Spearfishing in clear and murky waters #1 Ψαρευοντας σε καθαρά και θολά νερά Νο 1

You may find this article in English at the end of the Greek version.

Title: Spearfishing in clear and murky waters #1. 

Video & Φωτογραφία : Ζαχαρίας Σκευοφύλαξ

1η μέρα, απόγευμα... 

Αποφάσισα, μιας και είχα τον χρόνο, να κάνω ένα διήμερο ψάρεμα. Δεν θα ήταν διήμερο, αλλά απογευματινό και την επομένη το πρωί η δεύτερη βουτιά. Αυτήν την φορά όμως θα άλλαζα ψαρότοπους. Σκόπευα να ψαρέψω στα καθαρά και την επομένη, στα αγαπημένα μου θολά. Και τις δύο μέρες θα ψάρευα ρηχά. Τα ετοίμασα και το μεσημέρι με βρήκε να οδηγώ στα υπήνεμα του νοτιά. Έφτασα, ντύθηκα και βούτηξα. Μια ωραία έκπληξη με περίμενε με το που μπήκα στην θάλασσα. Δίπλα μου μια χελώνα καρέττα-καρέττα. 

Μια υπέροχη έκπληξη!!!

Ξέχασα και το ψάρεμα και πλησίασα την χελώνα. Δεν με δέχτηκε όμως και με το που την πλησίασα απομακρύνθηκε. Για να κάνει μια απότομη στροφή, σταμάτησε να με δει και μετά χάθηκε στο μπλε. 

"Ωραία ξεκινήσαμε Ζάχο....Ας πάμε να ψαρέψουμε όμως...,." είπα χαμογελώντας στον εαυτό μου. Έκανα κάποια καρτέρια, αλλά δεν είδα κάτι που θα ήθελα να πιάσω. Σε ένα καρτέρι, πάλι δεν ήρθε τίποτε κι αποφάσισα να συρθώ μέχρι τον επόμενο βράχο. Έχοντας την κάλυψη του βράχου πλησίασα έρποντας και έριξα μια κλεφτή ματιά. Δύο καλοί σαργοί έκοβαν βόλτες. Είχαν αισθανθεί την παρουσία μου, αλλά δεν ήξεραν τι ήμουν μάλλον. Ο προπορευόμενος ήρθε πιο κοντά αλλά κράτησε και κάποια απόσταση. Έκανε όμως το λάθος και είχε μπει στο όπιο της βολής του ψαροντούφεκου. Μόλις μου έδειξε όλο το μέγεθος του, σημάδεψα και πάτησα την σκανδάλη. Ο σαργός έστριψε για να αποφύγει την βέργα, αλλά η βέργα τον πέρασε σουβλάκι κι απλά έπεσε στον βυθό. 

Ο 1ος της ημέρας...

Περιχαρής μάζεψα την βέργα με το πρώτο τρόπαιο της ημέρας. Ήταν ένας 400αρης σαργός. Τα επόμενα καρτέρια κατέληγαν σε συρτό ψάρεμα. Έτσι σε ένα από αυτά., διαπιστώνω ότι ανάμεσα στους σαργούς, υπάρχει και μια καλή τσιπούρα. Το ψάρι ξεκόβει από το κοπάδι των σαργών και πάει προς τα αριστερά. Με καλύπτει ο βράχος κι έτσι σέρνομαι προς την τσιπούρα. Όμως ο βράχος τελειώνει και είμαι ακάλυπτος. Κρύβομαι όσο μπορώ καλύτερα. Το ψάρι έρχεται, αλλά μόλις με αντιλαμβάνεται στρίβει πριν μπει στο βεληνεκές και το χάνω. 

"Δεν πειράζει συνεχίζουμε...." είπα στον εαυτό μου. Μετά από μερικά καρτέρια, σε ένα συρτό, αντιλαμβάνομαι μια πιο μεγάλη τσιπούρα να κολυμπά, τσιμπολογώντας τον βυθό. Το ψάρι χάνεται πίσω από έναν βράχο. Βουτάω αμέσως. Σέρνομαι στον βυθό ανάμεσα στις πέτρες. Σταματάω. Κοιτώντας τριγύρω βλέπω το ψάρι να έρχεται καταπάνω μου. Κάνω το λάθος να διορθώσω την σκόπευση μου και η τσιπούρα στρίβει και την χάνω!!! 

Δυστυχώς έφυγε...

"Δεν έπρεπε να κινηθείς, άσε το ψάρι να πλησιάσει και βλέπουμε ..."είπα στον εαυτό μου....Συνεχίζοντας τα καρτέρια, σε κάποια βουτιά αντιλαμβάνομαι να με περιτριγυρίζει ένα μικρό φαγκρόπουλο. Το ψαράκι κάνει βόλτες μπροστά μου κι εγώ έχω την ευκαιρία να θαυμάσω τα υπέροχα χρώματα του. 

