Ντε ζα βου σε χρόνο & τόπο αλλά με κρανιό, γοφάρι κλπ Deja vu in time & space but with Tiger tooth croaker, bluefish and more

You may find this article in English at the end of the Greek version.

Title: Deja vu in time & space but with Tiger tooth croaker, bluefish and more...

Video & Φωτογραφία : Ζαχαρίας Σκευοφύλαξ.

1η μέρα 1/6. 

Είπα να αρχίσω το ψαροντούφεκο, όπως το είχα σταματήσει τον Μάιο, με ένα ντε ζα βου στο ίδιο ακριβώς μέρος και με την ίδια διάρκεια ει δυνατόν. Έτσι λοιπόν το απόγευμα με βρήκε να ντύνομαι στα αγαπημένα μου θολά νερά να ψάχνω για τρόπαια. Ξεκίνησα να πάω στην εγκαταλελειμμένη πλατφόρμα. Μέχρι να φτάσω, θα ψάρευα κατά την διαδρομή. Σε ένα από τα πολλά καρτέρια, βρήκα ένα γνωστό πόστο με κοντό φύκι και κρύφτηκα όσο γινόταν. Πέρασαν αρκετά δευτερόλεπτα και φάνηκε στο βάθος μια μουρμούρα. Μου φάνηκε μικρή και δεν ασχολήθηκα. Αυτό, μάλλον ηρέμησε τον κέφαλο που την ακολουθούσε. Το ψάρι με πλησίασε και έστριψε για να φύγει. Παρατηρώντας ότι δεν τον ακολουθούσε κάτι καλύτερο, του έριξα λίγο πριν τον χάσω. Μετά από λίγο είχα στην αγκαλιά μου το πρώτο ψάρι της ημέρας, ένας κέφαλος 1,4 κιλά. 

Το 1ο ψάρι των 1,4 κιλών...

Στα επόμενα καρτέρια δεν είδα τίποτε. Με τα πολλά είχα πλησιάσει στην πλατφόρμα. Στην μέση του πουθενά κι ενώ είμαι στην επιφάνεια, με περικυκλώνει ένα τεράστιο κοπάδι από κεφάλους. Καθώς χαζεύω τα ψάρια, παρατηρώ ότι υπάρχει κι ένα γοφάρι του κιλού ανάμεσά τους. Το γοφάρι με προσπέρασε για να γυρίσει μετά από λίγο και μόνο που δεν ξύστηκε στην μύτη της βέργας. 

"Πήγαινε να φωνάξεις τους μεγάλους της οικογένειας... Δεν έχουμε έρθει για κεφάλους εδώ Ζάχο..." είπα και μπήκα κάτω από την πλατφόρμα. Εκεί να δείτε κεφάλους, είχε αμέτρητους. 

Μαγεία!!!

Σχεδόν τους έσπρωχνα σε ορισμένα σημεία για να περάσω, και τα ψάρια ήταν μεγάλα. Τα περισσότερα ήταν του κιλού, αλλά είδα και δίκιλα. Όταν κρυβόμουν πίσω από μια κολώνα κι έμενα ακίνητος για λίγο, ερχόντουσαν μπροστά μου, λες και ήθελαν να τους τραβήξω βίντεο. Πως να ρίξεις και να χαλάσεις τέτοια μαγεία. 

"Μόνο που είδα αυτό το θέαμα μου φτάνει κι ας μην πιάσω τίποτε άλλο..." σκέφτηκα εκστασιασμένος και συνέχιζα να τους χαζεύω. Όπου και να κοιτούσα η μαγεία των κεφάλων απλωνόταν!!! Σε μια στιγμή, παρατηρώ δύο σιλουέτες διαφορετικές να ρέουν ανάμεσα στους κεφάλους. Δύο καλά γοφάρια κολυμπούσαν δήθεν ανέμελα, ψάχνοντας για το επόμενο θύμα τους. Χωρίς πολλές σκέψεις κι όσο πιο ήσυχα- ήρεμα μπορούσα, βούτηξα. Σημάδεψα το ένα και πάτησα την σκανδάλη. Έχοντας πρόσφατα χάσει ένα παρόμοιο ψάρι, αυτήν την φορά φρόντισα να σημαδέψω καλά. Η βέργα πέτυχε τον κυνηγό διαγώνια και μάλλον του έσπασε την σπονδυλική του στήλη, γιατί το γοφάρι έκανε μια τούμπα κι έπεσε πάνω σε μια από τις κολώνες. Για να είμαι σίγουρος, δεν τράβηξα το ψάρι προς τα εμένα, αλλά βούτηξα και το έπιασα. 

Γοφάρι 2 κιλών!!!

