Το γοφάρι, το λαβράκι και η μεγάλη σουπιά.... The bluefish, the sea bass and the big common cuttlefish....

You may find this article in English at the end of the Greek version.

Title: The bluefish, the sea bass and the big common cuttlefish....

Video & Φωτογραφία : Ζαχαρίας Σκευοφύλαξ.

1h μέρα. 

Αποφάσισα τα δύο τελευταία ψαρέματα πριν την απαγόρευση του Μαίου να τα κάνω διπλά. Έτσι λοιπόν έφυγα νωρίς το απόγευμα για έναν μακρινό και αγαπημένο ψαρότοπο. Το βράδυ θα κοιμόμουν εκεί και μετά πρωί-πρωί μια βουτιά μερικές ώρες και πάλι πίσω στην Αθήνα. Όταν έφτασα, διαπίστωσα ότι αυτήν την φορά το μετεωρολογικό δελτίο είχε πέσει έξω. Αντί ελαφρύ βοριά, είχε έναν μέτριο νοτιοδυτικό άνεμο. Τα είχε κάνει όλα λάσπη. Οδήγησα ακόμη πιο μακριά, μέχρι να βρω ένα μέρος που θα ήταν λιγότερο θολό. Με τα πολλά, σε μια στροφή υπήρχε ένα μέρος όπου κάπως έκοβε τον καιρό και η θολούρα ήταν κάπως ανεκτή!!! Δεν είχα και πολλές επιλογές. Ντύθηκα και βούτηξα. Η θάλασσα πολύ θολή, απογοητευτικά θολή θα έλεγα. 

"Κουράγιο Ζάχο, κουράγιο..." είπα στον εαυτό μου και βούτηξα. Σε διάφορα μέρη την θολούρα την έκοβες με το μαχαίρι. Δεν έβλεπα ούτε την μύτη μου. Ανοίχτηκα και κάπως έστρωσε η κατάσταση. Εδώ μπορούσα να δω περίπου ένα μέτρο!!

Λίγο πιο κάτω ενώ ο καιρός δείχνει να αγριεύει λιγάκι, μου ήρθε ένας καλός κέφαλος. Περιμένω λίγο μήπως τον ακολουθεί κάτι καλύτερο... Τελευταία στιγμή πριν τον χάσω του ρίχνω και πιάνω ένα ψάρι 1,5 κιλών. 

Ο μεγάλος των 1,5 κιλών...

Στο αμέσως επόμενο καρτέρι μου έρχονται 3-4 κέφαλοι. Ο προπορευόμενος φαίνεται να είναι ο μεγαλύτερος και του ρίχνω. Γίνεται μια μικρή μάχη και πιάνω τον 2ο που είναι 1,3 κιλά. 

Ο 2ος των 1,3 κιλών...

Τον τακτοποιώ στην σημαδούρα και βουτάω. Στην επόμενη βουτιά μου εμφανίζονται άλλοι 5 κέφαλοι. Τα ψάρια σκορπίζουν και με αποσυντονίζουν. Έτσι μόλις αποφάσισα να ρίξω, αστόχησα. Οπλίζω όσο πιο γρήγορα μπορώ και βουτάω. Μετά από λίγο τέρμα αριστερά μου εμφανίζονται άλλα 3 ψάρια. Γυρίζω γρήγορα το ψαροντούφεκο και ρίχνω στον προπορευόμενο κέφαλο. Η βολή είναι χαμηλά στην κοιλιά του. Δεν κοντράρω το ψάρι για να μην το χάσω και μετά από λίγο το έχω στα χέρια μου. Είναι 1,1 κιλά. 

3ος και μικρότερος (1,1 κιλά)...

"Φτάνει με τους κεφάλους σήμερα Ζάχο..." είπα στον εαυτό μου. Θα πρέπει να διαβάζουν τις σκέψεις μας, μάλλον... Στο επόμενο καρτέρι, ένα ολόκληρο κοπάδι από κεφάλους μου ήρθε. Τα ψάρια ήταν καμία δεκάρια, κιλήσια και υπήρχαν και κάποια λαβράκια του ιδίου μεγέθους. Με προσπέρασαν από τα δεξιά μου, για να στρίψουν όλα μαζί και να έρθουν από τα αριστερά μου και μετά όλα μαζί από τα δεξιά πάλι!!!