Παραλίγο θα καρφωνόταν μόνο του!!!

Το ψαράκι μόνο που δεν τράκαρε την βέργα στην περιέργειά του να δει πιο είμαι. Όταν το κατάλαβε, εκτινάχθηκε αλλά δεν πήγα και πολύ μακριά!!! Στο επόμενο συρτό καρτέρι, κρύβομαι πίσω από τα βράχια και περιμένω τους σαργούς που έχω δει. Πρώτα πλησίασαν οι μικρότεροι. Ένας μάλιστα ήρθα πολύ κοντά. Δεν τον πείραξα κι αυτό μάλλον έδωσε θάρρος να πλησιάσουν οι μεγαλύτεροι. Αυτόν που ήθελα, με πλησίασε, έστριψε φαρδύς - πλατύς και την στιγμή που πάτησα την σκανδάλη έτριψε για να την αποφύγει. Μάταια όμως κι έτσι έπιασα έναν ακόμη 400άρη σαργό.

...και ο 2ος σαργός...

Σε ένα από τα τελευταία καρτέρια, σέρνομαι ανάμεσα στα βράχια, προσπαθώντας να φτάσω στο τελείωμα του βράχου. Από διάφορα ανοίγματα παρατηρώ το περιβάλλον. Ενώ πλησιάζω το τελείωμα, βλέπω από ένα άνοιγμα, ότι από τα αριστερά μου κολυμπάει μια τσιπούρα. Από την φορά που έχει το ψάρι θα περάσει από μπροστά μου και μάλλον δεν με έχει πάρει χαμπάρι. Σταματάω και περιμένω, κρυμμένος. Όντως η τσιπούρα αμέριμνη πέρασε από μπροστά μου κι εγώ της έριξα στο κέντρο για σιγουριά. 

Η βασίλισσα του χειμώνα πιάστηκε!!!

Ξεκίνησε μια μάχη η οποία είχε μια κατάληξη. Την τσιπούρα στην αγκαλιά μου. Επιτέλους, είχα πιάσει μια κιλήσια βασίλισσα του χειμώνα. Εκεί τελείωσε και το απογευματινό μου ψάρεμα. Κολυμπώντας για να γυρίσω πίσω, βλέπω μια σάρπα να μην είναι και στα πολύ καλά της. Την πλησίασμα και παραλίγο να την πιάσω με το χέρι. Ήταν πολύ λεπτή, σημάδι ότι δεν τρεφόταν σωστά....

2η μέρα ξημερώματα... 

Χαράματα την επομένη μέρα, βρέθηκα πολλά χιλιόμετρα μακριά να ξυπνάω στο αμάξι μου. Έκανε αρκετό κρύο, καθώς φυσούσε ένας ελαφρύς βοριάς.. Με την βρεγμένη χτεσινή στολή, το κρύο φαινόταν πιο τσουχτερό. Αλλά ποιος νοιαζόταν. Ντύθηκα και γρήγορα βούτηξα. Η κυρά θολούρα ήταν παρούσα ως συνήθως. Σε ορισμένα σημεία την θολούρα την έκοβες με το μαχαίρι που λέμε!!! Πήρα μια βαθειά ανάσα και βούτηξα. Παντού ήταν απλωμένη μια παγωμένη θολούρα. 

"Υπομονή και επιμονή..." συνέστησα στον εαυτό μου που ήταν έτοιμος να τα παρατήσει. Τα δευτερόλεπτα περνούσαν πολύ αργά, όταν από τα δεξιά και πίσω μου εμφανίστηκε ένας ωραίος κέφαλος με τάσεις αυτοκτονίας. Το ψάρι ήρθε από πίσω μου, πέρασε μπροστά μου και ήρθε να με δει. Εγώ απλά πάτησα την σκανδάλη. 

Ο 1ος της ημέρας...

Μετά από λίγο είχα στα χέρια μου έναν κέφαλο 1,5 κιλών. Είχα φτάσει στην παλιά πλατφόρμα. Έκανα ένα καρτέρι έξω-έξω, πριν μπω για τα καλά μέσα. Ένας κέφαλος φάνηκε μακριά κι ένας άλλος χάθηκε στην θολούρα. Καθώς γυρίζω στην κολώνα που καρτέρευα, βλέπω έναν μοναχικό κέφαλο να με χαζεύει θα έλεγα. Του έριξα κι έπιασα έναν ακόμη κέφαλο του 1,5 κιλών. 

Ο 2ος κέφαλος...