Ήταν δύο κιλά. Αγκαλιές, φιλιά, συγγνώμες και ευχαριστίες στα Ουράνια για το υπέροχο Τους δώρο. Υπό άλλες συνθήκες θα τα μάζευα και θα έφευγα. Αλλά έχοντας να ψαρέψω έναν ολόκληρο μήνα, είπα να απολαύσω ακόμη περισσότερο την εξόρμηση μου. Σε κάθε βουτιά κάτω από την πλατφόρμα έβλεπα πολλούς κεφάλους. Τους χάζευα ενώ παράλληλα κοίταζα μήπως υπάρχει και κάτι άλλο. Έτσι λοιπόν σε ένα καρτέρι, ανάμεσα στους κεφάλους, βλέπω ένα μικρό λαβράκι να κολυμπάει από κάτω μου. Καθώς το ακολουθώ με το βλέμμα μου, βλέπω ένα πιο μεγάλο να χάνεται μέσα στην θολούρα. Ενστικτωδώς σημάδεψα και του έριξα. Το χτυπημένο ψάρι μαζί με την βέργα χάθηκαν μέσα στην θολούρα. Τραβάω απαλά την βέργα που όμως έρχεται βαριά. Μετά από λίγο έχω στην αγκαλιά μου ένα λαβράκι 1,1 κιλά. 

Οριακά μικρό 1,1 κιλά...

"'Είναι οριακά μικρό..." είπα στον εαυτό μου. Αποφάσισα να κάνω έναν μεγάλο κύκλο και να βγω. Έφυγα από την πλατφόρμα για να μην μπω στον πειρασμό και αρχίζω και πιάνω κεφάλους. Έκανα πολλά καρτέρια μάταια, αλλά δεν με πείραζε. Κάποια στιγμή παρατηρώ στον βυθό κάτι πάρεργο. Πολλές πορφύρες έχουν κυριολεκτικά κουκουλώσει ένα άσπρο σφουγγάρι. Ή την είχαν πέσει για ομαδικό τσιμπούσι ή ομαδικό όργιο!!! Διαλέξτε!!! 

Πορφύρες???!!!

Στο επόμενο καρτέρι ένας μοναχικός κέφαλος ήρθε να με δει από τα αριστερά μου. Πέρασε από μπροστά μου και χάθηκε στην πυκνή θολούρα. Λίγο πιο κάτω έχω πλησιάσει σε έναν μεγάλο κορμό δένδρου. Έκανα ένα καρτέρι και περίμενα. Μικρά ψάρια (σπάροι και μουρμούρες ) ήρθαν να με δουν και έφυγαν. Εγώ παρέμεινα στο πόστο μου αγκαλιάζοντας νοερά την θολή μου ερωμένη. Τότε, με τάσεις αυτοκτονίας, εμφανίζεται μπροστά μου μια μεγάλη ούγενα. Ούτε να σημαδέψω δεν χρειάστηκε. Πάτησα την σκανδάλη κι έπιασα ένα ψάρι 580 γρ. 

Να και η ούγενα των 580 γρ.

"Αυτό κι αν ήταν εύκολο..." είπα στον εαυτό μου. Όταν τελείωσα με το βίντεο την τακτοποίησα στην σημαδούρα. Την ώρα που ετοιμάζομαι, μια ωραία σουπιά, έχει έρθει να με δει και κάθεται παραπέρα. Οπλίζω όσο πιο γρήγορα μπορώ και της ρίχνω. Έπιασα μια μισόκιλη σουπιά. 

Γέμισε τον κόσμο μελάνια!!!

Τέλος 1ης μέρας

"Αρκετά για σήμερα,... έχουμε πιάσει αρκετά...αύριο πάλι..." είπα στον εαυτό μου και βγήκα. Καθάρισα τα ψάρια και την έπεσα στους μεζέδες της Σταυρούλας. Ο ύπνος με βρήκε να σχεδιάζω την αυριανή βουτιά...

2η μέρα 2/6.

Ξύπνησα χαράματα και ντύθηκα με ανυπομονησία μπορώ να πω. Δεν με ένοιαζε αν θα έβρισκα ψάρια. Ήθελα μόνο να βουτήξω ελεύθερα χωρίς κανένα περιορισμό (Μάιος). Ξεκίνησα τα καρτέρια μου, αλλά μόνο μικρούς κεφάλους έβλεπα, πολυάριθμους μεν αλλά μικρούς δε. Σε ένα άλλο γνωστό σημείο οι κέφαλοι αντικαταστάθηκαν από μικρά-κιλίσια λαβράκια. Με γυροφέρναν, με παρακολουθούσαν για να εξαφανιστούν στην θολούρα, αλλά μετά από λίγο γύριζαν απορώντας για αυτό το μεγάλο και ατσούμπαλο πλάσμα που κάθεται πάνω στον βυθό. Εγώ τον χαβά μου. Το απολάμβανα όσο μπορούσα. Μετά ξανά οι μικροί κέφαλοι. Ήταν σχεδόν παντού. 

"Καλό αυτό... Αν ταυς αφήσουν να μεγαλώσουν ...." σκέφτηκα. Σε πολλές βουτιές δεν είχα ενεργοποιήσει την υποβρύχια κάμερα, μιας και δεν είχε και τίποτε ενδιαφέρον. Έτσι λοιπόν όταν μια ωραία ούγενα ήρθε να με δει, της έριξα και φυσικά δεν υπάρχει τα πλάνο της βολής. 

Αυτή ήταν πιο μεγάλη 700 γρ.

