, διαπιστώνω ότι υπάρχουν πολλές τρύπες που μπορούν να φιλοξενήσουν τα ψάρια. Όμως σε μια από τις τελευταίες, παρατηρώ μια άσπρη γραμμή μέσα στο σκοτάδι της σχισμής. Είναι στο κεφάλι του ροφού, που το χάραξε η βολή του Μάρκου. Σημάδεψα και πάτησα την σκανδάλη. Η βέργα ακούνητη. 

"Λες να αστόχησα κι εγώ???' σκέφτηκα και τράβηξα την βέργα έξω. Η βέργα ήρθε εύκολα έξω αλλά ήταν βαριά. 

Να και ο δίκιλος!!!

Είχα πετύχει τον δίκιλο ροφό στο κρανίο κι έτσι δεν αντιστάθηκε καθόλου (2,1 κ). Συνέχισαμε το ψάρεμα και περάσαμε τον κάβο. Εδώ τα κύματα μας έσπρωχναν κι έτσι μας έκαναν την ζωή μας εύκολη. Ο Μάρκος είδε ένα μαύρο να τρυπώνει στην φυκιάδα. Βούτηξα κι είδα μια κίνηση που πήγε προς την βάση του βράχου. Ήταν ανηφορική η είσοδος και δεν υπήρχε περίπτωση να δούμε. το ψάρι. Την ώρα που ετοιμάζομαι για ανάδυση, βλέπω ένα καλό λεοντόψαρο. Κατεβάζω την δύναμη του ψαροντούφεκου και ρίχνω στο λεοντόψαρο. 

Ένα από τα πολλά...

Τραβάω την βέργα κι ανεβαίνουμε μαζί. Προχωρώντας για την έξοδο, σε μια συστάδα από πέτρες, μπαινοβγαίνουν μελανούρια. Γρήγορη βουτιά και κοιτώντας στο βάθος της τρύπας, βλέπω ένα από τα μεγάλα. Γρήγορη βολή πριν φύγει και το πιάνω. 

Το μελανούρι μας...

Την ώρα που τακτοποιώ το ψάρι, μια μουρμούρα με περιτριγυρίζει. Μου δίνει όλο τον χρόνο να ετοιμαστώ και να της ρίξω και την έπιασα. 

Μια από τις μουρμούρες μας...

Καθώς ετοιμάζομαι να βγω, βλέπω κάτι στον βυθό που δεν ταιριάζει στην ματιά μου. Μια μικρή γλώσσα έχει κάνει την απόλυτη παραλλαγή και με κοιτάει. Την πλησιάζω για να βγάλω το πλάνο θέλω. 

Η τέλεια παραλλαγή!!!

Όταν την πλησίασα πολύ, σήκωσε άμμο και πήγε πιο πέρα και κρύφτηκε κάτω από την άμμο. Χαμογέλασα και βγήκαμε έξω. Εκεί βγάλαμε τις απαραίτητες φωτό με τον Μάρκο. Ένα ακόμη όμορφο ψάρεμα είχε λάβει τέλος.

Τέλος για σήμερα...

You may find this article in English at the end of the Greek version.

Title: Deep spearfishing with Marcus...

Video & photos : Zacharias Skevofilax & Marcus Schrauder

Time passed and Uncle Nikos with Hiot and Moulou left Karpathos with their final destination being Ethiopia. Once again, things returned to the routine of Karpathos. My father was busy with the garden. Fortunately, the roof of the warehouse was postponed. It would be fixed at some point, of course... My Mother in her cooking, making various delicious surprises. Every scoundrel to his own counter, as it is being said. So I was back to my spearfishing. (1st Picture: Dad with his tools and mom with her cooking surprises!!!). The weather was starting becoming a bit calmer, so my friend Markus from Austria and I, decided to go to a long fishing spot that is holding surprises. We would be up against the weather for most of the fishing, but the large cape would protect us from the waves. After the cape, the waves would push us, so we would be able to reach the beach, without much effort. We arrived where we wanted, got dressed and dived in. After a few meters Markus caught a nice striped sea bream (Lithognathus mormyrus). Continuing a little further down, a strange gathering caught my curiosity. Some Mediterranean Perch or Painted Comber (Serranus scriba) with a small dusky grouper (Epinephelus guaza) had gathered around a stone.

"There's definitely an common octopus here..." I said to myself and approached. On the cliffside, a small common octopus (Octopus vulgaris) in variation was trying to save its tentacles from its predators. (2nd Picture: The predators and the victim !!!). As soon as I got closer, the tiny dusky grouper left first and burrowed in. Then the perch followed. I pulled back a little and all the predators came back.... I smiled and left... Markus and I swam to some deep parts we knew, but we didn't find anything. As we moved forward, I remembered a nice crevice... In the past, it always held nice fish. I approached and saw a dusky grouper fleeing into the cave.

"It must be +3 kilos..." I said to myself and dived in. I approached carefully and searched the large slit. Looking carefully I was able to see the head of the fish. I quickly aimed and pulled the trigger. The spear did not move at all.

"Did I miss????..." I wondered. But as soon as I pulled the spear out, there was the three kilo grouper (3.2k). (3rd Picture: The three kilos dusky grouper!!!). Full of joy and thanking the Heavens for Their wonderful gift, I placed it on the buoy. Next to the crevice there were two good lionfish (Pterois volitans). I took the short speargun and caught them. But I made the mistake of not putting the camera on the speargun, so the shots were not filmed.... Moving forward, Markus signalled to me and dived. He approached perfectly where he wanted to be, aligned his body, the speargun and pulled the trigger. He pulled the spear but it came out empty. I approached him and he said to me: "Three dusky groupers, I shot the biggest one in the head but..." I got ready and dived. As I was approaching, I noticed that there were many holes that could hide a fish. But in one of the last ones, I noticed a white line in the darkness of the slit. It was on the head of the dusky grouper, marked by Markus' shot. I aimed and pulled the trigger. The spear did not move.

"Did I miss too???" I thought and pulled the spear out. The spear came out easily but it was heavy. (4th Picture: The two kilos dusky grouper!!!). The spear had found the two-kilogram dusky grouper in the skull and so it didn't resist at all (2.1 kg). We continued fishing and we passed the cape. Here the waves were pushing us and so made our swimming easier. Markus saw a dusky grouper, burrowing into the seaweed. I dived in and saw a movement among the seaweed, that went towards the base of the rock. The entrance was uphill and there was no way we would see the fish. As I was getting ready to emerge, I saw a good lionfish. I lowered the power of the speargun and shot the lionfish. (5th Picture: One of many...). I reeled in the spear and we emerged up together. Moving towards the exit, in a cluster of stones, saddled sea-breams (Oblada melanura) were coming in and out. A quick dive and looking into the depths of the hole, where I saw one of the big ones. A quick shot before it left and I caught it. (6th Picture: A nice saddled sea-bream...). As I was arranging the fish, a striped sea bream surrounded me. It provided me all the time I needed to get ready and shot and I caught the fish. (7th Picture: One of the striped sea breams...). As I was getting prepared to leave, I noticed something in the seabed that didn't match my gaze. A small common sole (Solea vulgaris) had made the ultimate disguise and was looking at me. I approached it to get the video shot I wanted. (8th Picture: The perfect variation!!!). When I got too close to it, it picked up sand and went further and hid under the sand. I smiled and we went out. There we took the necessary photos with Markus. Another beautiful fishing had come to an end.(9th, 10th, 11th Pictures: Done for today...).