"Ούτε παρέλαση να έκαναν... Δοκιμάζουν την υπομονή μου..." σκέφτηκα αλλά δεν πάτησα την σκανδάλη. Μετά από μερικά καρτέρια σύρθηκα στον βυθό σε κάτι που υπήρχε και ήταν ακουμπισμένο πάνω στην λάσπη. Ήταν ένας χοντρός κορμός δένδρου. Καθώς σταμάτησα να κουνιέμαι, εμφανίζεται μπροστά μου ένα μικρό γοφάρι. Αν έσπρωχνα το ψαροντούφεκο θα το είχα ακουμπήσει. Μου έριξε μια γρήγορη ματιά και έστριψε απότομα και χάθηκε στην θολούρα. 

Το μικρό αλλά περίεργο γοφάρι...

"Να τα πούμε σε κανένα χρόνο...αν θέλεις...φίλε μου.." του είπα και αναδύθηκα.  Αποφάσισα να φύγω και να βγω τελειώνοντας  το σημερινό ψάρεμα. 

Εκεί λοιπόν που κολυμπάω κοιτάζοντας δεξιά-αριστερά, από κάτω μου περνάει ένα καλό γοφάρι. Χωρίς καν να βουτήξω, σημαδεύω όσο καλύτερα μπορώ και πατάω την σκανδάλη. Η βέργα πετυχαίνει τον κυνηγό στον σβέρκο κι αρχίζει μια μάχη. Μετά από μερικά λεπτά έχω στην αγκαλιά μου το υπέροχο γοφάρι των 2 κιλών. Με την ταχύτητα που εξελίχθηκε το γεγονός δεν υπάρχει το βίντεο της βολής. 

Αυτό μάλιστα!!!!

Χαρές, πανηγύρια, Ευχαριστίες στα Ουράνια για το αναπάντεχο δώρο Τους. Τότε τελείωσε και το σημερινό ψάρεμα, ή έτσι νόμιζα εγώ. Λίγο πριν βγω, σε βάθος το πολύ ενός μέτρου, υπάρχει μια μεγάλη σουπιά που μου κρύβεται μέσα σε μια γνωστή στοά. Το λάθος της ήταν που καθόταν έξω και την είδα. Χαμήλωσα την δύναμη του ψαροντούφεκου και πλησίασα. Προσπαθώντας να έχω σίγουρη βολή, φαίνεται η κάμερα χτύπησε σε μια πέτρα και έγειρε μπροστά, χωρίς να το καταλάβω. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να μην φαίνεται  τόσο καλό όσο θα ήθελα τα πλάνα νου. Έπιασα την σουπιά, που κατόπιν αποδείχτηκε ότι ήταν 1,1 κιλά. Είναι η μεγαλύτερη του έχω πιάσει ποτέ.!!! 

Είναι η μεγαλύτερη σουπιά.που έχω πιάσει μέχρι σήμερα (1,100 γρ)!!!

Την τακτοποιώ κι ενώ πάω να βγω, βλέπω άλλες δύο σουπιές να τσακώνονται. Δεν ήταν ζευγάρωμα, γιατί ξέρω πως ζευγαρώνουν. Αυτές μάλλον τσακωνόντουσαν για το πια από τις δύο θα έπαιρνε την πιο καλή θέση για να πιάσει το επόμενο δείπνο. Σημαδεύω όσο πιο καλά μπορώ και ρίχνω. Χτυπάω και τις δύο, αλλά πάνω στην πάλη, η κοντινή ξεψάρισε και την έχασα. Γέμισε ο κόσμος μελάνια κι εγώ βγήκα με μια ακόμη σουπιά. Ήταν 600 γρ. 

Να και η άλλη...

Τέλος για σήμερα!!!

Έβγαλα τις φωτό που ήθελα, καθάρισα τα ψάρια και της έπεσα στους μεζέδες της Σταυρούλας. Χωρίς να το πολύ-καταλάβω με πήρε ένας γλυκός ύπνος μέσα στον υπνόσακο μου.

2η μέρα.

Το χάραμα με βρήκε να φοράω την βρεγμένη στολή μου, με το ελαφρύ βοριαδάκι να μου κάνει παρέα. Στο πρώτο μου καρτέρι προσγειώθηκα δίπλα σε μια μαύρη ανεμώνη του βυθού. Ένα υπέροχο μεν αλλά επικίνδυνο δε πλάσμα. Την στεναχώρησα λιγάκι, καθώς με την ασφάλεια που μου παρέχει το γάντι μου, την ανάγκασα να κρυφτεί για χάρη του πλάνου που ήθελα. 

Υπέροχη αλλά επικίνδυνη...