"Την πατήσαμε Ζάχο..." είπα στον εαυτό μου και προχώρησα προς την παλιά πλατφόρμα. Είχε πολλούς-πάρα πολλούς κεφάλους μικρούς. Σχεδόν σε κάθε βουτιά ήταν παρόντες. Δεν ξέρω πόσες βουτιές έκανα, δεν είδα κάτι διαφορετικό ή πιο μεγάλο. Στην μακρινή όμως γωνία της πλατφόρμας, τα πράγματα άλλαξαν. Εκεί οι κέφαλοι ήταν μεγάλοι. Καμμιά εικοσαριά ψάρια, κιλίσια τα περισσότερα, αλλά υπήρχαν και ψάρια των 1,5 κιλών και κάποια κοντά στα δύο κιλά. 

"Τι κάνουμε Ζάχο???" αναρωτήθηκα. "Όχι κεφάλους εδώ και ειδικά όταν είναι κοπαδιαστοί..." Τα ψάρια ήρεμα, κολυμπούσαν. Κρύφτηκα πίσω από μια κολώνα για να δω τι γίνεται. Τότε εμφανίστηκαν τρία γοφάρια. Το μεγάλο πρέπει να ήταν περίπου 2,5 κιλά. Ήταν και τα τρία μαζί. Καθώς κάνω την βουτιά για να πάρω θέση, δεν ξέρω γιατί, το μικρότερο τρόμαξε κι έφυγε βολίδα, παρασέρνοντας μαζί του και τα άλλα δυο. Γνωρίζοντας την συμπεριφορά των γοφαριών, ήξερα ότι σήμερα δεν θα τα ξαναδώ. Έμεινα στην επιφάνεια απορημένος και περίμενα. Οι κέφαλοι τον χαβά τους και μάλιστα κάποια από τα μεγαλύτερα ψάρια κολυμπούσαν κάτω από τα πέδιλά μου. Μπήκα στον πειρασμό να ρίξω, αλλά συγκράτησα τον εαυτό μου, λέγοντας.:"Ψάρια έχουμε...Δεν χρειαζόμαστε άλλους κεφάλους και δεν χρειάζεται να τρομάξουμε όλο το κοπάδι..." Παρέμεινα στην επιφάνεια, όταν κάτι με έτρωγε να κοιτάξω πίσω και προς τα βαθειά. Γυρίζω το κεφάλι μου και μένω κόκκαλο. Στα όρια της θολούρα υπάρχει ένα κοπάδι από ή μυλοκόπια ή κρανιούς. Το φως του ήλιου έπεφτε διαγώνια πάνω τους, τα ψάρια κολυμπούσαν στο όριο της θολούρας και έτσι είχαν ένα απόκοσμο πορτοκαλο-καφέ χρώμα. Σε βίντεο στο διαδύκτιο έχω δει κάτι παρόμοιο. Ίσα-ίσα κουνούσαν τις ουρές τους και έρεαν σε αυτό το εκπληκτικό  υγρό στοιχείο που μας περιέβαλε. 

"Ήρεμη βουτιά, σημαδεύουμε στα σίγουρα... πάμε..." είπα στον εαυτό μου και βούτηξα. Πρέπει να έκανα την πιο αθόρυβη βουτιά της ζωής μου. Το κοπάδι ήταν αρκετά μεγάλο. Εστίασα στο πιο κοντινό ψάρι, αγνοώντας αν υπήρχαν πιο μεγάλα. Τα ψάρια ήσυχα σκόρπισαν. Τότε είδα ότι υπήρχαν και μικρότερα ψάρια. Μου φάνηκε ότι τα μικρότερα ήταν μυλοκόπια, αλλά δεν μπορώ να είμαι σίγουρος. Το μεγάλο ψάρι έστριψε ήρεμα για να με αποφύγει. Σημάδεψα και πάτησα την σκανδάλη. Χαμός!!! Με μεγάλη δύναμη με τράβηξε και εγώ το κόντραρα. Το ψάρι 2-3 φορές με κόντραρε δυνατά, για να πάει να στριμωχτεί σε μια κολώνα. Βούτηξα αμέσως πάνω του και έπιασα την βέργα από την μεριά της μύτη, μην γίνει κάποια στραβή και το χάσω. Ανέβασα το ψάρι πάνω, αλλά ο κρανιός αρνιόταν να παραδοθεί. Όταν τον έπιασα από τα βράγχια, άκουσα και την "φωνή", αυτό το κουρ-κουρ που κάνουν αυτά τα ψάρια. Ήταν ένα ψάρι 4,8 κιλών. 

Τώρα μάλιστα, κρανιός 4,8 κιλών.

Αν θυμάμαι καλά, άλλη μια φορά έχω πιάσει έναν κρανιό στον Αμβρακικό κόλπο που ήταν 9,980 γρ. Εκείνο το ψάρι δεν μου έφερε και πολύ αντίσταση, μάλλον λόγω ότι η βολή μου θα του είχε κάνει μεγάλη ζημιά. Δεν θυμάμαι. Εδώ με εξέπληξε η δύναμη του κρανιού. Αγκαλιές, φιλιά, συγγνώμες και ευχαριστίες στα Ουράνια για το εντελώς απρόσμενο και εκπληκτικό Τους δώρο. 

Ο Ιούνιος μπήκε ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ!!!