Μπήκα από κάτω, κολύμπησα και μετά βούτηξα. Πιάστηκα από μια κολώνα και καρτέρεψα. Μετά από λίγο, μέσα από την θολούρα και από όλες τις κατευθύνσεις εμφανίζονται κέφαλοι, μεγάλοι κέφαλοι. Τα ψάρια έρχονται καταπάνω μου, αλλά εγώ παραμένω σταθερός στην άποψη μου: Δεν πιάνουμε κεφάλους όταν είναι κοπαδιαστοί. Απλά κοιτούσα εκστασιασμένος. Έκανα μερικά καρτέρια με το ίδιο αποτέλεσμα. Όμως σε ένα καρτέρι τα πράγματα άλλαξαν. Μάλλον τα πολλά καρτέρια τράβηξαν την προσοχή τριών μεγάλων γοφαριών. Το προπορευόμενο μεγάλο γοφάρι πέρασε από μπροστά μου και μάλιστα έκοψε ταχύτητα. Δεν μπορούσα να ζητήσω κάτι καλύτερο. Σημάδεψα και πάτησα την σκανδάλη, στοχεύοντας την σπονδυλική του στήλη. Όπερ και εγένετο. Το γοφάρι βαριά τραυματισμένο βούλιαξε πίσω από την επόμενη κολώνα. Αγνόησα τα πάντα και βούτηξα πάνω στο βυθιζόμενο ψάρι. 

Αυτό μάλιστα και είναι και μεγάλο!!!

Έπιασα το μεγάλο γοφάρι και αφού του έδωσα ένα γρήγορο τέλος, το γέμισα φιλιά και συγγνώμες. Ήταν ένα από τα μεγαλύτερα γοφάρια που έχω πιάσει. Ζύγιζε 6,3 κιλά και ήταν τελείως νηστικό. Αν είχε φάει έστω κι έναν κέφαλο που υπήρχαν τριγύρω, θα είχα κάνει νέο ρεκόρ. Το μεγαλύτερο που έχω πιάσει είναι 6,5 κιλά. Το πήρα αγκαλιά ευχαριστώντας τα Ουράνια για το υπέροχό Τους δώρο. Δεν ψάρεψα καθόλου. Όμως το Σύμπαν είχε άλλη άποψη. Σε λιγότερο από 50 πόντους, υπάρχει μια σουπιά πιο μικρή από τον αντίχειρά μου. 

Ήταν λίγο μικρή...

Τράβηξα το βίντεο που ήθελα και απομακρύνθηκα από την μικρούλα σουπιά πριν πάθει κανένα καρδιακό επεισόδιο. Μπήκα στο αμάξι κι οδήγησα σε μια έρημη παραλίτσα όπου έβγαλα τις φωτό και καθάρισα τα ψάρια....

Ωραίο τέλος !!!

Translation of the above article.

Title: Spearfishing in clear and murky waters #1. 

Video & photos : Zacharias Skevofilax. 

1st day in the afternoon...

Since I had the time, I decided, for a two-day fishing trip. It wouldn't be two days exactly, but an afternoon dive and the next morning the second dive. But this time I would change fishing spots. I intended to fish in the clear waters and the next day, in my favourite cloudy ones. Both days I would be fishing the shallows. I prepared my diving gears and noon found me driving to the designated fishing spot. I arrived, got dressed and dived. A nice surprise awaited me when I entered the sea. Next to me was a loggerhead turtle (Caretta caretta). (1st Picture: A wonderful surprise!!!). I forgot all about fishing and approached the turtle. However, it did not accept me and as soon as I approached it, the turtle swam away. It made a sharp turn, stopped, looked at me and then disappeared into the blue. 

"We're off to a good start, Zac....Let's start fishing ...,." I said smiling to myself. I did some ambushes but I didn't see anything I wanted to catch. In an ambush, nothing appeared again and I decided to crawl to the next rock. Having the cover of the rock I crept closer and took a sneak peek. Two good white sea bream (Diplodus sargus) were swimming around. They had sensed my presence, but they didn't know what I was. The one in front came closer but also kept some distance. But it made the mistake and had entered the opium range of speargun. As soon as it showed me its full size, I took aim and pulled the trigger. The white sea bream swerved to avoid the spear, but the spear skewered it and just fell to the sea floor. (2nd Picture: The 1st fish of the day...). Delighted, I collected the spear with the first trophy of the day. It was a 400 gr white sea bream. The next few ambushes ended up crawling. So in one of the following ambushes, I found that among the white sea breams, there was also a good quilt head sea bream (Sparus aurata). The fish broke away from the school of white sea breams and swam to the left. The rock was covering me, so I crawled towards the quilt head sea bream. But the rock ended and I was exposed. I hid as best I could. The fish came closer, but as soon as it noticed me it turned before getting in range and I lost it. 