Πολλά από τα επόμενα καρτέρια ήταν εντελώς άκαρπα. Στα ρηχά η κατάσταση ήταν τραγική. Σε ένα από καρτέρια μου, προσγειώθηκα σε μια φυκιάδα με κοντό φύκι. Καθώς κοιτάω τριγύρω, διαπιστώνω ότι στα δεξιά μου κάτι κινείται και με πλησιάζει. Εστιάζω για να δω καλύτερα και διαπιστώνω ότι πρόκριτε για μια σουπιά που έχει έρθει για να δει τι είναι αυτό το ατσούμπαλο πλάσμα. Γυρίζω απαλά το ψαροντούφεκο. Η σουπιά εντωμεταξύ έχει φουσκώσει το σώμα της για να φαίνεται πιο μεγάλη και απειλητική. Με αυτόν τον τρόπο με βοηθάει γιατί είναι πιο μεγάλος σαν στόχος. Σημαδεύω και πατάω την σκανδάλη. Η βέργα περνάει την σουπιά σουβλάκι κι εγώ έχω στα χέρια μου μια μεγάλη σουπιά των 800 γρ. Μελάνια γέμισε η θάλασσα. 

Να και άλλη μια λιχουδιά!!!

Έκανα αρκετά καρτέρια, αλλά μάταια. Δεν είδα το παραμικρό ψάρι. Σε ένα καρτέρι κι ενώ σέρνομαι στον βυθό για να βρω ένα μέρος να κρυφτώ, βλέπω ξαφνικά μπροστά και πιο ψηλά μια σκιά να φεύγει. Χωρίς πολλά-πολλά σημάδεψα και πάτησα την σκανδάλη. Δεν γνώριζα τι είχα καταφέρει. Τράβηξα απαλά την βέργα κι ερχόταν βαριά. Μετά από λίγο είχα στα χέρια μου ένα λαβράκι 2 κιλών. 

Ο λύκος πιάστηκε!!!

Χαρές, πανηγύρια κλπ. Ο καιρός δυνάμωνε και η θάλασσα γινόταν όλο και πιο θολή. Δεν υπήρχε λόγος να ψαρέψω κι άλλο. Μου Είχε Δώσει πολλά περισσότερα από ότι περίμενα. Βγήκα, έβγαλα τις απαραίτητες φωτό, τα καθάρισα και έφυγα για την Αθήνα. 

Τέλος...

Υ.Γ. Μετά από μερικές μέρες, με πολύ καλή παρέα, απολαύσαμε τα τρία μεγαλύτερα τρόπαια (λαβράκι, γοφάρι και σουπιά) μαζί με άλλους εκλεκτές μεζέδες της Σταυρούλας. Το λαβράκι και το γοφάρι εννοείται ότι ψήθηκαν στα κάρβουνα. Η σουπιά έγινε με σπανάκι στον φούρνο !!!

Όταν η παρέα είναι καλή, όλα είναι πιο νόστιμα!!!  

Translation of the above article.

Title: The bluefish, the sea bass and the big common cuttlefish.... 

Video & photos : Zacharias Skevofilax. 

1st day.

I decided that the last two fishing trips before the May's amateur fishing ban, to fish for two days. So I left early in the afternoon for a distant and favourite fishing spot. At night I would sleep there, then early in the morning I would dive for a few hours and then back to Athens. When I arrived, I found out that this time the weather report was wrong. Instead of a light northerly winds, there were moderate southwesterly winds. The weather had turned everything underwater muddy. I drove even further, until I found a place that would be less cloudy. Anyway, after the small cape there was a place where the blur was kind of tolerable!!! I didn't have many options, so I got dressed and dived. The sea was very cloudy, disappointingly cloudy I would say.

"Have courage Zach, courage..." I said to myself and dived. In various places I could literally cut the blur with a knife, so as they say. I swam a little dipper and somehow visibility was ok. Here I could see about a meter!!! A little further down while the weather seemed to be getting a little rougher, I saw a good grey mullet (Mugil cephalus). I waited for a while to see if something better followed... At the last moment before I lost it, I shot it and caught a 1.5 kg fish. (1st Picture: The 1st and biggest grey mullet of 1.5 kg...). In the very next ambush, 3-4 grey mullets came towards me. The one in front, seemed to be the biggest and so I shot it. After a small battle and I caught the 2nd one which was 1.3 kg. (2nd Picture: The 2nd grey mullet of 1.3 kg...). I put it on the buoy and dived. On my next dive, 5 grey mullets appeared. The fish scattered and confused me. So as soon as I decided to pull the trigger, I missed. I was out of focus. I armed the speargun as fast as I could and dived. After a while, 3 more fish appeared to my left. I quickly turned the speargun and shot the leading grey mullet. The shot was low in its abdomen. So, I didn't put any pressure on the fishing rope, in order not to lose it. A few moments later, I had it in my hands. It was 1.1 kg. (3rd Picture: The 3rd and smallest grey mullet of 1.1 kg...).