Εννοείται δεν ψάρεψα άλλο κι ας ήμουν στο νερό μόλις δύο ώρες. Βγήκα σαν τον κλέφτη για να μην με δουν, πήγα απόμερα έβγαλα τις φωτό που ήθελα, τα καθάρισα και έφυγα. 

Πήρα τηλ την Σταυρούλα να της πω ότι επιστρέφω και απόρησε γιατί τόσο νωρίς??? Θα γίνει καλό τσιμπούσι με τον κρανιό, εννοείται με αγαπημένους φίλους...

Translation of the above article.

Title: Deja vu in time & space but with Tiger tooth croaker, bluefish and more...

Video & photos : Zacharias Skevofilax. 

1st Day 06/01

I decided to start my spearfishing as I had finished off in May, with a déjà vu in exactly the same place and duration if possible. So the afternoon found me getting dressed in my favourite murky waters looking for trophies. I started swimming towards the abandoned platform. Of course, I would be fishing along the way. In one of the many ambushes, I found a familiar post with short seaweed and hid as much as possible. Several seconds passed and a striped sea-bream (Lithognathus mormyrus) was seen in the background. It seemed a bit small to me and I didn't bother. This probably calmed the grey mullet (Mugil cephalus) that was following. The fish approached me and turned to leave. Realising that it wasn't being followed by anything better, I shot it just before losing it. After a short struggle, I had in my arms the first fish of the day, a 1.4 kg grey mullet. (1st Picture: The first fish of the day, a 1.4 kg grey mullet...). In the following ambushes I saw nothing, but I had approached the platform. In the middle of nowhere and while I was on the surface, I was surrounded by a huge school of grey mullets. While I was looking at the fish, I notice there was also a small bluefish (Temnodom saltator) among them. The bluefish passed me only to turn around after a while, only to miss the tip of the spear.
"Go call the elders of the family... We haven't come here for grey mullets Zac..." I said to me and went under the platform. There the grey mullets were countless. (2nd Picture: Magic!!!). I was almost pushing them in some spots to get through, and the fish were big. Most of them were about a kilo, but I also saw fish that they were about 2 kilos. When I hid behind a pillar and stood still for a while, they would come in front of me, as if they wanted me to be filmed. There was no way to shoot them and spoil such magic moments.
"Just seeing this sight is enough for me, even if I don't catch anything else..." I thought ecstatically and continued to stare at them. Everywhere I looked the magic of the grey mullets was present!!! In an instant, I noticed two different silhouettes flowing between the grey mullets. Two good in size bluefish were swimming carelessly, looking for their next victim. Without much thought and as quietly as I could, I dived. I aimed and pulled the trigger. Having recently lost a similar fish, this time I made sure to aim well. The spear hit the predator diagonally and must have broken its spine, because the bluefish did a somersault and landed on one of the pillars. To be sure, I did not pull the fish towards me, but dived in and caught it.                 (3rd Picture: The 2 kilos bluefish!!!). It was two kilos. Hugs, kisses, apologies and thanks to Heavens for their wonderful gift. Under other circumstances I would have left. But since a whole month had passed without fishing, I decided to enjoy my outing even more. In every dive below the platform I saw many grey mullets. I was fooling around with them while at the same time looking to see if there was anything else. So in an ambush, among the grey mullets, I saw a small sea bass (Dicentrarchus labrax) swimming below me. As I was looking it, I saw a larger one disappearing into the blur. Instinctively I took aim and shot it. The fish and the spear were lost in the blur. I gently reeled in the spear but it came a bit heavy. After a while I had a 1.1 kg sea bass in my arms. (4th Picture: It was marginally small, 1.1 kg...).
"'It's marginally small..." I said to myself. I decided to make a big circle and get out. I left the platform so as not to be tempted and start shooting grey mullets. I did a lot of ambushing to no avail, but I didn't mind. At some point I noticed something strange at the seabed. Many red-mouthed rock shell (Stramonita haemastoma) had literally cocooned a white sponge. Or they had gathered for a group feasting or a group orgy!!! You decide!!! (5th Picture: The red-mouthed rock shells ???!!!). In the next ambush a lonely grey mullet came to see me from my left. The fish passed in front of me and disappeared into the thick blur. A little further down, I had approached a large tree trunk underwater. I did an ambush and waited. Small fish ( annular sea-bream (Diplodus annularis) and striped sea-bream) came to see me and left. I remained at my post mentally hugging my hazy mistress (the sea). Then, with suicidal tendencies, a large Sharpsnout sea-bream (Diplodus putanzzo) appeared in front of me. I didn't even have to aim. I pulled the trigger and caught a 580 gr fish. (6th Picture: The 580 gr Sharpsnout sea-bream...).
"That was easy..." I said to myself. When I was done with the video, I arranged the fish on the buoy. While I was getting ready to go out, a beautiful common cuttlefish (Sepia officinalis) had come to see me and was laying on the sea floor close to me. I armed the speargun as fast as I could and shot it. I caught a half a kilo common cuttlefish. (7th Picture: It filled the area with ink!!!).
"Done for today,... we've caught enough fish...tomorrow again..." I said to myself and went out. I cleaned the fish and devoured Stavroula's delicacies. Sleep found me planning tomorrow's dive... (8th Picture: The end of day one.).