"It's okay let's go on..." I said to myself. After a few ambushes, as I was crawling on the sea bed, I noticed a larger quilt head sea bream swimming and nibbling on the bottom. The fish disappeared behind a rock. Immediately I dived. I crawled to the bottom among the rocks. I stopped, looked around saw the fish coming towards me. I made the mistake of correcting my aim and the quilt head sea bream turned and I lost it too!!! (3rd Picture: Unfortunately it's gone...). 

"You shouldn't have moved, let the fish get close and then we'll see what to do..." I said to myself angrily.... Continuing the ambushes, I noticed a small red porgy (Pagrus pagrus) was swimming around me. The small fish swam in front of me, giving me the opportunity to admire its wonderful colours. (4th Picture: It almost pinned itself to the spear!!!). The little fish almost run itself to the spear in its curiosity to see what I am. When it realised my presence it turned sharply, but I didn't go very far!!! In the next dive, I hid behind the rocks and waited for the white sea breams I'd seen. The smaller ones approached first. The leading fish came very close. I didn't bother it, and that probably gave the elders courage to approach. The one I wanted approached me, turned in full glory and the moment I pressed the trigger it turned sharply to avoid the spear. But in vain and thus I caught another 400 gr white sea bream. (5th Picture: ...and the 2nd white sea bream...). In one of the last ambushes, I crawled between the rocks, trying to reach the end of the cliff. From various openings I was observing the environment. As I approached the end of the rock, I saw through an opening, that a quilt head sea bream was swimming on my left. From the direction that the fish had, it would pass in front of me and probably didn't realise me. I stopped and waited, hidden. Indeed, the quilt head sea bream carelessly passed in front of me and I shot it in the center just to be sure. (6th Picture: The winter queen had been caught!!!). A battle began which had only one outcome: the winter queen in my arms. At last, I had caught a kilo winter queen. That was the end of my afternoon fishing. Swimming to get out, I saw a Salema porgy (Sarpa salpa) not in its best shape. Approached it, and almost grabbed it with the hand. It was very thin, a sign that it was not feeding properly... 

Next day at dawn...

Damn the next day, found my many miles away, waking up in my car. It was quite cold as there was a light northerly wind blowing... With yesterday's wet diving suit, the cold seemed more bitter. But who cared. I got dressed and quickly dived. Mrs. Blur was present as usual. In some places, you could cut the blur with a knife!!! I took a deep breath and dived. A frozen blur was spread everywhere...

"Be patient and persistent..." I advised myself who was about to give up. The seconds were ticking by, when a nice grey mullet (Mugil cephalus) with suicidal tendencies appeared from my right and behind. The fish came from behind me, passed in front of me, to see me. I just pulled the trigger.        (7th Picture: The 1st grey mullet of the day...). After few seconds I had a 1.5 kg grey mullet in my hands. I had reached the old platform. I did an ambush just outside. I saw a grey mullet in distance while another was lost in the blur. As I turned around the pillar I was holding, I saw a lonely grey mullet staring at me I could say. I shot it and caught another 1.5kg fish.        (8th Picture: The 2nd one of the day...). I went under the old platform, swam and then dived. I dived and grabbed a pillar and waited. After a while, grey mullets, big grey mullets, appear through the blur and from all directions. The fish were coming at me, but I stood firm in my decision: No shooting grey mullets if they were in groups. I was just staring them in ecstasy. I made a few more ambushes with the same result. But in a moment things changed. Probably the many ambushes attracted the attention of three large bluefish (Temnodom saltator). The leading large bluefish passed in front of me and even slowed down. I couldn't expect for anything better. I took aim and pulled the trigger, aiming for its spine. The heavily wounded bluefish sank behind the next pillar. I ignored everything and dived onto the sinking fish. (9th Picture: Now we are talking and it's a big one!!!). I caught the big bluefish and after giving it a quick finish I showered it with kisses and apologies. It was one of the biggest bluefish I had ever caught. It weighed 6.3 kg and its stomach was completely empty. If he had eaten even one of the grey mullets that were around, I would had set a new record. The biggest I've ever caught was 6.5kg. I embraced it, thanking the Heavens for their wonderful gift. I didn't fish at all. But the Universe had a different opinion. In less than 50cm, there was a common cuttlefish (Sepia officinalis), smaller than my thumb.                   (10th Picture: It was very small...). I shot the video I wanted and got away from the little cuttlefish before it had a heart attack. I got in the car and drove to a deserted beach where I took the pictures and cleaned the fish...              (11th Picture: Nice ending!!!).