You may find this article in English at the end of the Greek version.
Title: 1.4 kg Quilt-head sea bream in murky waters...
Video & Φωτογραφία : Ζαχαρίας Σκευοφύλαξ
Ο καιρός έπεφτε έχοντας αντίθετη φορά, οπότε βούτηξα μετά τον κάβο κι όταν γύρισε ο καιρός σε βοριά, πέρασα τον κάβο. Με το που βούτηξα είδα ένα απρόσμενο γεγονός. Όπου και να κολύμπησα υπήρχαν άπειρα μεδουσοειδή. Πρόκειται για τις θαλάσσιες ασκίδες, επιστημονικά γνωστά ως Salpa fusiformis. Είναι είδος μεδουσοειδών που δημιουργούν πολύ μεγάλες αλυσίδες από μεμονωμένα άτομα κολλημένα όλα μαζί, από τα πολύ μικρά έως τα μεγάλα άτομα της οικογενείας. Με τα κύματα σπάει η αλυσίδα αρκετές φορές κι έτσι εμφανίζονται και μεμονωμένα.
 |
| Σε αλυσίδα!!! |
 |
| ...Ή μόνο του!!! |
Αναπαράγεται ασεξουαλικά, παράγοντας γονιμοποιημένα έμβρυα στις μεγάλες αλυσίδες τους. Είναι διάφανα κι έτσι μπορείς κάποιος να δει μέσα στο σώμα τους. Με το στόμα τους φιλτράρουν εκατοντάδες λίτρα θαλάσσιου νερού ημερήσιος. Έτσι καταναλώνουν φυτοπλαγκτόν που απορροφούν το CO₂. Αυτός ο μηχανισμός συντελεί στη βιολογική αντλία άνθρακα, που μεταφέρει σημαντικές ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα από την επιφάνεια στα βαθύτερα στρώματα των ωκεανών, συμβάλλοντας στη ρύθμιση του παγκόσμιου κλίματος και στην οικολογική ισορροπία του πλανήτη μας. Ένα τόσο σημαντικό πλάσμα, που του οφείλουμε τόσα πολλά και δεν έχουμε ιδέα πόσο καλό μας κάνει. Πόση Σοφία υπάρχει στον πλανήτη μας και δεν παίρνουμε χαμπάρι!!! Το μόνο που κοιτάμε είναι πως θα τον καταστρέψουμε... τέλος πάντων. Όπου και να βούτηξα, πέραν των ασκίδων, που ήταν παντού, δεν είδα τίποτε. Έτσι πέρασα τον κάβο ναι ήρθα αντιμέτωπος με τα αποτελέσματα του χθεσινού νοτιά. Η κυρά Θολούρα ήταν παντού !!! Ακριβώς πάνω στον κάβο, βλέπω μια σουπιά. Χωρίς πολλά-πολλά έπιασα το πρώτο αλλά νόστιμο τρόπαιο της ημέρας.
 |
| Τα έκανε μαντάρα.... |
Γέμισε τον κόσμο μελάνια, αλλά δεν κατάφερε να την γλιτώσει. Η επόμενη μιάμιση ώρα περίπου, πέρασε παρέα με αμέτρητους κεφάλους.
 |
| Μάταια έψαχνα για κάτι μεγαλύτερο... |
Μεσαία και μεγάλα ψάρια, σε ένα πολύ μεγάλο κοπάδι να με περιτριγυρίζουν σε κάθε μου καρτέρι. Εγώ έψαχνα γοφάρια ή λαβράκια. Δεν είδα ούτε ένα να φεύγει ή έστω να είναι μικρό. Τίποτε!!! Με τα πολλά, αποφάσισα να πιάσω μερικούς κεφάλους, με την προϋπόθεση να είναι μόνοι τους και όχι σε κοπάδι. Ο 1ος μεγάλος εμφανίστηκε μπροστά μου, κι έτσι δεν πρόλαβα να έχω στο βίντεο την βολή. Έπιασα όμως ένα ψάρι 1,7 κιλά.
 |
| Ο 1ος και μεγαλύτερος (1,7 κ) |
Περιχαρής τον κρέμασα μαζί με την σουπιά. Στο επόμενο καρτέρι, ενώ περιμένω περιτριγυρισμένος από κοκκάλια, μέσα από την θολούρα εμφανίζεται μια καλή ούγενα.