2nd day 06/02
I woke up early at dawn and dressed eagerly I could say. I didn't care if I would find any fish. I just wanted to be free and dive without any restrictions (May). I started my ambushes, but only saw small grey mullets, numerous but all small. In another well-known spot, the grey mullets were replaced by small-sized sea bass. They circled me, followed me to disappear into the blur, but after a while they came back wondering about this big and clumsy creature sitting on the sea floor. I just enjoyed it as much as I could. Then again the small grey mullets appeared. They were almost everywhere.
"This is good... If they let them grow up..." I thought. In many dives I had not activated the underwater camera, since there was nothing interesting. So when a beautiful Sharpsnout sea-bream came to see me, I shot it and of course there is no footage of the shot. (9th Picture: This was bigger, 700 gr.).
"That was a mistake Zac..." I said to myself and I proceeded to the old platform. It was full of grey mullets, countless small grey mullets. In almost every dive they were present. I don't know how many dives I did, I didn't see anything different or bigger fish. But in the far corner of the platform, things changed. There the grey mullets were big. About twenty fish, mostly kilo, but there were also fish of 1.5 kilos and some close to two kilos.
"What are we doing Zac???" I wondered. "No catching grey mullets here, especially when they are swarming..." The fish swam calmly. I hid behind a pillar to see what was going on. Then three bluefish appeared. The biggest one must had been about 2.5 kg. All three were swimming together. As I dived to take a position, I don't know why, the smallest one got scared and ran away, dragging the other two with it. Knowing the behaviour of bluefish, I knew that I would not see them again  today. I stood on the surface in amazement and waited. The grey mullets were having fun and even some of the bigger fish were swimming under my fins. I was tempted to shoot the biggest ones, but I held myself back, saying: "We caught fish yesterday... We don't need any more grey mullets and we don't need to scare the whole school..." I stayed on the surface, when a gut felling was telling me to look back towards the deeper waters. I turned my head and froze. At the edge of the blur there was a school of either Shi drum (Umbrina cirrosa) or Tiger tooth croaker (Otolithes ruber). The sunlight was felling diagonally on them, while the fish swam on the edge of the blur and thus took on an eerie orange-brown colour. I had seen some similar pictures in some videos on the internet. Every now and then they waved their tails and flowed into this amazing wet element that was surrounding us.
"Dive as calm as possible, stay on target... let's go..." I said to myself and dived. I must have had the calmest dive of my life. The herd was quite large. I focused on the nearest fish, not knowing if there were any bigger ones. As I was approaching, the fish quietly scattered. Then I saw that there were smaller fish also. It seemed to me that the smaller ones were Shi drum, but I wasn't sure. The big fish calmly turned to avoid me. I took aim and pulled the trigger. The fight began!!! With great power the Tiger tooth croaker pulled me, but I pulled back. The fish pulled me hard 2-3 times and then squeezed into a column. I immediately dived on it and grabbed the spear from the tip and secured the fish. I emerged with the fish, but the Tiger tooth croaker refused to surrender. When I finally caught it by the gills, I heard its "voice", the koor-koor that these fish make. It was a 4.8 kg fish. (10th Picture: Now we are talking, 4.8 kg.). If I remember correctly, I had once again caught a Tiger tooth croaker in Amvrakikos Bay that was 9.980 gr. That fish didn't give me much resistance, probably because my shot would have done a lot of damage to it. This was why I was surprised by the power of the Tiger tooth croaker. Hugs, kisses, apologies and thanks to the Heavens for their completely unexpected and amazing gift. Of course I didn't fish anymore, even though I was only in the water for couple hours. I went out quietly so as not to be seen, hid, took the photos I wanted, cleaned the fish and left. (11th Picture: June fishing started VERY WELL!!!). I called Stavroula to tell her that I was returning and she wondered why so early???
With dear friends, we are going to have a great feast with the Tiger tooth croaker...

Το τελευταίο ψάρεμα του Απρίλη με λαβράκι, γοφάρι κλπ...The last fishing trip of April with sea bass, bluefish and more...

You may find this article in English at the end of the Greek version.

Title: The last fishing trip of April with sea bass, bluefish and more...

Video & Φωτογραφία : Ζαχαρίας Σκευοφύλαξ.

1η μέρα 29/4. 

Το τελευταίο διήμερο του Απριλίου με βρήκε πάλι να ψαρεύω αργά το απόγευμα. Στο πρώτο κιόλας καρτέρι, πάνω στον λασπώδη βυθό, υπάρχει μια άσπρη ανεμώνη βυθού.  

Μια υπέροχη συντροφιά!!!

Ένα υπέροχο πλάσμα το οποίο χώνεται μέσα στην άμμο σε περίπτωση κινδύνου. Εστιάζω για το βίντεο, την στεναχώρησα λιγάκι αναγκάζοντας την να χωθεί μέσα στο καταφύγιο της. Λίγο πιο κάτω ενώ ο καιρός δείχνει να αγριεύει λιγάκι, μου ήρθε ένας καλός κέφαλος. Περιμένω λίγο μήπως τον ακολουθεί κάτι καλύτερο...Την τελευταία στιγμή πριν τον χάσω του ρίχνω και πιάνω ένα ψάρι 1,4 κιλών. 