"Enough with the grey mullets today Zac..." I said to myself. As if the grey mullets read my thoughts... In the next ambush, a whole school of grey mullets came at me. They were about ten fish about one kilo and there were also some sea bass (Dicentrarchus labrax) among them, of the same size. They passed me from my right, only to turn all together and come from my left and then all together from the right again!!! 

"As they are in a parade... They're testing my patience..." I thought but didn't pull the trigger. After a few ambushes, I crawled to the bottom on something that was resting on the mud. It was a thick tree trunk. As I stopped, a small bluefish (Temnodom saltator) appeared in front of me. It was so close, that if I pushed the speargun I would had touched it. The fish gave me a quick look, turned sharply and disappeared into the murky waters. (4th Picture: The small but curious bluefish...).

"See you in a year... my friend..." I said and emerged. I decided to leave and get out, finishing today's fishing. As I was swimming looking left and right, a nice bluefish passed under me. Without even diving, I aimed as best as I could and pulled the trigger. The spear stroke the predator in the neck and a fight began. After a few minutes, I had the wonderful 2 kg bluefish in my arms. With the speed that the event developed, there was no video of the shooting. (5th Picture: Now we are talking!!!). Joys, celebrations, thanking the Heaven for Their unexpected gift. That was the end of today's fishing, or so I thought. Just before I went out, at a depth of no more than one meter, there was a large common cuttlefish (Sepia officinalis) hiding in a well-known hole. Its mistake was sitting outside and I saw it. I lowered the power of the speargun and approached. Trying to get a sure shot, it seemed the camera hit a stone and leaned forward without me realising it. This resulted that the video shots were not as good as I would like. I caught the common cuttlefish, which later turned out to be 1.1 kg. It was the biggest I'd ever caught.!!! (6th Picture: It was the biggest common cuttlefish I had caught so far (1,100 gr.)!!!). I arranged it and while I was going out, I saw two common cuttlefish fighting. They weren't mating, because I know how they mate. They were probably fighting over which of the two would get the best position to catch the next dinner. I aimed as best as I could and pulled the trigger. I managed to hit both of them, but on the fight, the nearest to me escaped and I lost it. The sea was flooded with ink and I went out with another common cuttlefish. It was 600 gr. (7th Picture: Another one...). (8th Picture: Done for today!!!). I took the photos I wanted, cleaned the fish and devoured Stavroula's snacks. Before I knew it, I fell asleep in my sleeping bag.

2nd day.

The dawn found me wearing my wet suit, with the light north wind keeping me company. On my first ambush I landed next to a black tube-dwelling anemone (Ceriantharia). A wonderful but dangerous creature. I troubled it a bit as with the safety of my glove and forced it to hide for the video shot I wanted. (9th Picture: Beautiful but dangerous...). Many of the subsequent ambushes were completely fruitless. In the shallows the situation was tragic. On one of my ambushes, I landed on short seaweeds. As I looked around, I found out that to my right, something was approaching me. I focused to get a better look and realised that a common cuttlefish that had come to see what this strange creature was all about. I gently turned the speargun towards it. Meanwhile the common cuttlefish had inflated its body to look bigger and more menacing. That way it helped me because it was a bigger target. I aimed and pulled the trigger. The spear passed through the cuttlefish and I had in my hands a large cuttlefish of 800 gr. The sea was filled with ink. (10th Picture: Another delicacy!!!). I did several ambushes, but nothing... I didn't see a single fish. In an ambush and while I was crawling on the seabed to find a place to hide, I suddenly saw ahead and higher up a shadow leaving. Immediately I took aim and pulled the trigger. I didn't know what I had accomplished. I gently reeled in the spear and it came heavy. After a while I had a 2 kg sea bass in my hands. (11th Picture: The sea wolf is caught!!!). Joys, happiness, etc. The weather grew stronger and the sea became more and more cloudy. There was no reason to fish any more. He had Provided me much more than I expected. I went out, took the necessary photos, cleaned them and left for Athens. (12th Picture: The end...).

P.S. After a few days, with our good friends, we enjoyed the three biggest trophies (sea bass, bluefish and cuttlefish) together with other fine delicacies of Stavroula. The sea bass and the bluefish were barbecued. The cuttlefish was cooked with spinach in the oven!!! (13th Picture: The barbecue...). (14th Picture: Food always tastes better when we eat it with the best company!!!).