"Έχει τάσεις αυτοκτονίας..." σκέφτομαι. Όντως, η ούγενα έρχεται καταπάνω μου κι εγώ την έπιασα. Ήταν 560 γρ.
 |
| Η 1η ούγενα. Είχαν τάσεις αυτοκτονίας... |
"Μια χαρά..." σκέφτηκα και συνέχισα. Μετά από μερικά καρτέρια, μια ακόμη ούγενα ακολούθησε το ίδιο μοτίβο με αυτήν που έπιασα. Ήρθε μέσα από την θολούρα να με δει κι εγώ την έπιασα. Ήταν όμως λίγο πιο μικρή (430 γρ).
 |
| Η 2η... |
Έκανα μερικά καρτέρια ακόμη, αλλά οι κέφαλοι που μου ήρθαν ήταν όλοι κοπαδιαστοί και δεν ήθελα να τους τρομάξω, παίρνοντας κάποιο ψάρι. Αποφάσισα να βγω ψαρεύοντας. Σε ένα από τα πολλά καρτέρια, στο τελείωμα του, διέκρινα μια σκιά μέσα στην θολούρα. Περίμενα λίγο παραπάνω και τελικά μου ήρθε ένας καλός κέφαλος. Όταν διαπίστωσα ότι δεν τον ακολουθούσε τίποτα πιο μεγάλο, αν κι είχε αρχίσει να φεύγει του έριξα. Η βέργα τον πέτυχε λίγο πριν από την μέση, κι ο κέφαλος χάθηκε μέσα στην θολούρα. Μάζεψα γρήγορα το σχοινί κι έφερα στα χέρια μου έναν κέφαλο 1,3 κιλών.
 |
| Ο 2ος των 1,3 κ... |
Όλος χαρά τον έβαλα με τα υπόλοιπα ψάρια. Λίγο πιο κάτω έπιασα έναν ακόμη κέφαλο του κιλού κι αποφάσισα να κάνω τρία τελευταία καρτέρια και να βγω. Στο 1ο δεν είδα τίποτα. Στο 2ο, προσγειώνομαι στον λασπώδη και θολό βυθό και περιμένω. Τα δευτερόλεπτα περνούν βασανιστικά αργά χωρίς ίχνος ζωής. Ενώ ετοιμάζομαι για ανάδυση, από τα βαθειά, εμφανίζεται στα μεσόνερα μια ωραία τσιπούρα. Μέχρι να συνειδητοποιήσω τι συμβαίνει, η τσιπούρα έχει στρίψει κι ετοιμάζεται να φύγει. Τότε της ρίχνω. Από το σπαρτάρισμα της, καταλαβαίνω ότι έχω πετύχει το στόχο, αλλά λόγω της απόστασης, δεν ξέρω το αποτέλεσμα. Ορμάω στο ψάρι το οποίο έχει σηκώσει σύννεφα λάσπης, από τα χτυπήματά του. Τελικά την πιάνω και αναδύομαι. Όλος χαρά την γεμίζω φιλιά. Είναι μια τσιπούρα των 1400 γρ.
 |
| Επιτέλους και μία βασίλισσα του χειμώνα κι ας μπήκε το καλοκαίρι!!! |
Εννοείται η τελευταία προγραμματισμένη βουτιά δεν έγινε. Ευχαριστώντας τα Ουράνια για το εκπληκτικό Τους δώρο και αγκαλιά με την τσιπούρα πήρα τον δρόμο του γυρισμού, χωρίς να ψαρέψω. Όμως τα Ουράνια Είχαν άλλα στο Μυαλό Τους. Σε βάθος περίπου 20 πόντους, υπήρχε μια μικρή μουδιάστρα. Με το που την πλησίασα, προσπάθησε να κρυφτεί κάτω από τον βυθό. Εδώ όμως ο βυθός είναι αρκετά συμπαγής και το μικρό ψάρι δεν μπόρεσε να σκεπαστεί για να κρυφτεί. 3 φορές την χάιδεψα στο κεφάλι, αλλά η μικρούλα απτόητη. 3 φορές της άγγιξα τη ουρά και τις τρεις μου επιτέθηκε!!!
 |
| Ο μικρός τσαμπουκάς!!! |
Την άφησα στην ησυχία της και βγήκα....
Translation of the above article.
Title: 1.4 kg Quilt-head sea bream in murky waters...
Video & photos : Zacharias Skevofilax.