Ο 1ος 1,4 κιλά...

"Πάλι καλά..." είπα και ξεκίνησα τα καρτέρια. Έκανα αρκετά καρτέρια που δεν είδα τίποτα. Σε ένα από αυτά έχω ξαπλώσει στον λασπώδη βυθού όσο πιο απαλά μπορώ για να μην σηκώσω την λάσπη. Από πάνω μου τα κύματα ανακατεύονται με το φως την ημέρας και μαζί με την θολούρα, δίνουν την εντύπωση ότι είμαι ηθοποιός σε θρίλερ!!! Απολαμβάνοντας αυτό το απόκοσμο τοπίο, αντιλαμβάνομαι αμυδρά κάποιες φιγούρες-σκιές να με προσπερνάνε. Δεν μπορώ να καταλάβω ούτε τι ψάρια είναι, ούτε το μέγεθος τους. Τότε στα δεξιά μου εμφανίζεται ένας κέφαλος. Μέχρι να βγω από την νιρβάνα μου, ο κέφαλος έχει στρίψει και απομακρύνεται. Χωρίς να χάσω άλλο χρόνο, πατάω την σκανδάλη. Η βέργα περνάει τον κέφαλο σουβλάκι και εγώ έχω ένα ακόμη ψάρι των 1,3 κιλών. 

Ο 2ος λίγο μικρότερος 1,3 κιλά...

"Δόξα τον Θεό...Τέρμα οι κέφαλοι Ζάχο..." είπα στον εαυτό μου και βούτηξα. Περίμενα λίγο μήπως και φανεί κάτι... Αποφασίζω να αλλάξω μέρος.

Βγήκα και οδήγησα στην παλιά και εγκαταλελειμμένη πλατφόρμα. Σε ένα από τα πολλά καρτέρια μου εμφανίστηκαν κιλίσια λαβράκια. Περίμενα και μετά από λίγο ένα  ξεκόβει από το κοπάδι κι έρχεται καταπάνω μου. Σταματάει ακριβώς στην μύτη του ψαροντούφεκου. 

Παραλίγο να τρακάρει την βέργα!!!

Έκανε μια απότομη στροφή προς τα αριστερά και κοντοστάθηκε πάλι. Γύρισα το ψαροντούφεκο για να πάρω το πλάνο. Πάλι κοντά στην μύτη του όπλου και απλά κινήθηκε πιο δεξιά. Έκανε διάφορα ζικ-ζακ και έφυγε για να βρει τα υπόλοιπα.

"Στο καλό μικρούλι, ελπίζω να τα πούμε σε μερικά χρόνια...." του είπα χαμογελώντας. Σε ένα άλλο καρτέρι βλέπω μεσαίες ούγενες. 

"Είναι μικρά τα ψάρια Ζάχο...." είπα και συνέχισα την βουτιά μου. Ξαφνικά, στο πουθενά, κολυμπάει από κάτω μου ένα γοφάρι. Χωρίς να το πολύ-σκεφτώ πατάω την σκανδάλη σίγουρος για την επιτυχία και φυσικά αστόχησα. 

"Καλά να πάθεις για να το θεωρείς δεδομένο..." τα έψαλα στον εαυτό μου. Έκανα αρκετά καρτέρια μήπως φανεί κάποιο γοφάρι, αλλά... Σε ένα από τα τελευταία καρτέρια στην πλατφόρμα, καθώς βυθίζομαι, υπάρχει ένας κακαρέλος. Μου φάνηκε μικρός και δεν του έριξα. Όμως από κάτω του υπάρχει μια καλή ούγενα. Σημάδεψα και την πέτυχα αυτή την φορά. Ήταν ένα ψάρι 700 γρ. 

Η 700αρα ούγενα...

"Μπράβο σου Ζάχο, πέτυχες ένα μικρό στόχο (την ούγενα) κι αστόχησες σε έναν πολύ μεγαλύτερο (το γοφάρι)..." είπα στον εαυτό μου. Σε ένα από τα τελευταία καρτέρια μου, σύρθηκα μπροστά και ενώ ετοιμαζόμουν να περιμένω, μόλις που κατάφερα να διακρίνω την σιλουέτα ενός καλού λαβρακιού που χανόταν στην θολούρα. Δεν έχω προλάβει να σκεφτώ το παραμικρό, όταν ένα άλλο λαβράκι εμφανίζεται ως δια μαγείας μπροστά από την βέργα. Δεν χρειάζεται να κάνω πολλά, απλά πατάω τη σκανδάλη. Το λαβράκι κάνει μια τούμπα και προσγειώνεται στον βυθό!!! Η βέργα το έχει πετύχει στο κέντρο και λίγο μπροστά και του έχει σπάσει την σπονδυλική του στήλη. Είναι ένα ψάρι δύο κιλών. 

Αυτό μάλιστα!!!

Αγκαλιές, φιλιά, συγγνώμες και ευχαριστίες τα Ουράνια για το αναπάντεχο Τους δώρο. Φυσικά εκεί τελείωσε το ψάρεμα. Καθώς έχω φτάσει στη ακτή για να βγω, ανακαλύπτω ότι το μέρος έχει πολλές πέτρες έξω-έξω. 

"Μια τελευταία για να δούμε τι γίνεται και βγαίνουμε..." είπα στον εαυτό μου. Όταν ετοιμάστηκα, πήρα μια βαθειά ανάσα και βούτηξα. Περίμενα πάνω στις πέτρες και μετά από λίγο εμφανίστηκε μέσα στην θολούρα ένα μεγάλο κοπάδι από άσπρους γερμανούς. Τα ψάρια πολύ νευρικά από την παρουσία μου και με την παραμικρή κίνηση σκόρπισαν. Περίμενα μήπως τα τρόμαξε κάτι άλλο, αλλά μάταια. Όμως από τα δεξιά μου είδα κάτι διαφορετικό να με πλησιάζει. Έστριψα απαλά το ψαροντούφεκο και περίμενα. Ένα γουρουνόψαρο κοντά στο κιλό, ήρθε καταπάνω μου, έστριψε για να με δει καλύτερα και μετά έφυγε και χάθηκε μέσα στην απόλυτη θολούρα που επικρατούσε.

Ένας περίεργος και αφελής επισκέπτης...

Τέλος για σήμερα...

"Καλή βόλτα φίλε και να προσέχεις..." του είπα χαμογελώντας και βγήκα. Έβγαλα τις φωτό που ήθελα, καθάρισα τα ψάρια και αφέθηκα απόλυτα ικανοποιημένος για άλλη μια φορά από την αγκαλιά της πολύ θολής ερωμένης μου. 

Ο Μορφέας με βρήκε γρήγορα μέσα στον υπνόσακό μου. 

2η μέρα 30/4.

Το επόμενο πρωί, χάραμα, με βρήκε να βάζω την βρεγμένη στολή μου. Λίγο κρύα ήταν όλα. Βούτηξα και η θολούρα ήταν πάλι παρούσα. Μου έδωσε την εντύπωση ότι ήταν λίγο πιο θολά από ότι χτες. Πολλά καρτέρια ήταν εντελώς άκαρπα. Στα ρηχά η κατάσταση ήταν τραγική. Πήγα πιο βαθειά στην πλατφόρμα που είχα αστοχήσει χθες στο γοφάρι. Στην πρώτη βουτιά εκεί βρήκα κεφάλους. Κάποια ψάρια ήταν πιο μεγάλα από τα χθεσινά...

"Όχι άλλους κεφάλους είπαμε Ζάχο..." είπα στον εαυτό μου που τον έπιασα επ΄ αυτοφώρω να σφίγγει την σκανδάλη. Ευτυχώς που δεν έριξα. Μετά από λίγο, πέρασε από κάτω μου ένα γοφάρι. Το ψάρι ήταν σαν να μην με είχε αντιληφθεί, μιας και εστιαζόταν στους κεφάλους. Αυτήν την φορά σημάδεψα καλά. Του έριξα μια κάθετη βολή και ξεκίνησε ο χορός. Με τα πολλά το έφερα στην αγκαλιά μου και πιάνοντας το από τα βράγχια, η μάχη είχε κριθεί. Ήταν ένα γοφάρι των 2,5 κιλών. 

Όταν είσαι προσεκτικός!!!

Χαρές και πανηγύρια. Δεν ήθελα τίποτε άλλο κι αποφάσισα να βγω κι ας είχα πολύ χρόνο στην διάθεση μου ακόμη. Ενώ κολυμπώ για να φύγω από την πλατφόρμα, το μάτι μου πιάνει μια κίνηση περίεργη. Είναι μια καλή σουπιά που έχει λουφάξει και κρύβεται. Χαμηλώνω την σκάλα του ψαροντούφεκου και της ρίχνω.

Να μην λείπει ο μεζές!!!

Έπιασα μια σουπιά των 700 γρ., πήρα το τρόπαιό μου και ευχαριστώντας Τον Δημιουργό τελείωσα το ψάρεμα μου. Βγήκα έξω καθάρισα τα ψάρια, αφού έβγαλα τις φωτό που ήθελα και πήρα τον δρόμο του γυρισμού πανευτυχής....  

Τέλος, τον Ιούνιο ξανά μαζί...

Υ.Γ. Τέρμα το ψαροντούφεκο για ένα μήνα λόγω της απαγόρευσης... Προπονήσεις στο φουλ...Μήνας είναι θα περάσει....

Translation of the above article.

Title: The last fishing trip of April with sea bass, bluefish and more...

Video & photos : Zacharias Skevofilax. 

1st day 04/29.

The last two days of April found me fishing again late in the afternoon. In the very first ambush on the muddy bottom, there was a white tube-dwelling anemone (Ceriantharia). (1st Picture: A beautiful companion!!!). A wonderful creature that burrows into the sand in case of danger. In order to videoed it, I upset it a bit by forcing tube-dwelling anemone into its shelter. A little further down while the weather seemed getting a little rougher, I saw a good grey mullet (Mugil cephalus). I waited a bit to see if something better was following it... At the last moment before I lost it, I shot it and caught a 1.4 kg fish. (2nd Picture: The 1st grey mullet of 1.4 kg...).