The weather was blowing from the opposite direction this time, so I dived after the cape and when the weather turned north, I passed the cape facing south. As soon as I dived, I saw an unexpected event. Wherever I swam, there were countless jellyfish. These are sea Salps, scientifically known as Salpa fusiformis. They are a type of jellyfish that create very large chains of individual individuals all stuck together known as Salp chain, from the very small to the large members of the family. (1st Picture: The salp chain!!!). Because of the waves, the chain breaks several times and so they appear individually. (2nd Picture: ...or by itself !!!). They reproduce asexually, producing fertilized embryos in their large chains. They are transparent so someone can see inside their body. They filter hundreds of liters of sea water daily with their mouths. In this way, they consume phytoplankton that absorb CO₂. This mechanism contributes to the biological carbon pump, which transports significant amounts of carbon dioxide from the surface to the deeper layers of the oceans, contributing to the regulation of the global climate and the ecological balance of our planet. Such an important creature, that we owe so much to it and we have no idea how helpful it is to our planet. How much Wisdom there is on our planet and we don't any idea what is going on!!! All we look at is how we will destroy it... anyway. Wherever I dived, apart from the salps, which were everywhere, I saw nothing. So I crossed the cape and came face to face with the results of yesterday's southern winds. Lady Blur was everywhere!!! Right on the cape, I saw a common cuttlefish (Sepia officinalis). (3rd Picture: The waters became murkier due to the ink...). Without much effort, I caught the first but delicious trophy of the day. It filled the sea with ink, but it didn't manage to escape. The next hour and a half or so, I spent it with the company of countless grey mullets (Mugil cephalus).(4th Picture: Looking for something bigger...). Medium and large size fish, in a very large school, surrounding me in every ambush. I was looking for bluefish (Temnodom saltator) or sea bass (Dicentrarchus labrax). I didn't see a single one leaving not even a small one. Nothing!!! After all, I decided to catch a few grey mullets, provided they were alone and not in a school. The first big one appeared in front of me, so I didn't have time to get the shot on video. But I caught a 1.7 kilo fish. (5th Picture: The first grey mullet and biggest, 1.7 kg). I happily hung it up along with the common cuttlefish. In the next ambush, while I was waiting surrounded by bones, a good sharpsnout sea bream (Diplodus putanzzo) appeared through the murky waters. (6th Picture: The first sharpsnout sea bream.They had suicidal tendencies....).
"It has suicidal tendencies..." I thought. Sure enough, the fish came at me and I caught it. It was 560 grams.
"Not bad..." I thought and continued. After a few ambushes, another sharpsnout sea bream followed the same pattern as the one I had caught. It came through the haze to see me and I caught it. (7th Picture: The second....). However, it was a bit smaller (430 grams). I did a few more ambushes, but the grey mullets that came to me were all schooling and I didn't want to scare them by catching one. I decided to go out fishing. In one of the many ambushes and at the end of it, I saw a shadow in the blur. I waited a little longer and finally a nice grey mullet approached me. When I realised that nothing bigger was following it, even though it had started to run away, I pulled the trigger. The spear stroke the grey mullet just short of the waist, and the grey mullet disappeared into the murky waters. (8th Picture: The second, 1.3 kg....). I quickly reeled in the line and brought a 1.3 kilo grey mullet into my hands. I happily put it in with the rest of the fish. A little further down I caught another grey mullet of the kilo and decided to do three last ambushes and to go out. On the 1st I saw nothing. On the 2nd, I landed on the muddy and murky bottom and waited. The seconds passed excruciatingly slowly with no sign of any life. While I was preparing to emerge, from the deeper parts of the bay, a nice quilt head sea bream (Sparus aurata) appeared in the mid-waters. By the time I realised what was happening, the quilt head sea bream had turned and was about to leave. Then I pulled the trigger. From its squirming, I understood that I had achieved my goal, but due to the distance, I did not know the result of my shooting. I rushed at the fish which has raised clouds of mud, from the blows of its tale. Finally, I embraced it and emerged. I happily covered it with kisses. It is a 1.400 grams quilt head sea bream. (9th Picture: Finally a winter queen is caught, even though summer has arrived!!!). Of course, the last planned dive did not take place. Thanking the Heavens for their amazing gift and holding in my arms the quilt head sea bream, I took the way back, without fishing. But the Heavens had other things in mind. At a depth of about 20 cm, there was a small common torpedo or eyed electric ray (Torpedo torpedo). As soon as I approached it, it tried to hide under the bottom. But here the bottom was quite solid and the small fish could not cover itself to hide. I stroked its head 3 times, but the little one was undeterred. I touched its tail 3 times and it attacked me all three times!!! (10th Picture: The little bully!!!). I left it alone and went out....