"Not bad..." I said and started the ambushes. I did many ambushes that I didn't see anything. In one of them I lied down on the muddy seafloor as gently as I could so as not to stirred up the mud. Above me the waves mixed with the daylight and together with the murky waters, gave the impression that I was an actor in a thriller movie!!! Enjoying this eerie landscape, I dimly perceived some shadowy figures passing-by me. I could't figure out what fish they were or their size. Then a grey mullet appeared to my right. By the time I got out from my nirvana, the grey mullet had turned and was moving away. Without wasting any more time, I pulled the trigger. The spear went through the mullet and I had another 1.3kg fish.           (3rd Picture: The 2nd grey mullet and a bit smaller of 1.3 kg...).

"Thank God...No more grey mullets Zac..." I said to myself and dived. I waited a bit to see if something would show up... I decided to change fishing spot. I got out and drove to the old and run down platform. In one of my many ambushes several sea bass (Dicentrarchus labrax) appeared. They were close to a kilo in weight. I waited and after a while, one of them swam out of the school and came towards me. It stoped right at the point of the speargun. (4th Picture: It almost crashed on the spear!!!). It made a sharp turn to the left and stopped again. I turned the speargun to get the video shot. Close to the point of the speargun again and just moved further to the right. It did various zig-zag moves and left to find the rest of its buddies.

"I hope to see you in a few years, little one..." I said with a smile. In another ambush I saw medium sharp-snout sea-breams. 

"The fish are small Zac.." I said and continued my dive. Suddenly, out of nowhere, a bluefish (Temnodom saltator) passed under me. Without thinking too much, I pulled the trigger, confident that I would be successful and of course I missed. 

"Too bad... you take it for granted..." I chanted to myself. I did enough ambushes to find the bluefish, but... On one of the last ambushes under the platform as I was sinking, there was a two-banded sea bream (Diplodus vulgaris). It seemed a bit too small and so I didn't shoot it. But underneath it there was a good sharp-snout sea-bream (Diplodus putanzzo). I aimed and hit it this time. It was a 700gr fish. (5th Picture: The 700 gr sharp-snout sea-bream...).

"Well done Zac, you managed to hit a small target (the sharp-snout sea-bream), and missed the bigger one (bluefish)" I said to myself. On one of my last ambushes, I crawled forward and as I was prepared to wait, I just managed to barely saw the silhouette of a good bass disappearing into the blur. I didn't had the time to even think about it, when another sea bass magically appeared in front of the spear. I just pulled the trigger. The bass did a somersault and landed on the bottom!!! The spear had hit it in the center and a little in front and had broken its spine. It was a two kilo fish. (6th Picture: Now we are talking !!!). Hugs, kisses, apologies and thanks to the Heavens for their unexpected gift. Of course fishing ended there. As I had reached the shore to get out, I found out that the place had many rocks.

"One last dive to see what happens and we're out..." I said to myself. When I was ready, I took a deep breath and dived. I waited on the rocks and after a while a large school of streamlined spinefoot (Siganus argenteus) appeared in the blur. The fish were very nervous of my presence and at the slightest movement they scattered. I waited incase for something else spooked them, but to no avail. But from my right I saw something different approaching me. I gently turned the speargun and waited. A grey triggerfish (Balistes capriscus) close to the kilo came up to me, turned to get a better look at me, then went off and disappeared into the absolute blur. (7th Picture: A curious and naive visitor...)

"Have a nice day, buddy and take care..." I said smiling and went out. I took the photos I wanted, cleaned the fish, and left completely satisfied once again in the arms of my very murky mistress. Morpheus quickly found me inside my sleeping bag. (8th Picture: Done for today.).

2nd day 04/30. 

The next morning, the dawn found me putting on my wet suit. Everything was a bit cold. I dived and the blur was present again. It gave me the impression that the sea was more cloudy than yesterday. Many ambushes were completely barren. In the shallows the situation was dire. I went deeper into the platform, where yesterday I had missed the bluefish. On the first dives, I found grey mullets. Some fish were bigger than yesterday's...

"No more grey mullets... we decided Zac..." I said to myself as I caught myself squeezing the trigger. Luckily I didn't shoot. After a while, a bluefish passed under me. The fish seemed not to have noticed me, as it was focusing on the grey mullets. This time I aimed carefully and shot it vertically. The fight began. After few moments, I managed to catch it by the gills. It was a 2.5 kg bluefish. (9th Picture: When you aim carefully!!!). Joys, festivities etc... I wanted nothing else and decided to go out, even though I still had a lot of time at my disposal. While swimming to leave the platform, my eye caught a strange movement. It was a good common cuttlefish (Sepia officinalis) that was hiding. I lower the speargun's power and shot it. (10th Picture: The delicacy is caught!!!). I caught a 700gr common cuttlefish, and thanking the Creator I finished my fishing. I went out, cleaned the fish, after taking the photos I wanted and took the way back home very-very happy...(11th Picture: Done for one month..In June again...).

P.S. No more spearfishing for a month due to May's ban... Training only... It is just a month and it will pass....